39 ¹“ท่านรู้ไหมว่าเลียงผาตกลูกเมื่อไร^a

ท่านเคยเฝ้าดูแม่กวางตกลูกหรือ

²ท่านนับเดือนที่สัตว์เหล่านี้ตั้งท้องได้หรือ

ท่านรู้เวลาเมื่อมันตกลูกไหม

³สัตว์เหล่านี้หมอบลงเพื่อคลอดลูก^b

ทำให้ความเจ็บปวดสิ้นสุด

⁴ลูกอ่อนแข็งแรงเติบโตขึ้นในทุ่ง

วิ่งไปแล้วไม่กลับมาหาแม่อีก

⁵ใครปล่อยลาป่าให้เป็นอิสระ

ใครแก้เชือกผูกลาเปรียว

⁶ซึ่งเราให้ทุ่งหญ้าเป็นบ้าน

และให้ดินเค็มเป็นที่อาศัย

⁷ลาเยาะเย้ยเสียงอึกทึกของเมือง

ไม่ได้ยินเสียงตะโกนของผู้ขับขี่

⁸ลาเที่ยวไปตามภูเขาซึ่งเป็นลานหญ้าของมัน

เที่ยวแสวงหาหญ้าเขียวทุกชนิด

⁹วัวกระทิงยอมรับใช้ท่าน

หรือนอนค้างคืนที่รางหญ้าของท่านไหม

¹⁰ท่านใช้เชือกผูกวัวกระทิงให้ลากไถ

หรือบังคับมันให้คราดที่ลุ่มตามท่านไปได้ไหม^c

¹¹ท่านไว้ใจวัวกระทิงเพราะมีแรงมาก

หรือจะมอบผลงานของท่านไว้กับมันกระนั้นหรือ

¹²ท่านไว้ใจว่ามันจะกลับมา

และนำข้าวของท่านมากองไว้ที่ลานนวดข้าวหรือ

¹³นกกระจอกเทศกระพือปีกด้วยความยินดี^d

แต่บินเหมือนนกกระสาไม่ได้^e

¹⁴นกกระจอกเทศทิ้งไข่ไว้กับดิน

ปล่อยให้ฝุ่นดินอบให้อุ่น

¹⁵ลืมไปว่าเท้าหนึ่งอาจจะมาเหยียบ

และสัตว์ป่าอาจจะมาย่ำไข่นั้น

¹⁶มันรุนแรงต่อลูกอ่อนเหมือนกับว่าไม่ใช่ลูก

ไม่สนใจถ้าผลงานของมันล้มเหลว

¹⁷เพราะพระเจ้าไม่ประทานสติปัญญา

และไม่ประทานความเข้าใจให้มัน

¹⁸แต่เมื่อมันกระพือปีกวิ่งหนี

มันเยาะเย้ยทั้งม้าและคนขี่

¹⁹ท่านให้พลังแก่ม้า

และให้ขนประดับคอแก่ม้าหรือ^f

²⁰ท่านทำให้ม้ากระโดดได้เหมือนตั๊กแตนไหม

เสียงร้องดังของม้าน่าสะพรึงกลัว

²¹มันตะกุยในหุบเขาด้วยความยินดี

กระโจนเต็มกำลังเข้าใส่ผู้ถืออาวุธ

²²มันหัวเราะเยาะความกลัว ไม่ตกใจ

ไม่กลับหลังหันหนีคมดาบ

²³แล่งธนูบนหลังส่งเสียงกรอกแกรก

หอกและแหลนส่องแสงแวววับ

²⁴ม้าตัวสั่นด้วยความร้อนใจที่จะไปให้ไกล

เมื่อได้ยินเสียงแตรเขาสัตว์ มันยืนนิ่งอยู่ต่อไปไม่ได้

²⁵เมื่อแตรเขาสัตว์ดังขึ้น มันร้อง “ฮี้”

มันได้กลิ่นสงครามแต่ไกล

ทั้งได้ยินเสียงตะโกนของผู้บังคับบัญชา

และเสียงโห่ร้องออกศึก

²⁶เหยี่ยวนกเขาบินขึ้นไปเพราะท่าน

และกางปีกบินไปทางทิศใต้^gเพราะสติปัญญาของท่านหรือ

²⁷นกอินทรีบินขึ้น

และทำรังบนที่สูงตามคำสั่งของท่านหรือ

²⁸มันอาศัยบนหน้าผาและทำรัง

บนยอดหินแหลมที่ไม่มีใครเข้าถึงได้

²⁹มันส่ายตาหาเหยื่อจากที่นั่น

ตาของมันเห็นเหยื่อได้แต่ไกล

³⁰ลูกอ่อนของมันดูดเลือด

ที่ใดมีสัตว์ตาย มันก็อยู่ที่นั่น”

39 a การที่เลียงผาและกวางถูกเลือกมาเป็นตัวอย่างก็เพราะว่ามนุษย์ไม่ค่อยจะเคยเห็นการผสมพันธุ์และการตกลูกของมัน จึงไม่มีมนุษย์คนใดไปคอยดูแลมันเมื่อมันตกลูกนอกจากพระเจ้า เช่นเดียวกันกับนกกระจอกเทศ

^b “เพื่อคลอดลูก” แปลโดยคาดคะเน ตามตัวอักษรว่า “เพื่อทำให้ตก” ต้นฉบับภาษาฮีบรูว่า “ผ่า” (?)

^c ข้อ 10 นี้แปลโดยคาดคะเน ถ้าแปลตามตัวอักษรจะแปลได้ว่า “ถ้าท่านผูกวัวกระทิงกับรอยไถด้วยเชือกของมัน มันจะคราดหุบเขาตามหลังท่านหรือ”

^d ข้อความที่กล่าวถึงนกกระจอกเทศในข้อ 13-18 ไม่มีในต้นฉบับภาษากรีก นักวิชาการบางคนจึงคิดว่าเป็นข้อความที่ถูกเสริมเข้ามาในภายหลัง

^e “บินเหมือนนกกระสาไม่ได้” แปลโดยคาดคะเนตามสำนวนแปลโบราณภาษาอาราเมอิก (Targum) ต้นฉบับภาษาฮีบรูเข้าใจไม่ได้

^f “ม้า” ในที่นี้คือม้าที่ใช้ในการสงคราม

^g การอพยพของสัตว์เป็นเครื่องพิสูจน์ว่า พระเจ้าพระผู้สร้างประทานสัญชาตญาณ ที่เป็นเสมือนปรีชาญาณแก่สัตว์เหล่านี้ (ยรม 8:7)