ปฐมกาล บทที่ 25 ข้อ 1

ลูกหลานของอับราฮัมจากนางเคทูราห์^a

25 ¹อับราฮัมแต่งงานกับหญิงอีกคนหนึ่งชื่อเคทูราห์ ²นางให้กำเนิดศิมราม โยกชาน เมดาน มีเดียน อิชบากและชูอาห์ ³โยกชานเป็นบิดาของเชบาและเดดาน ลูกหลานของเดดานคืออัสชูริม เลทูชิมและเลอุมมิม ⁴ลูกหลานของมีเดียนคือเอฟา เอเฟอร์ ฮาโนค อาบีดา และเอลดาอาห์ คนทั้งหมดนี้เป็นเชื้อสายของนางเคทูราห์

⁵อับราฮัมยกทรัพย์สมบัติทั้งหมดให้อิสอัค ⁶และขณะที่ยังมีชีวิตอยู่ อับราฮัมได้ให้ข้าวของบางอย่างแก่บุตรที่เกิดจากหญิงอื่นๆ แล้วส่งไปอยู่ในดินแดนทางตะวันออก ห่างไกลจากอิสอัคบุตรของตน

มรณกรรมของอับราฮัม

⁷อับราฮัมมีอายุหนึ่งร้อยเจ็ดสิบห้าปี ⁸จึงสิ้นชีวิตในวัยชราอันยาวนานและผาสุก ไปรวมอยู่กับบรรดาบรรพบุรุษ ⁹อิสอัคและอิชมาเอลบุตรชายฝังเขาไว้ในถ้ำมัคเปลาห์ตรงข้ามมัมเร ในทุ่งนาของเอโฟรนบุตรของโศหาร์ชาวฮิตไทต์ ¹⁰อับราฮัมซื้อที่นาผืนนี้จากชาวฮิตไทต์ อับราฮัมและนางซาราห์ภรรยาถูกฝังไว้ที่นั่น ¹¹หลังจากอับราฮัมสิ้นชีวิตแล้ว พระเจ้าทรงอวยพรอิสอัคผู้เป็นบุตร อิสอัคอาศัยอยู่ใกล้บ่อน้ำลาไคโรอี

ลูกหลานของอิชมาเอล^b

¹²ต่อไปนี้เป็นลำดับวงศ์ตระกูลของอิชมาเอล บุตรของอับราฮัมที่เกิดจากนางฮาการ์ ทาสหญิงชาวอียิปต์ของนางซาราห์ ¹³ต่อไปนี้เป็นชื่อบุตรของอิชมาเอลตามลำดับ บุตรคนแรกของอิชมาเอลชื่อเนบาโยท บุตรคนต่อมาชื่อเคดาร์ อัดเบเอล มิบสัม ¹⁴มิชมา ดูมาห์ มัสสา ¹⁵ฮาดัด เทมา เยทูร์ นาฟิช และเคเดมาห์ ¹⁶คนเหล่านี้ล้วนเป็นบุตรของอิชมาเอล เป็นต้นตระกูลของเผ่าทั้งสิบสอง เขาตั้งชื่อหมู่บ้านและสถานที่พำนักตามชื่อของตน

¹⁷อิชมาเอลมีอายุหนึ่งร้อยสามสิบเจ็ดปีก็สิ้นชีวิต และไปอยู่รวมกับบรรดาบรรพบุรุษ

¹⁸ลูกหลานของอิชมาเอลอาศัยอยู่ในเขตแดนระหว่างฮาวิลาห์กับชูร์ ซึ่งอยู่ใกล้ชายแดนอียิปต์ ตามเส้นทางไปยังแคว้นอัสซีเรีย ต่างตั้งกระโจมพำนักอยู่ต่อหน้าบรรดาพี่น้องของตน

III. เรื่องราวของอิสอัคและยาโคบ

กำเนิดของเอซาวและยาโคบ^c

¹⁹ต่อไปนี้เป็นเรื่องราวของอิสอัคบุตรของอับราฮัม

²⁰อับราฮัมมีบุตรชื่ออิสอัค อิสอัคอายุสี่สิบปีเมื่อเขาแต่งงานกับเรเบคาห์บุตรสาวของเบธูเอล ชาวอารัมจากปัดดานอารัม นางเป็นน้องสาวของลาบันชาวอารัม ²¹อิสอัคอธิษฐานภาวนาต่อพระยาห์เวห์เพื่อภรรยาของตน เพราะนางเป็นหมัน พระยาห์เวห์ทรงฟังคำอธิษฐานภาวนาของเขา เรเบคาห์ภรรยาของเขาก็ตั้งครรภ์ ²²แต่บุตรแฝดในครรภ์ดิ้นเบียดกัน นางจึงพูดว่า “ถ้าจะต้องเป็นดังนี้ ฉันจะมีชีวิต^dอยู่ต่อไปทำไม” นางจึงไปทูลถามพระยาห์เวห์^e ²³และพระยาห์เวห์ตรัสตอบว่า

“ชนสองชาติอยู่ในครรภ์ของท่าน

ประชากรสองชาติที่เป็นอริกันจะออกมาจากท่าน

ชนชาติหนึ่งจะมีอำนาจมากกว่าอีกชนชาติหนึ่ง

และคนพี่จะรับใช้คนน้อง”^f

²⁴เมื่อถึงกำหนดเวลาคลอด นางมีบุตรแฝดอยู่ในครรภ์ ²⁵คนแรกที่ออกมามีผิวแดง มีขนปกคลุมอยู่ทั้งตัว จึงได้ชื่อว่าเอซาว ²⁶หลังจากนั้น น้องชายของเขาก็ออกมา มือของเขาจับส้นเท้าของเอซาวไว้แน่น จึงได้ชื่อว่ายาโคบ^g อิสอัคมีอายุหกสิบปีเมื่อบุตรทั้งสองคนเกิดมา ²⁷เด็กทั้งสองคนเติบโตขึ้น เอซาวเป็นนายพรานที่ชำนาญ ใช้ชีวิตอยู่ในท้องทุ่ง ส่วนยาโคบเป็นคนสงบเสงี่ยมชอบอยู่ในกระโจม ²⁸อิสอัครักเอซาวมากกว่ายาโคบ เพราะชอบกินเนื้อสัตว์ที่เอซาวล่ามาให้ แต่เรเบคาห์รักยาโคบมากกว่าเอซาว

เอซาวขายสิทธิการเป็นบุตรคนแรกให้ยาโคบ

²⁹วันหนึ่ง ขณะที่ยาโคบกำลังปรุงอาหารอยู่ เอซาวกลับเข้ามาจากท้องทุ่ง เขากำลังหิวจัด ³⁰จึงพูดกับยาโคบว่า “ขอแกงสีแดงนั้นกินบ้างซิ ฉันหิวจะตายอยู่แล้ว” เพราะเหตุนี้ เขาจึงได้ชื่อว่าเอโดม^h ³¹ยาโคบตอบว่า “จงขายสิทธิการเป็นบุตรคนแรกให้ฉันก่อนซิ” ³²เอซาวตอบว่า “เอาไปเลย ฉันหิวจะตายอยู่แล้ว สิทธินั้นจะมีประโยชน์อะไร” ³³ยาโคบพูดว่า “จงสาบานมาก่อนซิ” เอซาวจึงสาบาน แล้วขายสิทธิการเป็นบุตรคนแรกของตนแก่ยาโคบ ³⁴ยาโคบจึงให้ขนมปังและแกงถั่วแก่เอซาว เอซาวกิน ดื่ม แล้วก็ลุกออกไป ไม่สนใจสิทธิการเป็นบุตรคนแรกของตนเลย

25 a ข้อความใน 25:1-18 เป็นเรื่องราวเพิ่มเติมเกี่ยวกับอับราฮัม ข้อ 1-6, 11ข และ 18 มาจากตำนานยาห์วิสต์ ส่วนข้ออื่นๆ มาจากตำนานสงฆ์ ชนชาติในคาบสมุทรอาราเบียเป็นเชื้อสายของนางเคทูราห์ เช่น ชาวมีเดียน (ดู อพย 2:15) ชาวเชบา (ดู 1 พกษ 10:1-10) และชาวเดดาน (ดู อสย 21:13)

^b ลูกหลานของอิชมาเอล (17:20) คือเผ่าต่างๆ ที่อาศัยอยู่ในคาบสมุทรอาหรับทางเหนือ

^c เรื่องนี้มาจากตำนานยาห์วิสต์ ยกเว้นข้อ 19 – 20 และข้อ 26ข ซึ่งเป็นกรอบบอกเวลาจากตำนานสงฆ์

^d “มีชีวิต” ตามต้นฉบับภาษาซีเรียค แต่ไม่มีในต้นฉบับภาษาฮีบรู

^e วิธี “ทูลถามพระยาห์เวห์” มีหลายแบบ (ดู อพย 33:7 เชิงอรรถ e และ 1 ซมอ 14:41 เชิงอรรถ r) ในที่นี้ คงจะหมายถึง เพียงการไปเยี่ยมสักการสถานที่พระยาห์เวห์ทรงสำแดงพระองค์

^f ดู 4:5 เชิงอรรถ c การต่อสู้ของเด็กในครรภ์มารดาเป็นลางแสดงความเป็นอริกันระหว่างชนสองชาติที่เป็นญาติกัน คือชาวเอโดม ลูกหลานของเอซาว และชาวอิสราเอล ลูกหลานของยาโคบ ชาวเอโดม (กดว 20:18) ถูกกษัตริย์ดาวิดปราบ (2 ซมอ 8:13-14) และไม่อาจกู้เอกราชคืนมาได้อย่างสมบูรณ์จนถึงรัชสมัยของกษัตริย์เยโฮรัมแห่งยูดาห์กลางศตวรรษที่เก้า (2 พกษ 8:20-22)

^g ชื่อของเด็กทั้งสองคนได้รับการอธิบายความหมายแบบชาวบ้าน เอซาวได้ชื่อนี้เพราะมีขน (se’ar) ปกคลุมอยู่ทั่วตัว และภายหลังจะมาอาศัยในแผ่นดิน Se’ir เขายังได้ชื่ออีกว่า เอโดม (36:1, 8) เพราะมีผิวสีแดง (ข้อ 24) และได้กินถั่วแดง (ข้อ 30) ส่วนยาโคบได้ชื่อนี้เพราะเขาเอามือจับส้นเท้า (‘aqeb) ของพี่ แต่ใน 27:36 และ ฮชย 12:4 อธิบายชื่อนี้ว่าเขาเข้ามาแย่ง (‘aqab) ที่พี่ชายของตน อย่างไรก็ตาม ความหมายแท้จริงของชื่อนี้น่าจะเป็น “ขอพระยาห์เวห์ทรงคุ้มครอง” ( ya‘aqob-el)

^h เป็นการเล่นคำ เอซาวได้กินแกงถั่วสีแดง (’adom)