เพลงสดุดีที่ 15

คุณสมบัติของผู้นมัสการพระเจ้าa

สดด บทนี้เป็นเพลงแห่เข้าพระวิหารเพื่อประกอบศาสนพิธี สมณะเตือนประชาชนให้รู้ว่าผู้ที่จะเข้าภายในบริเวณพระวิหารได้นั้นจำเป็นต้องมีคุณสมบัติเช่นไร เขาต้องมีความประพฤติดีงามตามศีลธรรมและมีความสัมพันธ์อันดีกับเพื่อนบ้านในสังคม พระเยซูเจ้าทรงเรียกร้องคุณสมบัติเช่นเดียวกัน ในการถวายเครื่องบูชาแด่พระเจ้า (เทียบ มธ 5:23-24)

เพลงสดุดีของกษัตริย์ดาวิด

1      ข้าแต่พระยาห์เวห์ ผู้ใดเล่าจะเข้าอาศัยในกระโจมของพระองค์bได้

               ผู้ใดเล่าจะพำนักบนภูเขาศักดิ์สิทธิ์ของพระองค์?

2      ผู้นั้นคือผู้ที่ดำเนินชีวิตอย่างไม่มีที่ติ

               ปฏิบัติความชอบธรรม

               พูดความจริงจากใจของตน

3      ผู้ที่บังคับลิ้นของตนไว้ ไม่ใส่ความ

               ไม่ทำร้ายผู้อื่น ไม่ใส่ร้ายเพื่อนบ้าน

4      ผู้ที่เหยียดหยามคนเลวทราม

                แต่ให้เกียรติผู้ยำเกรงพระยาห์เวห์c

               ยืนยันคำสาบานแม้จะต้องเสียหาย

5      ผู้ที่ให้ยืมโดยไม่คิดดอกเบี้ย

               ไม่รับสินบนปรักปรำผู้บริสุทธิ์

        ผู้ใดประพฤติเช่นนี้จะไม่หวั่นไหวตลอดไป

15 aเพลงสดุดีบทนี้สรุปกฎศีลธรรมของชาวอิสราเอล เทียบได้กับบทบัญญัติสิบประการ อพย 20:1 เชิงอรรถ a

b “กระโจม” พระวิหารที่กรุงเยรูซาเล็มบางครั้งได้ชื่อว่า “กระโจม” (ของพระยาห์เวห์) เพื่อรักษาสภาพของ “กระโจมที่ประทับ” ของพระยาห์เวห์เมื่อชาวอิสราเอลเดินทางในถิ่นทุรกันดาร ชาวยิวระลึกถึงเหตุการณ์นี้ในเทศกาลอยู่เพิง อยพ 23:14 เชิงอรรถ d

c “ผู้ยำเกรงพระยาห์เวห์” เป็นสำนวนที่พบบ่อยๆใน สดด หมายถึงชาวอิสราเอลที่มีความเชื่อ หรือเลื่อมใสในพระยาห์เวห์ แต่ในภายหลังวลีนี้ใช้สำหรับคนต่างชาติที่เลื่อมใสในศาสนายูดาย ดู กจ 2:11 เชิงอรรถ g; 10:2 เชิงอรรถ b