หนังสือประกาศกเยเรมีย์

ชื่อหนังสือ

1. ¹ถ้อยคำของเยเรมีย์ บุตรของฮิลคียาห์ สมณะคนหนึ่งซึ่งอยู่ที่หมู่บ้านอานาโธทaในแผ่นดินของชนเผ่าเบนยามิน ²พระยาห์เวห์ตรัสกับเยเรมีย์ในรัชสมัยของกษัตริย์โยสิยาห์ พระโอรสของกษัตริย์อาโมนแห่งยูดาห์ ในปีที่สิบสามของรัชกาลนี้ ³รวมทั้งในรัชสมัยของกษัตริย์เยโฮยาคิม พระโอรสของกษัตริย์โยสิยาห์แห่งยูดาห์ จนถึงปลายปีที่สิบเอ็ดในรัชสมัยของกษัตริย์เศเดคียาห์ พระโอรสของกษัตริย์โยสิยาห์แห่งยูดาห์ นั่นคือ จนกระทั่งชาวกรุงเยรูซาเล็มถูกกวาดต้อนเป็นเชลยในเดือนที่ห้าb

I. คำประกาศพระวาจากล่าวโทษอาณาจักรยูดาห์และกรุงเยรูซาเล็ม

ก. ในรัชสมัยกษัตริย์โยสิยาห์

พระเจ้าทรงเรียกเยเรมีย์ให้เป็นประกาศก

            ⁴พระยาห์เวห์ตรัสกับข้าพเจ้าว่า

           ⁵“ก่อนที่เราปั้นท่านในครรภ์มารดา เราก็รู้จักท่านแล้ว

          ก่อนที่ท่านจะเกิด เราก็แยกท่านไว้เป็นของเราcแล้ว

          เราแต่งตั้งท่านให้เป็นประกาศกสำหรับนานาชาติ”

          ⁶ข้าพเจ้าทูลว่า “ข้าแต่พระยาห์เวห์ องค์พระผู้เป็นเจ้า จะเป็นไปได้อย่างไร พระองค์ทรงเห็นแล้วว่าข้าพเจ้ายังพูดไม่เป็น ข้าพเจ้ายังเป็นเด็ก”

          ⁷แต่พระยาห์เวห์ตรัสตอบว่า

“อย่าพูดว่าท่านยังเป็นเด็กเลย

เราส่งท่านไปหาผู้ใด ก็จงไปเถิด

เราสั่งให้ท่านพูดอะไร ก็จงพูดเถิด

⁸อย่ากลัวเขาเลย เพราะเราอยู่กับท่าน เพื่อป้องกันท่าน”

พระยาห์เวห์ตรัส

⁹แล้วพระยาห์เวห์ทรงยื่นพระหัตถ์มาสัมผัสปากของข้าพเจ้า พระยาห์เวห์ตรัสกับข้าพเจ้าว่า

“ดูซิ เราใส่ถ้อยคำของเราในปากของท่านแล้ว

¹⁰ดูซิ วันนี้เราตั้งท่านเหนือนานาขาติและเหนืออาณาจักรต่างๆ

เพื่อถอนรากและทำให้พังทลาย

เพื่อทำลายและรื้อลง

เพื่อจะได้ก่อสร้างและปลูกขึ้นใหม่”

¹¹พระยาห์เวห์ตรัสถามข้าพเจ้าว่า “เยเรมีย์ ท่านเห็นอะไร” ข้าพเจ้าทูลตอบว่า “ข้าพเจ้าเห็นกิ่งต้นอัลมันด์” ¹²พระยาห์เวห์จึงตรัสต่อไปว่า “ท่านเห็นถูกต้องแล้ว เพราะเรากำลังเฝ้าดูdให้ถ้อยคำของเราเป็นจริง”

¹³พระยาห์เวห์ตรัสถามข้าพเจ้าอีกว่า “ท่านเห็นอะไร” ข้าพเจ้าทูลตอบว่า “ข้าพเจ้าเห็นหม้อกำลังเดือด หันหน้ามาจากทิศเหนือ”e ¹⁴แล้วพระยาห์เวห์ตรัสกับข้าพเจ้าว่า

“เหตุร้ายจะเทจากทิศเหนือ

ลงมาลวกทุกคนที่อาศัยในแผ่นดิน

¹⁵เพราะดูซิ เรากำลังเรียกชนทุกเผ่า

ของอาณาจักรทางทิศเหนือ –

พระยาห์เวห์ตรัส –

เขาเหล่านั้นจะมา กษัตริย์แต่ละองค์จะทรงตั้งพระบัลลังก์

ไว้ที่ทางเข้าประตูกรุงเยรูซาเล็ม

ล้อมรอบกำแพงกรุง

และเข้าโจมตีเมืองต่างๆของยูดาห์

¹⁶เราจะประกาศคำพิพากษาเมืองเหล่านั้น

เพราะความชั่วร้ายทั้งหมดที่เขาได้ทำ

โดยละทิ้งเราไปเผากำยานถวายเทพเจ้าอื่น

และกราบนมัสการผลงานจากมือของตน

¹⁷ดังนั้น ท่านจงคาดสะเอว

จงลุกขึ้นไปบอกทุกสิ่งที่เราจะสั่งท่านให้เขาฟัง

อย่ากลัวเขาเลย

เพราะเราจะทำให้ท่านไม่พรั่นพรึงต่อหน้าเขา

¹⁸ดูซิ วันนี้เราทำให้ท่านเป็นเหมือนเมืองป้อม

เป็นเหมือนเสาเหล็ก

และเป็นเหมือนกำแพงทองสัมฤทธิ์

ต่อสู้กับทั่วแผ่นดิน

ต่อสู้กับบรรดากษัตริย์แห่งยูดาห์ บรรดาเจ้านาย

บรรดาสมณะ และประชากรของแผ่นดิน

¹⁹เขาทั้งหลายจะต่อสู้กับท่าน

แต่จะไม่ชนะท่าน

เพราะเราอยู่กับท่านเพื่อช่วยท่านให้รอดพ้น”

พระยาห์เวห์ตรัส

1 a “อานาโธท” ในปัจจุบันคือหมู่บ้านอานาตา อยู่ทางตะวันออกเฉียงเหนือของกรุงเยรูซาเล็ม ห่างออกไปราว 6 กม. – กษัตริย์ซาโลมอนทรงส่งสมณะอาบียาธาร์ให้ไปถูกกักบริเวณอยู่ที่นั่น – ดู 1 พกษ 2:26.2.

b ข้อ 2-3 กล่าวถึงช่วงเวลาตั้งแต่ราวปี 608 ก.ค.ศ. จนถึงเดือนกรกฎาคมปี 587 ก.ค.ศ. – ข้อมูลนี้จึงใช้ไม่ได้กับบทที่ 40-44 ซึ่งกล่าวถึงเหตุการณ์หลังจากที่กรุงเยรูซาเล็มถูกทำลายแล้ว

c“รู้จัก” – เมื่อกล่าวถึงพระเจ้า หมายถึงการเลือกและกำหนดภารกิจให้ทำ – ดู อมส 3:2; รม 8:29 – “แยกไว้เป็นของเรา” ยังอาจแปลได้อีกว่า “ทำให้ศักดิ์สิทธิ์” - แต่ที่นี่หมายความว่าพระเจ้าทรงแยกเยเรมีย์ไว้ให้ปฏิบัติหน้าที่ประกาศก

d “เฝ้าดู” (ภาษาฮีบรูว่า “sheqed”) – คำนี้ยังเป็นชื่อของต้นอัลมันด์ซึ่งเป็นต้นไม้ที่ออกดอกก่อนเพื่อนในฤดูใบไม้ผลิที่ทุกคน “รอคอย” – จึงเป็นการเล่นคำว่า “พระเจ้าทรงเป็นผู้ ‘เฝ้าดู’ (shoqed) แผนการของพระองค์อยู่ตลอดเวลา

e “หันหน้ามาจากทิศเหนือ” – แปลตามตัวอักษรว่า “หน้าของมันจากหน้าของทิศเหนือ” – และยังแปลได้อีกว่า “ใบหน้า(=ของที่บรรจุอยู่)ไหลมาจากทิศเหนือ”