ชีวิตของประกาศกเยเรมีย์เป็นเครื่องหมายสำหรับประชากรa

16 1พระยาห์เวห์ตรัสกับข้าพเจ้าว่า 2“ท่านจะต้องไม่มีภรรยา ไม่มีบุตรชายบุตรหญิงในที่นี้ 3เพราะพระยาห์เวห์ตรัสเกี่ยวกับบุตรชายและบุตรหญิงที่เกิดในที่นี้ เกี่ยวกับมารดาที่คลอดบุตรเหล่านี้ และเกี่ยวกับบิดาที่ให้กำเนิดบุตรในแผ่นดินนี้ว่า 4เขาทั้งหลายจะตายด้วยโรคร้าย จะไม่มีผู้ใดไว้ทุกข์และฝังศพให้เขา ศพของเขาจะเป็นเหมือนมูลสัตว์ที่อยู่บนพื้นดิน เขาจะตายด้วยดาบและขาดแคลนอาหาร ศพของเขาจะเป็นอาหารของนกในอากาศและของสัตว์บนพื้นดิน”b

          5“พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้ว่า อย่าเข้าไปในบ้านที่กำลังไว้ทุกข์ ไปร่วมคร่ำครวญ หรือร่วมทุกข์กับเขา เพราะเราได้ถอนสันติภาพของเราไปจากประชากรนี้ พระยาห์เวห์ตรัส ได้ถอนความรักมั่นคงและความสงสารไปจากเขาแล้ว 6ทั้งผู้ใหญ่และผู้น้อยจะตายในแผ่นดินนี้ จะไม่มีผู้ใดฝังศพของเขา หรือไว้ทุกข์ให้เขา จะไม่มีผู้ใดมากรีดร่างตนเองหรือโกนศีรษะไว้อาลัยให้เขาc 7ไม่มีผู้ใดแบ่งอาหารdให้คนไว้ทุกข์เพื่อปลอบโยนเขาเพราะคนตาย ไม่มีผู้ใดยื่นถ้วยเพื่อปลอบโยนผู้สูญเสียบิดามารดา

          8ท่านอย่าเข้าไปนั่งร่วมกินและดื่มในบ้านที่มีงานเลี้ยง 9เพราะพระยาห์เวห์จอมจักรวาล พระเจ้าแห่งอิสราเอลตรัสดังนี้ว่า ดูซิ เราจะทำให้เสียงยินดีและรื่นเริง เสียงเจ้าบ่าวและเสียงเจ้าสาวเงียบลงในสถานที่นี้ต่อหน้าท่านทั้งหลายในช่วงชีวิตของท่าน

          10เมื่อท่านจะบอกเรื่องทั้งหมดแก่ประชากรนี้ เขาทั้งหลายจะถามท่านว่า ‘ทำไมพระยาห์เวห์จึงทรงกำหนดหายนะยิ่งใหญ่นี้ไว้ให้พวกเรา พวกเราทำความผิดอะไร ทำบาปอะไรต่อพระยาห์เวห์พระเจ้าของเรา’ 11ท่านจะต้องตอบเขาว่า ‘เพราะบรรพบุรุษของท่านได้ละทิ้งเรา พระยาห์เวห์ตรัส และได้ติดตามเทพเจ้าอื่น ได้รับใช้และกราบไหว้เทพเจ้าเหล่านั้น เขาได้ละทิ้งเราและมิได้ปฏิบัติตามธรรมบัญญัติของเรา 12ท่านทั้งหลายยังทำชั่วมากกว่าบรรพบุรุษด้วย เพราะท่านแต่ละคนได้ดื้อรั้นดำเนินชีวิตตามใจชั่วของตน ไม่ยอมฟังเรา 13ดังนั้น เราจะขับไล่ท่านทั้งหลายออกจากแผ่นดินนี้ เข้าไปในแผ่นดินซึ่งท่านหรือบรรพบุรุษของท่านไม่รู้จัก และที่นั่นท่านจะรับใช้เทพเจ้าอื่นeทั้งวันทั้งคืน เพราะเราจะไม่แสดงความเมตตาต่อท่านอีก’”

ชาวอิสราเอลที่ถูกเนรเทศจะกลับมา

            14“ดังนั้น วันเวลาจะมาถึง พระยาห์เวห์ตรัส เมื่อจะไม่มีใครสาบานโดยใช้ข้อความนี้ว่า ‘พระยาห์เวห์ผู้ทรงนำพงศ์พันธุ์อิสราเอลออกมาจากแผ่นดินอียิปต์ทรงพระชนม์อยู่แน่ฉันใด’ 15แต่จะใช้ข้อความว่า ‘พระยาห์เวห์ผู้ทรงนำพงศ์พันธุ์อิสราเอลให้ออกจากแผ่นดินทางทิศเหนือและจากแผ่นดินต่างๆ ซึ่งพระองค์ทรงขับไล่เขาให้ไปอยู่นั้น ทรงพระชนม์อยู่แน่ฉันใด’ เราจะนำเขาทั้งหลายกลับมาสู่แผ่นดินที่เราเคยมอบให้แก่บรรพบุรุษของเขาอีก”

คำพยากรณ์ถึงศัตรูที่จะมาจู่โจมf

          16“ดูซิ เราจะส่งชาวประมงจำนวนมาก พระยาห์เวห์ตรัส ให้มาจับเขาทั้งหลาย แล้วเราจะส่งนายพรานจำนวนมากมาล่าเขาเหล่านั้นตามภูเขา ตามเนินเขาทุกแห่ง และตามซอกหินต่างๆ 17เพราะดวงตาของเราเห็นความประพฤติทุกอย่างของเขา เขาซ่อนความประพฤติของตนจากเราไม่ได้ เขาจะปิดบังความผิดของตนไม่ให้เราเห็นไม่ได้ 18เราจะตอบสนองความผิดและบาปของเขาเป็นสองเท่า เพราะเขาได้ทำให้แผ่นดินของเราเป็นมลทินด้วยรูปเคารพไร้ชีวิตเหมือนซากศพ ทำให้ส่วนมรดกของเราเต็มไปด้วยสิ่งน่าสะอิดสะเอียน’”g

นานาชาติจะกลับใจh

          19ข้าแต่พระยาห์เวห์ พละกำลังและที่กำบังเข้มแข็งของข้าพเจ้า

ที่ลี้ภัยของข้าพเจ้าในยามทุกข์

นานาชาติจากปลายแผ่นดินจะมาเฝ้าพระองค์และทูลว่า

“บรรพบุรุษของข้าพเจ้าทั้งหลายไม่ได้รับมรดกใดนอกจากความมุสา

และรูปเคารพไร้สาระซึ่งไม่มีประโยชน์ใด

20มนุษย์จะสร้างเทพเจ้าของตนได้หรือ

เทพเจ้าเหล่านี้ไม่ใช่พระเจ้า”

21บัดนี้ ฟังซิ เราจะแสดงตนให้เขารู้จัก

เวลานี้เราจะทำให้เขารับรู้อานุภาพและพลังของเรา

เขาทั้งหลายจะรู้ว่านามของเราคือพระยาห์เวห์

 

16 a บรรดาประกาศกมักจะใช้กิจการที่เป็นสัญลักษณ์เพื่อเน้นการเทศน์สอนของตน (ดู 18:1 เชิงอรรถ a) แต่บางครั้ง ชีวิตของประกาศกเองก็เป็นสัญลักษณ์และเครื่องหมายด้วย (ดู อสย 8:18; อสค 24:15-24; ฮชย 1 และ 3)

b การที่ผู้ตายไม่มีผู้ใดทำพิธีไว้อาลัยหรือฝังศพให้นั้นถูกถือว่าเป็นการถูกสาปแช่งที่น่ากลัว (22:18-19; 1 พกษ 14:11; อสค 29:5)

c แม้การกรีดร่างและโกนศีรษะตนเองเช่นนี้เป็นพิธีที่ธรรมบัญญัติห้ามไว้ (ลนต 19:27-29; ฉธบ 14:1) แต่ก็ยังมีผู้ปฏิบัติกันอยู่อีกในอิสราเอล (ยรม 7:29; 41:5)

d “แบ่งอาหาร” แปลตามตัวอักษรว่า “หักขนมปัง” ตามต้นฉบับภาษากรีก ต้นฉบับภาษาฮีบรูว่า “แก่พวกเขา” งานเลี้ยงเช่นนี้เป็นส่วนหนึ่งในพิธีไว้ทุกข์แก่ผู้ตาย

e “รับใช้เทพเจ้าอื่น” เป็นสำนวนโบราณซึ่งหมายถึงการอยู่ในแดนเนรเทศ นอกแผ่นดินปาเลสไตน์ซึ่งทุกคนคิดว่าเป็นกรรมสิทธิ์เฉพาะของพระยาห์เวห์ (1 ซมอ 26:19 เทียบ 2 พกษ 5:17)

f คำพยากรณ์นี้ถูกประกาศก่อนปี 598 ก่อน ค.ศ.

g “รูปเคารพไร้ชีวิตเหมือนซากศพ” และ “สิ่งน่าสะอิดสะเอียน” หมายถึงเทพเจ้าที่ทำให้แผ่นดินศักดิ์สิทธิ์มีมลทินเหมือนซากศพที่เป็นมลทิน และทำให้ผู้สัมผัสเป็นมลทินไปด้วย (ดู ลนต 18:25ฯ; 26:30)

h ข้อความตอนนี้มีลักษณะคล้ายกับหนังสืออิสยาห์ภาคที่สอง ไม่น่าจะเป็นผลงานของประกาศกเยเรมีย์