10 ¹วิบัติจงเกิดแก่ผู้ที่ออกข้อกำหนดอยุติธรรม

                    และรีบเขียนคำตัดสินที่ข่มเหงผู้อื่น

          ²เพื่อกันคนจนมิให้ได้รับความยุติธรรม

                    และขโมยสิทธิจากคนยากจนในประชากรของเรา

          ทำให้หญิงม่ายเป็นเหยื่อของตน

                    และปล้นลูกกำพร้า

          ³ท่านทั้งหลายจะทำอะไรในวันลงโทษ

                    เมื่อหายนะจะมาถึงท่านจากที่ห่างไกล

          ท่านจะหนีไปพึ่งใคร

                    จะละทิ้งทรัพย์สมบัติของท่านไว้ที่ใด

          ⁴เพื่อจะไม่ต้องคุดคู้อยู่ในหมู่เชลย

                    หรือล้มลงในหมู่ผู้ถูกฆ่า

ถึงกระนั้น พระพิโรธของพระองค์ก็ยังไม่สงบ

พระองค์ยังคงเงื้อพระหัตถ์อยู่

พระเจ้าทรงใช้อัสซีเรียลงโทษอิสราเอล^a

          ⁵วิบัติจงเกิดแก่อัสซีเรีย ไม้เรียวที่เราใช้เมื่อเราโกรธ

                    ไม้พลองที่เราใช้เมื่อเราโกรธจัด

          ⁶เราจะส่งเขาไปต่อสู้กับชนชาติที่ไม่เคารพนับถือเรา

                    จะสั่งเขาให้ไปต่อสู้ประชากรที่ทำให้เราโกรธ

          เพื่อไปริบข้าวของ ไปปล้น

และเหยียบย่ำชนชาตินี้เหมือนเหยียบเลนบนถนน

⁷แต่อัสซีเรียมิได้ตั้งใจเช่นนั้น

จิตใจของเขาก็มิได้คิดดังนี้

เขาคิดแต่จะทำลาย

และทำลายล้างชนชาติจำนวนมาก

⁸เขาพูดว่า “แม่ทัพของเราทุกคนเป็นกษัตริย์มิใช่หรือ

⁹เมืองคัลโนก็เหมือนเมืองคาร์เคมิช

เมืองคามัทก็เหมือนเมืองอาร์ปัด

กรุงสะมาเรียก็เหมือนกรุงดามัสกัส^bมิใช่หรือ

¹⁰มือของเราไปถึงบรรดาอาณาจักรที่นับถือรูปเคารพ^c

                    และมีรูปปั้นจำนวนมากกว่ารูปเคารพของกรุงเยรูซาเล็มและกรุงสะมาเรีย

          ¹¹เราได้ทำอย่างไรกับกรุงสะมาเรียและรูปเคารพแล้ว

                    เราก็จะทำอย่างนั้นกับกรุงเยรูซาเล็มและรูปปั้นนั้นไม่ได้

          ¹²เมื่อองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงประกอบพระราชกิจทั้งหมดบนภูเขาศิโยน และที่กรุงเยรูซาเล็มเสร็จแล้ว พระองค์จะทรงลงโทษ^dการกระทำของกษัตริย์แห่งอัสซีเรียผู้มีพระทัยเย่อหยิ่งและดูถูกคนทั้งหลาย

          ¹³เพราะกษัตริย์ทรงคิดว่า

          “เราได้ทำการนี้ด้วยกำลังมือ

                    และปรีชาญาณของเรา เพราะเรามีปรีชา

          เราได้ย้ายเขตแดนของประชาชนหลายชาติ

                    ได้ปล้นทรัพย์สมบัติของเขา

          ได้ใช้อำนาจคว่ำผู้ที่นั่งบนบัลลังก์

          ¹⁴มือของเราได้ฉวยทรัพย์สมบัติของประชาชนหลายชาติ

                    เหมือนฉวยรังนก

          คนเก็บไข่ที่ถูกทิ้งไว้ในรังนกฉันใด

                    เราก็จะยึดแผ่นดินทั้งหมดฉันนั้น

          ไม่มีผู้ใดขยับปีก

ไม่มีผู้ใดอ้าปากหรือร้องจิ๊บๆ”

¹⁵องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสว่า

“ขวานจะอวดตัวว่าเก่งกว่าผู้ที่ใช้มันหรือ

เลื่อยจะทะนงตัวเหนือผู้ที่ใช้มันเลื่อยหรือ

เหมือนกับว่าไม้ตะบองจะยกผู้ถือมันขึ้น

หรือเหมือนไม้พลองจะยกสิ่งที่มิใช่ไม้ขึ้นได้”

¹⁶ดังนั้น องค์พระผู้เป็นเจ้าพระยาห์เวห์จอมจักรวาล

จะทรงส่งโรคภัยมาทำให้คนแข็งแรงกลับผอมแห้ง

โรคนี้จะเผาผลาญผู้ที่เป็นเกียรติของเขาเหมือนไฟไหม้

¹⁷แสงสว่างของอิสราเอลจะกลายเป็นไฟ

และพระผู้ศักดิ์สิทธิ์จะกลายเป็นเปลวเพลิง

ซึ่งจะลุกไหม้และเผาผลาญต้นหนามและกอหนามภายในวันเดียว

¹⁸พระองค์จะทรงทำลายป่ายิ่งใหญ่และสวนผลไม้ของเขา

เหมือนโรคร้ายทำลายทั้งกายและใจของมนุษย์

¹⁹ต้นไม้ในป่าจะเหลือไม่กี่ต้น

แม้เด็กๆ ก็จะนับได้^e

ชนอิสราเอลที่รอดชีวิต^f

          ²⁰วันนั้น ชนอิสราเอลที่เหลืออยู่และผู้รอดชีวิตจากพงศ์พันธุ์ของยาโคบ

                    จะไม่ขอพึ่งผู้ที่เฆี่ยนตีเขาอีก

          แต่จะขอพึ่งพระยาห์เวห์

                    พระผู้ศักดิ์สิทธิ์แห่งอิสราเอลอย่างแท้จริง

          ²¹ผู้รอดชีวิต ผู้ที่เหลืออยู่จากพงศ์พันธุ์ของยาโคบ

                    จะกลับมาหาพระเจ้าผู้ทรงอานุภาพ

          ²²อิสราเอลเอ๋ย แม้ประชากรของเจ้าจะเป็นเหมือนทรายชายทะเล

                    แต่ผู้รอดชีวิตเท่านั้นจะกลับมา

          การทำลายล้างได้ถูกกำหนดไว้แล้ว

                    เป็นการลงโทษยุติธรรมที่สุด

          ²³องค์พระผู้เป็นเจ้าพระยาห์เวห์จอมจักรวาล

                    จะทรงทำให้การทำลายล้างทั่วแผ่นดินสำเร็จตามที่ทรงกำหนดไว้

ความวางใจในพระเจ้า^g

            ²⁴ดังนั้น องค์พระผู้เป็นเจ้าพระยาห์เวห์จอมจักรวาลตรัสดังนี้ว่า

          “ประชากรของเรา ผู้อยู่บนเนินศิโยน อย่ากลัวอัสซีเรียเลย

                    แม้เขาจะใช้ไม้ตะบองตีท่าน

และใช้ไม้เรียวเฆี่ยนท่านอย่างที่ชาวอียิปต์เคยทำ^h         

²⁵เพราะอีกไม่นานความกริ้วของเราจะสิ้นสุด

และความโกรธของเราจะทำลายเขา

²⁶พระยาห์เวห์จอมจักรวาลจะทรงใช้แส้เฆี่ยนเขา

ดังที่ทรงตีชาวมีเดียนบนผาหินโอเรบ

จะทรงยกไม้เรียวขึ้นเหนือทะเล

ดังที่เคยทรงทำกับชาวอียิปต์ⁱ                                

²⁷วันนั้นเราจะยกภาระหนักของเขาออกจากบ่าของท่าน

จะทำลายแอกของเขาจากคอของท่าน^j”

ชาวอัสซีเรียเข้าโจมตีอย่างรวดเร็ว^k

          ²⁸ศัตรูมาถึงเมืองอัยยาท ผ่านเมืองมิโกรน

                    วางสัมภาระไว้ที่เมืองมิคมาช

          ²⁹เขาผ่านห้วยมาตั้งค่ายที่เมืองเกบา

                    เมืองรามาห์ตกใจกลัว

          เมืองกิเบอาห์ของกษัตริย์ซาอูลก็หนีไป

          ³⁰บัทกัลลิมเอ๋ย จงร้องเสียงดัง

                    ไลชาห์เอ๋ย จงตั้งใจฟัง

          อานาโธทเอ๋ย จงตอบซิ^l

          ³¹มัดเมนาห์กำลังหนีไป

                    ชาวเกบิมกำลังหนีให้พ้นภัย

          ³²วันนี้ เขาจะหยุดที่เมืองโนบ

                    เขาจะยกกำปั้นคุกคามภูเขาแห่งธิดาของศิโยน

          คุกคามเนินเขาของกรุงเยรูซาเล็ม

          ³³ดูซิ องค์พระผู้เป็นเจ้าพระยาห์เวห์จอมจักรวาล

                    จะทรงใช้กำลังรุนแรงตัดกิ่งไม้

          ต้นสูงที่สุดจะถูกโค่น

                    และต้นที่สูงจะต้องถูกตัดให้ต่ำ

          ³⁴พระองค์จะทรงใช้ขวานตัดต้นไม้ในป่าทึบ

                    แม้แต่ต้นสนสีดาร์สง่างามของเลบานอนก็จะล้มลง

10 a ข้อความตอนนี้ดูเหมือนจะกล่าวถึงกษัตริย์เซนนาเคริบและการยกกองทัพอัสซีเรียมาจู่โจมยูดาห์ในปี 701 ก่อน ค.ศ. (เทียบ ข้อ 8-11 กับ 36:18-20) แม้จะไม่ทรงทราบ กษัตริย์แห่งอัสซีเรียทรงเป็นเครื่องมือที่ปฏิบัติตามคำตัดสินของพระเจ้าต่อประชากรที่เป็นกบฏ (ดู 5:26; 7:18; 8:7; 13:5) สำหรับประกาศกเยเรมีย์ก็เช่นเดียวกัน กษัตริย์เนบูคัดเนสซาร์จะเป็นเครื่องมือที่พระเจ้าทรงใช้ลงโทษอาณาจักรยูดาห์ (ยรม 50:23; 51:20) เพราะอันที่จริง กษัตริย์เนบูคัดเนสซาร์ทรงเป็นผู้รับใช้พระเจ้า (ยรม 25:9; 27:6; 43:10) แต่ภารกิจซึ่งผู้รุกรานไม่ได้คิดถึงนี้ไม่ทำให้เขามีความรับผิดชอบน้อยลง ความหยิ่งผยองและความทารุณโหดร้ายจะถูกพระเจ้าทรงลงโทษในวันที่ทรงเลือก (ข้อ 12)

^b ประกาศกอิสยาห์อ้างถึงเมืองต่างๆ ที่เคยมีอำนาจและถูกกองทัพอัสซีเรียทำลายในการยกทัพมาจู่โจมก่อนหน้านั้น เมืองคัลโนในซีเรียตอนเหนือถูกกษัตริย์ทิกลัทปิเลเสอร์ที่ 3 ทรงยึดได้ในปี 738 ก่อน ค.ศ. เมืองคาร์เคมิชบนฝั่งแม่น้ำยูเฟรติสถูกกษัตริย์ซาร์กอนทรงยึดได้ในปี 717 ก่อน ค.ศ. เมืองคามัทบนฝั่งแม่น้ำโอรอนเทสถูกกษัตริย์ซาร์กอนทรงยึดได้ในปี 720 เมืองอาร์ปัดใกล้เมืองอาเลปโป ถูกกษัตริย์ทิกลัทปิเลเสอร์ทรงล้อมและยึดได้ก่อนสงครามซีโรเอฟราอิม กรุงสะมาเรียซึ่งถูกทำลายในปี 721 และกรุงดามัสกัสในปี 732 ก่อน ค.ศ.

^c ประกาศกอิสยาห์ทำให้กษัตริย์แห่งอัสซีเรียตรัสเหมือนกับผู้นับถือพระยาห์เวห์อย่างดี ซึ่งคิดว่าเทพเจ้าของชนต่างชาติเป็น “สิ่งที่ไม่มีความเป็นอยู่อะไรเลย” (‘elilim) ประกาศกอิสยาห์ใช้คำนี้หมายถึงรูปเคารพต่างๆ เป็นการเล่นคำกับคำว่า ’elohim ซึ่งแปลว่า “พระเจ้า”

^d “พระองค์จะทรงลงโทษ” แปลตามต้นฉบับภาษากรีก ต้นฉบับภาษาฮีบรูว่า “เรา (เอกพจน์=พระเจ้า) จะลงโทษ” ** ข้อ 12 นี้ ซึ่งเป็นร้อยแก้ว เป็นข้อความที่แทรกเข้ามา

^e บางคนคิดว่าข้อ 16-19 กล่าวถึงอาณาจักรยูดาห์มากกว่าจะกล่าวถึงกษัตริย์ของอัสซีเรีย

^f คำประกาศพระวาจาสั้นๆ ตอนนี้ดูเหมือนจะเป็นคำอธิบายชื่อที่อิสยาห์ตั้งให้บุตรชายคนแรกของตน คือ “เชอาร์ยาชูบ” ซึ่งแปลว่า “ผู้รอดชีวิตจะกลับมา” (ดู 7:3) ** ความคิดทางเทววิทยาเรื่อง “ผู้รอดชีวิต” นี้ ประกาศกอิสยาห์ชอบกล่าวถึงเป็นพิเศษ (ดู 4:3 เชิงอรรถ c) ความคิดนี้ถูกกล่าวถึงอีกครั้งหนึ่งที่นี่ในสองความหมาย คือเป็นการกล่าวล่วงหน้าถึงการลงโทษที่จะทำให้มีเพียงไม่กี่คนรอดชีวิตเหลืออยู่ (ข้อ 22-23) และเป็นคำสัญญาว่าผู้ที่รอดชีวิตเหลืออยู่จะ “กลับใจ” (คำว่า “ยาชูบ” แปลว่า “จะกลับมา” จึงมีความหมายว่า “จะกลับใจ” ด้วย) ได้รับอภัยโทษและรับพระพรอีกครั้งหนึ่ง (ข้อ 20-21)

^g คำประกาศพระวาจานี้ดูเหมือนว่าประกาศกได้กล่าวไว้ไม่นานก่อนที่กษัตริย์เซนนาเคริบจะมาจู่โจมอาณาจักรยูดาห์ในปี 701 ก่อน ค.ศ.

^h “อย่างที่ชาวอียิปต์เคยทำ” แปลตามตัวอักษรว่า “ตามทางของอียิปต์” เป็นข้อความที่ยกมาจากข้อ 26

ⁱ ข้อนี้ทั้งข้อเป็นข้อความที่เพิ่มเติมเข้ามา ทำให้ขาดความต่อเนื่องของบทประพันธ์บทนี้ (ดู 4:5 เชิงอรรถ d)

^j ต้นฉบับภาษาฮีบรูยังมีคำอีกสามคำที่เข้าใจไม่ได้ เพราะถ้าแปลตามตัวอักษรจะได้ข้อความว่า “แอกจากต่อหน้าไขมัน”

^k ข้อ 28-32 กล่าวถึงการจู่โจมของกองทัพอัสซีเรียผู้คุกคาม ถ้าข้อความนี้หมายถึงการรุกรานของกษัตริย์เซนนาเคริบ (ดูข้อ 5) เส้นทางที่กล่าวถึงนี้ไม่ใช่เส้นทางที่กองทัพอัสซีเรียใช้ในการจู่โจมครั้งนั้น (ดู 2 พกษ 18:17) แต่เป็นการบรรยายตามสูตรที่กล่าวถึงการจู่โจมของศัตรูจากทางทิศเหนือ (เทียบ 14:31) เรายังไม่รู้แน่ว่าเมืองที่กล่าวถึงเหล่านี้บางเมืองตั้งอยู่ที่ไหน เมืองโนบที่กล่าวถึงเป็นเมืองสุดท้ายตั้งอยู่บนภูเขา Scopus เหนือกรุงเยรูซาเล็มทางทิศตะวันออก

^l “จงตอบซิ” แปลตามสำนวนแปลโบราณภาษาซีเรียค ต้นฉบับภาษาฮีบรูว่า “น่าสงสาร”