วันอาทิตย์ที่ 29 มกราคม 2017
สัปดาห์ที่ 4 เทศกาลธรรมดา
บทอ่าน ศฟย 2:3,3:12-13 / 1คร 1:26-31 / มธ 5:1-12
นักบุญมัทธิวยืนยันโดยทางอ้อมว่า โมเสสประกาศบทบัญญัติบน “ภูเขาซีนาย” พระเยซูเจ้าผู้ยิ่งใหญ่กว่าโมเสสก็ทรงประกาศบทบัญญัติบน”ภูเขา”เช่นเดียวกัน มัทธิวได้รวมคำกล่าวในที่ต่างๆของพระเยซูเจ้าเข้าด้วยกัน ในนาม “บทเทศนาบนภูเขา” หรือ “มหาบุญลาภ” ซึ่งเป็นอุดมการณ์ที่เราควรแสวงหาอย่างสม่ำเสมอ
แม้จะต้องยอมรับด้วยใจสุภาพว่าไม่ง่ายนักที่จะทำเช่นนั้น
นักบุญเปาโลได้เตือนว่า เมื่อพระเป็นเจ้าทรงเรียกเรามานั้น มีพวกเราไม่กี่คนที่ฉลาดตามมาตรฐานของชาวโลก
มีไม่กี่คนที่มีอิทธิพล และมีไม่กี่คนที่มีความรู้สูง แต่พระเป็นเจ้าได้ทรงเลือกสรรคนโง่ในสายตาของโลก เพื่อทำให้คนฉลาดต้องอับอาย ทรงเลือกคนที่โลกถือว่าอ่อนแอ เพื่อทำให้คนที่แข็งแรงอับอาย
ความแตกต่างระหว่าง
“มหาบุญลาภแปดประการ”ของพระเป็นเจ้าและของชาวโลก คือ:
พระเยซูเจ้าสอนว่า เป็นบุญของผู้ที่มีใจยากจน...
โลกนี้สอนว่า เป็นบุญของผู้ที่ร่ำรวยเป็นเศรษฐี
พระเยซูเจ้าสอนว่า เป็นบุญของผู้ที่มีใจโศกเศร้า...
โลกนี้สอนว่า เป็นบุญของผู้ที่มีใจสนุกสนาน
พระเยซูเจ้าสอนว่า เป็นบุญของผู้ที่สุภาพอ่อนโยน...
โลกนี้สอนว่า เป็นบุญของผู้ที่มีอำนาจวาสนา
พระเยซูเจ้าสอนว่า เป็นบุญของผู้ที่หิวกระหายความชอบธรรม..
โลกนี้สอนว่า เป็นบุญของผู้ที่ได้ทุกอย่าง
พระเยซูเจ้าสอนว่า เป็นบุญของผู้ที่มีใจเมตตากรุณา...
โลกนี้สอนว่า เป็นบุญของผู้ที่กอบโกยผลประโยชน์
พระเยซูเจ้าสอนว่า
เป็นบุญของผู้ที่มีใจบริสุทธิ์
โลกนี้สอนว่า...เป็นบุญของผู้ที่ปล่อยตัวหาความสุขทุกอย่าง
พระเยซูเจ้าสอนว่า เป็นบุญของผู้ที่มีใจใฝ่สันติ...
โลกนี้สอนว่า เป็นบุญของผู้ที่ใช้กำลังสยบผู้อื่น
พระเยซูเจ้าสอนว่า เป็นบุญของผู้ที่ถูกเบียดเบียน...
โลกนี้สอนว่า เป็นบุญของผู้ที่เบียดเบียนรังแกผู้อื่น
“ คนทั้งหลายที่ฟังพระวาจาของพระเจ้า และปฏิบัติตามย่อมเป็นสุขกว่านั้นอีก ”(ลก 11:28)
และผู้ที่ได้ฟังพระวาจาของพระเจ้า และนำไปปฏิบัติตาม ที่เป็นตัวอย่างดีแก่เราคือ พระแม่มารีอา