10 1แมลงวันที่ตายแล้วaตัวเดียวย่อมทำให้น้ำมันหอมเน่าเหม็น
ความโง่เขลาเล็กน้อยย่อมมีผลตามมามากกว่าปรีชาญาณและเกียรติยศ
2จิตใจของผู้มีปรีชาย่อมนำเขาไปสู่ความถูกต้อง
แต่จิตใจของผู้โง่เขลาย่อมทำให้เขาหลงทางb
3แม้เมื่อผู้โง่เขลากำลังเดินไปตามถนน เขาก็ขาดสามัญสำนึก
ทุกคนยังเห็นว่าเขาเป็นผู้โง่เขลา
4ถ้าผู้มีอำนาจปกครองโกรธท่าน จงอยู่นิ่งเฉยในที่ของท่าน เพราะอารมณ์เย็นย่อมระงับความผิดใหญ่หลวงได้
5ข้าพเจ้ายังเห็นสิ่งเลวร้ายอีกประการหนึ่งภายใต้ดวงอาทิตย์ เป็นความผิดที่ผู้มีอำนาจมักจะทำ 6คือเขาแต่งตั้งผู้โง่เขลาในตำแหน่งสูง และให้คนร่ำรวยอยู่ในตำแหน่งต่ำต้อย 7ข้าพเจ้าเคยเห็นทาสขี่ม้า และเคยเห็นเจ้านายเดินดินอย่างทาส
8ผู้ใดขุดบ่อไว้ ผู้นั้นอาจตกลงในบ่อนั้น
ผู้ใดรื้อกำแพงลง อาจถูกงูกัด
9ผู้สกัดหินอาจได้รับบาดเจ็บจากหินนั้น
ผู้ผ่าขอนไม้อาจได้รับอันตรายจากขอนไม้นั้น
10ถ้าขวานทื่อและไม่ลับให้คมก็ต้องออกแรงมากขึ้น ปรีชาญาณย่อมช่วยให้บรรลุความสำเร็จ
11ถ้าหมองูถูกงูกัดก่อนที่งูจะถูกสะกด
หมองูก็จะไม่เป็นประโยชน์ใด
12ถ้อยคำจากปากของผู้มีปรีชาย่อมน่าฟัง
แต่คำพูดของผู้โง่เขลาย่อมทำลายตนเอง
13ถ้อยคำของเขาเริ่มต้นด้วยความโง่เขลา
และจบลงด้วยคำพูดบ้าคลั่งและเลวร้าย
14ผู้โง่เขลาพูดซ้ำซาก
มนุษย์ไม่รู้ว่าอะไรจะเกิดขึ้น
ผู้ใดเล่าจะบอกเขาได้ว่า
อะไรจะเกิดขึ้นเมื่อเขาตายแล้ว
15ความลำบากตรากตรำของผู้โง่เขลาทำให้เขาเหน็ดเหนื่อย
จนเขาไม่รู้แม้แต่ทางที่จะเข้าไปในเมือง
16บ้านเมืองเอ๋ย วิบัติจงเกิดแก่เจ้า ถ้าเจ้ามีกษัตริย์เป็นเด็ก
และมีเจ้านายที่เลี้ยงฉลองกันตั้งแต่เช้า
17บ้านเมืองเอ๋ย เจ้าย่อมเป็นสุข ถ้าเจ้ามีกษัตริย์จากตระกูลสูง
และมีเจ้านายที่เลี้ยงฉลองตามกาลเทศะ
เพื่อฟื้นฟูกำลัง มิใช่เพื่อความเมามาย
18คนเกียจคร้านปล่อยให้หลังคาบ้านพังลง
คนเฉื่อยชาปล่อยให้หลังคาบ้านรั่ว
19การเลี้ยงฉลองทำให้ร่าเริง
เหล้าองุ่นทำให้ชีวิตชื่นบาน
แต่เงินตอบสนองความต้องการทุกอย่าง
20อย่ากล่าวร้ายกษัตริย์ แม้ในความคิด
อย่ากล่าวร้ายคนร่ำรวย แม้ในห้องนอนของท่าน
เพราะนกในอากาศจะนำเสียงของท่านไป
และสัตว์มีปีกจะบอกเล่าสิ่งที่ท่านได้พูด
10 a “แมลงวันที่ตายแล้ว” – แปลโดยคาดคะเน – ต้นฉบับภาษาฮีบรูว่า “แมลงวันแห่งความตาย”
b “จิตใจ......ความถูกต้อง, จิตใจ.....หลงทาง” – แปลตามตัวอักษรว่า “ใจของผู้มีปรีชาอยู่ทางขวา ใจของผู้โง่เขลาอยู่ทางซ้าย”
