เพลงสดุดีที่ 17
คำวอนขอของผู้ถูกกล่าวหา
เพลงอ้อนวอนบทนี้ เป็นคำภาวนาของผู้ถูกใส่ความเท็จที่หลบเข้ามาเฝ้าพระเจ้าในพระวิหาร เพื่อยืนยันความบริสุทธิ์ของตนและวอนขอความช่วยเหลือจากพระองค์ ซึ่งเป็นผู้วินิจฉัยยุติธรรม ให้ทรงตัดสินว่าเขาเป็นผู้บริสุทธิ์ และทรงลงโทษผู้ที่ใส่ความเท็จเขา บรรดาปิตาจารย์ใช้ สดด บทนี้เป็นเสียงร้องของพระคริสตเจ้าเมื่อทรงรับทรมาน และเป็นเสียงร้องของพระศาสนจักรในยามถูกเบียดเบียน คริสตชนอาจใช้ สดด บทนี้เป็นคำภาวนาเพื่อบรรดาคริสตชนซึ่งกำลังถูกเบียดเบียน และเพื่อขอความปกป้องจากพระเจ้าให้พ้นจากศัตรูฝ่ายวิญญาณที่มีกล่าวอยู่ใน อฟ 6:12
คำอธิษฐานของกษัตริย์ดาวิด
1ข้าแต่พระยาห์เวห์ โปรดฟังคดีของผู้ชอบธรรม
โปรดตั้งพระทัยฟังเสียงร้องของข้าพเจ้า
โปรดเงี่ยพระโสตสดับคำอธิษฐานภาวนาของข้าพเจ้า
ริมฝีปากของข้าพเจ้าไม่มีความหลอกลวง
2ขอพระองค์ทรงพิพากษาให้ข้าพเจ้าชนะคดี
ขอพระองค์ทอดพระเนตรเห็นความเที่ยงธรรม
3พระองค์ทรงทดสอบใจข้าพเจ้า
ทรงสำรวจข้าพเจ้าเวลากลางคืน
ทรงใช้ไฟพิสูจน์ข้าพเจ้า
แต่จะไม่ทรงพบความชั่วร้ายใดๆ
4ปากของข้าพเจ้ามิได้ล่วงละเมิด
ตามการกระทำของมนุษย์
ข้าพเจ้าปฏิบัติตามพระวาจาจากพระโอษฐ์
และหลีกเลี่ยงทางของผู้ใช้ความรุนแรง
5ก้าวเดินของข้าพเจ้ายึดมั่นในทางของพระองค์
เท้าของข้าพเจ้าจึงไม่พลาดพลั้ง
6ข้าแต่พระเจ้า ข้าพเจ้าเรียกหาพระองค์
พระองค์จะทรงตอบข้าพเจ้า
โปรดเอียงพระกรรณฟังคำของข้าพเจ้าเถิด
7โปรดสำแดงปาฏิหาริย์ให้ข้าพเจ้าแลเห็นความรักมั่นคงของพระองค์
พระองค์ทรงช่วยผู้ที่วางใจในพระอานุภาพของพระองค์ให้พ้นจากศัตรู
8โปรดทรงรักษาข้าพเจ้าไว้ดุจแก้วตา
โปรดทรงปกป้องข้าพเจ้าไว้ใต้ร่มปีกของพระองค์
9ให้พ้นจากคนชั่วร้ายที่ข่มเหงข้าพเจ้า
ศัตรูกำลังห้อมล้อมหมายจะเอาชีวิตข้าพเจ้า
10ใจของเขาไม่มีความเมตตา
ปากของเขาพูดจาโอหัง
11เขากำลังเดินหน้าaมาห้อมล้อมข้าพเจ้า
คอยหาโอกาสจะจับข้าพเจ้าฟาดลงกับพื้นดิน
12เหมือนสิงโตที่หิวเหยื่อ
เหมือนสิงห์หนุ่มที่หมอบซุ่มอยู่ในที่ซ่อน
13ข้าแต่พระยาห์เวห์ โปรดทรงลุกขึ้นเถิด
โปรดทรงประจัญหน้ากับเขา และโค่นเขาให้ล้มลง
โปรดทรงใช้พระแสงดาบช่วยชีวิตของข้าพเจ้าให้รอดพ้นจากคนชั่ว
14ข้าแต่พระยาห์เวห์ โปรดทรงทำลายเขาด้วยพระหัตถ์พระองค์
โปรดทรงทำลายเขาจากโลกนี้ มิให้มีชีวิตร่วมกับผู้เป็นb
พระองค์ทรงให้ท้องของเขาอิ่มด้วยความทุกข์ที่ทรงสะสมไว้c
ลูกของเขาอิ่มแล้วก็ยังมีเหลือสำหรับลูกหลาน
15แต่ข้าพเจ้าจะชมพระพักตร์เพราะข้าพเจ้าเป็นผู้ชอบธรรม
เมื่อข้าพเจ้าตื่นขึ้น ข้าพเจ้าก็จะอิ่มเอิบใจที่เห็นพระองค์d
17 a “เขากำลังเดินหน้า” แปลตามฉบับแปลภาษาละติน (vulgata)
b ต้นฉบับภาษาฮีบรูไม่สมบูรณ์ แปลโดยคาดคะเน
c “ความทุกข์ที่ทรงสะสมไว้” แปลโดยคาดคะเน ข้อความตอนนี้น่าจะหมายถึงการลงโทษคนชั่ว แต่บางคนคิดว่าเป็นการที่พระเจ้าทรงให้คนชั่วมีความสุขชั่วคราวในโลกนี้เท่านั้น แต่ผู้ชอบธรรมจะมีความสุขตลอดไปในมิตรภาพกับพระเจ้า
d คนโบราณคิดว่าเวลาตื่นนอนตอนเช้าเป็นเวลาที่พระเจ้าประทานพระพรมากกว่าเวลาอื่น (5:3; 30:5; 46:5; 49:14; 57:8; 73:20; 90:14; 130:6; 143:8) เวลาเช้ายังเป็นเวลาสำหรับพิพากษาตัดสินคดีอีกด้วย (101:8 เชิงอรรถ d) แสงอรุโณทัยและแสงสว่างเป็นสัญลักษณ์ของการกอบกู้ (อสย 8:20; 9:1; 33:2; 58:10; พคค 3:23; ศฟย 3:5; เทียบ ยน 1:4-5 เชิงอรรถ d; 8:12 เชิงอรรถ b) ส่วนเวลาเย็นและความมืดเป็นสัญลักษณ์ของความทุกข์ยากและความเศร้า (เทียบข้อ 3; 30:5; 59:6; 88:18; 107:10; อสย 17:14; 50:10) ผู้ตีความพระคัมภีร์ในภายหลังคิดว่าคำ “ตื่นขึ้น” เป็นการเกริ่นถึงการกลับคืนชีพ (ดู 16:10 เชิงอรรถ g; 2 พกษ 4:31; อสย 26:19; ดนล 12:2)