เพลงสดุดีที่ 25
คำภาวนาขอความช่วยเหลือ
สดด บทนี้แต่งเป็นกลบทอักษรในแบบ “เพลงอ้อนวอน” แต่ก็มีข้อความแบบปรีชาญาณแทรกเข้ามาด้วย (ข้อ 8-14) เนื้อหากล่าวถึงความซื่อสัตย์ของผู้ต่ำต้อยที่ยอมรับว่าตนเป็นคนบาป จึงวอนขอให้พระเจ้าทรงอภัยบาปและนำชีวิตของตน เพราะเขารู้ดีว่าพระองค์ทรงความดีล้นเหลือ ความรู้สึกของผู้นิพนธ์เพลงสดุดีเป็นท่าทีทางจิตใจของ “ผู้ต่ำต้อย” “ผู้ยากจน” (anawim) ของพระเจ้าซึ่งไม่มีความหวังในผู้ใดนอกจากในพระองค์เท่านั้น
ของกษัตริย์ดาวิด
อาเลฟ 1ข้าแต่พระยาห์เวห์ ข้าพเจ้ายกจิตใจระลึกถึงพระองค์
เบท 2ข้าแต่พระเจ้าของข้าพเจ้า ข้าพเจ้าวางใจในพระองค์
อย่าให้ข้าพเจ้าต้องอับอาย
อย่าทรงปล่อยให้ศัตรูมีชัยชนะเหนือข้าพเจ้า
กีเมล 3ใช่แล้ว ผู้ที่มีความหวังในพระองค์จะไม่ได้รับความอับอาย
ส่วนผู้ที่ทรยศต่อพระองค์โดยไร้ประโยชน์จะต้องอับอาย
ดาเลท 4ข้าแต่พระยาห์เวห์ โปรดให้ข้าพเจ้ารู้จักทางของพระองค์
โปรดทรงสอนมรรคาของพระองค์แก่ข้าพเจ้า
เฮ 5โปรดทรงนำข้าพเจ้าด้วยความจริงของพระองค์และทรงสอนข้าพเจ้า
เพราะพระองค์เป็นพระเจ้าผู้ทรงช่วยข้าพเจ้าให้รอดพ้น
(วาว) ข้าพเจ้าหวังในพระองค์ตลอดทั้งวัน
ซาอิน 6ข้าแต่พระยาห์เวห์ โปรดทรงระลึกถึงพระกรุณา
และความรักมั่นคงที่ทรงมีตลอดมา
เคท 7ขออย่าทรงระลึกถึงบาปและความผิดaที่ข้าพเจ้าทำไว้ในวัยเยาว์
โปรดทรงระลึกถึงข้าพเจ้าตามความรักมั่นคงของพระองค์
เตท 8ข้าแต่พระยาห์เวห์ โปรดทรงระลึกถึงข้าพเจ้าเพราะพระทัยดีของพระองค์
พระยาห์เวห์ทรงความดีและทรงเที่ยงธรรม
พระองค์จึงทรงสอนทางให้คนบาป
โยด 9ทรงนำผู้ถ่อมตนให้เดินตามทางแห่งความยุติธรรม
ทรงสอนคนยากจนbให้รู้ทางของพระองค์
คัฟ 10มรรคาทุกสายของพระยาห์เวห์คือความรักมั่นคงและความสัตย์จริง
สำหรับผู้ที่ปฏิบัติตามพันธสัญญาและกฤษฎีกาของพระองค์
ลาเมด 11ข้าแต่พระยาห์เวห์ เพราะเห็นแก่พระนามพระองค์
โปรดทรงอภัยความผิดของข้าพเจ้า แม้จะหนักสักปานใดก็ตาม
เมม 12ใครคือผู้ที่ยำเกรงพระยาห์เวห์
พระองค์จะทรงสอนเขาให้รู้จักทางที่จะต้องเลือก
นูน 13เขาจะมีชีวิตอยู่อย่างร่ำรวย
ลูกหลานของเขาจะได้รับแผ่นดินเป็นมรดกc
ซาเมค 14พระยาห์เวห์ประทานคำแนะนำdแก่ผู้ยำเกรงพระองค์
ทรงสอนเขาให้รู้จักพันธสัญญาของพระองค์
อายิน 15นัยน์ตาข้าพเจ้าเพ่งมองพระยาห์เวห์ตลอดเวลา
เพราะพระองค์ทรงปลดเท้าของข้าพเจ้าให้พ้นจากกับดัก
เป 16โปรดผินพระพักตร์มาทางข้าพเจ้าและทรงพระกรุณาข้าพเจ้าเถิด
เพราะข้าพเจ้าโดดเดี่ยวและเป็นทุกข์
ซาเด 17โปรดทรงบรรเทาeความทุกข์ในใจข้าพเจ้าให้ผ่อนคลาย
โปรดทรงนำข้าพเจ้าให้พ้นจากความยากลำบาก
(โฆฟ) 18โปรดทอดพระเนตรเห็นความทุกข์ร้อนและความเจ็บปวดของข้าพเจ้า
และทรงลบล้างบาปทั้งหมดของข้าพเจ้า
เรช 19โปรดทอดพระเนตรเห็นว่าศัตรูของข้าพเจ้ามีจำนวนมาก
และเกลียดชังข้าพเจ้าอย่างรุนแรง
ชิน 20โปรดทรงรักษาชีวิตของข้าพเจ้า
และทรงช่วยให้รอดพ้น
ข้าพเจ้าลี้ภัยมาพึ่งพระองค์
ขออย่าให้ข้าพเจ้าต้องอับอายเลย
เตา 21ขอคุณธรรมความดีและความชอบธรรมปกป้องคุ้มครองข้าพเจ้า
เพราะข้าพเจ้ามีความหวังในพระองค์f
22ข้าแต่พระเจ้า โปรดทรงปลดปล่อยอิสราเอล
ให้พ้นจากความยากลำบากทั้งปวงเถิดg
25 a “บาปและความผิด” ต้นฉบับแปลภาษาโบราณ บางฉบับละ “และความผิด”
b “ยากจน” คำ “anawim” ในภาษาฮีบรูแปลได้ทั้ง “ผู้ถ่อมตน” “ผู้ต่ำต้อย” หรือ “ผู้ยากจน” ดังที่พบได้ในฉบับแปลโบราณภาษาต่างๆ
c นักปราชญ์ชาวอิสราเอลสอนว่าผู้ชอบธรรมจะได้รับรางวัลในโลกนี้ ผู้กลับจากถิ่นเนรเทศยังมีความหวังด้วยว่าตนจะได้อยู่ในแผ่นดินของบรรพบุรุษตลอดไปอย่างไม่มีเงื่อนไข
d “ประทานคำแนะนำ” หมายถึง ทรงเปิดเผยแผนการของพระองค์ที่จะทรงเป็นมิตรกับมนุษย์ (สดด 73:28; อพย 33:20; โยบ 29:5; สดด 3:32) รวมทั้งความเข้าใจวิธีการของพระองค์ (ยรม 16:21; 31:34; ฮชย 6:6) มากกว่าจะหมายความถึงการรู้จักธรรมล้ำลึกเกี่ยวกับพระองค์ (ปชญ 2:22)
e “โปรดทรงบรรเทา” แปลโดยคาดคะเน
f ต้นฉบับภาษากรีกเสริมว่า “ข้าแต่พระยาห์เวห์”
g เพลงสดุดีบทนี้ในภาษาฮีบรูเป็นกลบทอักษร โดยแต่ละข้อเริ่มต้นด้วยตัวอักษรเรียงกันตามลำดับ แต่ข้อสุดท้ายนี้อยู่นอกลำดับตัวอักษร อาจเป็นข้อที่เพิ่มเติมหลังกลับจากเนรเทศ เพื่อใช้เป็นบทสร้อยในพิธีกรรม เช่นเดียวกับ สดด 34:22