29 ¹ผู้ได้รับคำตักเตือนบ่อยๆ แต่ยังไม่ยอมปรับปรุงความประพฤติ

จะถูกทำลายโดยฉับพลัน และไม่อาจแก้ไข

²เมื่อผู้ชอบธรรมมีอำนาจ ทุกคนย่อมยินดี

เมื่อคนชั่วร้ายปกครอง ประชาชนย่อมคร่ำครวญ

³ผู้รักปรีชาญาณย่อมทำให้บิดายินดี

แต่ผู้หมกมุ่นกับหญิงแพศยาย่อมผลาญทรัพย์สมบัติของตน

⁴ถ้ากษัตริย์ทรงตัดสินอย่างยุติธรรม แผ่นดินย่อมมั่นคง

ถ้าทรงคิดแต่จะรับของกำนัล แผ่นดินย่อมพินาศ

⁵ผู้ประจบประแจงเพื่อนบ้าน

ย่อมขึงตาข่ายไว้ดักเท้าของเพื่อนบ้าน

⁶คนชั่วย่อมติดกับดักอยู่ในความชั่วของตน

แต่ผู้ชอบธรรมย่อมร่าเริงและยินดี

⁷ผู้ชอบธรรมเข้าใจสิทธิของคนยากจน

แต่คนชั่วไม่มีปัญญาที่จะเข้าใจa

⁸ผู้ชอบเยาะเย้ยก่อความวุ่นวายในเมือง

แต่ผู้มีปรีชาระงับความโกรธ

⁹ถ้าผู้มีปรีชาโต้เถียงกับคนโง่เขลา

ไม่ว่าคนโง่จะโกรธหรือหัวเราะ การโต้เถียงก็ไม่จบ

¹⁰คนกระหายเลือดย่อมเกลียดชังคนไร้ตำหนิ

แต่คนซื่อตรงแสวงหาชีวิตของคนไร้ตำหนิ

¹¹คนโง่เขลาย่อมปล่อยอารมณ์โกรธทั้งหมดออกมา

แต่ผู้มีปรีชารู้จักระงับโทสะ

¹²ถ้าผู้มีอำนาจปกครองเชื่อฟังคำเท็จ

ข้าราชการทุกคนคงต้องเป็นคนชั่วร้าย

¹³คนยากจนและผู้เบียดเบียนคนยากจนเป็นเหมือนกัน

คือพระยาห์เวห์ประทานความสว่างแก่ดวงตาของทั้งสองฝ่าย (cf 22:2)

¹⁴ถ้ากษัตริย์ทรงพิพากษาคนยากจนอย่างยุติธรรม

พระบัลลังก์ย่อมมั่นคงตลอดไป

¹⁵ไม้เรียวและคำตักเตือนทำให้เกิดปรีชาญาณ

เยาวชนที่ไม่มีผู้อบรมสั่งสอนย่อมทำให้มารดาอับอาย

¹⁶เมื่อคนชั่วร้ายมีอำนาจปกครอง การล่วงละเมิดก็จะทวีขึ้น

แต่คนชอบธรรมจะเห็นความพินาศของเขา

¹⁷จงแก้ไขความประพฤติของบุตรของท่าน แล้วเขาจะทำให้ท่านสบายใจ

เขาจะทำให้ท่านมีความยินดี

¹⁸ที่ใดไม่มีประกาศกสั่งสอน ประชาชนย่อมไม่มีศีลธรรม

ผู้ที่รักษาธรรมบัญญัติย่อมเป็นสุขb

¹⁹เพียงคำพูดไม่อาจแก้ไขความประพฤติของผู้รับใช้ได้

แม้เขาจะเข้าใจ เขาก็จะไม่เชื่อฟัง

²⁰ท่านเคยเห็นคนพูดไม่ยั้งคิดไหม

ยังมีหวังในคนโง่เขลามากกว่าในคนเช่นนั้น

²¹ผู้ตามใจผู้รับใช้ตั้งแต่ผู้รับใช้ยังเป็นเด็ก

จะต้องเสียใจc ในที่สุด

²²คนโกรธง่ายย่อมก่อให้เกิดการทะเลาะวิวาท

คนฉุนเฉียวย่อมทำผิดมากมาย

²³ความหยิ่งจองหองทำให้มนุษย์ตกต่ำ

แต่ผู้มีใจถ่อมตนจะได้รับเกียรติ

²⁴ผู้คบกับขโมยย่อมทำร้ายตนเอง

เขาได้ยินคำสาปแช่งd แต่ไม่ยอมบอกอะไร

²⁵การกลัวมนุษย์เป็นการวางกับดักตนเอง

แต่ผู้วางใจในพระยาห์เวห์ย่อมปลอดภัย

²⁶คนจำนวนมากแสวงหาความกรุณาจากผู้มีอำนาจปกครอง

แต่มนุษย์ได้รับความยุติธรรมจากพระยาห์เวห์

²⁷คนอธรรมเป็นที่สะอิดสะเอียนแก่ผู้ชอบธรรม

แต่คนซื่อตรงเป็นที่สะอิดสะเอียนแก่คนชั่วร้าย

29 a “ไม่มีปัญญาที่จะเข้าใจ” – แปลตามตัวอักษรว่า “ไม่เข้าใจความรู้”

b “ประกาศกสั่งสอน” – แปลตามตัวอักษรว่า “นิมิต” – คำว่า “ธรรมบัญญัติ” (Torah) ยังอาจแปลได้อีกว่า “คำสั่งสอน” (ของประกาศก)

c “จะต้องเสียใจในที่สุด” – แปลโดยคาดคะเน เราพบคำภาษาฮีบรูคำนี้ (manon) ที่นี่เท่านั้นในพระคัมภีร์

d “คำสาปแช่ง” เป็นการสาปแช่งผู้กระทำผิดที่ยังไม่ปรากฏตัว หรือสาปแช่งพยานที่ไม่ยอมออกมาให้การเป็นพยาน – เทียบ ลนต 5:1; วนฉ 17:2.