13 ¹บุตรที่มีปรีชาย่อมฟัง^aคำสั่งสอนของบิดา

คนชอบเยาะเย้ยไม่ฟังคำตำหนิ

²มนุษย์กินผลดีจากปากของตน

แต่ผู้ทรยศใช้ความรุนแรงเลี้ยงชีวิต

³ผู้ควบคุมปากของตนจะรักษาชีวิตไว้ได้^b

ผู้พูดพล่ามจะพบความพินาศ

⁴คนเกียจคร้านอยากกิน แต่ไม่มีอะไรกิน

ส่วนคนขยันจะมีกินจนอิ่ม

⁵ผู้ชอบธรรมเกลียดคำพูดเท็จ

แต่คนชั่วร้ายทำให้ผู้อื่นเสียชื่อเสียงและอับอาย

⁶ความชอบธรรมรักษาผู้ดำเนินชีวิตไร้มลทิน

แต่ความชั่วร้ายทำลายคนบาป^c

⁷บางคนทะนงตนว่าร่ำรวย แต่ไม่มีอะไร

บางคนเสแสร้งว่าเป็นคนจน แต่มีทรัพย์สมบัติมากมาย

⁸ทรัพย์สมบัติเป็นค่าไถ่ชีวิตมนุษย์

แต่คนยากจนไม่ถูกคุกคาม

⁹ความสว่างของผู้ชอบธรรมส่องแสงเจิดจ้า

แต่ประทีปของคนชั่วร้ายจะดับมืด

¹⁰การพูดยกตนข่มผู้อื่น ย่อมก่อให้เกิดการทะเลาะวิวาท

แต่ปรีชาญาณอยู่กับผู้ยอมรับคำแนะนำ

¹¹ความร่ำรวยที่ได้มาอย่างรวดเร็ว^dจะลดลงจนหมด

แต่ผู้สะสมทีละเล็กทีละน้อยจะได้ทรัพย์สมบัติเพิ่มพูนขึ้น

¹²ความหวังที่ต้องรอคอยนานย่อมทรมานใจ

แต่ความปรารถนาที่ได้รับการตอบสนองเป็นต้นไม้แห่งชีวิต

¹³ผู้ดูหมิ่นพระวาจาย่อมทำร้ายตนเอง

แต่ผู้ปฏิบัติตามบทบัญญัติจะได้รับบำเหน็จ

¹⁴คำสอนของผู้มีปรีชาเป็นพุน้ำแห่งชีวิต

ช่วยให้หลีกเลี่ยงบ่วงแร้วของความตาย

¹⁵สามัญสำนึกย่อมได้รับความโปรดปราน

แต่หนทางของผู้ทรยศนำไปสู่ความพินาศ

¹⁶ผู้ฉลาดย่อมคิดก่อนจะทำ

แต่คนโง่แสดงความโง่เขลาของตน

¹⁷ผู้สื่อสารไม่ดีก่อให้เกิดเหตุร้าย^e

แต่ทูตที่ซื่อสัตย์ย่อมนำสุขภาพดี

¹⁸ผู้เพิกเฉยต่อคำตักเตือนจะยากจนและได้รับความอับอาย

แต่ผู้เชื่อฟังคำตักเตือนให้แก้ไข ย่อมได้รับเกียรติ

¹⁹ความปรารถนาที่ได้รับการตอบสนองทำให้พอใจ

แต่คนโง่เขลาไม่ต้องการปลีกตัวจากความชั่วร้าย^f

²⁰ผู้เดินกับผู้มีปรีชาก็จะมีปรีชาด้วย

แต่ผู้คบหาคนโง่เขลาจะได้รับผลร้าย

²¹เคราะห์ร้ายย่อมไล่ตามคนบาป

แต่ความเจริญรุ่งเรืองจะเป็นบำเหน็จของผู้ชอบธรรม

²²คนดีย่อมละมรดกไว้ให้บุตรหลาน

แต่คนบาปจะต้องละทรัพย์สมบัติไว้ให้ผู้ชอบธรรม

²³แม้ทุ่งนาของคนจนจะมีผลผลิตมากมาย

แต่บางคนต้องพินาศเพราะความอยุติธรรม^g

²⁴ผู้ไม่ใช้ไม้เรียวย่อมไม่รักบุตร

แต่ผู้รักบุตรย่อมตักเตือนให้เขาแก้ไขความประพฤติ

²⁵ผู้ชอบธรรมย่อมกินจนอิ่ม

แต่ท้องของคนชั่วร้ายย่อมหิว

13 a “ฟัง” ข้อความในบรรทัดแรกนี้ไม่มีกริยา แต่ต้องเสริมเข้ามาเพื่อให้คล้องจองกับข้อความในบรรทัดที่สอง

^b “รักษาชีวิตไว้ได้” ที่นี่มีการเล่นคำ เพราะคำว่า “ชีวิต” (nephes) ยังอาจแปลได้อีกว่า “ลำคอ” หรือ “วิญญาณ”

^c “ความชั่วร้ายทำลายคนบาป” บางคนแปลโดยคาดคะเนว่า “บาปทำลายคนชั่วร้าย”

^d “อย่างรวดเร็ว” แปลตามต้นฉบับภาษากรีก ต้นฉบับภาษาฮีบรูว่า “ความอนิจจัง” หรือ “ความว่างเปล่า” (hebel)

^e “ก่อให้เกิดเหตุร้าย” แปลโดยคาดคะเนให้สอดคล้องกับบรรทัดที่สอง ต้นฉบับภาษาฮีบรูว่า “ตกในเคราะห์ร้าย”

^f ดูเหมือนว่าข้อความในแต่ละบรรทัดของข้อนี้ไม่เกี่ยวข้องกันเลย ต้นฉบับอาจไม่สมบูรณ์

^g ต้นฉบับของข้อนี้ก็อาจไม่สมบูรณ์ด้วยเช่นเดียวกัน ต้นฉบับภาษากรีกว่า “ผู้ชอบธรรมมีชีวิตเพื่อใช้ทรัพย์สมบัติได้หลายปี แต่คนชั่วจะพินาศในไม่ช้า”