เพลงสดุดีที่ 17

คำวอนขอของผู้ถูกกล่าวหา

เพลงอ้อนวอนบทนี้ เป็นคำภาวนาของผู้ถูกใส่ความเท็จที่หลบเข้ามาเฝ้าพระเจ้าในพระวิหาร เพื่อยืนยันความบริสุทธิ์ของตนและวอนขอความช่วยเหลือจากพระองค์ ซึ่งเป็นผู้วินิจฉัยที่ยุติธรรม ให้ทรงตัดสินว่าเขาเป็นผู้บริสุทธิ์ และทรงลงโทษผู้ที่ใส่ความเท็จเขา บรรดาปิตาจารย์ใช้ สดด บทนี้เป็นเสียงร้องของพระคริสตเจ้าเมื่อทรงรับทรมาน และเป็นเสียงร้องของพระศาสนจักรในยามถูกเบียดเบียน คริสตชนอาจใช้ สดด บทนี้เป็นคำภาวนาเพื่อบรรดาคริสตชนซึ่งกำลังถูกเบียดเบียน และเพื่อขอความปกป้องจากพระเจ้าให้พ้นจากศัตรูฝ่ายวิญญาณที่มีกล่าวอยู่ใน อฟ 6:12

คำอธิษฐานของกษัตริย์ดาวิด

1      ข้าแต่พระยาห์เวห์ โปรดฟังคดีของผู้ชอบธรรม

               โปรดตั้งพระทัยฟังเสียงร้องของข้าพเจ้า

        โปรดเงี่ยพระโสตสดับคำอธิษฐานภาวนาของข้าพเจ้า

               ริมฝีปากของข้าพเจ้าไม่มีความหลอกลวง

2      ขอพระองค์ทรงพิพากษาให้ข้าพเจ้าชนะคดี

               ขอพระองค์ทอดพระเนตรเห็นความเที่ยงธรรม

3      พระองค์ทรงทดสอบใจข้าพเจ้า

               ทรงพิสูจน์ข้าพเจ้าด้วยไฟ

                        แต่จะไม่ทรงพบความชั่วร้ายใดๆ

4      ปากของข้าพเจ้ามิได้ล่วงละเมิด

               ตามการกระทำของมนุษย์

        ข้าพเจ้าปฏิบัติตามพระวาจาจากพระโอษฐ์

               และหลีกเลี่ยงทางของผู้ใช้ความรุนแรง

5      ก้าวเดินของข้าพเจ้ายึดมั่นในทางของพระองค์

               เท้าของข้าพเจ้าจึงไม่พลาดพลั้ง

6      ข้าแต่พระเจ้า ข้าพเจ้าเรียกหาพระองค์

               พระองค์จะทรงตอบข้าพเจ้า

        โปรดเอียงพระกรรณฟังคำของข้าพเจ้าเถิด

7      โปรดสำแดงปาฏิหาริย์ให้ข้าพเจ้าแลเห็นความรักมั่นคงของพระองค์

               พระองค์ทรงช่วยผู้ที่หนีศัตรูมาหลบภัย ณ เบื้องขวาของพระองค์

8      โปรดทรงรักษาข้าพเจ้าไว้ดุจแก้วตา

               โปรดทรงปกป้องข้าพเจ้าไว้ใต้ร่มปีกของพระองค์

9      ให้พ้นจากคนชั่วร้ายที่ข่มเหงข้าพเจ้า

               ศัตรูกำลังห้อมล้อมหมายจะเอาชีวิตข้าพเจ้า

10    ใจของเขาไม่มีความเมตตา

               ปากของเขาพูดจาโอหัง

11    เขากำลังเดินหน้าaมาห้อมล้อมข้าพเจ้า

               คอยหาโอกาสจะจับข้าพเจ้าฟาดลงกับพื้นดิน

12    เหมือนสิงโตที่หิวเหยื่อ

               เหมือนสิงห์หนุ่มที่หมอบซุ่มอยู่ในที่ซ่อน

13    ข้าแต่พระยาห์เวห์ โปรดทรงลุกขึ้นเถิด

               โปรดทรงประจันหน้ากับเขา และโค่นเขาให้ล้มลง

               โปรดทรงใช้พระแสงดาบช่วยชีวิตของข้าพเจ้าให้รอดพ้นจากคนชั่ว

14    ข้าแต่พระยาห์เวห์ โปรดทรงทำลายเขาด้วยพระหัตถ์ของพระองค์

            โปรดทรงทำลายเขาจากโลกนี้ มิให้มีชีวิตร่วมกับผู้เป็นb

        พระองค์ทรงให้ท้องของเขาอิ่มด้วยความทุกข์ที่ทรงสะสมไว้c

               ลูกของเขาอิ่มแล้วก็ยังมีเหลือสำหรับลูกหลาน

15    แต่ข้าพเจ้าจะชมพระพักตร์เพราะข้าพเจ้าเป็นผู้ชอบธรรม

             เมื่อข้าพเจ้าตื่นขึ้น ข้าพเจ้าก็จะอิ่มเอิบใจที่เห็นพระองค์d

17 a “เขากำลังเดินหน้า” แปลตามฉบับแปลภาษาละติน (vulgata)

b ต้นฉบับภาษาฮีบรูไม่สมบูรณ์ แปลโดยคาดคะเน

c “ความทุกข์ที่ทรงสะสมไว้” แปลโดยคาดคะเน ข้อความตอนนี้น่าจะหมายถึงการลงโทษคนชั่ว แต่บางคนคิดว่าเป็นการที่พระเจ้าทรงให้คนชั่วมีความสุขชั่วคราวในโลกนี้เท่านั้น แต่ผู้ชอบธรรมจะมีความสุขตลอดไปในมิตรภาพกับพระเจ้า

d คนโบราณคิดว่าเวลาตื่นนอนตอนเช้าเป็นเวลาที่พระเจ้าประทานพระพรมากกว่าเวลาอื่น 5:3; 30:5; 46:5; 49:14; 57:8; 73:20; 90:14; 130:6; 143:8  เวลาเช้ายังเป็นเวลาสำหรับพิพากษาตัดสินคดีอีกด้วย 101:8 เชิงอรรถ d  แสงอรุโณทัยและแสงสว่างเป็นสัญลักษณ์ของการกอบกู้ อสย 8:20; 9:1; 33:2; 58:10; พคค 3:23; ศฟย 3:5; เทียบ ยน 1:4-5 เชิงอรรถ d; 8:12 เชิงอรรถ b   ส่วนเวลาเย็นและความมืดเป็นสัญลักษณ์ของความทุกข์ยากและความเศร้า เทียบข้อ 3; 30:5; 59:6; 88:18; 107:10; อสย 17:14; 50:10   ผู้ตีความพระคัมภีร์ในภายหลังคิดว่าคำ “ตื่นขึ้น” เป็นการเกริ่นถึงการกลับคืนชีพ ดู 16:10 เชิงอรรถ g; 2 พกษ 4:31; อสย 26:19; ดนล 12:2.