เพลงสดุดีที่ 14

ชะตากรรมของผู้ไม่นับถือพระเจ้าa

ผู้ที่พระคัมภีร์เรียกว่า "คนโง่" ซึ่งคิดว่าไม่มีพระเจ้านั้นไม่ใช่ผู้ที่ปฏิเสธพระเจ้า (อเทว์) เขาเพียงแต่คิดว่าพระเจ้าทรงอยู่ห่างไกลในสวรรค์และไม่ทรงสนใจต่อความประพฤติของมนุษย์ ผู้นิพนธ์เพลงสดุดีคิดว่าในโลกนี้มีคน "โง่" จำพวกนี้มากมาย นักบุญเปาโลก็คิดเช่นนี้ด้วย "มนุษย์ทุกคนทำบาปและขาดพระสิริรุ่งโรจน์ของพระเจ้า (เทียบ รม 3:10-19,23-25) เฉพาะพระพักตร์พระเจ้ามนุษย์ทุกคนเป็นคนบาปและต้องการให้พระเยซูคริสตเจ้าทรงกอบกู้

สำหรับหัวหน้านักขับร้อง ของกษัตริย์ดาวิด

1      คนโง่คิดในใจว่า “ไม่มีพระเจ้า”

               คนเหล่านี้ชั่วร้าย ประพฤติเลวทราม

               จะหาใครทำความดีสักคนก็ไม่มี

2      พระยาห์เวห์ทอดพระเนตรมวลมนุษย์จากสวรรค์

               ว่าจะมีสักคนไหมที่ปรีชาฉลาด

               จะมีสักคนไหมที่แสวงหาพระเจ้า

3      ทุกคนเดินนอกทาง ทุกคนชั่วร้ายเช่นเดียวกัน

               ไม่มีใครทำความดี  ไม่มีแม้แต่คนเดียวb

4      ผู้กระทำความชั่วทุกคนที่กำลังกินประชากรของเราcเหมือนกินอาหาร

               ไม่มีความสำนึกบ้างหรือ

                เขาไม่เรียกหาพระยาห์เวห์

5      แต่เขาจะกลัวจนตัวสั่น

               ณ ที่ซึ่งdไม่มีเหตุจะต้องกลัวe

               เพราะพระเจ้าทรงอยู่กับทุกคนที่ชอบธรรม

6      ท่านทั้งหลายอยากทำลายความหวังของคนยากจน

               แต่พระยาห์เวห์ทรงเป็นที่หลบภัยให้เขา

7      ขอให้ความรอดพ้นของอิสราเอลมาจากศิโยน

               เมื่อพระยาห์เวห์ทรงนำประชากรของพระองค์กลับมาf

        ยาโคบจะร่าเริง และอิสราเอลจะยินดี

14 a “ผู้ไม่นับถือพระเจ้า” (เทียบ 10:4 เชิงอรรถ b) เป็นคนโง่ แม้ดูเหมือนว่าจะประสบความสำเร็จในชีวิต (เทียบ ยรม 5:12ฯฯ)

b ฉบับแปลโบราณภาษากรีกบางฉบับเพิ่มอีก 3 ข้อที่นี่ ซึ่งนักบุญเปาโลอ้างถึงใน รม 3:10-18    ยังพบได้อีกใน สดด 5:9; 36:2; 140:3; 10:7; สภษ 1:16; อสย 59:7-8.

c กินประชากรเหมือนกินอาหาร” เป็นสำนวนเปรียบเทียบที่พบได้บ่อยๆในข้อเขียนของประกาศก

d “ณ ที่ซึ่ง” หมายถึงภูเขาศิโยน (ข้อ 7) ดู 48:2; 76:2; 87:5-7; อสค 48:35

e “ไม่มีเหตุจะต้องกลัว” แปลตามต้นฉบับภาษากรีก และ สดด 53. ความกลัวที่ดูเหมือนไร้เหตุผล พบได้ใน ลนต 26:36; ฉธบ 28:67; 1 ซมอ 14:15; 2 พศด 14:13; โยบ 3:25 ชวนให้คิดถึงความกลัวของกองทัพชาวอัสซีเรียเมื่อต้องหนีจากการล้อมกรุงเยรูซาเล็มในปี 701 โดยไม่มีเหตุผลชัดเจน   (ดู 2 พกษ 19:35; อสย 37:36)

f “กลับมา” ตามปรกติหมายถึงการกลับจากเนรเทศที่กรุงบาบิโลน (85:1; 126:1; ฉธบ  30:3; โยบ 42:10; ยรม 29:14; อสค 16:53; ฮชย 6:11; อมส 9:14) แต่ยังมีความหมายกว้างๆอีกด้วย คือ การสถาปนา รื้อฟื้น บูรณะ ก็ได้