สมณะชาวเลวีa
18 1สมณะชาวเลวีคือชนเผ่าเลวีทั้งเผ่าจะไม่ได้รับที่ดินเป็นมรดกของตนเหมือนชาวอิสราเอลอื่นๆ พวกเขาจะดำรงชีพด้วยของที่ประชาชนถวายbแด่พระยาห์เวห์ และส่วนที่สงวนไว้สำหรับเขา 2ชนเลวีจะไม่มีที่ดินเป็นมรดกของตนเองในหมู่พี่น้องชาวอิสราเอล เพราะพระยาห์เวห์จะทรงเป็นส่วนมรดกของเขา ดังที่พระองค์ทรงสัญญาไว้
3เมื่อประชาชนนำโคเพศผู้หรือแพะแกะมาถวายเป็นบูชาแด่พระเจ้า สมณะจะมีสิทธิ์รับขาหน้า เนื้อแก้มและเนื้อท้องc 4ท่านจะต้องให้ผลิตผลแรกจากข้าวสาลี เหล้าองุ่นใหม่และน้ำมันมะกอกเทศ รวมทั้งขนแกะแก่สมณะ 5พระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านทรงเลือกชนเลวีจากเผ่าอื่นๆ เพื่อให้เขาและลูกหลานปฏิบัติหน้าที่สมณะในพระนามพระยาห์เวห์ตลอดไป
6ถ้าชนเลวีคนใดปรารถนาที่จะออกจากเมืองที่เขาอาศัยอยู่ ไปยังสถานที่ที่พระยาห์เวห์ทรงเลือก 7เขาจะปฏิบัติหน้าที่สมณะที่นั่นในพระนามพระยาห์เวห์พระเจ้าของเขา เหมือนกับชนเลวีคนอื่นซึ่งปฏิบัติหน้าที่สมณะอยู่เฉพาะพระพักตร์พระยาห์เวห์ 8เขาจะรับส่วนแบ่งเพื่อเลี้ยงชีพเท่ากับคนอื่น โดยไม่คำนึงถึงทรัพย์สินของครอบครัวd
ประกาศก
9เมื่อท่านเข้าไปในแผ่นดินที่พระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านกำลังจะทรงมอบให้ ท่านจะต้องไม่ปฏิบัติตามการกระทำน่ารังเกียจของชนชาติที่อาศัยอยู่ที่นั่น 10ท่านต้องไม่เผาบุตรชายหรือบุตรหญิงของตนเป็นบูชายัญ ต้องไม่เป็นหมอดูทำนายอนาคต ถือโชคลาง ทำเวทมนตร์คาถา 11ทำเสน่ห์ ใช้เครื่องรางของขลัง ทรงเจ้าเข้าผี 12เพราะพระยาห์เวห์ทรงรังเกียจผู้ที่ทำเช่นนี้ พระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านกำลังจะทรงขับไล่ชนชาติเหล่านี้ออกไปต่อหน้าท่าน ก็เพราะการกระทำน่ารังเกียจเช่นนี้
13ท่านจะต้องปฏิบัติตนอย่างไม่มีที่ติเฉพาะพระพักตร์พระยาห์เวห์พระเจ้าของท่าน 14เพราะชนชาติเหล่านี้ที่ท่านกำลังจะเข้าไปยึดครองแผ่นดินของเขา เชื่อฟังคำแนะนำของคนทรงและหมอดู แต่พระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านไม่ทรงอนุญาตให้ท่านทำดังนี้ 15พระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านจะทรงบันดาลให้ประกาศกเหมือนข้าพเจ้าเกิดขึ้นสำหรับท่าน จากบรรดาพี่น้องของท่าน ท่านจะต้องเชื่อฟังเขา 16เมื่อท่านมาชุมนุมกันที่ภูเขาโฮเรบ ท่านวอนขอพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านว่า “ขออย่าให้ข้าพเจ้าได้ยินพระสุรเสียงของพระยาห์เวห์พระเจ้าของข้าพเจ้าอีก หรือเห็นไฟกองใหญ่นี้อีกต่อไป เกรงว่าข้าพเจ้าจะต้องตาย” 17พระยาห์เวห์จึงตรัสกับข้าพเจ้าว่า 18“ที่เขาขอร้องมาก็ถูกต้อง เราจะบันดาลให้ประกาศกคนหนึ่งเหมือนท่านเกิดขึ้นจากบรรดาพี่น้องของเขาe เราจะใส่ถ้อยคำของเราไว้ในปากของเขา และเขาจะพูดทุกอย่างที่เราสั่ง 19ใครที่ไม่ยอมฟังถ้อยคำของเราที่ประกาศกจะพูดในนามของเรา เราจะลงโทษเขา 20แต่ถ้าประกาศกคนใดบังอาจพูดในนามของเราโดยที่เราไม่ได้สั่ง หรือพูดในนามของเทพเจ้าอื่น ประกาศกผู้นั้นจะถูกประหารชีวิต”
21ท่านอาจจะคิดว่า “เราจะรู้ได้อย่างไรว่า ถ้อยคำนั้นไม่ใช่พระวาจาพระยาห์เวห์”f 22เมื่อประกาศกกล่าวในพระนามพระยาห์เวห์ แต่เหตุการณ์มิได้เป็นไปตามนั้น ถ้อยคำนั้นมิใช่พระวาจาพระยาห์เวห์ ประกาศกผู้นั้นพูดอวดอ้างตามความคิดของตน ท่านต้องไม่เกรงกลัวเขา
18 a ตามความคิดของ ฉธบ สมาชิกทุกคนของเผ่าเลวีเป็นสมณะ ดังนั้น จึงมีวลีว่า “สมณะชาวเลวี” (ดู 21:5; 24:8; 31:9; ดู 17:9, 18 ด้วย) แต่เนื่องจากว่าสมณะทำหน้าที่เฉพาะของตนได้เพียงในพระวิหารที่กรุงเยรูซาเล็มเท่านั้น (ข้อ 6-7) สมณะที่มีรายได้เพียงพอเลี้ยงชีพจากพระแท่น จึงมีจำนวนน้อย (ข้อ 1-5) สมณะอื่นๆ จึงต้องไปอาศัยอยู่ตามหัวเมืองเหมือนกับเป็นคนต่างถิ่น หญิงม่ายและลูกกำพร้า ซึ่งต้องการความช่วยเหลือจากชาวอิสราเอลอื่นๆ (12:18-19) ในสมัยที่พูดนี้จึงยังไม่มีความแตกต่างระหว่าง “สมณะ” และ “ชนเลวี” ซึ่งเป็นเพียง “ผู้รับใช้” มีความแตกต่างระหว่างเพียง “สมณะชาวเลวีที่ทำหน้าที่ในพระวิหาร” และ “ชาวเลวีอื่นๆ” ที่กระจัดกระจายอยู่ทั่วแผ่นดินอิสราเอล
b “ของที่ประชาชนถวาย” ภาษาฮีบรูว่า ’ishshe (เทียบ 1 ซมอ 2:28) คำนี้หมายถึง อาหารที่ถวายแด่พระเจ้า และสมณะจะได้รับส่วนหนึ่ง ใน ลนต และตำนานสงฆ์ตีความหมายศัพท์อีกแบบหนึ่ง คือ หลีกเลี่ยงความหมายที่เป็น “อาหาร” นำมาเกี่ยวข้องกับรากศัพท์ ’esh ซึ่งแปลว่า “ไฟ” จึงตีความหมายว่า “เครื่องบูชาใช้ไฟเผา” (ดู ลนต 1:9 เชิงอรรถ g)
c ข้อกำหนดเจาะจงเช่นนี้มีไว้เพื่อขจัดการปฏิบัติไม่ถูกต้อง ดังที่บุตรของเอลีทำที่ชิโลห์ (1 ซมอ 2:13)
d ประโยคสุดท้ายนี้ในภาษาฮีบรูไม่ชัดเจน กฎนี้สั่งให้แบ่งของถวายที่สงวนไว้สำหรับสมณะเป็นสัดส่วนเท่ากัน สำหรับสมณะชนเลวีทุกคนที่ปฏิบัติหน้าที่ในพระวิหารโดยไม่คำนึงถึงทรัพย์สมบัติส่วนตัวที่เขาอาจจะมี แต่ในความเป็นจริงแล้ว กฎนี้ที่ให้สิทธิเท่าเทียมกันแก่ชนเลวีทุกคน ไม่เคยนำมาปฏิบัติอย่างจริงจัง (ดู 2 พกษ 23:9 เชิงอรรถ i)
e โมเสสกล่าวว่าพระยาห์เวห์ทรงจัดตั้งสถาบันประกาศกเช่นเดียวกันกับสถาบันกษัตริย์ (17:14-20) เมื่อทรงสำแดงพระองค์ที่ภูเขาโฮเรบ (ดู อพย 20:19-21 และ ฉธบ 5:23-28) การที่ชาวยิวรอคอยพระเมสสิยาห์ ประกาศกที่มีลักษณะเหมือนโมเสส มีพื้นฐานมาจากพระคัมภีร์ตอนนี้
f มาตรการจำแนกประกาศกจริงจากประกาศกปลอมเป็นปัญหาเร่งด่วนในสมัยนั้น (1 พกษ 22; ยรม 28) ฉธบ ให้มาตรการสองประการคือ (1) ความซื่อสัตย์ต่อพระยาห์เวห์ (บทที่ 13) และ (2) ถ้อยคำของประกาศกเป็นจริงตามที่กล่าวไว้ล่วงหน้า (18:22)
