การใช้ประตูด้านตะวันออก

       44. ¹เขานำข้าพเจ้ากลับมาที่ประตูด้านนอกทางทิศตะวันออกของสักการสถาน ประตูนั้นปิดอยู่ ²พระยาห์เวห์ตรัสกับข้าพเจ้าว่า “ประตูนี้จะต้องปิดอยู่ตลอดเวลา ต้องไม่เปิดให้ผู้ใดเข้าไป เพราะพระยาห์เวห์พระเจ้าแห่งอิสราเอลได้เสด็จผ่านเข้าไปทางนี้ ดังนั้นจึงต้องปิดไว้ตลอดเวลา ³มีแต่เจ้านายผู้ปกครองเท่านั้นที่จะประทับเสวยพระกระยาหารเฉพาะพระพักตร์พระยาห์เวห์aที่นั่นได้ พระองค์จะต้องเสด็จเข้ามาทางมุขของประตูนี้ และเสด็จออกไปทางเดียวกัน”

กฎการอนุญาตให้เข้าในพระวิหาร

            ⁴เขานำข้าพเจ้าผ่านทางประตูด้านเหนือเข้ามาหน้าพระวิหาร ข้าพเจ้ามองดูก็เห็นพระสิริรุ่งโรจน์ของพระยาห์เวห์เต็มพระวิหารของพระยาห์เวห์ ข้าพเจ้าจึงกราบลงหน้าจรดพื้น ⁵พระยาห์เวห์ตรัสกับข้าพเจ้าว่า “บุตรแห่งมนุษย์เอ๋ย จงตั้งใจให้ดี จงเพ่งดูและเงี่ยหูฟังสิ่งที่เราจะบอกท่านถึงข้อกำหนดทั้งหมดเกี่ยวกับพระวิหารของพระยาห์เวห์ และกฎทั้งหมดของของพระวิหารนั้น จงเอาใจใส่ดูว่าใครเข้ามาในพระวิหารได้ และใครถูกห้ามไม่ให้เข้ามายังสักการสถานb ⁶ท่านจะบอกพงศ์พันธุ์อิสราเอลที่เป็นกบฏว่า พระยาห์เวห์องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสดังนี้ พงศ์พันธุ์อิสราเอลเอ๋ย การกระทำน่าสะอิดสะเอียนของท่านมากเกินไปแล้วc ⁷ท่านปล่อยให้คนต่างด้าวที่ไม่ได้เข้าสุหนัตทั้งทางใจและทางกายเข้ามาในสักการสถานของเรา ทำให้พระวิหารของเราเป็นมลทิน เมื่อท่านทั้งหลายถวายอาหารของเรา ทั้งไขมันและเลือด ท่านได้ละเมิดพันธสัญญาdของเราด้วยการกระทำน่าสะอิดสะเอียนทุกอย่างของท่าน ⁸ท่านทั้งหลายไม่ได้เอาใจใส่ดูแลสิ่งศักดิ์สิทธิ์ของเรา แต่ได้แต่งตั้งคนต่างด้าวให้ทำหน้าที่ดูแลสักการสถานของเราแทนท่านe ⁹พระยาห์เวห์องค์พระผู้เป็นเจ้าจึงตรัสดังนี้ อย่าให้คนต่างด้าวที่ไม่ได้เข้าสุหนัตทางใจและทางกาย คือคนต่างด้าวทุกคนที่อยู่ในหมู่ชาวอิสราเอล”f เข้ามาในสักการสถานของเราเลย

ชนเลวี

            ¹⁰ชนเลวีที่ละทิ้งเราเมื่ออิสราเอลหลงทางจากเราไปติดตามรูปเคารพg จะต้องได้รับโทษความผิดของตน ¹¹เขาทั้งหลายจะต้องอยู่รับใช้ในสักการสถานของเรา เป็นยามเฝ้าประตูพระวิหาร เขาจะฆ่าสัตว์สำหรับถวายเป็นเครื่องเผาบูชาและฆ่าเครื่องบูชาอื่นๆของประชาชน เขาจะต้องยืนอยู่ต่อหน้าประชาชน พร้อมที่จะรับใช้ประชาชน ¹²เขาทั้งหลายเคยรับใช้ประชาชนอยู่หน้ารูปเคารพและเป็นโอกาสให้พงศ์พันธุ์อิสราเอลทำผิด เราจึงเหยียดมือปฏิญาณคาดโทษเขาทั้งหลายว่า – พระยาห์เวห์องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัส – เขาทั้งหลายจะต้องรับโทษความผิดของตน ¹³อย่าให้เขาเข้ามาใกล้เราเพื่อรับใช้เราเหมือนสมณะอีก อย่าให้เขาแตะต้องสิ่งศักดิ์สิทธิ์และสิ่งศักดิ์สิทธิ์ยิ่ง แต่เขาต้องอับอายเพราะการกระทำน่าสะอิดสะเอียนของตน ¹⁴เราจะมอบหน้าที่ให้เขารับผิดชอบดูแลพระวิหาร การรับใช้ต่างๆ และการกระทำทุกอย่างในพระวิหาร

บรรดาสมณะ

          ¹⁵แต่สมณะตระกูลเลวี ลูกหลานของศาโดกh ผู้ได้ทำหน้าที่ดูแลสักการสถานเมื่อชาวอิสราเอลหลงทางไปจากเรา จะเข้ามาใกล้เราเพื่อรับใช้เรา เขาจะยืนอยู่ต่อหน้าเราเพื่อถวายไขมันและเลือด – พระยาห์เวห์องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัส – ¹⁶เขาจะเข้ามาในสักการสถานของเรา และจะเข้ามาใกล้โต๊ะของเราเพื่อรับใช้เรา เขาจะปฏิบัติหน้าที่อย่างเคร่งครัด ¹⁷เมื่อเขาจะเข้ามาทางประตูลานชั้นใน เขาจะต้องสวมอาภรณ์ผ้าป่าน เขาจะต้องไม่สวมผ้าขนแกะเมื่อเขาปฏิบัติหน้าที่อยู่ที่ประตูลานชั้นในและในพระวิหาร ¹⁸เขาจะต้องโพกศีรษะด้วยผ้าป่าน และสวมอาภรณ์ชั้นในทำด้วยผ้าป่าน เขาต้องไม่คาดสะเอวด้วยสิ่งที่ทำให้เหงื่อออกi ¹⁹เมื่อเขาออกมาหาประชาชนยังลานชั้นนอกj เขาต้องถอดอาภรณ์ที่ใช้เมื่อประกอบพิธีกรรมและวางไว้ในห้องของสักการสถาน แล้วจึงสวมเสื้อผ้าอื่น เพื่อจะไม่ให้ประชาชนสัมผัสอาภรณ์ศักดิ์สิทธิ์ของเขาk ²⁰เขาจะต้องไม่โกนศีรษะหรือปล่อยผมให้ยาวl แต่ต้องขริบผมเป็นประจำ ²¹สมณะทุกคนที่เข้าไปในลานชั้นในจะดื่มเหล้าองุ่นไม่ได้ ²²เขาจะต้องไม่แต่งงานกับหญิงหม้ายหรือหญิงที่หย่าร้างแล้ว แต่ต้องแต่งงานกับหญิงพรหมจารีจากพงศ์พันธุ์อิสราเอล หรือกับหญิงหม้ายที่เคยมีสามีเป็นสมณะเท่านั้น ²³เขาจะต้องสั่งสอนประชากรของเราให้รู้จักแยกแยะสิ่งศักดิ์สิทธิ์จากสิ่งไม่ศักดิ์สิทธิ์ รู้จักแยกแยะสิ่งมีมลทินจากสิ่งไม่มีมลทิน ²⁴ในคดีพิพาท เขาจะต้องเป็นผู้พิพากษา เขาต้องพิพากษาตามคำวินิจฉัยของเรา ในงานเทศกาลตามกำหนดของเราเขาจะต้องปฏิบัติตามกฎหมายและข้อกำหนดของเรา และจะต้องรักษาวันสะบาโตของเราให้ศักดิ์สิทธิ์ ²⁵เขาจะไม่เข้าใกล้mศพ เพื่อจะได้ไม่ทำตนให้เป็นมลทิน ยกเว้นในกรณีที่ผู้ตายเป็นบิดามารดา บุตรชายบุตรหญิง พี่น้องชาย หรือพี่น้องหญิงที่ยังไม่แต่งงาน ในกรณีเหล่านี้เขาเป็นมลทินได้ ²⁶เขาจะต้องชำระตนแล้วรออีกเจ็ดวัน ²⁷ในวันที่เขาเข้าไปในสักการสถาน คือที่ลานชั้นใน เพื่อปฏิบัติหน้าที่ในสักการสถาน เขาจะต้องถวายเครื่องบูชาชดเชยบาป – พระยาห์เวห์องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัส – ²⁸เขาจะไม่มีมรดกn เราจะเป็นมรดกของเขา ท่านทั้งหลายต้องไม่ให้เขามีกรรมสิทธิ์ใดๆในอิสราเอล เราเป็นกรรมสิทธิ์ของเขา ²⁹ธัญบูชา เครื่องบูชาชดเชยบาป และเครื่องบูชาชดเชยความผิดจะเป็นอาหารของเขา และทุกสิ่งที่กำหนดให้ถูกทำลายล้างในอิสราเอลก็เป็นของเขาด้วย ³⁰ส่วนดีที่สุดของผลไม้ต้นฤดูทุกชนิด และส่วนดีที่สุดจากของถวายทุกอย่างที่ท่านนำมาถวายจะเป็นของบรรดาสมณะ ท่านจะให้แป้งชนิดดีที่สุดแก่สมณะ เพื่อพระพรจะได้พำนักอยู่เหนือบ้านของท่าน ³¹บรรดาสมณะจะไม่กินเนื้อสัตว์ใดๆที่ตายเองตามธรรมชาติหรือถูกฉีกกัดตาย”o ไม่ว่าจะเป็นนกหรือสัตว์อื่นๆ

44 a เทียบ 46:1-2 – ดูเหมือนจะเป็นการกล่าวพาดพิงถึงการเลี้ยงศักดิ์สิทธิ์ที่อาจจะควบคู่กับการถวายศานติบูชา (ลนต 7:15; ฉธบ 12:7,18)

b “ใครเข้ามาในพระวิหารได้ และใครถูกห้าม....” – ไม่แน่ว่าเป็นคำแปลที่ถูกต้อง – ตามตัวอักษรว่า “ที่ทางเข้าพระวิหาร และที่ทางออกจากสักการสถาน”

c ข้อ 6-31 เกี่ยวกับศาสนบริกรของพระวิหารเป็นข้อความที่เสริมเข้ามา และน่าจะมีอายุตั้งแต่ก่อนช่วงเวลาสุดท้ายของการเนรเทศที่บาบิโลน – ข้อความเหล่านี้รับรองความแตกต่างในเวลานั้น ซึ่งได้เกิดขึ้นตั้งแต่มีการปฏิรูปตามแนวหนังสือเฉลยธรรมบัญญัติ คือความแตกต่างระหว่างชนเลวีแต่เดิมที่เคยปฏิบัติศาสนกิจอยู่ที่สักการสถานตามหัวเมือง ซึ่งถูกจัดให้มีฐานะต่ำในพระวิหารที่กรุงเยรูซาเล็ม กับสมณะลูกหลานของศาโดกซึ่งปฏิบัติศาสนกิจที่กรุงเยรูซาเล็มอยู่แล้ว – นี่เป็นเหตุผลว่าทำไมชนเลวี (เทียบ อสร 2:40) ซึ่งมีความเห็นไม่ตรงกับสมณะ จึงไม่อยากกลับมาจากแดนเนรเทศ (อสร 8:15-19)

d “ท่านละเมิดพันธสัญญา” – ตามตัวอักษรว่า “ท่านทำลายพันธสัญญา” – ตามสำนวนแปลโบราณต่างๆ – ต้นฉบับภาษาฮีบรูว่า “พวกเขาละเมิด”

e เป็นการกล่าวพาดพิงถึงการใช้คนต่างด้าวที่รับความเป็นอยู่เหมือนชาวอิสราเอลแล้วมากหรือน้อย (เทียบ ฉธบ 29:10; ยชว 9:27) มาปฏิบัติหน้าที่ต่างๆในพระวิหารที่กรุงเยรูซาเล็ม

f ในพระวิหารของกษัตริย์เฮโรดสมัยพระเยซูเจ้า มีคำประกาศสลักไว้บนแผ่นหินเป็นภาษากรีกซึ่งยังเห็นได้จนทุกวันนี้ว่า “ห้ามมิให้คนต่างด้าวล้ำแนวที่กั้นรอบสักการสถานเข้ามา ผู้ใดที่ถูกจับว่าได้ทำเช่นนั้นจะต้องได้รับโทษประหารชีวิต” – ได้มีการขุดพบประกาศสลักบนแผ่นหินเหล่านี้หลายชิ้น

g หลายครั้งชนเผ่าเลวีเคยปฏิบัติงานอยู่ตามสักการสถานบนที่สูง เมื่อสักการสถานเหล่านี้ถูกยกเลิกตามหลักการของหนังสือเฉลยธรรมบัญญัติและการปฏิรูปของกษัตริย์โยสิยาห์ ชนเลวีพวกนี้ก็ตกงาน จำเป็นต้องเลี้ยงชีพจากความใจดีของชาวบ้านเท่านั้น (ฉธบ 12:12,18) หรือมิฉะนั้นก็ต้องเข้าไปสมัครงานในสักการสถานที่กรุงเยรูซาเล็ม (ฉธบ 18:6-8) เอเสเคียลเห็นด้วยกับวิธีการแบบหลังนี้ แต่กำหนดให้ชนเลวีเหล่านี้มีตำแหน่งรอง - เขาต้องทำหน้าที่ของคนต่างด้าวที่ถูกขับไล่ไม่ให้ทำหน้าที่รับใช้ในพระวิหาร

h “สมณะตระกูลเลวี” (ดู ฉธบ 18:1-5) คือสมณะที่ยังคงปฏิบัติงานอย่างซื่อสัตย์ในสักการสถานที่กรุงเยรูซาเล็ม สมณะเหล่านี้เป็นลูกหลานของศาโดก ที่กษัตริย์ซาโลมอนทรงแต่งตั้งแทนอาบียาธาร์ซึ่งถูกถอดจากตำแหน่ง (1 พกษ 2:27-35)

i “เขาต้องไม่คาดสะเอว....เหงื่อออก” – แปลตามตัวอักษรว่า “ไม่คาดสะเอวด้วยเหงื่อ” – ดูเหมือนว่า “เหงื่อ” ถูกถือว่าไม่สะอาด - แต่คำนี้ยังอาจหมายถึงสิ่งอื่นที่เราไม่รู้ว่าเป็นอะไรก็ได้

j ต้นฉบับภาษาฮีบรูซ้ำวลี “ยังลานชั้นนอก” อีกครั้งหนึ่ง - สำนวนแปลโบราณต่างๆละวลีนี้

k ฆราวาสถูกห้ามมิให้สัมผัสสิ่งของที่ถวายแด่พระเจ้าแล้ว – เพราะเป็นการเสี่ยงที่จะกลายเป็น “สิ่งศักดิ์สิทธิ์” ไปด้วย คือไม่อาจดำเนินชีวิตตามปรกติได้  – ดู ลนต 17:1 เชิงอรรถ a.

l การปล่อยผมยาวและยุ่งเป็นเครื่องหมายของการบนบาน (กดว 6:5) หรือการไว้ทุกข์ (เทียบ อสค 24:17,23)

m “เขาจะไม่เข้าใกล้” – อยู่ในรูปพหูพจน์ในสำนวนแปลโบราณต่างๆ - แต่ในต้นฉบับภาษาฮีบรูอยู่ในรูปเอกพจน์

n “เขาจะไม่มีมรดก” – ตามสำนวนแปลภาษาละตินฉบับ Vulgata – ต้นฉบับภาษาฮีบรูว่า “เขาจะมีมรดก”

o ตาม ลนต 7:24 ข้อห้ามนี้ใช้สำหรับชาวอิสราเอลทุกคน ไม่เพียงแต่สำหรับสมณะเท่านั้น