กล่าวโทษเมืองไทระ
23 1คำพยากรณ์กล่าวโทษเมืองไทระa
บรรดาเรือบรรทุกแห่งเมืองทารชิชเอ๋ย จงร้องคร่ำครวญเถิด
เพราะเมืองนั้นถูกทำลายแล้ว
ไม่มีบ้าน ไม่มีท่าจอดเรือ
ท่านทั้งหลายรู้ข่าวนี้ ขณะที่กลับมาจากแผ่นดินคิทธิมb
2บรรดาพ่อค้าชาวเมืองไซดอนผู้อาศัยตามชายทะเลเอ๋ย
จงนิ่งเถิด
ท่านเคยส่งผู้ถือสารcข้ามทะเล
3จนถึงมหาสมุทร
ข้าวจากชิโหร์ที่เก็บเกี่ยวตามแม่น้ำไนล์
เคยเป็นรายได้ของท่าน
ท่านเป็นพ่อค้าของนานาชาติ
4เมืองไซดอนที่กำบังเข้มแข็งของทะเลdเอ๋ย
จงอับอายเถิด
เพราะทะเลได้พูดว่า
“ข้าพเจ้าไม่เคยเจ็บครรภ์ ไม่เคยคลอดบุตร
ไม่เคยเลี้ยงดูคนหนุ่ม หรือบำรุงเลี้ยงสาวพรหมจารี”
5เมื่อชาวอียิปต์รู้ข่าว
เขาทั้งหลายจะระทมทุกข์
เพราะข่าวเรื่องเมืองไทระ
6ผู้อาศัยตามชายทะเลเอ๋ย
จงข้ามไปยังเมืองทารชิช และร้องคร่ำครวญเถิด
7นี่หรือเมืองที่รื่นเริงของท่าน
ซึ่งถูกสร้างตั้งแต่สมัยโบราณ
เคยส่งผู้คนไปตั้งอาณานิคมในที่ห่างไกล
8เมืองไทระผู้ให้มงกุฎตั้งผู้มีอำนาจปกครองอาณานิคมต่างๆ
ตั้งบรรดาพ่อค้าให้เป็นเจ้านาย
ให้ผู้ค้าขายได้รับเกียรติทั่วแผ่นดิน
ผู้ใดกำหนดให้เมืองนั้นต้องล่มจมเช่นนี้
9พระยาห์เวห์จอมจักรวาลทรงกำหนดไว้
เพื่อทำให้ความเย่อหยิ่งในความรุ่งเรืองทั้งหมดต้องจบลง
และทำให้ผู้ได้รับเกียรติทั่วแผ่นดินต้องอับอาย
10ธิดาแห่งทารชิชเอ๋ย
จงเพาะปลูกeแผ่นดินของเจ้าเหมือนพื้นดินปากแม่น้ำไนล์เถิด
ไม่มีท่าเรือใดๆ อีกแล้ว
11พระยาห์เวห์ทรงเหยียดพระหัตถ์เหนือทะเล
ทรงเขย่าบรรดาอาณาจักร
ทรงบัญชาให้ทำลายป้อมปราการของชาวคานาอัน
12พระองค์ตรัสว่า
“ธิดาแห่งไซดอน พรหมจารีผู้ถูกข่มเหงเอ๋ย
จงอย่าร่าเริงยินดีต่อไป
จงลุกขึ้น ข้ามไปลี้ภัยที่คิทธิมเถิด
แม้ที่นั่นท่านก็จะไม่มีความสงบเลย”
13จงดูแผ่นดินของชาวเคลเดียเถิด
ประชากรชาตินี้ไม่มีอีกแล้ว
อัสซีเรียทิ้งแผ่นดินให้สัตว์ป่าอาศัยอยู่
ชาวเมืองนี้เคยสร้างหอเฝ้า สร้างป้อมปราการ
แต่ก็ถูกทำลายลงเป็นกองซากปรักหักพังf
14บรรดาเรือบรรทุกแห่งเมืองทารชิชเอ๋ย
จงร้องคร่ำครวญเถิด
เพราะป้อมปราการของเจ้าถูกทำลายแล้ว”
15วันนั้นจะไม่มีผู้ใดระลึกถึงเมืองไทระเป็นเวลานานเจ็ดสิบปี เท่ากับพระชนมายุของกษัตริย์องค์หนึ่ง เมื่อเจ็ดสิบปีผ่านไปแล้ว ก็จะเกิดเหตุการณ์แก่เมืองไทระดังที่เพลงของหญิงแพศยากล่าวว่า
16“หญิงแพศยาที่ถูกลืมแล้วเอ๋ย
จงหยิบพิณเดินไปทั่วเมือง
จงบรรเลงเพลงให้ไพเราะ
จงร้องเพลงหลายๆ บท
เพื่อบางคนจะระลึกถึงท่านได้”
17เมื่อเจ็ดสิบปีผ่านไปแล้ว พระยาห์เวห์จะทรงเยี่ยมเมืองไทระ เมืองนั้นจะกลับมีรายได้อีก และจะขายตัวเหมือนหญิงแพศยา ทำการค้าขายกับอาณาจักรทั้งหลายบนแผ่นดิน 18ผลกำไรและรายได้ของเมืองนี้จะเป็นของถวายแด่พระยาห์เวห์ จะไม่ถูกเก็บสะสมไว้ แต่ผลกำไรนี้จะเป็นของผู้อยู่เฉพาะพระพักตร์พระยาห์เวห์ เพื่อใช้ซื้ออาหารอย่างบริบูรณ์ และซื้อเสื้อผ้าที่หรูหรางดงามg
23 a ข้อความตอนนี้เป็นคำประกาศพระวาจาที่เข้าใจยาก กล่าวถึงหายนะยิ่งใหญ่และคาดไม่ถึงของเมืองไทระซึ่งมั่นคงแข็งแรง ไม่น่าถูกศัตรูยึดได้ และยังกล่าวถึงผลตามมาของเหตุการณ์ครั้งนี้ด้วย เมืองไทระซึ่งตั้งอยู่บนเกาะใกล้ๆ ฝั่ง ถูกล้อมโดยผู้พิชิตโลกหลายคน เช่น กษัตริย์ซัลมาเนเสอร์ เซนนาเคริบ เนบูคัดเนสซาร์ (ซึ่งทรงล้อมเมืองนี้อยู่นานถึง 11 ปี) (ดู อสค 26-28) เมืองนี้ถูกกษัตริย์อเล็กซานเดอร์มหาราชทำลายในปี 332 ก่อน ค.ศ. เป็นการยากที่จะกล่าวว่าที่นี่ประกาศกคิดถึงเหตุการณ์ครั้งใด การกล่าวถึงเมืองไซดอนในข้อ 2, 4, 12 ไม่จำเป็นต้องหมายความว่าการประกาศพระวาจาทั้งสองครั้งถูกนำมารวมกัน ชื่อ “ไซดอน” ยังอาจหมายถึงชาวฟีนีเซียทั่วๆ ไปด้วย (ดู 1 พกษ 16:31 เชิงอรรถ c)
b “แผ่นดินคิทธิม” คือ “เกาะไซปรัส” ซึ่งมีอาณานิคมชาวฟีนีเซียอยู่หลายแห่ง ** เรื่อง “ทาร์ชิช” ดู 1 พกษ 10:22 เชิงอรรถ f
c “ผู้ถือสาร(ของท่าน)” แปลตามสำเนาโบราณ 1QIsa ซึ่งพบที่กุมราน ต้นฉบับภาษาฮีบรูว่า “เคยทำให้ท่านเต็ม”
d “ที่กำบังเข้มแข็งของทะเล” เป็นข้อความที่ผู้คัดลอกเสริมเข้ามาขยาย “ไซดอน” แต่ต้นฉบับภาษาฮีบรูใส่ไว้หลังคำ “ทะเล” ในบรรทัดต่อไป
e “จงเพาะปลูก” แปลตามต้นฉบับภาษากรีกและสำเนาโบราณ 1QIsa ซึ่งพบที่กุมราน ต้นฉบับภาษาฮีบรูว่า “จงข้าม” วลี “ธิดาแห่งทารชิช” อธิบายได้ยาก น่าจะเป็น “ธิดาแห่งไทระ” มากกว่า เพราะสอดคล้องมากกว่ากับวลี “ธิดาแห่งไซดอน” ในข้อ 12
f ข้อความของข้อนี้ทั้งข้อดูเหมือนจะไม่สมบูรณ์ จึงแปลโดยคาดคะเน
g ข้อความที่เป็นร้อยแก้วในข้อ 15, 17-18 นี้ (ยกเว้นบทเพลงที่อ้างถึงในข้อ 16) เป็นข้อความที่เสริมเข้ามาในภายหลัง มีเนื้อหาคล้ายกับใน 18:7 และ 19:16-25 เมืองไทระจะมีความรุ่งเรืองขึ้นอีก ผลกำไรจากการค้าขาย (= “การขายตัวอย่างหญิงแพศยา”) ที่แต่ก่อนเคยถวายแด่พระเท็จเทียม ตั้งแต่นี้ไปจะถูกนำมาถวายแด่พระยาห์เวห์
