6 1พระยาห์เวห์ตรัสตอบโมเสสว่า “บัดนี้ ท่านจะได้เห็นว่าเราจะทำอย่างไรกับกษัตริย์ฟาโรห์ เราจะใช้อานุภาพของเราบังคับกษัตริย์ฟาโรห์ให้ปล่อยชาวอิสราเอล ยิ่งกว่านั้น กษัตริย์ฟาโรห์จะถูกอานุภาพของเราบังคับให้ขับไล่ชาวอิสราเอลออกไปจากแผ่นดินของเขา”
อีกตำนานหนึ่งเกี่ยวกับการเรียกโมเสสa
2พระเจ้าตรัสกับโมเสสว่า “เราคือพระยาห์เวห์ 3เราได้สำแดงตนแก่อับราฮัม อิสอัคและยาโคบว่า เราคือพระผู้ทรงสรรพานุภาพ “เอล ชัดดาย” แต่เราไม่ได้ให้เขารู้จักว่านามของเราคือพระยาห์เวห์ 4เรายังทำพันธสัญญากับเขาว่าจะยกแผ่นดินคานาอันให้เขา แผ่นดินที่เขาเคยอาศัยอยู่อย่างคนต่างแดน 5บัดนี้ เราได้ยินเสียงคร่ำครวญของชาวอิสราเอลที่ถูกชาวอียิปต์กดขี่เป็นทาส และเราระลึกถึงพันธสัญญาของเรา 6ดังนั้น จงไปบอกชาวอิสราเอลว่า เราคือพระยาห์เวห์ เราจะช่วยท่านให้พ้นจากงานหนักที่ชาวอียิปต์บังคับให้ทำ เราจะช่วยท่านให้พ้นจากการเป็นทาส เราจะช่วยท่านให้รอดพ้นเดชะอานุภาพของเราb และจะลงโทษชาวอียิปต์อย่างรุนแรง 7เราจะรับท่านไว้เป็นประชากรของเรา และเราจะเป็นพระเจ้าของท่านทั้งหลายc ท่านจะรู้ว่า เราคือพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่าน ผู้ช่วยท่านให้พ้นจากงานหนักที่ชาวอียิปต์บังคับให้ทำ 8เราจะนำท่านเข้าไปในแผ่นดินที่เราได้ปฏิญาณไว้อย่างแข็งขันแก่อับราฮัม อิสอัค และยาโคบ เราจะยกแผ่นดินนั้นให้ท่านครอบครอง เราคือพระยาห์เวห์” 9โมเสสแจ้งให้ชาวอิสราเอลรู้ตามที่พระเจ้าตรัสนี้ แต่เขาเหล่านั้นไม่ยอมฟังโมเสส เนื่องจากท้อใจที่ตนต้องตกเป็นทาสอย่างทารุณ
10พระยาห์เวห์ทรงบัญชาแก่โมเสสว่า 11“จงไปทูลกษัตริย์ฟาโรห์แห่งอียิปต์ ให้ปล่อยชาวอิสราเอลไปจากแผ่นดินของเขา” 12แต่โมเสสทูลแย้งพระยาห์เวห์ว่า “แม้แต่ชาวอิสราเอลก็ยังไม่ยอมฟังข้าพเจ้า แล้วทำไมกษัตริย์ฟาโรห์จะทรงฟังข้าพเจ้า ข้าพเจ้าเป็นคนพูดไม่คล่อง”d 13และดังนี้พระยาห์เวห์ตรัสสั่งโมเสสและอาโรนให้ไปบอกชาวอิสราเอลe และกษัตริย์ฟาโรห์แห่งอียิปต์ เพื่อนำชาวอิสราเอลออกจากอียิปต์
ลำดับวงศ์ตระกูลของโมเสสและอาโรน
14ต่อไปนี้เป็นชื่อหัวหน้าครอบครัว
รูเบนบุตรคนแรกของอิสราเอล มีบุตรชื่อ ฮาโนค ปัลลู เฮสโรน และคารมี คนเหล่านี้เป็นต้นตระกูลต่างๆ ของรูเบน
15บุตรของสิเมโอนคือ เยมูเอล ยามีน โอหาด ยาคีน โศหาร์และซาอูล ซึ่งเป็นบุตรของหญิงชาวคานาอัน คนเหล่านี้เป็นต้นตระกูลต่างๆ ของสิเมโอน
16ต่อไปนี้เป็นชื่อบุตรของเลวีตามลำดับวงศ์ตระกูลของเขา คือ เกอร์โชน โคฮาท และเมรารี เลวีมีอายุหนึ่งร้อยสามสิบเจ็ดปี
17บุตรของเกอร์โชนคือ ลิบนีและชิเมอี ตามตระกูลต่างๆ ของเขา
18บุตรของโคฮาทคือ อัมราม อิสฮาห์ เฮโบรน และอุสซีเอล โคฮาทมีอายุหนึ่งร้อยสามสิบสามปี
19บุตรของเมรารีคือ มาห์ลีและมูชี คนเหล่านี้เป็นต้นตระกูลต่างๆ ของเลวี ตามลำดับวงศ์ตระกูลของเขา
20อัมรามแต่งงานกับโยเคเบดน้องสาวของบิดา นางให้กำเนิดอาโรนและโมเสส อัมรามมีอายุหนึ่งร้อยสามสิบเจ็ดปี
21บุตรของอิสฮาห์คือ โคราห์ เนเฟก และศิครี
22บุตรของอุสซีเอลคือ มิชาเอล เอลซาฟาน และสิธรี
23อาโรนแต่งงานกับเอลีเชบาธิดาของอัมมีนาดับและน้องสาวของนาโชน นางมีบุตรชื่อ นาดับ อาบีฮู เอเลอาซาร์ และอิธามาร์
24บุตรของโคราห์คือ อัสสีร์ เอลคานาห์ และอาบียาสาฟ คนเหล่านี้เป็นต้นตระกูลต่างๆ ของโคราห์
25เอเลอาซาร์บุตรของอาโรนแต่งงานกับธิดาคนหนึ่งของปูทิเอล นางให้กำเนิดฟีเนหัสแก่เขา คนเหล่านี้เป็นหัวหน้าครอบครัวของชนเผ่าเลวี ตามลำดับตระกูล
26อาโรนและโมเสสนี้คือผู้ที่พระยาห์เวห์มีพระบัญชาว่า “จงนำชาวอิสราเอลออกจากแผ่นดินอียิปต์ เรียงรายเหมือนกองทัพ” 27เขาทั้งสองคนที่ไปทูลกษัตริย์ฟาโรห์แห่งอียิปต์ ให้ปล่อยชาวอิสราเอลออกจากอียิปต์คือ โมเสสและอาโรน
พระเจ้าทรงเรียกโมเสส
28วันที่พระยาห์เวห์ตรัสกับโมเสสในแผ่นดินอียิปต์นั้น 29พระองค์ตรัสกับโมเสสว่า “จงไปทูลกษัตริย์ฟาโรห์แห่งอียิปต์ตามที่เราบอกท่านทุกประการ” 30แต่โมเสสทูลแย้งพระยาห์เวห์ว่า “พระองค์ทรงทราบว่า ข้าพเจ้าพูดไม่คล่อง ทำไมกษัตริย์ฟาโรห์จึงจะต้องทรงฟังคำพูดของข้าพเจ้า”
6 a ข้อความใน 6:2-7:7 เป็นเรื่องเล่าจากตำนานสงฆ์ตรงกับเรื่องในบทที่ 3 และ 4 ซึ่งเล่าว่าพระเจ้าทรงเรียกโมเสส ในตำนานสงฆ์นี้พระเจ้าทรงเปิดเผยพระนามในอียิปต์ พระนามพระยาห์เวห์มาแทนที่พระนาม “เอล ชัดดาย” (พระผู้ทรงสรรพานุภาพ) ที่บรรดาบรรพบุรุษเคยใช้ (ดู 3:13 เชิงอรรถ g) ประชาชนปฏิเสธไม่ยอมฟังโมเสส (ข้อ 9 ดู 4:31) อาโรนทำหน้าที่เป็นล่ามถวายกษัตริย์ฟาโรห์ (7:1) แต่ไม่ได้เป็นคนกลางระหว่างโมเสสกับประชาชน เช่น ใน 4:10-16
b “เดชะอานุภาพของเรา” แปลตามตัวอักษรว่า “ด้วยแขนที่เหยียดออก” ซึ่งเป็นสำนวนคล้ายกับ “ด้วยมืออันทรงฤทธิ์” ใน 6:1 ซึ่งมีความหมายว่า “ใช้อานุภาพ” ต่อมาตำนานเฉลยธรรมบัญญัติจะนำสองวลีนี้มารวมกัน (ดู ฉธบ 4:34; 5:15; 7:19; 26:8)
c ประโยคทั้งสองนี้แสดงความสัมพันธ์ใหม่ระหว่างพระเจ้าและประชากรของพระองค์ เป็นสำนวนที่ใช้มาแต่โบราณ แสดงว่าพระเจ้าทรงเลือกสรรและทรงทำพันธสัญญา ดังที่พบใน ลนต 26:12; ฉธบ 26:17-19; 29:12 และบ่อยครั้งใน ยรม และ อสค
d “พูดไม่คล่อง” แปลตามตัวอักษรได้ว่า “ข้าพเจ้ามีปากที่ยังไม่เข้าสุหนัต”
e ต้นฉบับภาษากรีกละ “ชาวอิสราเอล”