เพลงสดุดีที่ 65
บทเพลงขอบพระคุณa
ภาคแรกของ สดด บทนี้กล่าวถึงการแก้บนและสารภาพบาป จึงดูเหมือนว่าแต่เดิม สดด บทนี้ใช้ภาวนาหลังจากเกิดทุพภิกขภัย เมื่อเกิดความกันดารอาหารประชาชนได้บนบานไว้ว่าจะถวายเครื่องบูชา ถ้าพระเจ้าโปรดให้มีฝนตก - ส่วนภาคที่สอง (ข้อ 5-13) น่าจะเป็นบทเพลงที่ใช้ในฤดูเก็บเกี่ยวพืชผลเมื่อประชากรนำข้าวที่เก็บเกี่ยวได้ครั้งแรกในปีนั้นมาถวายในเทศกาลขนมปังไร้เชื้อ งานฉลองนี้เป็นการยอมรับว่าพระเจ้าทรงเป็นผู้จัดให้มีฝนในฤดูใบไม้ร่วงเพื่อจะหว่านข้าวได้ และให้มีฝนในฤดูใบไม้ผลิเพื่อทำการเก็บเกี่ยวได้ เพลงสดุดีบทนี้เป็นเครื่องเตือนใจเราได้อย่างดีว่าเราต้องไม่คิดว่าสิ่งดีๆในธรรมชาติ เช่นฝนฟ้าตามฤดูกาลและการเก็บเกี่ยวอันอุดม เป็นเพียงปรากฏการณ์ตามธรรมชาติ แต่ต้องสำนึกว่าเป็นพระพรจากพระเจ้าที่เราจะต้องขอบพระคุณอยู่เสมอ เราจึงต้องพร้อมที่แบ่งปันพระพรเหล่านี้กับพี่น้องของเราที่ขัดสนด้วย
สำหรับหัวหน้านักขับร้อง เพลงสดุดี ของกษัตริย์ดาวิด บทเพลง
1 ข้าแต่พระเจ้า พระองค์ทรงสมควรจะได้รับการสรรเสริญbในศิโยน
ข้าพเจ้าจะแก้บนถวายพระองค์
2 พระองค์ทรงฟังคำอธิษฐาน
มนุษย์ทุกคนจึงจะมาเฝ้าพระองค์
3 ข้าพเจ้าทั้งหลายหนักใจเพราะได้กระทำผิด
แต่พระองค์ก็ทรงให้อภัยc
4 ผู้ที่พระองค์ทรงเลือกสรรและทรงเรียกเข้ามาเฝ้าพระองค์ก็เป็นสุข
เขาจะพำนักในราชฐานของพระองค์
ข้าพเจ้าทั้งหลายจะได้รับพระพรจากบ้านของพระองค์อย่างเต็มเปี่ยม
และจะได้รับความศักดิ์สิทธิ์จากพระวิหารของพระองค์
5 ข้าแต่พระเจ้าผู้ทรงช่วยข้าพเจ้าทั้งหลายให้รอดพ้น
พระองค์ทรงตอบสนองด้วยการอัศจรรย์ที่เที่ยงธรรมของพระองค์
พระองค์ทรงเป็นความหวังของมนุษย์ทุกคนจนสุดปลายแผ่นดิน
และจนสุดทะเลที่อยู่ห่างไกลd
6 พระองค์ทรงตั้งภูเขาให้มั่นคงด้วยพระอานุภาพ
พระองค์ทรงอำนาจเป็นอาภรณ์
7 พระองค์ทรงทำให้เสียงคำรามของทะเล
เสียงคำรามของกระแสคลื่น
และเสียงโกลาหลของชนชาติทั้งหลายสงบลงe
8 ผู้อาศัยอยู่ที่สุดปลายแผ่นดินต่างเกรงกลัว
เมื่อเห็นเครื่องหมายอัศจรรย์ของพระองค์
ทรงบันดาลให้แผ่นดินทางตะวันออกและตะวันตกfร้องตะโกนด้วยความยินดี
9 พระองค์เสด็จเยี่ยมแผ่นดินและทรงบันดาลให้อุดมสมบูรณ์
ทรงโปรดให้แผ่นดินมั่งคั่งอย่างมาก
คลองของพระเจ้ามีน้ำเต็มล้นg
พระองค์ทรงจัดหาข้าวสาลีไว้ให้มนุษย์
พระองค์ทรงเตรียมไว้เช่นนี้
10 คือทรงรดน้ำรอยไถให้ชุ่มฉ่ำ ทรงปรับพื้นดินให้ราบเรียบ
ทรงพรมดินให้นุ่มด้วยสายฝน และประทานพรแก่หน่ออ่อนที่งอกขึ้นมา
11 พระองค์ประทานผลิตผลอุดมสมบูรณ์ในแต่ละปี
พระองค์เสด็จไปที่ใด ที่นั่นก็มีแต่ความอุดมสมบูรณ์h
12 ทุ่งหญ้าในถิ่นทุรกันดารก็เริ่มชุ่มชื้น
เนินเขาก็กึกก้องด้วยเสียงชื่นชม
13 ทุ่งหญ้ามีฝูงแพะแกะอยู่หนาแน่น
หุบเขาก็สะพรั่งด้วยข้าวสาลี
ทุกคนร้องเพลงและโห่ร้องด้วยความยินดีi
65 aเพลงสดุดีบทนี้เป็นเพลงขอบพระคุณพระเจ้า พระผู้สร้าง หลังจากการเก็บเกี่ยวพืชผลอันอุดมตอนปลายปี เนื้อหาของเพลงสดุดีบทนี้แบ่งได้เป็น 2 ภาค ภาคแรก (ข้อ 1-8) กล่าวถึงการที่พระเจ้าทรงเอาพระทัยใส่ดูแลโลกทั้งหมด ตามแนวความคิดของประกาศกอิสยาห์ ส่วนภาคที่สอง (ข้อ 9-13) เป็นการบรรยายถึงความงดงามของฤดูใบไม้ผลิในแคว้นยูดาห์
b แปลตามสำนวนแปลโบราณ ต้นฉบับภาษาฮีบรูว่า "ความเงียบ(เป็น)คำสรรเสริญสำหรับพระองค์"
c แปลตามตัวอักษรว่า"ทรงปกปิด" ผู้เขียนตำนานสงฆ์มักจะใช้คำนี้เพื่อหมายถึงการที่พระเจ้าประทานการอภัยบาป โดยเฉพาะในวันชดเชยบาป (ลนต 1:4 เชิงอรรถ c; 16:1 เชิงอรรถ a; ดู สดด 78:38; 79:9)
d สำนวนแปลโบราณภาษาอาราเมอิคว่า "เกาะที่อยู่ห่างไกล" หมายถึงชนต่างชาติ
e ต้นฉบับภาษากรีกว่า "ชนชาติทั้งหลายส่งเสียงโกลาหล"
f "แผ่นดินทางตะวันออกและตะวันตก" แปลตามตัวอักษรว่า "ที่ทางออกของเวลาเช้าและเวลาเย็น" คนโบราณคิดว่าดวงอาทิตย์ออกมาจากประตูทุกเช้า และกลับเข้าไปในอีกประตูหนึ่งในเวลาเย็น
g คนโบราณคิดว่าท้องฟ้าเป็นเหมือนกะละมังคว่ำอยู่ มีน้ำเก็บกักไว้เหนือท้องฟ้า เมื่อเปิดก๊อก ฝนก็ตกลงมา ผู้ประพันธ์กำลังคิดถึงที่เก็บน้ำเหนือท้องฟ้าเช่นนี้ (ดู สดด 104:3; ปฐก 1:7; 7:11; โยบ 38:25) * "คลอง" ในที่นี้คงไม่หมายถึงธารน้ำในอุดมการณ์ที่ไหลออกจากเนินศิโยน (เทียบ สดด 46:4 เชิงอรรถ d)
h "พระองค์เสด็จ......อุดมสมบูรณ์" แปลตามตัวอักษรว่า "รอยรถม้าของพระองค์มีไขมันย้อยหยด" (เทียบ สดด 68:4,17; อสย 66:15) พระเจ้าทรงขับรถม้าข้ามแผ่นดินเพื่อโปรยปรายความอุดมสมบูรณ์
i ประโยคนี้ดูจะไม่ต่อเนื่องกับข้อความก่อนหน้านั้น อาจเป็นข้อความสรุปของภาคแรก (ข้อ 8) ซึ่งเป็นบทเพลงดั้งเดิมก่อนจะมีข้อความภาคสอง (ข้อ 9-13) เพิ่มเติมเข้ามาในภายหลัง
