การแบ่งแผ่นดินa ส่วนที่สงวนไว้สำหรับพระยาห์เวห์
45. 1เมื่อท่านทั้งหลายจับฉลากเพื่อแบ่งแผ่นดินให้เป็นกรรมสิทธิ์ ท่านจะต้องกำหนดที่ดินส่วนหนึ่งไว้เพื่อถวายแด่พระยาห์เวห์ให้เป็นที่ศักดิ์สิทธิ์ ยาวสองหมื่นห้าพันศอก กว้างสองหมื่นศอก พื้นที่เหล่านี้ทั้งหมดจะเป็นที่ศักดิ์สิทธิ์ 2จากพื้นที่นี้ พื้นที่สี่เหลี่ยมจตุรัสแปลงหนึ่ง กว้างยาวห้าร้อยศอกb จะเป็นสักการสถาน และเว้นที่ว่างไว้โดยรอบกว้างห้าสิบศอก 3จากพื้นที่นี้ท่านจะต้องวัดส่วนหนึ่งออกมา ยาวสองหมื่นห้าพันศอก กว้างหนึ่งหมื่นศอก ไว้ให้เป็นที่ตั้งของสักการสถาน คือสถานที่ศักดิ์สิทธิ์ที่สุด 4สถานที่นี้จะเป็นส่วนศักดิ์สิทธิ์ของแผ่นดิน เป็นของบรรดาสมณะผู้รับใช้อยู่ในสักการสถาน และเข้าใกล้พระยาห์เวห์เพื่อรับใช้พระองค์ สถานที่นี้จะเป็นที่สำหรับบ้านของเขา และเป็นที่ศักดิ์สิทธิ์สำหรับสักการสถาน 5พื้นที่ยาวสองหมื่นห้าพันศอกและกว้างหนึ่งหมื่นศอกจะเป็นที่ของชนเลวีผู้รับใช้ในพระวิหาร เป็นกรรมสิทธิ์ของเขาที่จะสร้างเมืองเพื่ออาศัยอยู่c 6ท่านจะกำหนดพื้นที่กว้างห้าพันศอก ยาวสองหมื่นห้าพันศอก ขนานกับพื้นที่ที่สงวนไว้สำหรับสักการสถาน ให้เป็นกรรมสิทธิ์ของเมือง พื้นที่นี้จะเป็นกรรมสิทธิ์ของพงศ์พันธุ์อิสราเอลทั้งหมด
ส่วนที่สงวนไว้สำหรับเจ้านาย
7พื้นที่ที่กำหนดไว้ให้เป็นกรรมสิทธิ์ของเจ้านายคือพื้นที่ทั้งสองด้านของสถานที่ศักดิ์สิทธิ์และเขตแดนของเมือง อยู่ติดกับสถานที่ศักดิ์สิทธิ์และติดกับเขตแดนของเมือง เขตแดนทางตะวันตกขยายไปจนถึงทะเลเมดิเตอร์เรเนียน ทางตะวันออกขยายไปจนจดเขตแดนด้านตะวันออก แต่ละด้านยาวเท่ากัน 8นี่จะเป็นแผ่นดินของเจ้านาย เป็นกรรมสิทธิ์ของเขา บรรดาเจ้านายของเราจะไม่บีบคั้นประชากรของเราอีก เขาจะปล่อยแผ่นดินให้พงศ์พันธุ์อิสราเอลแต่ละเผ่าครอบครอง
9พระยาห์เวห์องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสดังนี้ “บรรดาเจ้านายแห่งอิสราเอลเอ๋ย พอแล้ว จงเลิกใช้ความรุนแรงและหยุดข่มเหงเถิด จงทำสิ่งที่ถูกต้องและยุติธรรม จงเลิกขับไล่ประชากรของเราเพื่อยึดที่ดินกรรมสิทธิ์ของเขาเถิด – พระยาห์เวห์องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัส – 10จงใช้ตาชั่งและเครื่องตวงที่เที่ยงตรง 11เอฟาห์ที่ใช้ตวงของแห้งจะต้องเท่ากับบัทสำหรับตวงของเหลว บัทหนึ่งเท่ากับหนึ่งในสิบของโฮเมอร์ เอฟาห์ก็เท่ากับหนึ่งในสิบของโฮเมอร์ด้วย ให้โฮเมอร์dเป็นเครื่องวัดมาตรฐาน 12น้ำหนักหนึ่งเชเขลเท่ากับยี่สิบเก-ราห์ น้ำหนักหกสิบเชเขลเท่ากับหนึ่งมินา”
ของถวายในโอกาสต่างๆ
13“นี่เป็นสิ่งที่ท่านทั้งหลายต้องสงวนไว้เพื่อถวาย คือข้าวสาลีแต่ละโฮเมอร์ต้องถวายหนึ่งในหกเอฟาห์ ข้าวบารลีหนึ่งโฮเมอร์ต้องถวายหนึ่งในหกเอฟาห์เช่นเดียวกัน(***) 14ข้อกำหนดสำหรับน้ำมันมะกอกเทศคือ แต่ละโคระจะต้องถวายหนึ่งในสิบบัท สิบบัทเท่ากับหนึ่งโฮเมอร์ เพราะสิบบัทรวมเป็นหนึ่งโฮเมอร์ 15จากฝูงแพะแกะสองร้อยตัวในทุ่งหญ้าที่มีน้ำบริบูรณ์แห่งอิสราเอล ท่านต้องสงวนหนึ่งตัวไว้เพื่อเป็นของถวาย เป็นเครื่องเผาบูชา เป็นศานติบูชา และเป็นเครื่องบูชาชดเชยบาปของเขาทั้งหลาย – พระยาห์เวห์องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัส – 16ประชากรทั้งหมดของแผ่นดินต้องมอบของถวายเหล่านี้แก่เจ้านายแห่งอิสราเอล 17เจ้านายจะต้องรับผิดชอบเพื่อจัดเครื่องเผาบูชา ธัญบูชาและเครื่องดื่มเพื่อเทถวายในวันฉลองต่างๆ วันต้นเดือนe วันสะบาโต และงานเทศกาลทั้งหลายที่กำหนดไว้ของพงศ์พันธุ์อิสราเอล เขาต้องจัดเครื่องบูชาชดเชยบาป ธัญบูชา เครื่องเผาบูชา และศานติบูชาเพื่อชดเชยบาปของพงศ์พันธุ์อิสราเอล”
วันฉลองปัสกา
18พระยาห์เวห์องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสดังนี้ “วันแรกของเดือนที่หนึ่ง ท่านจะนำโคหนุ่มที่สมประกอบไม่พิการตัวหนึ่งเพื่อทำพิธีชำระสักการสถาน 19สมณะจะนำเลือดของเครื่องบูชาชดเชยบาปมาประพรมที่เสาประตูพระวิหาร ประพรมมุมทั้งสี่ของขอบพระแท่นบูชา และบนเสาประตูของลานชั้นใน 20ท่านต้องทำเช่นนี้ด้วยในวันที่เจ็ดของเดือนนั้นสำหรับแต่ละคนที่ทำบาปด้วยความพลั้งเผลอหรือความรู้เท่าไม่ถึงการณ์ ท่านจะทำพิธีชำระมลทินพระวิหารเช่นนี้ 21วันที่สิบสี่ของเดือนที่หนึ่ง ท่านทั้งหลายจะฉลองปัสกา ท่านจะกินขนมปังไร้เชื้อเป็นเวลาเจ็ดวัน 22วันนั้นเจ้านายจะถวายโคหนุ่มตัวหนึ่ง เป็นเครื่องบูชาชดเชยบาป สำหรับตนเองและสำหรับประชากรทั้งหมดของแผ่นดิน 23ตลอดเจ็ดวันของเทศกาลนี้ เขาจะถวายโคหนุ่มเจ็ดตัว แกะเพศผู้เจ็ดตัวที่สมประกอบไม่พิการ เป็นเครื่องเผาบูชาแด่พระยาห์เวห์ทุกวันตลอดเจ็ดวัน และจะถวายแพะเพศผู้วันละหนึ่งตัวเป็นเครื่องบูชาชดเชยบาป 24เมื่อถวายโคเพศผู้ตัวหนึ่งหรือแกะเพศผู้ตัวหนึ่ง เขาจะถวายธัญบูชาหนึ่งเอฟาห์ และน้ำมันมะกอกเทศหนึ่งฮินfต่อธัญบูชาแต่ละเอฟาห์
เทศกาลอยู่เพิง
25วันที่สิบห้าเดือนเจ็ด เขาจะจัดงานฉลองเช่นเดียวกันเป็นเวลาเจ็ดวัน โดยถวายเครื่องบูชาชดเชยบาป เครื่องเผาบูชา ธัญบูชา และน้ำมันมะกอกเทศ”
45 a บทที่ 45-46 เป็นตอนสุดท้ายของการเรียบเรียงหนังสือ มีข้อความเสริมหลายตอนที่ไม่ต่อเนื่องกันมากนัก – ตอนแรก ข้อ 1-8 กล่าวถึงเรื่องส่วนแบ่งของดินแดนที่สงวนไว้สำหรับพระยาห์เวห์และเจ้านาย เป็นการกล่าวล่วงหน้าถึงข้อความใน 48:8-22 แต่ถูกจัดไว้ที่นี่ เพราะกล่าวถึงส่วนแบ่งที่กันไว้สำหรับสมณะ (โดยใช้ถ้อยคำเดียวกันในภาษาฮีบรู) ดังที่กล่าวไว้ใน 44:30.
b “กว้างยาวด้านละห้าร้อยศอก” เป็นขนาดพื้นที่ของพระวิหาร
c “สร้างเมืองเพื่ออาศัยอยู่” – ตามต้นฉบับภาษากรีก – ต้นฉบับภาษาฮีบรูว่า “ยี่สิบห้อง”
d “เอฟาห์” – เป็นมาตรใช้ตวงของแห้ง มีปริมาณราว 45 ลิตร – “บัท” เป็นมาตรใช้ตวงของเหลว มีปริมาณราว 45 ลิตรเช่นเดียวกัน – “โฮเมอร์” มีปริมาตรเดียวกันกับ “โคระ” (ข้อ 14) คือความจุประมาณ 450 ลิตร – “เชเขล” เท่ากับน้ำหนักราว 12 กรัม (ประมาณหนึ่งบาท) – “เกราห์” มีน้ำหนักเท่ากับ 0.6 กรัม – 1 มินา เท่ากับ 60 เชเขล (= 0.68 กิโลกรัม = ราวหนึ่งชั่ง)
(***) 1 โฮเมอร์เท่ากับ 450 ลิตร ดังนั้นจึงต้องถวายสิ่งของเหล่านี้ปริมาณ 7.5 ลิตร (1/6 เอฟาห์ หรือ 1/60 โฮเมอร์)
e เรื่อง “วันต้นเดือน” ดู กดว 28:11-14.
f “ฮิน” เป็นมาตรตวงวัดของเหลว - 1 ฮินเท่ากับปริมาตร 7.5 ลิตร หรือ 1/6 บัท (1 บัท = 45 ลิตร) หรือ 1/60 โคระ (1 โคระ = 450 ลิตร)
