28 1คนชั่วร้ายย่อมหนีแม้เมื่อไม่มีใครไล่ตาม
แต่ผู้ชอบธรรมย่อมกล้าหาญอย่างสิงห์หนุ่ม
2เมื่อคนในแผ่นดินเป็นกบฏ เจ้านายก็มีจำนวนมากขึ้น
แต่ถ้ามีคนที่มีความเข้าใจและมีความรู้ แผ่นดินก็จะมีความมั่นคงa
3คนยากจนbที่ข่มเหงคนยากจนด้วยกัน
ก็เหมือนฝนหนักที่ทำลายพืชผล แล้วจะขาดแคลนอาหาร
4ผู้ทอดทิ้งธรรมบัญญัติย่อมสรรเสริญคนชั่วร้าย
แต่ผู้รักษาธรรมบัญญัติย่อมต่อต้านเขา
5คนชั่วไม่เข้าใจความยุติธรรม
แต่ผู้แสวงหาพระยาห์เวห์เข้าใจทุกอย่าง
6คนยากจนที่ดำเนินชีวิตสุจริต
ย่อมดีกว่าคนที่มีความประพฤติคดโกง แม้เขาจะร่ำรวย
7ผู้รักษาธรรมบัญญัติย่อมเป็นบุตรที่มีความเข้าใจ
แต่ผู้เป็นเพื่อนกับคนตะกละนำความอับอายมาให้บิดา
8การเพิ่มทรัพย์สมบัติของตนโดยเรียกดอกเบี้ยเกินควร
กลับเป็นการสะสมทรัพย์สมบัติไว้สำหรับผู้สงสารคนยากจนc
9ผู้ใดไม่ยอมฟังธรรมบัญญัติ
แม้แต่คำอธิษฐานภาวนาของเขาก็น่าสะอิดสะเอียน
10ผู้หลอกลวงคนเที่ยงตรงให้เดินในทางชั่ว
ก็จะตกลงในหลุมของตน
แต่ผู้ไร้มลทินจะได้ความสุขเป็นมรดก
11คนร่ำรวยคิดว่าตนมีปรีชา
แต่คนยากจนที่มีความเข้าใจย่อมรู้จักเขาดี
12เมื่อผู้ชอบธรรมมีชัยชนะ ทุกคนย่อมยินดีมาก
แต่เมื่อคนชั่วร้ายมีอำนาจ ทุกคนย่อมซ่อนตัว
13ผู้ซ่อนการล่วงละเมิดของตนจะไม่เจริญ
แต่ผู้สารภาพผิดdและเลิกล่วงละเมิดจะได้รับความกรุณา
14ผู้มีความเกรงกลัวอยู่เสมอย่อมเป็นสุข
แต่ผู้มีใจกระด้างย่อมได้รับความยากลำบาก
15คนชั่วร้ายที่ปกครองประชาชนยากจน
เป็นเหมือนสิงโตคำรามและหมีหิวโหย
16ผู้ปกครองที่ขาดความเข้าใจย่อมเรียกร้องของกำนัลมากมาย
แต่ผู้เกลียดผลกำไรทุจริตย่อมมีชีวิตยืนยาว
17ฆาตกรที่มโนธรรมติเตียนย่อมหลบหนีจนถึงวันตาย
อย่าให้ใครช่วยเหลือเขาเลย
18ผู้ดำเนินชีวิตอย่างไร้ตำหนิจะได้รับความรอดพ้น
แต่ผู้ประพฤติไม่ซื่อตรงจะล้มโดยฉับพลัน
19ผู้เพาะปลูกในที่ดินของตนย่อมมีอาหารอุดมสมบูรณ์
แต่ผู้มีเพียงความเพ้อฝันeจะยากจนยิ่งขึ้น
20คนซื่อสัตย์สุจริตจะได้รับพรมากมาย
แต่ผู้ที่ร่ำรวยอย่างรวดเร็วจะไม่พ้นโทษ
21การแสดงความลำเอียงย่อมไม่ดี
คนหนึ่งอาจทำผิดเพื่อขนมปังเพียงชิ้นเดียวก็ได้
22คนโลภรีบแสวงหาทรัพย์สมบัติ
เขาไม่รู้ว่าความขัดสนกำลังจะมาถึงเขา
23ผู้ตำหนิผู้อื่นจะได้รับความชื่นชอบ
มากกว่าคนชอบประจบประแจง
24ผู้ขโมยสิ่งของของบิดาหรือมารดาแล้วพูดว่า “ไม่ผิด”
ย่อมเป็นมิตรกับโจร
25คนโลภก่อให้เกิดการทะเลาะวิวาท
แต่ผู้วางใจในพระยาห์เวห์จะเจริญรุ่งเรือง
26ผู้วางใจตนเองย่อมเป็นคนโง่เขลา
แต่ผู้ดำเนินชีวิตอย่างมีปรีชาจะได้รับความรอดพ้น
27ผู้ให้แก่คนยากจนจะไม่ขาดสิ่งใด
แต่ผู้ปิดตาไม่ยอมช่วยเหลือจะถูกสาปแช่งอย่างมาก
28เมื่อคนชั่วร้ายมีอำนาจ ทุกคนก็ซ่อนตัว
แต่เมื่อคนชั่วร้ายพินาศ คนชอบธรรมจะมีจำนวนมากขึ้น
28 a ต้นฉบับภาษากรีกอธิบายสุภาษิตบทนี้อีกแบบหนึ่งว่า “เมื่อมีการกบฏรุนแรง การถกเถียงกันก็เกิดขึ้น ผู้ที่ฉลาดรู้ว่าจะดับ(การถกเถียงนี้)ได้อย่างไร”
b “คนยากจน” – ต้นฉบับภาษากรีกว่า “คนชั่ว” หรือ “คนไม่นับถือพระเจ้า”
c ผลกำไรที่ได้มาอย่างไม่สุจริตจะไม่เป็นประโยชน์ตลอดไป ในที่สุดทรัพย์สมบัตินั้นจะตกเป็นของคนยากจน
d “ผู้สารภาพผิด” เป็นการกล่าวพาดพิงถึงการสารภาพบาป – เทียบ ลนต 5:5; กดว 5:7; สดด 32:5; อสย 1:16-18; ฮชย 14:2-4.
e “ความเพ้อฝัน” หรือ “สิ่งไร้ประโยชน์” สำหรับผู้เขียนสุภาษิตเหล่านี้ อาจหมายถึงธุรกิจการค้า - สุภาษิตหลายบทยังคงยกย่องการกสิกรรมว่าเป็นอาชีพตามอุดมการณ์ในสมัยโบราณ
