คำประกาศพระวาจาเกี่ยวกับภูเขาแห่งอิสราเอลa
36. 1บุตรแห่งมนุษย์เอ๋ย จงประกาศพระวาจากล่าวโทษภูเขาทั้งหลายแห่งอิสราเอลและพูดว่า “ภูเขาแห่งอิสราเอลเอ๋ย จงฟังพระวาจาของพระเจ้า 2พระยาห์เวห์องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสดังนี้ ‘บรรดาศัตรูดีใจที่เนินเขาโบราณเหล่านี้ได้ตกเป็นกรรมสิทธิ์ของเขาแล้ว’ 3ดังนั้น จงประกาศพระวาจาบอกภูเขาเหล่านี้ว่า ‘พระยาห์เวห์องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสดังนี้ เจ้าทั้งหลายถูกทำลายให้เป็นที่ร้างจากทุกด้าน จนตกเป็นกรรมสิทธิ์ของชนชาติอื่นๆ และกลายเป็นขี้ปาก เป็นที่นินทาของนานาชาติ 4บัดนี้ ภูเขาแห่งอิสราเอลเอ๋ย จงฟังพระวาจาของพระยาห์เวห์องค์พระผู้เป็นเจ้าเถิด พระยาห์เวห์องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสดังนี้แก่ภูเขา เนินเขา ซอกเขา และหุบเขาที่ถูกทำลายกลายเป็นที่ร้าง รวมทั้งเมืองที่ไม่มีผู้อาศัย ซึ่งได้กลายเป็นเหยื่อและเป็นที่เย้ยหยันแก่นานาชาติโดยรอบ 5พระยาห์เวห์องค์พระผู้เป็นเจ้าจึงตรัสดังนี้ “เพราะความกริ้วที่ไม่ยอมให้มีคู่แข่ง เราจึงพูดกล่าวโทษชนชาติอื่นๆ รวมทั้งเอโดมทั้งหมดที่ยึดแผ่นดินของเรามาเป็นกรรมสิทธิ์ของตนด้วยใจยินดีและดูหมิ่นที่สุด เพื่อจะได้ขับไล่ผู้คนออกไปและปล้นสะดม”’
6เพราะฉะนั้น จงประกาศพระวาจาถึงแผ่นดินอิสราเอลและจงบอกภูเขา เนินเขา ซอกเขา และหุบเขาว่า “พระยาห์เวห์องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสดังนี้ ‘ดูซิ เราพูดด้วยความกริ้วที่ไม่ยอมให้มีคู่แข่งว่า เจ้าทั้งหลายได้รับความอับอายจากนานาชาติ’ 7พระยาห์เวห์องค์พระผู้เป็นเจ้าจึงตรัสว่า ‘เรายกมือสาบานว่านานาชาติที่อยู่โดยรอบจะต้องรับความอับอายด้วย’”
8“ภูเขาทั้งหลายแห่งอิสราเอลเอ๋ย จงแทงหน่อและผลิตผลให้แก่อิสราเอลประชากรของเราเถิด เพราะเขากำลังจะกลับมาในไม่ช้าb 9ดูซิ เรากำลังมาหาเจ้า เราจะเอาใจใส่ดูแลเจ้า จะมีผู้ไถนาและหว่านพืชบนเจ้า 10เราจะทวีจำนวนคนให้แก่เจ้า คือพงศ์พันธุ์ทั้งหมดแห่งอิสราเอล เมืองต่างๆจะมีผู้มาอาศัยอยู่ และซากปรักหักพังจะถูกสร้างขึ้นใหม่ 11เราจะทวีจำนวนทั้งคนและสัตว์ให้แก่เจ้า คนและสัตว์จะเพิ่มจำนวนและมีลูกดก เราจะทำให้เจ้ามีผู้มาอาศัยอยู่เหมือนเดิม และจะให้เจ้าเจริญรุ่งเรืองมากกว่าแต่ก่อน แล้วเจ้าทั้งหลายจะรู้ว่าเราเป็นพระยาห์เวห์ 12เราจะนำผู้คน คืออิสราเอลประชากรของเรา กลับมาเดินบนเจ้า เขาเหล่านี้จะยึดครองเจ้าเป็นกรรมสิทธิ์ และเจ้าจะเป็นมรดกของเขา เจ้าจะไม่ทำให้เขาต้องสูญเสียลูกหลานอีก”
13“พระยาห์เวห์องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสดังนี้ ‘มีคนพูดกับเจ้าว่า เจ้ากินคน ทำให้ชนชาติของเจ้าต้องสูญเสียลูกหลาน’c 14ดีแล้ว เจ้าจะไม่กินคนอีกต่อไป จะไม่ทำให้ชนชาติของเจ้าสูญเสียลูกหลานอีกต่อไปd – พระยาห์เวห์องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัส – 15เราจะไม่ให้เจ้าได้ยินคำสบประมาทจากนานาชาติ จะไม่ทำให้เจ้าต้องได้รับความอับอายจากนานาชาติอีก จะไม่ทำให้ชนชาติของเจ้าสูญเสียลูกหลานอีกต่อไป – พระยาห์เวห์องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัส”
16พระยาห์เวห์ตรัสกับข้าพเจ้าอีกว่า 17“บุตรแห่งมนุษย์เอ๋ย เมื่อพงศ์พันธุ์อิสราเอลอยู่ในแผ่นดินของตน เขาทำให้แผ่นดินนั้นเป็นมลทินด้วยความประพฤติและการกระทำของเขา ความประพฤติของเขาต่อหน้าเราเป็นมลทินเหมือนหญิงที่มีประจำเดือน 18เราจึงระบายความกริ้วของเราลงเหนือเขาเพราะเลือดที่เขาได้หลั่งบนแผ่นดิน และเพราะรูปเคารพซึ่งเขาทำให้แผ่นดินเป็นมลทิน 19เราจึงทำให้เขากระจัดกระจายไปในหมู่นานาชาติ และเขาถูกแยกย้ายไปอยู่ในแผ่นดินต่างๆ เราได้พิพากษาเขาตามความประพฤติและการกระทำของเขา 20eแต่เมื่อเขามาถึงนานาชาติที่เขามาอยู่ด้วย เขาได้ทำให้นามศักดิ์สิทธิ์ของเราเป็นมลทิน เพราะคนทั้งหลายพูดว่า ‘คนเหล่านี้เป็นประชากรของพระยาห์เวห์ ถึงกระนั้น เขาก็ยังถูกขับไล่ออกไปจากแผ่นดินของพระองค์’ 21แต่เรายังคำนึงถึงนามศักดิ์สิทธิ์ของเราที่พงศ์พันธุ์อิสราเอลทำให้เป็นมลทินในหมู่นานาชาติซึ่งเขาไปอาศัยอยู่ด้วย 22ดังนั้น จงประกาศแก่พงศ์พันธุ์อิสราเอลว่า ‘พงศ์พันธุ์อิสราเอลเอ๋ย เราทำเช่นนี้ไม่ใช่เพราะเห็นแก่ท่าน แต่เพราะเห็นแก่นามศักดิ์สิทธิ์ของเราที่ท่านได้ทำให้เป็นมลทินในหมู่นานาชาติที่ท่านไปอาศัยอยู่ด้วย 23เราจะทำให้นามยิ่งใหญ่ของเราศักดิ์สิทธิ์อีกครั้งหนึ่ง นามที่ได้เป็นมลทินในหมู่นานาชาติ และที่ท่านทำให้เป็นมลทินในหมู่เขา แล้วนานาชาติจะรู้ว่าเราเป็นพระยาห์เวห์ – พระยาห์เวห์องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัส - เมื่อเราจะแสดงความศักดิ์สิทธิ์ของเราในท่านต่อหน้าเขาทั้งหลาย 24เราจะนำท่านทั้งหลายออกมาจากนานาชาติ เราจะรวบรวมท่านมาจากทุกแผ่นดิน และนำท่านเข้ามาในแผ่นดินของท่าน 25เราจะพรมน้ำสะอาดเหนือท่านทั้งหลาย แล้วท่านจะสะอาดพ้นจากมลทินทั้งหมด เราจะชำระท่านจากรูปเคารพทั้งหลายของท่าน 26เราจะให้ใจใหม่แก่ท่าน เราจะใส่จิตใหม่ไว้ภายในท่าน เราจะนำใจหินออกไปจากร่างของท่าน และจะให้ใจเนื้อแก่ท่าน 27เราจะใส่จิตของเราภายในท่าน จะทำให้ท่านดำเนินชีวิตตามข้อกำหนดของเรา ท่านจะรักษาและปฏิบัติตามกฎเกณฑ์ของเราf 28ท่านจะอาศัยอยู่ในแผ่นดินที่เราให้แก่บรรพบุรุษของท่าน ท่านจะเป็นประชากรของเรา และเราจะเป็นพระเจ้าของท่าน 29เราจะทำให้ท่านพ้นจากมลทินทั้งหมดของท่าน เราจะเรียกข้าวสาลีและทำให้ข้าวอุดมสมบูรณ์ เราจะไม่ส่งการขาดแคลนอาหารมาให้ท่านอีกเลย 30เราจะทวีจำนวนผลของต้นไม้และผลิตผลของทุ่งนา เพื่อท่านจะไม่ต้องรับความอับอายในหมู่นานาชาติเพราะขาดแคลนอาหารอีก 31แล้วท่านทั้งหลายจะระลึกถึงความประพฤติชั่วและการกระทำที่ไม่ดี แล้วท่านจะรังเกียจตนเองเพราะความผิดและกิจการน่าสะอิดสะเอียนของท่าน 32เราทำเช่นนี้มิใช่เพราะเห็นแก่ท่าน – พระยาห์เวห์องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัส – พงศ์พันธุ์อิสราเอลเอ๋ย ท่านทั้งหลายจงรู้เถิด จงอับอายและขายหน้าเพราะความประพฤติของท่านเถิด’”
33“พระยาห์เวห์องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสดังนี้ ในวันที่เราจะชำระท่านทั้งหลายให้หมดจากความผิดของท่าน เราจะทำให้เมืองต่างๆมีคนอาศัยอยู่ และซากปรักหักพังจะถูกสร้างขึ้นใหม่ 34แผ่นดินร้างซึ่งผู้เดินผ่านไปมาเห็นว่าไม่มีผู้อาศัยจะมีผู้ทำไร่ไถนาอีก 35ผู้คนจะพูดว่า ‘แผ่นดินนี้ที่เคยร้างกลายเป็นเหมือนสวนเอเดน เมืองที่ถูกทิ้งร้าง ไม่มีผู้อาศัยและปรักหักพัง บัดนี้ก็เป็นเมืองป้อมและมีคนอาศัยอยู่’ 36แล้วชนชาติที่เหลืออยู่รอบท่านทั้งหลายจะรู้ว่าเรา พระยาห์เวห์ ได้สร้างสิ่งปรักหักพังเหล่านี้ขึ้นใหม่และเพาะปลูกในที่ร้าง เรา พระยาห์เวห์ ได้พูดและจะทำ”
37“พระยาห์เวห์องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสดังนี้ เราจะให้พงศ์พันธุ์อิสราเอลขอให้เราทำสิ่งนี้ให้ด้วย คือให้เพิ่มจำนวนผู้คนเหมือนกับเพิ่มจำนวนฝูงแพะแกะ 38เมืองที่ถูกทิ้งร้างจะเต็มด้วยฝูงชนเหมือนฝูงแพะแกะสำหรับถวายบูชา เหมือนฝูงแพะแกะที่กรุงเยรูซาเล็มในเทศกาลต่างๆ แล้วทุกคนจะรู้ว่าเราเป็นพระยาห์เวห์”
36 a คำประกาศพระวาจาตอนนี้กล่าวทำนายว่า “ภูเขาแห่งอิสราเอล” จะแก้แค้น “ภูเขาแห่งเอโดม” ซึ่งคำประกาศพระวาจาก่อนหน้านี้กล่าวถึง – คำประกาศพระวาจานี้อาจถูกกล่าวหลังปี 587 ที่กรุงเยรูซาเล็มถูกทำลายไม่นาน เมื่อชนชาติใกล้เคียงพากันบุกรุกเข้ามาในแผ่นดินศักดิ์สิทธิ์ – ดูข้อ 6.
b ความเชื่อเช่นนี้ของชาวยิวว่าจะได้กลับมายังบ้านเกิดเมืองนอนในไม่ช้านับว่าแปลกในยามนี้ ที่ประชากรรู้สึกตกใจและหมดหวัง – เทียบ บทที่ 37 และ อสย บทที่ 40-55.
c “กินคน....สูญเสียลูกหลาน” อาจหมายถึงพื้นดินที่เลวของปาเลสไตน์ ซึ่งจะกลับเป็นพื้นดินที่อุดมสมบูรณ์อย่างน่าพิศวง (ข้อ 30) หรืออาจหมายถึงพิธีถวายเด็กทารกเป็นบูชาแด่เทพเจ้า (ลนต 18:21 เชิงอรรถ h) - บางทีประกาศกอาจคิดถึงทั้งสองเรื่องนี้
d “เจ้าจะไม่ทำให้ชนชาติของเจ้าต้องสูญเสียลูกหลานอีก” – แปลตามสำเนาคัดลอกบางฉบับ และสำนวนแปลโบราณต่างๆ – ต้นฉบับภาษาฮีบรูว่า “เจ้าจะไม่สะดุดล้มอีก” – การแปลโดยคาดคะเนเช่นนี้จะทำอีกในข้อ 15.
e เมื่อเริ่มข้อนี้ เราละวลี “เขาได้มา”
f “จิต” (หรือ “ลม”) ของพระเจ้าซึ่งเนรมิตสร้างและให้ชีวิต (ปฐก 1:2; 2:7 เชิงอรรถ e; 6:17 เชิงอรรถ f) เข้าครอบงำมนุษย์เพื่อทำให้เขามีพลังพิเศษ (ปฐก 41:38; อพย 31:2; 1 ซมอ 16:13) โดยเฉพาะบรรดาผู้วินิจฉัย (วนฉ 3:10) – ลักษณะเฉพาะของยุคพระเมสสิยาห์คือการหลั่ง(พระ)จิตลงมาอย่างอุดมบริบูรณ์ (ศคย 4:6ข; 6:8) ลงมาเหนือชนทั้งชาติ ทำให้เขาได้รับพระพรพิเศษ (กดว 11:29; ยอล 3:1-2; กจ 2:16-21,17 เชิงอรรถ k) – แต่ในแง่ที่ลึกลับกว่านั้น สำหรับผู้รับแต่ละคน (พระ)จิตจะเป็นบ่อเกิดของการปรับปรุงภายใน ซึ่งทำให้การปฏิบัติตามกฎเกณฑ์ของพระเจ้าอย่างซื่อสัตย์เกิดขึ้นได้ (11:19; 36:26-27; 37:14; สดด 51:12-15; อสย 32:15-19; ศคย 12:10) และดังนี้ (พระ)จิตจะเป็นตัวการดลใจให้เกิดพันธสัญญาใหม่ (ยรม 31:31 เชิงอรรถ l – เทียบ 2 คร 3:6 เชิงอรรถ d) – เช่นเดียวกับน้ำที่ให้ชีวิต (พระ)จิตจะก่อให้เกิดความดีบริบูรณ์และความศักดิ์สิทธิ์ (อสย 44:3; ยน 4:1 เชิงอรรถ a) ซึ่งจะเป็นประกันว่าพระเจ้าจะทรงพระกรุณาและปกป้องมนุษยชาติด้วย (อสค 37:24; 39:29) การหลั่ง(พระ)จิตจะเป็นไปได้อาศัยพระเมสสิยาห์ ซึ่งจะเป็นคนแรกที่ได้รับ(พระ)จิตนี้เพื่อจะปฏิบัติงานกอบกู้ให้สำเร็จ (อสย 11:1-3; 42:1; 61:1; ดู มธ 3:16 เชิงอรรถ n ด้วย)
