อับราฮัมพร้อมจะถวายอิสอัคเป็นเครื่องบูชาa
22 1ต่อมาไม่นาน พระเจ้าทรงลองใจอับราฮัม พระองค์ตรัสเรียกเขาว่า “อับราฮัมเอ๋ย” อับราฮัมทูลตอบว่า “ข้าพเจ้าอยู่นี่” 2พระเจ้าตรัสว่า “จงพาอิสอัคบุตรของท่าน บุตรคนเดียวที่ท่านรักไปยังดินแดนโมริยาห์b แล้วถวายเขาเป็นเครื่องเผาบูชาบนภูเขาที่เราจะบอกให้ท่านรู้”
3เช้าตรู่วันรุ่งขึ้น อับราฮัมใส่อานบนหลังลา พาผู้รับใช้สองคนและอิสอัคบุตรชายไปด้วย เขาผ่าฟืนสำหรับใช้เผาบูชา แล้วออกเดินทางไปยังสถานที่ที่พระเจ้าทรงบอกให้รู้ 4ในวันที่สาม อับราฮัมเงยหน้าแลเห็นที่นั้นแต่ไกล 5อับราฮัมจึงพูดกับผู้รับใช้ว่า “จงอยู่ที่นี่เฝ้าลาไว้ด้วย ส่วนเรากับลูกจะไปนมัสการพระเจ้าที่โน่นแล้วจะกลับมา”
6อับราฮัมให้อิสอัคแบกฟืนสำหรับใช้เผาบูชา ส่วนตนถือไฟและมีด แล้วทั้งสองคนเดินทางไปด้วยกัน 7อิสอัคพูดกับอับราฮัมบิดาของตนว่า “พ่อครับ” อับราฮัมถามว่า “อะไรหรือลูก” อิสอัคพูดต่อไปว่า “ดูซิ ที่นี่มีไฟและฟืน แต่ลูกแกะที่จะใช้เผาบูชาอยู่ที่ไหน” 8อับราฮัมตอบว่า “ลูกเอ๋ย พระเจ้าจะทรงจัดหาลูกแกะสำหรับเผาบูชาให้เอง” แล้วทั้งสองคนก็เดินทางต่อไป
9เมื่อทั้งสองคนมาถึงสถานที่ซึ่งพระเจ้าทรงบอกให้รู้แล้ว อับราฮัมก่อแท่นบูชาขึ้น จัดเรียงฟืนไว้บนนั้น แล้วมัดอิสอัคนำมาวางไว้บนกองฟืนบนแท่นบูชา 10อับราฮัมยื่นมือออกไป เงื้อมีดจะฆ่าบุตร 11แต่ทูตของพระยาห์เวห์ร้องเรียกจากสวรรค์ว่า “อับราฮัมเอ๋ย อับราฮัม” อับราฮัมตอบว่า “ข้าพเจ้าอยู่นี่” 12ทูตสวรรค์กล่าวว่า “อย่าลงมือฆ่าเด็กหรือทำร้ายเขาเลย บัดนี้ เรารู้แล้วว่า ท่านยำเกรงพระเจ้า และมิได้หวงบุตรคนเดียวของท่านไว้ไม่ถวายแก่เรา” 13อับราฮัมเงยหน้าขึ้น แลเห็นแกะเพศผู้ตัวหนึ่ง เขาของมันติดอยู่ในพุ่มไม้ อับราฮัมจึงไปจับมันมาฆ่าเผาถวายบูชาแทนบุตรชาย 14อับราฮัมเรียกสถานที่นั้นว่า “พระยาห์เวห์ทรงจัดเตรียมไว้”c แม้กระทั่งทุกวันนี้คนทั้งหลายก็ยังพูดกันว่า “บนภูเขาพระยาห์เวห์ทรงจัดเตรียมไว้”
15ทูตของพระยาห์เวห์จากสวรรค์เรียกอับราฮัมเป็นครั้งที่สองว่า 16“พระยาห์เวห์ตรัส เพราะท่านได้ทำดังนี้ คือมิได้หวงบุตรชายคนเดียวของท่านไว้ เราสาบานต่อเราเองว่า 17เราอวยพรให้ท่านอย่างมาก จะให้ลูกหลานของท่านทวีจำนวนมากเท่ากับดวงดาวบนท้องฟ้าและเม็ดทรายตามชายทะเล ลูกหลานของท่านจะได้เมืองdของศัตรูเป็นกรรมสิทธิ์ 18ชนทุกชาติบนแผ่นดินจะได้รับพระพรเพราะลูกหลานของท่าน ทั้งนี้ เพราะท่านเชื่อฟังคำสั่งของเรา”
19อับราฮัมจึงกลับไปหาผู้รับใช้ แล้วพากันเดินทางกลับไปเบเออร์เชบา อับราฮัมอาศัยอยู่ที่เบเออร์เชบานั้น
ลูกหลานของนาโฮร์e
20ต่อมาไม่นาน อับราฮัมได้รับข่าวว่า นางมิลคาห์คลอดบุตรชายแปดคนให้แก่นาโฮร์น้องชายของอับราฮัม 21คือ อูสบุตรคนโต บุสน้องชาย เคมูเอลบิดาของอารัม 22เคเสด ฮาโซ ปิลดาช ยิดลาฟ และเบธูเอล 23เบธูเอลเป็นบิดาของนางเรเบคาห์ นี่คือบุตรชายแปดคนที่นางมิลคาห์คลอดให้แก่นาโฮร์น้องชายของอับราฮัม 24ภรรยาน้อยคนหนึ่งของนาโฮร์ชื่อเรอูมาห์ ให้กำเนิดบุตรด้วย คือเทบาห์ กาฮัม ทาหาชและมาอาคาห์
22 a นักวิชาการคิดว่าเรื่องนี้มาจากตำนานเอโลฮิสต์ โดยมีข้อความบางข้อจากตำนานยาห์วิสต์ (ข้อ 11, 14, 15, 18 รวมทั้งชื่อโมริยาห์ในข้อ 2) เดิมทีเรื่องนี้อาจเป็นเรื่องอธิบายความแตกต่างระหว่างสักการสถานของชาวอิสราเอล ซึ่งไม่ถวายมนุษย์เป็นบูชายัญ กับสักการสถานของชาวคานาอันซึ่งถวายมนุษย์เป็นบูชายัญ เรื่องดังที่เล่าอยู่นี้ต้องการอธิบายบทบัญญัติให้ไถ่บุตรคนแรกของชาวอิสราเอล เพราะบุตรคนแรกเป็นของพระเจ้าเช่นเดียวกับ “ผลิตผลแรก” อื่นๆ บุตรคนแรกไม่ต้องนำมาถวายเป็นยัญบูชา แต่ต้อง “ไถ่คืนมา” (อพย 13:12) ภูมิหลังของเรื่องนี้คือ การที่ชาวอิสราเอลไม่เห็นด้วยกับการถวายมนุษย์เป็นบูชายัญ ดังที่บรรดาประกาศกเทศน์สอนอยู่บ่อยๆ (ดู ลนต 18:21 เชิงอรรถ h) ข้อ 11ฯ ยังเสริมคำสั่งสอนที่สูงส่งกว่าอีก คือ กล่าวถึงความเชื่อยอดเยี่ยมของอับราฮัมที่ยอมสละแม้กระทั่งบุตรคนเดียวของตน บรรดาปิตาจารย์ของพระศาสนจักรกล่าวถึงการถวายอิสอัคเป็นบูชายัญว่าเป็นภาพล่วงหน้าของการรับทนทรมานของพระเยซูเจ้า พระบุตรเพียงพระองค์เดียวของพระเจ้า
b 2 พศด 3:1 พูดถึงดินแดนโมริยาห์ว่าเป็นที่เดียวกับเนินเขาซึ่งต่อมาจะเป็นที่ตั้งของพระวิหารแห่งกรุงเยรูซาเล็ม ธรรมประเพณีต่อมาได้ยอมรับความคิดนี้ โดยแท้จริงแล้ว พระคัมภีร์กล่าวถึง “ดินแดนโมริยาห์” ซึ่งเราไม่รู้ว่าอยู่ที่ไหน เพราะไม่มีกล่าวถึงในที่อื่นใดอีก
c เราแปลตามต้นฉบับภาษากรีก (ดู ข้อ 8) ต้นฉบับภาษาฮีบรูว่า “บนภูเขาพระยาห์เวห์ทรงสำแดงพระองค์” หมายถึง ในพระวิหาร (ดู ข้อ 2 เชิงอรรถ b)
d แปลตามตัวอักษรว่า “ประตู” (ดู 24:60)
e ข้อความนี้เป็นรายชื่อเผ่าชาวอารัมจากตำนานยาห์วิสต์ ซึ่งกล่าวถึง “บุตร” สิบสองคนของนาโฮร์ (11:29) เทียบ “บุตรสิบสองคนของอิชมาเอล” (25:13) และของยาโคบ (29:32-30:24; 35:22) 10:23 บันทึกธรรมประเพณีอีกสายหนึ่ง
