20 ¹เหล้าองุ่นทำให้คนก้าวร้าว สุราทำให้เกิดการทะเลาะวิวาท

ผู้มีปรีชาไม่ยอมให้สิ่งเหล่านี้ชวนให้หลง

²ความกริ้วของกษัตริย์เป็นเหมือนเสียงคำรามของสิงห์หนุ่ม

ผู้ยั่วยุพระองค์ให้กริ้วย่อมเสี่ยงชีวิตของตน

³ผู้ละเว้นการทะเลาะวิวาทย่อมมีเกียรติ

มีแต่คนโง่เขลาเท่านั้นที่ชอบทะเลาะวิวาท^a

⁴คนเกียจคร้านไม่ไถนาในฤดูทำนา

ในฤดูเก็บเกี่ยวเขาจะแสวงหาผลผลิต แต่จะไม่พบอะไร

⁵ความคิดในใจมนุษย์นั้นเหมือนน้ำลึก

ผู้มีความเข้าใจจะตักตวงขึ้นมาได้

⁶คนจำนวนมากประกาศว่าตนมีคุณธรรม

แต่ใครจะพบคนที่ไว้ใจได้

⁷คนชอบธรรมดำเนินชีวิตด้วยความสุจริต

บุตรที่มีชีวิตต่อจากเขาย่อมเป็นสุข

⁸กษัตริย์ผู้ประทับบนบัลลังก์พิพากษา

เพียงแต่ทอดพระเนตร ก็ทรงขจัด^bความชั่วได้ทั้งหมด

⁹ผู้ใดจะพูดได้ว่า “ข้าพเจ้าชำระจิตใจแล้ว

ข้าพเจ้าบริสุทธิ์พ้นจากบาปแล้ว”

¹⁰ลูกตุ้มไม่เที่ยงและเครื่องตวงไม่ตรง

ทั้งสองสิ่งนี้เป็นที่น่ารังเกียจของพระยาห์เวห์

¹¹แม้แต่เยาวชนก็ยังแสดงตนโดยความประพฤติ

ว่าการกระทำของเขาบริสุทธิ์และซื่อตรงหรือไม่

¹²หูที่ฟังและนัยน์ตาที่มองเห็น

ทั้งสองสิ่งนี้พระยาห์เวห์ทรงสร้างขึ้นมา

¹³อย่ารักการนอนหลับ จะได้ไม่เป็นคนยากจน

จงเปิดตาให้กว้าง แล้วจะได้มีอาหารกินจนอิ่ม

¹⁴ผู้ซื้อพูดว่า “ของไม่ดี ของไม่ดี”

แต่เมื่อเขาไปแล้ว เขาจึงภูมิใจที่ซื้อได้ของถูก

¹⁵ทองคำและเพชรนิลจินดามีจำนวนมาก

แต่ผู้พูดที่มีความรู้ย่อมมีค่าประเสริฐยิ่งกว่า

¹⁶จงยึดเสื้อผ้าของผู้ให้ประกันแก่คนแปลกหน้าไว้

ท่านจะได้มีของประกันเมื่อต้องให้ประกันแก่คนที่ท่านไม่รู้จัก

¹⁷อาหารที่ได้มาด้วยการหลอกลวงย่อมอร่อย

แต่ต่อมาปากของเขาจะมีแต่ก้อนกรวด

¹⁸จงวางแผนงานให้ดีด้วยการปรึกษา

จงรับคำแนะนำก่อนจะทำสงคราม

¹⁹ผู้ชอบนินทาย่อมเปิดเผยความลับ

อย่าคบค้ากับคนปากบอน

²⁰ผู้ใดสาปแช่งบิดาหรือมารดา

ชีวิตของเขาจะเป็นเหมือนตะเกียงที่ดับในความมืดมิด

²¹ทรัพย์สมบัติที่ได้รับมาเร็วเกินไป

จะไม่เป็นมงคลในที่สุด

²²อย่าพูดว่า “ฉันจะต้องแก้แค้น”

จงวางใจในพระยาห์เวห์ แล้วพระองค์จะทรงช่วยท่านให้รอดพ้น

²³พระยาห์เวห์ทรงรังเกียจลูกตุ้มไม่เที่ยง

ตราชูไม่ตรงก็ไม่ดี

²⁴พระยาห์เวห์ทรงนำย่างก้าวของมนุษย์

มนุษย์คนใดจะเข้าใจทางของตนได้

²⁵ผู้รีบร้อนบนบานถวายสิ่งของแด่พระเจ้า

แล้วมาคิดเสียดายในภายหลัง

ย่อมวางบ่วงแร้วดักตนเอง

²⁶กษัตริย์ผู้ทรงปรีชาย่อมคัดคนชั่วร้ายออกมา

และทรงบดขยี้เขาเหมือนทรงใช้ล้อนวดข้าว^c

²⁷จิตใจของมนุษย์^dเป็นตะเกียงของพระยาห์เวห์

พระองค์ทอดพระเนตรเห็นส่วนลึกที่สุดของเขา

²⁸ความรักมั่นคงและความซื่อสัตย์เฝ้ารักษากษัตริย์ไว้

พระบัลลังก์ตั้งมั่นอยู่บนความรักมั่นคง

²⁹คนหนุ่มภูมิใจในกำลังของตน

ผมหงอกเป็นเครื่องประดับของคนชรา

³⁰การเฆี่ยนตีจนเลือดออกชำระความชั่ว

การโบยตีทำให้ส่วนลึกของมนุษย์สะอาด^e

20 a “มีแต่คนโง่เขลาเท่านั้นที่ชอบทะเลาะวิวาท” แปลตามตัวอักษรว่า “คนโง่เขลาทุกคนแสดงความโกรธออกมา”

^b “ทรงขจัด” ยังอาจแปลได้อีกว่า “ทรงฝัด” หรือ “ทรงร่อน” ซึ่งหมายถึงการคัดแยกข้อพิพาทที่ถูกต้องหรือไม่ถูกต้อง (เทียบ 20:26)

^c “ทรงใช้ล้อนวดข้าว” ในดินแดนตะวันออกกลาง แม้กระทั่งในปัจจุบัน เขายังใช้เครื่องมือคล้ายเลื่อน ซึ่งบางทีติดลูกล้อด้วย ลากไปบนข้าวที่ต้องการนวด เพื่อให้เมล็ดข้าวหลุดจากรวง (ดู อสย 28:28)

^d “จิตใจ” คือบ่อเกิดแห่งชีวิตที่พระเจ้าทรงเป่าเข้าไปในร่างกายมนุษย์ที่ทรงปั้นขึ้นมา (ดู ปฐก 2:7)

^e “การโบยตีทำให้ส่วนลึกของมนุษย์สะอาด” ดูเหมือนจะเป็นการส่งเสริมให้ใช้การลงโทษทางร่างกายต่อผู้ทำผิดเพื่อเขาจะได้แก้ไขความประพฤติให้ดีขึ้น แต่ต้นฉบับของสุภาษิตบทนี้ก็ไม่ชัดเจนด้วย