ศานติบูชาa

3 1“เมื่อผู้ใดนำศานติบูชามาถวาย เขาจะถวายสัตว์เลี้ยงจากฝูงโค จะเป็นเพศผู้หรือเพศเมียก็ได้ จะต้องเป็นสัตว์ที่สมประกอบไม่พิการ เขาจะนำสัตว์นี้มาถวายเฉพาะพระพักตร์พระยาห์เวห์ 2เขาจะวางมือข้างหนึ่งบนหัวของสัตว์และฆ่ามันที่ทางเข้ากระโจมนัดพบ บรรดาสมณะผู้สืบเชื้อสายจากอาโรนจะนำเลือดประพรมรอบๆ พระแท่นบูชา 3ชิ้นส่วนของสัตว์ที่จะต้องเผาถวายแด่พระยาห์เวห์เป็นศานติบูชา คือไขมันทั้งหมดที่หุ้มเครื่องใน 4ไตทั้งสองข้าง พร้อมกับไขมันที่ติดกับไตใกล้สะโพก และก้อนไขมันที่เขาจะตัดออกจากตับและไต 5บรรดาสมณะผู้สืบเชื้อสายจากอาโรนจะนำสิ่งเหล่านี้เผาบนพระแท่นบูชา พร้อมกับเครื่องบูชาอื่นๆ บนไฟ นี่คือเครื่องบูชาที่ใช้ไฟเผา มีกลิ่นหอม เป็นที่พอพระทัยพระยาห์เวห์”

          6“ถ้าเขาถวายสัตว์เลี้ยงจากฝูงแพะแกะเป็นศานติบูชาแด่พระยาห์เวห์ ให้เขาถวายสัตว์เพศผู้หรือเพศเมียก็ได้ที่สมประกอบไม่พิการ”

          7“ถ้าเขาถวายแกะ เขาจะนำแกะมาถวายเฉพาะพระพักตร์พระยาห์เวห์ 8เขาจะวางมือข้างหนึ่งบนหัวของแกะและจะฆ่ามันที่หน้ากระโจมนัดพบ บรรดาสมณะผู้สืบเชื้อสายจากอาโรนจะนำเลือดมาประพรมรอบๆ พระแท่นบูชา 9ส่วนของแกะที่จะต้องเผาถวายแด่พระยาห์เวห์เป็นศานติบูชา คือไขมันและหางทั้งหมดที่ตัดใกล้กับฐานของสันหลัง ไขมันทั้งหมดที่หุ้มเครื่องใน 10ไตทั้งสองข้าง พร้อมกับไขมันที่ติดอยู่กับไตใกล้สะโพก และก้อนไขมันที่เขาจะตัดออกจากตับและไต 11สมณะจะเผาสิ่งเหล่านี้บนพระแท่นบูชา นี่คือเครื่องบูชาbที่ใช้ไฟเผาสำหรับพระยาห์เวห์”

          12“ถ้าเขาถวายแพะ เขาจะนำแพะมาถวายเฉพาะพระพักตร์พระยาห์เวห์ 13เขาจะวางมือข้างหนึ่งบนหัวของแพะและจะฆ่ามันที่หน้ากระโจมนัดพบ บรรดาสมณะผู้สืบเชื้อสายจากอาโรนจะนำเลือดมาประพรมรอบๆ พระแท่นบูชา 14ชิ้นส่วนของแพะที่ต้องเผาถวายแด่พระยาห์เวห์ คือไขมันทั้งหมดที่หุ้มเครื่องใน 15ไตทั้งสองข้างพร้อมกับไขมันที่ติดกับไตใกล้สะโพก และก้อนไขมันที่เขาจะตัดจากตับและไต 16สมณะจะเผาสิ่งเหล่านี้บนพระแท่นบูชา นี่เป็นเครื่องบูชาที่ใช้ไฟเผา มีกลิ่นหอมเป็นที่พอพระทัยพระยาห์เวห์”

          “ไขมันทั้งหมดเป็นของพระยาห์เวห์ 17นี่คือข้อกำหนดถาวรสำหรับชาวอิสราเอลทุกสมัย ไม่ว่าจะอาศัยอยู่ที่ใด คือท่านทั้งหลายจะต้องไม่กินไขมันหรือเลือดของสัตว์”

 

3 a “ศานติบูชา” (Communion Offering) เป็นการถวายบูชาเพื่อแสดงมิตรภาพและความสัมพันธ์ระหว่างผู้ถวายกับพระเจ้า ในพิธีนี้ สัตว์ที่นำมาถวายจะแบ่งเป็นสองส่วน ส่วนหนึ่งเผาถวายแด่พระเจ้า อีกส่วนหนึ่งนำมาทำอาหารเลี้ยงระหว่างผู้ถวาย เราพบหลักฐานของพิธีเช่นนี้ในหมู่ชาวคานาอันแล้ว แต่ชาวอิสราเอลได้เสริมพิธีโบราณประพรมเลือดเข้าไปด้วย (ดู 1:5 เชิงอรรถ e) ตามธรรมเนียมของชาวอิสราเอล “ศานติบูชา” เป็นการเลี้ยงศักดิ์สิทธิ์ ส่วนดีที่สุดของสัตว์จะเผาถวายแด่พระเจ้า ส่วนดีส่วนหนึ่งตกเป็นของบรรดาสมณะ (ดู 7:28) ส่วนที่เหลือจะเป็นอาหารสำหรับฆราวาสผู้ถวาย ในสมัยโบราณ การถวายบูชาแบบนี้เป็นที่นิยมและเป็นพิธีกรรมสำคัญในงานเทศกาล เพราะเป็นวิธีดีที่สุดเพื่อแสดงการมีชีวิตร่วมกัน การมีพันธสัญญาต่อกันและมิตรภาพที่มีอยู่ระหว่างผู้ถวายบูชากับพระเจ้าของตน

b ต้นฉบับภาษากรีกเปลี่ยน คำว่า “อาหาร” ในต้นฉบับภาษาฮีบรูที่นี่ และในข้อ 16 เป็น “กลิ่นหอมเป็นที่พอพระทัย” (ดู 1:9 เชิงอรรถ g) เพื่อแสดงว่าพระเจ้าทรงอยู่เหนือความต้องการ “อาหาร” ตามธรรมชาติ (ดู ฉธบ 14; สดด 50:13)