ประชากรรอคอยการปลดปล่อย^a

33 ¹วิบัติจงเกิดแก่ท่านผู้ทำลายที่ไม่ได้ถูกทำลาย

                    ท่านผู้ทรยศที่ไม่ถูกทรยศ

เมื่อท่านทำลายผู้อื่นแล้ว ท่านจะถูกทำลาย

เมื่อท่านทรยศผู้อื่นแล้ว^b ท่านก็จะถูกทรยศด้วย

                ²ข้าแต่พระยาห์เวห์ โปรดทรงพระกรุณาข้าพเจ้าทั้งหลาย

ข้าพเจ้าทั้งหลายวางใจในพระองค์

ขอทรงเป็นพละกำลัง^cของข้าพเจ้าทั้งหลายทุกเช้า

เป็นความรอดพ้นในยามยากลำบาก

                ³เมื่อได้ยินเสียงอึกทึก ประชาชนทั้งหลายจะหนีไป

เมื่อทรงลุกขึ้น นานาชาติจะกระจัดกระจายไป

                ⁴ของที่ริบได้จากท่านจะถูกรวบรวมเหมือนตั๊กแตนรวมตัวกัน

ผู้คนจะกระโดดเข้าตะครุบของเหล่านั้นเหมือนฝูงตั๊กแตน

                ⁵พระยาห์เวห์ทรงสูงส่ง เพราะประทับอยู่บนที่สูง

ทรงบันดาลให้ศิโยนมีความยุติธรรมและความชอบธรรมอย่างเต็มเปี่ยม

                ⁶พระองค์จะทรงเป็นความมั่นคงของท่านตลอดเวลา

ทรงเป็นความรอดพ้น ปรีชาญาณ และความรู้อย่างอุดมสมบูรณ์

ความยำเกรงพระยาห์เวห์เป็นทรัพย์สมบัติของศิโยน

                ⁷ดูซิ ชาวกรุงเยรูซาเล็ม^dส่งเสียงร้องอยู่ตามถนน

บรรดาทูตสันติภาพร่ำไห้อย่างขมขื่น

                ⁸ทางหลวงถูกทิ้งร้าง

ไม่มีผู้ใดเดินผ่านทางนั้น

เขาละเมิดพันธสัญญา

ดูหมิ่นพยาน^e ไม่เคารพนับถือผู้คน

                ⁹แผ่นดินไว้ทุกข์และหมดกำลัง

เลบานอนเหี่ยวแห้งเพราะความอับอาย

ที่ราบชาโรนเป็นเหมือนถิ่นทุรกันดาร

แคว้นบาชานและภูเขาคารเมลไม่มีใบไม้เหลืออยู่เลย

                ¹⁰พระยาห์เวห์ตรัสว่า “บัดนี้ เราจะลุกขึ้น

บัดนี้ เราจะยืนขึ้น

บัดนี้ เราจะได้รับการยกย่อง

                ¹¹แผนการของท่านเป็นเหมือนฟางข้าว

กิจการของท่านก็เป็นเหมือนซังข้าว

ลมหายใจของเรา^fเป็นไฟที่จะเผาผลาญท่าน

                ¹²ประชาชนทั้งหลายจะเป็นเหมือนเตาปูน

                    เป็นเหมือนกอหนามที่ถูกตัดเพื่อเผาไฟ”

                ¹³ท่านทั้งหลายที่อยู่ห่างไกล จงฟังเถิดว่าเราได้ทำอะไร

                    ท่านทั้งหลายที่อยู่ใกล้ จงรับรู้กำลังของเรา

          ¹⁴คนบาปในศิโยนมีความกลัว

                    ความตกใจเข้าครอบงำคนไม่ยำเกรงพระเจ้า

          “ใครในหมู่พวกเราจะอยู่กับไฟที่เผาผลาญได้

                    ใครในหมู่พวกเราจะทนอยู่กับการไหม้ตลอดไปได้”

          ¹⁵ผู้ดำเนินชีวิตอย่างชอบธรรมและพูดจาซื่อตรง

                    ผู้ไม่ยอมรับผลประโยชน์จากการข่มเหง

          ผู้สลัดมือไม่ยอมรับสินบน

                    อุดหูไม่ยอมฟังแผนการหลั่งโลหิต

          และปิดตาไม่มองความชั่วร้าย

          ¹⁶บุคคลเช่นนี้จะพำนักอยู่บนที่สูง

                    ที่มั่นของเขาจะเป็นป้อมหิน

          เขาจะมีอาหารกินและมีน้ำดื่มไม่มีวันขาดแคลน^g

การกลับมาที่กรุงเยรูซาเล็ม

            ¹⁷ตาของท่านจะเห็นกษัตริย์ทรงความรุ่งโรจน์

                    จะเห็นแผ่นดินที่แผ่ขยายกว้างไกล

                ¹⁸ใจของท่านจะคิดถึงความหวาดกลัวในอดีต

                    ถามตนเองว่า “ผู้จดบัญชีอยู่ที่ไหน

          ผู้ชั่งเงินภาษีอยู่ที่ไหน

                    ผู้นับหอคอยอยู่ที่ไหน”

¹⁹ท่านจะไม่เห็นประชาชนที่โหดร้ายอีก

ประชาชนซึ่งพูดภาษาแปลกๆ ที่ท่านฟังไม่ออก

พูดภาษาต่างชาติที่ท่านไม่เข้าใจ

²⁰จงมองดูศิโยน เมืองแห่งเทศกาลฉลองของเรา

ดวงตาของท่านจะเห็นกรุงเยรูซาเล็ม

เป็นที่พำนักสงบ เป็นกระโจมที่ไม่ต้องเคลื่อนย้าย

หลักกระโจมจะไม่ต้องถอนขึ้น

เชือกผูกกระโจมจะไม่ถูกตัด

²¹ที่นั่น พระยาห์เวห์จะทรงสำแดงความยิ่งใหญ่แก่พวกเรา

เหมือนสถานที่ของแม่น้ำและคลองกว้าง

ที่ไม่มีผู้ใดแจวเรือเข้ามา

ไม่มีเรือใหญ่^hผ่านไป

²²เพราะพระยาห์เวห์ทรงเป็นผู้พิพากษาของเรา

พระยาห์เวห์ทรงเป็นผู้ออกกฎหมายของเรา

พระยาห์เวห์ทรงเป็นกษัตริย์ของเรา

พระองค์จะทรงช่วยเราให้รอดพ้น

²³สายโยงของท่านหย่อนลงจนยึดเสากระโดงให้มั่นคงไม่ได้

ยึดใบเรือให้กางก็ไม่ได้

เวลานั้นจะมีของที่ริบได้มากมายมาแบ่งกัน

จนคนง่อยก็จะเข้ามาร่วมยึดด้วย

²⁴ไม่มีชาวเมืองคนใดจะพูดว่า “ข้าพเจ้ากำลังป่วย”

ประชาชนผู้อาศัยอยู่ที่นั่นจะได้รับการอภัยความผิด

33 a แม้ว่าบทนี้จะมีข้อความพาดพิงถึงความคิดหลายเรื่องของประกาศกอิสยาห์ แต่ลีลาการเขียนและคำศัพท์ทีใช้แสดงว่าประกาศกอิสยาห์ไม่ใช่ผู้ประพันธ์ข้อความเหล่านี้ ซึ่งมีลักษณะคล้ายคลึงกับเพลงสดุดี ชวนให้คิดว่าบทประพันธ์บทนี้แต่งขึ้นโดยประกาศกที่ประกาศพระวาจาในพิธีกรรมสมัยหลังกลับจากเนรเทศ การไม่กล่าวถึงชื่อบุคคลหรือเหตุการณ์ใดโดยเจาะจงทำให้กำหนดไม่ได้ว่าบทประพันธ์บทนี้เขียนขึ้นเมื่อใด

^b “ทรยศผู้อื่นแล้ว” แปลตามสำเนาโบราณซึ่งพบที่กุมราน 1QIs^a ต้นฉบับภาษาฮีบรูเข้าใจไม่ได้

^c “พละกำลัง” แปลตามตัวอักษรว่า “แขน” “ของข้าพเจ้าทั้งหลาย” แปลตามสำนวนแปลโบราณต่างๆ ต้นฉบับภาษาฮีบรูว่า “ของเขาทั้งหลาย”

^d “ชาวกรุงเยรูซาเล็ม” แปลโดยคาดคะเน (เทียบ 29:1) ต้นฉบับภาษาฮีบรูเข้าใจไม่ได้ แต่มีรากศัพท์คล้ายกับ ‘Ariel’ ซึ่งหมายถึงกรุงเยรูซาเล็ม การพรรณนาถึงภัยพิบัติต่างๆ ของกรุงเยรูซาเล็มเป็นความคิดหลักที่พบได้บ่อยๆ ในเพลงสดุดีประเภท “คำอ้อนวอน”

^e “พยาน” แปลตามสำเนาโบราณซึ่งพบที่กุมราน 1QIs^a ต้นฉบับภาษาฮีบรูว่า “เมือง”

^f “ของเรา” แปลตามสำนวนแปลโบราณภาษาอาราเมอิก (Targum) ต้นฉบับภาษาฮีบรูว่า “ของท่านทั้งหลาย”

^g คำถามและคำตอบในข้อ 14-16 กล่าวถึงคุณลักษณะที่จำเป็นของบุคคลที่อยากเข้ามาใกล้พระเจ้า มีลักษณะคำโต้ตอบที่ใช้ในพิธีกรรม เช่นเดียวกับใน สดด 15; 24:3-5

^h ข้อความตอนนี้อาจหมายความว่าพระยาห์เวห์จะทรงเป็นเหมือนแม่น้ำ ซึ่งในอียิปต์และอัสซีเรียเป็นสิ่งประกันถึงความมั่งคั่งและความปลอดภัยของแผ่นดิน หรืออาจหมายความว่าพระยาห์เวห์เองจะประทานให้อิสราเอลมีแม่น้ำไหลผ่านเป็นเหมือนบ่อเกิดพระพรต่างๆ แต่เรือที่เป็นศัตรูจะไม่ใช้ทางน้ำเหล่านี้ ** ภาพอุปมาในข้อ 21 จะดำเนินต่อไปในข้อ 23 ส่วนข้อ 22 น่าจะถูกเสริมเข้ามาในภายหลัง