ช่างทำสักการสถาน
31 1พระยาห์เวห์ตรัสกับโมเสสว่า 2“ดูซิ เราคัดเลือกเบซาเลลบุตรของอุรี ซึ่งเป็นบุตรของเฮอร์ จากเผ่ายูดาห์ 3เราให้เขามีพระจิตของพระเจ้าaอย่างเต็มเปี่ยม เขาจะมีฝีมือ ความรู้และความชำนาญในการงานทุกชนิด 4คิดประดิษฐ์ทำลวดลายในทองคำ เงินและทองสัมฤทธิ์ 5เจียระไนเพชรพลอยฝังในเรือน แกะสลักไม้และงานช่างอื่นๆ ทุกชนิด 6เราให้โอโฮลีอับบุตรของอาหิสะมัค จากเผ่าดานเป็นผู้ร่วมงานกับเขา และทำให้ช่างทุกคนมีฝีมือ ทำงานทุกอย่างตามที่เราสั่งท่าน 7คือ กระโจมนัดพบ หีบบรรจุแผ่นศิลาจารึก พระที่นั่งพระกรุณา และเครื่องตกแต่งกระโจมทั้งหมด 8โต๊ะและเครื่องใช้ประจำโต๊ะ เชิงประทีปทำด้วยทองคำบริสุทธิ์ กับเครื่องใช้ประจำเชิงประทีป พระแท่นเผากำยาน 9พระแท่นสำหรับเครื่องเผาบูชา กับเครื่องใช้ประจำพระแท่น อ่างและฐานรอง 10อาภรณ์ที่ใช้ในพิธีกรรม อาภรณ์ศักดิ์สิทธิ์ที่อาโรนและบรรดาบุตรสวมเมื่อปฏิบัติหน้าที่สมณะ 11น้ำมันสำหรับเจิมและเครื่องหอมเผาสำหรับสถานที่ศักดิ์สิทธิ์ เขาทั้งหลายจะทำทุกสิ่งตามที่เราได้สั่งท่าน”
การหยุดงานในวันสับบาโตb
12พระยาห์เวห์ตรัสกับโมเสสว่า 13“จงบอกชาวอิสราเอลดังนี้ว่า ท่านทั้งหลายจะต้องรักษาวันสับบาโตของเราไว้เป็นวันหยุดงาน เพราะเป็นเครื่องหมายระหว่างเรากับท่านตลอดไปทุกยุคทุกสมัยในอนาคต เพื่อแสดงว่าเราเป็นพระยาห์เวห์ คือผู้ทรงแยกท่านไว้ให้เป็นผู้ศักดิ์สิทธิ์ 14ดังนั้น ท่านจะต้องหยุดงานในวันสับบาโต เพราะเป็นวันศักดิ์สิทธิ์สำหรับท่าน ผู้ใดที่ละเมิดวันนี้จะต้องรับโทษประหารชีวิต ผู้ใดที่ทำงานในวันนั้นจะต้องถูกขับไล่ออกจากประชากรของตน 15วันทำงานมีหกวัน แต่วันที่เจ็ดจะเป็นวันหยุดงานโดยเด็ดขาด และเป็นวันศักดิ์สิทธิ์ถวายแด่พระยาห์เวห์ ผู้ใดทำงานในวันสับบาโตจะต้องรับโทษประหารชีวิต 16ชาวอิสราเอลจะต้องรักษาวันสับบาโตไว้เป็นวันฉลองตลอดไปทุกยุคทุกสมัย เป็นพันธสัญญานิรันดร 17วันสับบาโตจะเป็นเครื่องหมายระหว่างเรากับชาวอิสราเอลตลอดไป เพราะพระยาห์เวห์ทรงสร้างสวรรค์และแผ่นดินในหกวัน และทรงหยุดทำการงานและทรงพักผ่อนในวันที่เจ็ด”
โมเสสรับแผ่นศิลาจารึกพระบัญญัติc
18เมื่อพระยาห์เวห์ตรัสกับโมเสสบนภูเขาซีนายแล้ว พระองค์ประทานแผ่นศิลาจารึกสองแผ่นให้เขา เป็นแผ่นศิลาที่ทรงจารึกด้วยพระหัตถ์ของพระองค์
31 a คนโบราณคิดว่า พระจิตของพระเจ้าเป็นแหล่งกำเนิดของพรสวรรค์ทุกอย่าง ในที่นี้ หมายถึงฝีมือในงานช่างต่างๆ เป็นการมีส่วนร่วมในพระปรีชาญาณของพระเจ้า
b ข้อความเรื่องวันสับบาโตนี้ไม่ต่อเนื่องจากเรื่องที่เพิ่งเล่า แต่อาจแทรกเข้ามาที่นี่ เพื่อเน้นบทบาทสำคัญของวันสับบาโตในพิธีกรรมของชาวอิสราเอล
c ข้อนี้ต่อจาก 24:12-15 หลังจากข้อความยืดยาวจากตำนานสงฆ์ที่แทรกเข้ามา (25:1-31:17) แผ่นศิลาที่จารึกบทบัญญัติสิบประการเรียกว่า “ศิลาจารึก” (ดู 25:16 เชิงอรรถ g) บรรจุเงื่อนไขของพันธสัญญา โดยปกติคนโบราณมักจารึกสนธิสัญญาไว้บนแผ่นศิลาหรือเสาหิน และเก็บรักษาไว้ในสักการสถาน
