กฎหมายเกี่ยวกับสงคราม
20 1เมื่อท่านจะออกไปทำสงครามกับบรรดาศัตรู แล้วเห็นม้า รถศึก และกองทัพของเขามีจำนวนมากกว่าของท่าน จงอย่ากลัวเขาเลย เพราะพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านผู้ทรงนำท่านออกจากแผ่นดินอียิปต์จะสถิตกับท่าน 2ก่อนที่ท่านจะออกไปทำสงคราม สมณะจะออกมาข้างหน้าพูดกับประชากรว่า 3“อิสราเอลเอ๋ย จงฟังเถิด วันนี้ ท่านกำลังจะทำสงครามกับศัตรู อย่าท้อแท้ หรือหวาดกลัว อย่าครั่นคร้ามหรือตกใจต่อหน้าเขาเลย 4เพราะพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านจะเสด็จไปกับท่าน จะทรงต่อสู้กับศัตรูของท่านเพื่อท่าน จะทรงช่วยท่านให้มีชัยชนะ”
5แล้วบรรดาหัวหน้าจะพูดกับประชากรว่า
“มีผู้ใดที่เพิ่งสร้างบ้านเสร็จ แต่ยังไม่ได้ทำพิธีขึ้นบ้านใหม่หรือไม่ ถ้ามี ก็ให้ผู้นั้นกลับไปบ้าน เกรงว่าถ้าเขาตายในสงคราม คนอื่นจะทำพิธีขึ้นบ้านใหม่แทนเขา”
6“มีผู้ใดที่เพิ่งปลูกสวนองุ่นเสร็จ แต่ยังไม่มีโอกาสเก็บผลหรือไม่ ถ้ามี ก็ให้ผู้นั้นกลับไปบ้าน เกรงว่าถ้าเขาตายในสงคราม คนอื่นจะเก็บผลองุ่นนั้นแทน”
7“มีผู้ใดที่หมั้นแล้ว แต่ยังไม่ได้แต่งงานหรือไม่ ถ้ามี ก็ให้ผู้นั้นกลับไปบ้าน เกรงว่าถ้าเขาตายในสงคราม คนอื่นจะไปแต่งงานกับหญิงที่เขาหมั้นไว้”
8บรรดาหัวหน้าจะพูดกับประชากรอีกว่า
“มีผู้ใดที่หวาดกลัวและท้อแท้หรือไม่ ถ้ามี ก็ให้ผู้นั้นกลับไปบ้าน เกรงว่าเขาจะทำให้ผู้อื่นหวาดกลัวหรือท้อแท้ไปด้วย”
9เมื่อบรรดาหัวหน้าพูดกับประชากรจบแล้ว เขาจะต้องเลือกผู้บังคับบัญชากองทัพแต่ละหน่วย
เมืองที่ยึดได้a
10เมื่อท่านเข้าโจมตีเมืองใด ท่านจะต้องเสนอเงื่อนไขทำสันติภาพเสียก่อน 11ถ้าเขายอมรับเงื่อนไขและเปิดประตูเมืองต้อนรับท่าน ประชาชนทั้งหมดที่อยู่ในเมืองนั้นจะต้องเป็นทาสและทำงานให้ท่าน 12แต่ถ้าเมืองนั้นไม่ยอมรับเงื่อนไขสันติภาพและประกาศสงคราม ท่านจะต้องล้อมเมืองไว้ 13เมื่อพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านจะทรงมอบเมืองนั้นไว้ในอำนาจของท่านแล้ว ท่านจะต้องใช้ดาบประหารชีวิตผู้ชายทุกคน 14ส่วนผู้หญิง เด็ก ฝูงสัตว์และทุกสิ่งในเมืองที่ท่านยึดได้ จะเป็นของเชลยของท่าน ทรัพย์สมบัติของศัตรูซึ่งพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านทรงมอบให้ท่าน ท่านจะใช้ตามใจชอบ
15ท่านจะต้องปฏิบัติเช่นนี้กับเมืองที่อยู่ห่างไกล ซึ่งไม่เป็นของชนชาติที่อยู่ใกล้ๆ นี้ 16แต่ในเมืองของชนชาติเหล่านี้ที่พระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านจะทรงมอบให้เป็นมรดกแก่ท่าน ท่านจะต้องไม่ไว้ชีวิตผู้ใดเลย 17ท่านจะต้องทำลายล้างชนชาติเหล่านี้ทั้งหมด คือชาวฮิตไทต์ ชาวอาโมไรต์ ชาวคานาอัน ชาวเปริสซี ชาวฮีไวต์ และชาวเยบุส ดังที่พระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านทรงบัญชาท่านไว้ 18เกรงว่า เขาจะสอนท่านให้ทำสิ่งน่ารังเกียจดังที่เขาทำถวายเกียรติแด่เทพเจ้าของเขา แล้วท่านจะทำบาปผิดต่อพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่าน
19เมื่อท่านล้อมเมืองใดเมืองหนึ่งเป็นเวลานาน แล้วโจมตีเพื่อจะยึดได้ ท่านจะต้องไม่ใช้ขวานโค่นไม้ผลรอบๆ เมืองนั้น ท่านจะกินผลไม้ได้ แต่อย่าโค่นต้นไม้เลย เพราะต้นไม้ไม่ใช่ศัตรูของท่านที่จะต้องทำลาย 20แต่ต้นไม้ที่ท่านรู้ว่าไม่ใช่ไม้ผล ท่านจะทำลายและโค่นลงได้ เพื่อใช้สร้างสิ่งที่จำเป็นสำหรับล้อมเมืองที่กำลังทำสงครามกับท่าน จนกว่าเมืองนั้นจะแตก
20 a เมื่อ ฉธบ ถูกประกาศใช้ในสมัยของกษัตริย์โยสิยาห์ สถานการณ์ในขณะนั้นไม่เอื้ออำนวยให้ใช้มาตรการเหล่านี้อีกแล้ว เพราะไม่มีชาวคานาอันเหลือให้ทำลายล้างได้อีกต่อไป (ดู ยชว 6:17 เชิงอรรถ c) และชาวอิสราเอลก็ไม่ไปล้อมเมืองของชนต่างชาติอีกต่อไป การรื้อฟื้นความสนใจเกี่ยวกับ “สงครามศักดิ์สิทธิ์” เช่นนี้ อาจเกิดจากการฟื้นฟูอุดมการณ์ของชาติด้านการเมืองและการทหารในสมัยของกษัตริย์โยสิยาห์
