กรุงเยรูซาเล็มถูกทำลาย และเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับประกาศกเยเรมีย์a
39 1ปีที่เก้าในรัชสมัยของกษัตริย์เศเดคียาห์แห่งยูดาห์ ในเดือนที่สิบb กษัตริย์เนบูคัดเนสซาร์แห่งบาบิโลนทรงยกทัพมาโจมตีกรุงเยรูซาเล็ม 2วันที่เก้าเดือนสี่c ปีที่สิบเอ็ดในรัชสมัยของกษัตริย์เศเดคียาห์ ศัตรูได้พังกำแพงเมืองลงส่วนหนึ่ง
3ข้าราชบริพารทุกคนของกษัตริย์แห่งบาบิโลนเข้าไปในเมือง มาตั้งศูนย์บัญชาการอยู่ที่ประตูกลาง คือ เนอร์กัลซาเรเซอร์ สัมการ์เนโบ สารเสคิมหัวหน้ามหาดเล็ก เนอร์กัลซาเรเซอร์หัวหน้าโหราจารย์ และข้าราชบริพารอื่นๆ ของกษัตริย์แห่งบาบิโลนd
4เมื่อกษัตริย์เศเดคียาห์แห่งยูดาห์พร้อมกับทหารทุกคนทรงเห็นเช่นนี้ ต่างก็หลบหนีผ่านทางประตูระหว่างกำแพงใกล้พระราชอุทยานในเวลากลางคืน กษัตริย์เสด็จไปทางลุ่มแม่น้ำจอร์แดนe 5กองทัพชาวเคลเดียไล่ตามคนเหล่านี้และกษัตริย์เศเดคียาห์ไปทันที่บริเวณที่ราบใกล้เมืองเยรีโค ทหารของพระองค์ต่างละทิ้งพระองค์ไว้แล้วหลบหนีไป ชาวเคลเดียจับกุมพระองค์เป็นเชลย และนำไปเฝ้ากษัตริย์เนบูคัดเนสซาร์แห่งบาบิโลนที่เมืองริบลาห์ในแผ่นดินคามัทf พระองค์ทรงถูกพิพากษาที่นั่น 6กษัตริย์แห่งบาบิโลนทรงสั่งให้ประหารชีวิตพระโอรสของกษัตริย์เศเดคียาห์ที่เมืองริบลาห์เฉพาะพระพักตร์พระบิดา 7พระองค์ทรงสั่งให้ควักพระเนตรของกษัตริย์เศเดคียาห์ แล้วทรงพันธนาการ นำไปยังกรุงบาบิโลน 8ชาวเคลเดียจุดไฟเผาพระราชวัง บ้านเรือนของประชาชนg และทำลายกำแพงกรุงเยรูซาเล็ม 9เนบูซาระดานผู้บัญชาการทหารองครักษ์กวาดต้อนผู้คนที่เหลืออยู่ในเมือง รวมทั้งทุกคนที่หนีไปอยู่กับกษัตริย์แห่งบาบิโลน และประชาชนที่เหลือhไปเป็นเชลยที่กรุงบาบิโลน 10เนบูซาระดานผู้บัญชาการทหารองครักษ์ปล่อยคนยากจนในหมู่ประชากรที่ไม่มีทรัพย์สมบัติอะไรเลยให้อยู่ในแผ่นดินยูดาห์ มอบสวนองุ่นและไร่นาให้แก่เขาในโอกาสนั้น
11กษัตริย์เนบูคัดเนสซาร์แห่งบาบิโลนได้ทรงสั่งเนบูซาระดานผู้บัญชาการทหารองครักษ์ เกี่ยวกับเยเรมีย์ว่า 12“จงรับเขามาดูแลให้ดี อย่าไปทำร้ายเขา แต่จงทำกับเขาตามที่เขาจะขอร้อง” 13กษัตริย์ทรงมอบภารกิจiแก่เนบูซาระดานผู้บัญชาการทหารองครักษ์ เนบูชัสบานหัวหน้ามหาดเล็ก เนอร์กัลซาเรเซอร์หัวหน้าโหราจารย์ และข้าราชบริพารชั้นสูงอื่นๆ แห่งบาบิโลน
14เขาเหล่านี้จึงส่งคนไปนำเยเรมีย์มาจากลานกองทหารองครักษ์ มอบเขาไว้กับเกดาลิยาห์บุตรอาคิคัม บุตรของชาฟาน ให้นำเขากลับบ้าน ประกาศกเยเรมีย์จึงกลับไปอยู่ร่วมกับประชากรอีก
พระสัญญาจะทรงช่วยเอเบดเมเลคให้รอดพ้นj
15พระยาห์เวห์ตรัสกับประกาศกเยเรมีย์ เมื่อเขายังถูกจองจำอยู่ในบริเวณลานกองทหารองครักษ์ว่า 16“จงไปบอกเอเบดเมเลคชาวเอธิโอเปียว่า พระยาห์เวห์จอมจักรวาลพระเจ้าแห่งอิสราเอลตรัสดังนี้ว่า ‘ดูซิ เรากำลังจะทำให้ถ้อยคำของเราเกี่ยวกับหายนะ ไม่ใช่เกี่ยวกับความเจริญรุ่งเรืองของเมืองนี้เป็นความจริง เหตุการณ์นี้จะเกิดขึ้นต่อหน้าท่านในวันนั้น 17แต่เราจะช่วยท่านให้รอดพ้นในวันนั้น พระยาห์เวห์ตรัส ท่านจะไม่ถูกมอบไว้ในมือของคนที่ท่านกลัว 18ใช่แล้ว เราจะช่วยท่านให้รอดพ้นอย่างแน่นอน ท่านจะไม่ถูกฆ่าด้วยดาบ ท่านจะรักษาชีวิตไว้ได้ เป็นเสมือนของเชลย เพราะท่านวางใจในเรา’ พระยาห์เวห์ตรัส”
39 a ต้นฉบับภาษาฮีบรูเสริมว่า “เมื่อกรุงเยรูซาเล็มถูกยึด” (38:28ข) ตัวบทเรื่องราวตอนนี้เป็นการรวบรวมเรื่องราวต่างๆ คละกัน สำนวนแปลโบราณภาษากรีกไม่มี 38:28ข และ 39:4-13 ดูเหมือนว่าข้อความใน 38:28ข; 39:3, 14 ถูกเสริมเข้ามากับข้อความดั้งเดิมเกี่ยวกับชีวประวัติของเยเรมีย์ ก่อนอื่นหมด 39:1-2 เล่าเรื่องการล้อมกรุงเยรูซาเล็มตั้งแต่ต้นจนถึงการพังกำแพงเมืองลงส่วนหนึ่ง เหมือนกับใน 2 พกษ 25:1-4ก (ยรม 52:4-7ก) ซึ่งมีอยู่ในต้นฉบับภาษากรีกด้วย ต่อจากนั้น 39:4-10 เล่าถึงจุดจบของการล้อมกรุงเยรูซาเล็มและเหตุการณ์ต่อจากนั้น ซึ่งเป็นการย่อความของ 2 พกษ 25:4ข-7, 9-12 (ยรม 52:7ข-16) และในที่สุด 39:11-13 เล่าเรื่องการปลดปล่อยประกาศกให้เป็นอิสระ
b ตรงกับช่วงเวลาเดือนธันวาคม 589 ถึงเดือนมกราคม 588 ก่อน ค.ศ. ตอนปลายของปีที่ 9 ในรัชสมัยของกษัตริย์เศเดคียาห์
c ตรงกับเดือนมิถุนายน-กรกฎาคม ปี 587 ก่อน ค.ศ.
d เป็นข้อความที่เข้าใจยาก ตัวบทสับสน การกล่าวชื่อ “เนอร์กัลซาเรเซอร์” ซ้ำสองครั้งชวนให้สงสัย “ข้าราชบริพารชั้นสูง” (แปลตามตัวอักษรว่า “หัวหน้าขันที” แม้ว่าคำนี้บ่อยๆ มีความหมายกว้างกว่า คือหมายถึงข้าราชการในราชสำนัก) มีชื่อว่า “เนบูชัสบาน” ในข้อ 13 ยิ่งกว่านั้น ชื่อ “สัมการ์เนโบ” และ “สารเสคิม” ก็ชวนให้สงสัย และพบได้ที่นี่เท่านั้น บางคนเสนอให้แก้ “สัมการ์” เป็น “เจ้านายของ ‘ซินมาคีร์’” (เราพบชื่อนี้ในรายชื่อที่กรุงบาบิโลน) และแก้ “เนโบ” เป็น “เนบูชัสบาน” และให้ละชื่อ “สารเสคิม” (ซึ่งอาจเป็นชื่อตำแหน่ง และซ้ำกับ “ข้าราชบริพารชั้นสูง”) และให้เก็บชื่อ “เนอร์กัลซาเรเซอร์” ไว้เพียงครั้งเดียว แต่การแก้ไขเหล่านี้ แม้จะช่วยให้ข้อความตอนนี้มีความต่อเนื่องกันดีขึ้น ก็ไม่มีหลักฐานจากเอกสารคัดลอกฉบับใดมาสนับสนุน
e “พระราชอุทยาน” อยู่ใกล้สระสิโลอัม (ดู 2 พกษ 25:4 เชิงอรรถ d; นหม 3:15) ทางตะวันออกเฉียงใต้ของกรุงเยรูซาเล็ม *** “ลุ่มแม่น้ำจอร์แดน” หรือ “อาราบาห์” (ซึ่งแปลว่า “ที่ราบ”) เป็นที่ราบลุ่มแม่น้ำจอร์แดนจากทางทิศใต้ของทะเลตายไปจนถึงอ่าวอากาบา ที่ตรงนี้ วลีนี้มีความหมายกลางๆ หมายถึง “ถิ่นทุรกันดาร” หรือ “ที่ราบ” ใกล้ทะเลตาย (ดู ข้อ 5)
f “เมืองริบลาห์ในแผ่นดินคามัท” ในปัจจุบันคือเมืองราเบล (Rableh) ตั้งอยู่ 75 กิโลเมตร ทางใต้ของคามัท (ปัจจุบันคือเมืองฮามาบนฝั่งแม่น้ำโอรนเตส ในประเทศซีเรีย)
g “บ้านเรือนของประชาชน” ต้นฉบับภาษาฮีบรูอยู่ในรูปเอกพจน์ บางทีจะต้องอ่านว่า “บ้าน (= พระวิหาร) ของ (พระยาห์เวห์ และบ้านของ) ประชาชน” ตรงกับข้อความใน 52:13 และ 2 พกษ 25:9
h “ประชาชนที่เหลือ” บางคนแปลโดยคาดคะเนว่า “นายช่าง” (เทียบ 52:15) ต้นฉบับภาษาฮีบรูมีเพียง “ประชาชน”
i “มอบภารกิจ” แปลตามตัวอักษรว่า “ส่ง” บางทีเราอาจต้องเข้าใจว่า “เนบูซาระดาน...เนบูชัสบาน...ส่งคน” ซึ่งมาจากความต่อเนื่องไม่สู้จะราบรื่นของข้อนี้กับข้อ 14 ซึ่งแต่เดิมดูเหมือนจะต่อเนื่องมาจากข้อ 3 *** อันที่จริง เนบูซาระดานไม่ได้เข้าไปในกรุงเยรูซาเล็มจนกระทั่งเวลาผ่านไปแล้วหนึ่งเดือนหลังจากที่กรุงเยรูซาเล็มแตก (ดู 2 พกษ 25:8)
j ข้อความตอนนี้เล่าเรื่องต่อจาก 38:7-13
