ธัญบูชาa
2 1“เมื่อผู้ใดนำธัญบูชามาถวายแด่พระยาห์เวห์ จะใช้แป้งสาลีอย่างดี เทน้ำมันมะกอกเทศเล็กน้อยและใส่กำยานลงในแป้ง 2นำมามอบแก่สมณะผู้สืบเชื้อสายจากอาโรน สมณะองค์หนึ่งจะใช้แป้งสาลีอย่างดีหนึ่งกำมือผสมกับน้ำมันมะกอกเทศและกำยานทั้งหมดเผาบนพระแท่นบูชา ให้พระเจ้าทรงระลึกถึงผู้ถวาย เป็นเครื่องบูชาที่ใช้ไฟเผา มีกลิ่นหอมเป็นที่พอพระทัยพระยาห์เวห์ 3ธัญบูชาที่เหลือจะเป็นของอาโรนและบรรดาบุตร เป็นของศักดิ์สิทธิ์ยิ่ง เพราะเป็นส่วนหนึ่งจากของที่เผาถวายแด่พระยาห์เวห์b”
4“เมื่อท่านถวายธัญบูชาที่อบในเตาอบ จะต้องเป็นก้อนขนมปังไร้เชื้อ ทำจากแป้งสาลีอย่างดี ผสมน้ำมันมะกอกเทศ หรือเป็นขนมปังแผ่นทาน้ำมันมะกอกเทศ”
5“ถ้าท่านถวายธัญบูชาเป็นขนมปังจากเตาปิ้ง ธัญบูชานั้นจะต้องทำจากแป้งสาลีอย่างดี ผสมน้ำมันมะกอกเทศไม่ใส่เชื้อ 6ท่านจะต้องบิขนมปังออกเป็นชิ้นเล็กๆ เทน้ำมันมะกอกเทศลงบนขนมปังนั้น นี่คือธัญบูชา”
7“ถ้าของถวายของท่านเป็นแป้งทอดในกระทะ จงนวดแป้งด้วยน้ำมันมะกอกเทศ”
8“ท่านจะนำธัญบูชาที่ได้เตรียมไว้เช่นนี้ไปถวายแด่พระยาห์เวห์ โดยมอบให้แก่สมณะ เขาจะนำของถวายนี้ไปที่พระแท่นบูชา 9สมณะจะนำส่วนหนึ่งของธัญบูชานี้มาเผาบนพระแท่น ให้พระเจ้าทรงระลึกถึงผู้ถวาย เป็นเครื่องบูชาที่ใช้ไฟเผามีกลิ่นหอมเป็นที่พอพระทัยพระยาห์เวห์ 10ธัญบูชาที่เหลือจะเป็นของอาโรนและบรรดาบุตร เป็นของศักดิ์สิทธิ์ยิ่ง เพราะเป็นส่วนหนึ่งจากของที่เผาถวายแด่พระยาห์เวห์”
11“บรรดาธัญบูชาที่ท่านทั้งหลายนำมาถวายแด่พระยาห์เวห์นั้น จะต้องไม่ใส่เชื้อผสมแต่อย่างใดc ท่านต้องไม่เผาเชื้อแป้งหรือน้ำผึ้งในธัญบูชาที่เผาถวายแด่พระยาห์เวห์ 12ท่านอาจถวายสิ่งเหล่านี้แด่พระยาห์เวห์เมื่อถวายผลิตผลแรก แต่ต้องไม่เผาบนพระแท่นให้มีกลิ่นหอมที่พอพระทัย 13ท่านจะต้องใส่เกลือลงไปในธัญบูชาทุกชนิดที่ท่านนำมาถวาย ท่านจะต้องไม่ลืมใส่เกลือลงในธัญบูชา เพราะเกลือเป็นสัญลักษณ์แห่งพันธสัญญาระหว่างพระเจ้ากับท่านทั้งหลายd 14เพราะเหตุนี้ ท่านจะต้องใส่เกลือลงในธัญบูชาทุกชนิดของท่าน เมื่อนำผลิตผลแรกเป็นธัญบูชาถวายแด่พระยาห์เวห์e ท่านจะต้องนำรวงข้าวสาลีใหม่ๆ ย่างไฟให้แห้งแล้วบดให้ละเอียด 15ท่านจะผสมน้ำมันมะกอกเทศและใส่กำยานลงในแป้ง นี่คือธัญบูชา 16สมณะจะเผาส่วนหนึ่งของธัญบูชา คือข้าวสาลีผสมน้ำมันมะกอกเทศพร้อมกับกำยานทั้งหมดให้พระเจ้าทรงระลึกถึงผู้ถวาย นี่คือเครื่องบูชาที่ใช้ไฟเผาถวายแด่พระยาห์เวห์”
2 a ธัญบูชา (Cereal offering) ซึ่งในที่นี้ รวมการถวายผลิตผลแรกจากไร่นาด้วย (ข้อ 14-15) เป็นการถวายผลผลิตทางการกสิกรรม จึงเป็นพิธีของประชากรที่ตั้งรกรากอยู่เป็นหลักแหล่งแล้ว อาจย้อนไปถึงช่วงแรกของการที่ชาวอิสราเอลตั้งรกรากอยู่เป็นหลักแหล่งในแผ่นดินคานาอัน การถวายกำยานคู่กับพิธีนี้ มีหลักฐานยืนยันจากชนชาติเพื่อนบ้านโดยเฉพาะอียิปต์ อาจมีต้นกำเนิดที่เก่าแก่มากกว่านั้น ธัญบูชามีพิธีคล้ายกับพิธีเผาเครื่องบูชา เพราะจะเผาแป้งหนึ่งกำมือที่เอาน้ำมันมะกอกเทศพรมแล้ว เป็น “กลิ่นหอมเป็นที่พอพระทัย” พระยาห์เวห์ (ดู 1:9 เชิงอรรถ j; อพย 29:18) การถวายธัญบูชานี้มักจะควบคู่กับการถวายสัตว์เป็นบูชา และยังมีพิธีเทเหล้าองุ่นถวายอีกด้วย (ดู 23:13; อพย 29:40; กดว 15:3, 7)
b พระคัมภีร์แยกแยะของถวายศักดิ์สิทธิ์จากของถวายศักดิ์สิทธิ์ยิ่ง ของถวายศักดิ์สิทธิ์ยิ่งทำให้ทุกสิ่งที่มาสัมผัสศักดิ์สิทธิ์ตามไปด้วย (อพย 29:37)
c การใส่เชื้อแป้งเป็นการทำให้ของถวายไม่เป็นสิ่งของตามธรรมชาติอีกต่อไป ดังนั้น ในแง่หนึ่งก็เท่ากับเป็นการทำให้มีมลทิน ข้อห้ามประการนี้ อาจเป็นปฏิกิริยาต่อต้านธรรมเนียมปฏิบัติของชาวคานาอันซึ่งใส่เชื้อแป้ง (ดู อมส 4:5)
d คนโบราณเชื่อว่าเกลือมีฤทธิ์ชำระให้สะอาด (2 พกษ 2:20; อสค 16:4; ดู มธ 5:13) ชาวอัสซีเรียใช้เกลือในศาสนพิธี และชนเผ่าเร่ร่อนใช้ในงานเลี้ยงเพื่อแสดงมิตรภาพหรือทำพันธสัญญา ดังนั้น จึงมีสำนวน “พันธสัญญาเกลือ” (กดว 18:19) เพื่อหมายถึงความมั่นคงของพันธสัญญาระหว่างพระเจ้ากับประชากรของพระองค์
e ข้อ 12-16 คิดว่าการถวายผลิตผลแรกเป็น “ธัญบูชา” ชนิดหนึ่งด้วย (ดู ฉธบ 26:1 เชิงอรรถ a)