พระเจ้าทรงลงโทษประชากรที่ไม่ซื่อสัตย์ต่อพันธสัญญา^a

11 ¹นี่คือพระวาจาที่พระยาห์เวห์ตรัสกับเยเรมีย์ ²“จงกล่าวแก่ชาวยูดาห์และผู้อาศัยที่กรุงเยรูซาเล็มว่า ‘ท่านทั้งหลายจงฟังถ้อยคำของพันธสัญญานี้เถิด’ ³ท่านจงบอกเขาว่า พระยาห์เวห์พระเจ้าแห่งอิสราเอลตรัสดังนี้ ‘ผู้ใดไม่เชื่อฟังถ้อยคำของพันธสัญญานี้ย่อมถูกสาปแช่ง ⁴นี่เป็นพันธสัญญาที่เราสั่งบรรพบุรุษของท่านทั้งหลาย เมื่อเรานำเขาออกมาจากแผ่นดินอียิปต์ซึ่งเป็นเสมือนเตาไฟถลุงเหล็ก กล่าวว่า ‘จงฟังเสียงของเรา และจงปฏิบัติตามทุกอย่างที่เราสั่งไว้ แล้วท่านจะเป็นประชากรของเรา และเราจะเป็นพระเจ้าของท่าน ⁵เพื่อเราจะได้รักษาคำสาบานที่เราเคยปฏิญาณไว้กับบรรพบุรุษของท่านว่า จะให้แผ่นดินที่มีน้ำนมและน้ำผึ้งไหลบริบูรณ์แก่เขาดังที่เป็นอยู่ทุกวันนี้’” ข้าพเจ้าจึงทูลตอบว่า “ข้าแต่พระยาห์เวห์ ขอให้เป็นเช่นนี้เถิด” ⁶แล้วพระยาห์เวห์ตรัสกับข้าพเจ้าว่า “จงประกาศถ้อยคำเหล่านี้ทุกคำในหัวเมืองของยูดาห์และตามถนนของกรุงเยรูซาเล็มว่า จงฟังถ้อยคำของพันธสัญญานี้และจงปฎิบัติตาม ⁷เพราะเราได้กล่าวตักเตือนบรรพบุรุษของท่านอย่างแข็งขัน เมื่อเรานำเขาออกมาจากแผ่นดินอียิปต์ เราได้ตักเตือนเขาโดยไม่หยุดยั้งจนถึงวันนี้ว่า จงฟังเสียงของเราเถิด ⁸แต่เขาทั้งหลายไม่ยอมฟัง ไม่ยอมเงี่ยหูฟัง ตรงกันข้าม แต่ละคนดำเนินชีวิตตามความดื้อรั้นของจิตใจชั่วของตน ดังนั้น เราจึงปฏิบัติต่อเขาตามถ้อยคำของพันธสัญญานี้ที่เราสั่งให้เขาปฏิบัติ แต่เขาไม่ยอมปฏิบัติ”’

          ⁹พระยาห์เวห์ตรัสกับข้าพเจ้าอีกว่า “ชาวยูดาห์และผู้อาศัยอยู่ในกรุงเยรูซาเล็มคบคิดกันเป็นกบฏ ¹⁰เขากลับไปทำความชั่วเหมือนบรรพบุรุษผู้ปฏิเสธไม่ยอมฟังถ้อยคำของเรา เขาทั้งหลายติดตามเทพเจ้าอื่นและรับใช้เทพเจ้าเหล่านั้น พงศ์พันธุ์อิสราเอลและพงศ์พันธุ์ยูดาห์ละเมิดพันธสัญญาที่เราได้ทำกับบรรพบุรุษของเขา ¹¹ดังนั้น พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้ว่า บัดนี้ เราจะนำเหตุร้ายมาให้เขา จนเขาหนีไม่พ้น เขาจะร้องขอความช่วยเหลือจากเรา แต่เราจะไม่ฟังเขา ¹²หัวเมืองยูดาห์และผู้อาศัยในกรุงเยรูซาเล็มจะไปร้องขอความช่วยเหลือจากเทพเจ้าที่เขาเผากำยานถวาย แต่เทพเจ้าเหล่านั้นก็ช่วยเขาในเวลาเลวร้ายไม่ได้

¹³ยูดาห์เอ๋ย เทพเจ้าของท่านมีจำนวนมากเท่ากับหัวเมืองของท่าน

แท่นบูชาที่ท่านได้สร้างขึ้นถวายแด่รูปเคารพน่าสะอิดสะเอียน

และแท่นเผากำยานแด่พระบาอัล

มีจำนวนมากเท่ากับถนนในกรุงเยรูซาเล็ม

¹⁴ดังนั้น เยเรมีย์เอ๋ย อย่าอธิษฐานวอนขอเพื่อประชากรนี้ อย่าร้องเสียงดังหรืออธิษฐานภาวนาวอนขอแทนเขาเลย เพราะเราจะไม่ฟังเมื่อเขาร้องขอความช่วยเหลือจากเราในเวลาเลวร้าย”

กล่าวโทษผู้เข้ามานมัสการในพระวิหาร^b

          ¹⁵“ประชากรที่เรารักและได้ประพฤติชั่วมาทำอะไรในบ้านของเรา

คำบนบานและเนื้อสัตว์ที่ถวายเป็นบูชาจะช่วยท่านให้พ้นเหตุร้ายได้หรือ^c

แล้วท่านยังจะร่าเริงยินดีอยู่อีกหรือ

¹⁶พระยาห์เวห์ทรงเคยเรียกนามของท่านว่า

ต้นมะกอกเทศเขียวสดงดงาม มีผลดก

แต่แล้วพระองค์ทรงบันดาลให้ฟ้าผ่าส่งเสียงกึกก้อง

เป็นไฟเผาไม้ต้นนี้

และกิ่งก้านทั้งหลายก็ถูกเผาผลาญจนหมดสิ้น”

¹⁷พระยาห์เวห์จอมจักรวาลผู้ทรงปลูกท่านทรงประกาศหายนะลงโทษท่าน เพราะความชั่วที่พงศ์พันธุ์อิสราเอลและพงศ์พันธุ์ยูดาห์ได้ทำ และยั่วยุเราให้โกรธ เพราะเขาเผากำยานถวายแด่พระบาอัล

ประกาศกเยเรมีย์ถูกชาวอานาโธทเบียดเบียน^d

          ¹⁸พระยาห์เวห์ทรงแจ้งเรื่องนี้แก่ข้าพเจ้า และข้าพเจ้าก็รู้ พระองค์ทรงเปิดเผยแผนร้ายของเขาทั้งหลายแก่ข้าพเจ้า ¹⁹แต่ข้าพเจ้าเป็นเหมือนลูกแกะว่าง่ายซึ่งถูกนำมายังที่ฆ่า ข้าพเจ้าไม่รู้เลยว่าเขากำลังวางแผนร้ายต่อข้าพเจ้า พูดว่า “เราจงทำลายต้นไม้ที่กำลังงอกงาม^e เราจงกำจัดเขาออกจากแผ่นดินของผู้เป็น ชื่อของเขาจะได้ไม่มีผู้ใดระลึกถึงอีกเลย”

          ²⁰บัดนี้ ข้าแต่พระยาห์เวห์จอมจักรวาล

พระองค์ทรงพิพากษาอย่างเที่ยงธรรม

ทรงทดสอบทั้งความรู้สึกและจิตใจของมนุษย์

โปรดให้ข้าพเจ้าเห็นว่าพระองค์ทรงลงโทษเขา

เพราะข้าพเจ้าได้มอบคดีของข้าพเจ้าไว้กับพระองค์แล้ว

²¹ดังนั้น พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้เกี่ยวกับคนหมู่บ้านอานาโธทผู้มุ่งจะเอาชีวิตของข้าพเจ้า^f เขาเคยพูดว่า “อย่าประกาศพระวาจาในพระนามพระยาห์เวห์ มิฉะนั้น ท่านจะต้องตายด้วยมือของพวกเรา” ²²พระยาห์เวห์จอมจักรวาลตรัสดังนี้ว่า “ดูซิ เราจะลงโทษเขาทั้งหลาย บรรดาคนหนุ่มจะตายด้วยคมดาบ บุตรชายบุตรหญิงของเขาจะตายเพราะขาดแคลนอาหาร ²³จะไม่มีผู้ใดรอดชีวิตแม้แต่คนเดียว เพราะเราจะนำหายนะมาสู่คนหมู่บ้านอานาโธทในปีที่เราจะลงโทษเขา”

11 a ในปี 622 ก่อน ค.ศ. กษัตริย์โยสิยาห์ทรงเริ่มการปฏิรูปทางศาสนา (2 พกษ 22:3–23:27) โดยมีคณะสมณะและบรรดาประกาศกสนับสนุน ดูเหมือนว่าประกาศกเยเรมีย์ก็มีส่วนอย่างแข็งขันในการปฏิรูปครั้งนี้ด้วย ดังจะเห็นได้จากข้อความตอนนี้ ซึ่งมีข้อความหลายตอนที่เป็นเอกลักษณ์ของหนังสือ ฉธบ การค้นพบหนังสือ “ธรรมบัญญัติ” (2 พกษ 22:8) เป็นตัวเร่งของการปฏิรูปครั้งนี้ ข้อความที่เป็นสาระสำคัญของข้อความตอนนี้ (ข้อ 6, 8ข, 9-12) น่าจะเป็นผลงานของประกาศกเยเรมีย์ ส่วนข้อความอื่นนอกจากนี้เป็นข้อความที่เพิ่มเข้ามาในภายหลัง ข้อ 7-8 ไม่พบในต้นฉบับภาษากรีก

^b ประกาศกอาจประกาศข้อความนี้ในพระวิหาร ในช่วงเวลาเดียวกับที่มีเล่าอยู่ในบทที่ 7 ข้อ 17 เป็นข้อความต่อเนื่องจาก 11:1-14

^c “ประชากรที่เรารัก” แปลตามตัวอักษรว่า “ที่รักของเรา” ซึ่งเป็นเพศหญิงในต้นฉบับภาษากรีก แต่เป็นเพศชายในต้นฉบับภาษาฮีบรู *** “คำบนบาน” แปลตามต้นฉบับภาษากรีก ต้นฉบับภาษาฮีบรูว่า “มากมาย” *** “ช่วยท่านให้พ้นเหตุร้าย” แปลจากต้นฉบับภาษากรีก ตามตัวอักษรว่า “ทำให้เหตุร้ายพ้นจากภายใต้ท่าน” ต้นฉบับภาษาฮีบรูว่า “ผ่านจากภายใต้ท่านสำหรับหายนะของท่าน”

^d ประกาศกเยเรมีย์ซึ่งสนับสนุนการปฏิรูปทางศาสนาของกษัตริย์โยสิยาห์ ซึ่งทรงทำลายสักการสถานทุกแห่งนอกกรุงเยรูซาเล็ม (ฉธบ 12:5 เทียบ 2 พกษ 23) เขาจึงถูกเพื่อนชาวหมู่บ้านอานาโธทเกลียดชัง

^e “ที่กำลังงอกงาม” แปลโดยคาดคะเน ต้นฉบับภาษาฮีบรูว่า “ในขนมปังของเขา” ต้นฉบับภาษากรีกแปลว่า “เราจะใส่ไม้ (ซึ่งสำนวนแปลโบราณภาษาอาราเมอิก หรือ Targum อธิบายว่าหมายถึง “ยาพิษ”) ในขนมปังของเขา” พิธีกรรมของคริสตชนจึงใช้ข้อความนี้กับพระทรมานของพระคริสตเจ้า

^f “ชีวิตของข้าพเจ้า” แปลตามต้นฉบับภาษากรีก ต้นฉบับภาษาฮีบรูว่า “ชีวิตของท่าน”