ค. การเตรียมก่อสร้างพระวิหารa
การสำรวจจำนวนประชากรb
21 1ซาตานcจงใจทำร้ายอิสราเอล ดลใจให้กษัตริย์ดาวิดทรงสำรวจจำนวนประชากรของอิสราเอล 2กษัตริย์ดาวิดจึงรับสั่งแก่โยอาบและผู้นำประชากรว่า “จงไปสำรวจจำนวนประชากรอิสราเอลตั้งแต่เมืองเบเออร์เชบาถึงเมืองดาน แล้วกลับมารายงานให้เรารู้” 3โยอาบทูลตอบว่า “ขอพระยาห์เวห์ทรงทวีจำนวนประชากรขึ้นมากกว่าที่มีอยู่บัดนี้เป็นร้อยเท่าเถิด ข้าแต่พระราชาเจ้านายของข้าพเจ้า คนเหล่านี้ทุกคนเป็นผู้รับใช้ของเจ้านายของข้าพเจ้ามิใช่หรือ แต่ทำไมเจ้านายของข้าพเจ้าจึงมีพระประสงค์เช่นนี้ ทำไมพระองค์จึงทรงนำความผิดมาสู่อิสราเอล” 4แต่กษัตริย์ดาวิดทรงบังคับโยอาบให้ปฏิบัติตามรับสั่ง โยอาบจึงออกเดินทางไปทั่วอิสราเอลและกลับมาที่กรุงเยรูซาเล็ม 5โยอาบทูลรายงานกษัตริย์ดาวิดถึงจำนวนประชากรว่า ในอิสราเอลทั้งหมดมีชายที่ออกศึกได้จำนวนหนึ่งล้านหนึ่งแสนคน ในยูดาห์มีชายที่ออกศึกได้จำนวนสี่แสนเจ็ดหมื่นคนd 6โยอาบไม่ได้สำรวจจำนวนชนเลวีและชนเผ่าเบนยามิน เพราะเขาไม่เห็นด้วยกับพระบัญชาของกษัตริย์
พระเจ้าทรงลงโทษ พระเจ้าทรงให้อภัย
7แต่พระเจ้าไม่พอพระทัยการสำรวจจำนวนประชากรครั้งนี้ จึงทรงลงโทษชาวอิสราเอล 8กษัตริย์ดาวิดทูลพระยาห์เวห์ว่า “ข้าพเจ้าทำบาปมากที่ได้ทำเช่นนี้ ขอพระองค์ทรงอภัยความผิดของผู้รับใช้พระองค์ เพราะข้าพเจ้าทำไปโดยโง่เขลา” 9พระยาห์เวห์ทรงบัญชากาด ประกาศกประจำราชสำนักของกษัตริย์ดาวิดว่า 10“จงไปทูลดาวิดว่า ‘พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้ เราให้ท่านเลือกจากการลงโทษสามประการนี้ เราจะทำตามที่ท่านเลือก’” 11ประกาศกกาดจึงเข้าเฝ้ากษัตริย์ดาวิดทูลว่า “พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้ จงเลือกการลงโทษหนึ่งในสามประการนี้ 12คือ กันดารอาหารสามปี หนีการตามล่าจากศัตรูสามเดือน หรือดาบของพระยาห์เวห์ที่ทำให้เกิดโรคระบาดบนแผ่นดินเป็นเวลาสามวัน ขณะที่ทูตของพระยาห์เวห์ทำลายไปทั่วเขตแดนของอิสราเอล บัดนี้ จงตัดสินพระทัยบอกข้าพเจ้า เพื่อจะนำคำตอบไปทูลผู้ทรงส่งข้าพเจ้ามา” 13กษัตริย์ดาวิดตรัสตอบประกาศกกาดว่า “เรารู้สึกลำบากใจมาก ขอให้พระยาห์เวห์ทรงลงโทษเราดีกว่าจะให้มนุษย์ลงโทษ เพราะพระเมตตาของพระองค์นั้นยิ่งใหญ่”
14พระยาห์เวห์จึงทรงบันดาลให้เกิดโรคระบาดขึ้นในอิสราเอล มีชาวอิสราเอลตายเจ็ดหมื่นคน 15พระเจ้าทรงส่งทูตสวรรค์ไปยังกรุงเยรูซาเล็มเพื่อทำลายเมืองนี้ แต่เมื่อทูตสวรรค์กำลังทำลาย พระยาห์เวห์ทรงเห็นและทรงเปลี่ยนพระทัยไม่ทรงปรารถนาให้ภัยพิบัติลุกลามต่อไป จึงตรัสห้ามทูตสวรรค์ผู้ทำลายว่า “พอแล้ว หยุดเถิด” ทูตของพระยาห์เวห์กำลังยืนอยู่ที่ลานนวดข้าวของโอรนันชาวเยบุส 16กษัตริย์ดาวิดทอดพระเนตรเห็นทูตของพระยาห์เวห์ยืนอยู่ระหว่างแผ่นดินและสวรรค์ ชักดาบถือไว้จะทำลายกรุงเยรูซาเล็มe กษัตริย์ดาวิดทรงสวมผ้ากระสอบกราบลงพระพักตร์จรดพื้นดินพร้อมกับบรรดาผู้อาวุโส 17ทูลพระเจ้าว่า “ข้าพเจ้าเป็นผู้ออกคำสั่งให้สำรวจจำนวนประชากร ข้าพเจ้าทำบาป ข้าพเจ้าผู้เดียวทำผิด แต่คนใต้ปกครองของข้าพเจ้าเหล่านี้ได้ทำผิดอะไร ข้าแต่พระยาห์เวห์พระเจ้าของข้าพเจ้า พระองค์น่าจะทรงลงโทษข้าพเจ้ากับครอบครัว แต่ขอให้ประชากรของพระองค์พ้นจากโรคระบาดนี้เถิด”
กษัตริย์ดาวิดทรงสร้างพระแท่นบูชาf
18ทูตของพระยาห์เวห์สั่งประกาศกกาดไปทูลกษัตริย์ดาวิด ให้เสด็จขึ้นไปสร้างพระแท่นบูชาถวายพระยาห์เวห์ที่ลานนวดข้าวของโอรนันชาวเยบุส 19กษัตริย์ดาวิดจึงเสด็จขึ้นไปตามที่ประกาศกกาดกราบทูลในพระนามพระยาห์เวห์ 20โอรนันหันมาเห็นทูตสวรรค์ บุตรชายทั้งสี่คนที่อยู่ด้วยก็ไปซ่อนตัว โอรนันกำลังนวดข้าว 21เมื่อกษัตริย์ดาวิดเสด็จมาใกล้ โอรนันมองเห็นกษัตริย์ดาวิด จึงออกมาจากลานนวดข้าวกราบลงหน้าจรดพื้นเฉพาะพระพักตร์ 22กษัตริย์ดาวิดตรัสกับโอรนันว่า “จงให้ลานนวดข้าวแก่เราเถิด เราจะสร้างพระแท่นบูชาถวายแด่พระยาห์เวห์ เพื่อภัยพิบัติจะได้หยุดฆ่าประชากร จงขายที่แก่เราเต็มตามราคาเถิด” 23โอรนันทูลกษัตริย์ดาวิดว่า “ขอพระองค์ทรงรับไปเถิด ขอพระราชาเจ้านายของข้าพเจ้าทรงกระทำตามพระประสงค์เถิด ข้าพเจ้าขอถวายโคเพศผู้เป็นเครื่องเผาบูชา ถวายเลื่อนนวดข้าวให้เป็นฟืน และถวายข้าวสาลีเป็นธัญบูชา ข้าพเจ้าขอถวายให้ทั้งหมด”
24แต่กษัตริย์ดาวิดตรัสตอบโอรนันว่า “อย่าเลย เราจะจ่ายเงินเต็มตามราคาซื้อสิ่งเหล่านี้ เราจะไม่รับสิ่งใดที่เป็นของท่านมาถวายแด่พระยาห์เวห์ หรือถวายเครื่องเผาบูชาที่เราได้มาโดยไม่ต้องซื้อแด่พระองค์” 25กษัตริย์ดาวิดทรงจ่ายทองคำหนักหกร้อยบาทแก่โอรนันเป็นค่าลานนวดข้าว 26แล้วทรงสร้างพระแท่นบูชาถวายพระยาห์เวห์ที่นั่น ทรงถวายเครื่องเผาบูชาและศานติบูชา ทรงขานพระนามพระยาห์เวห์ พระยาห์เวห์ทรงตอบพระองค์ด้วยไฟจากท้องฟ้าลงมาบนพระแท่นเผาเครื่องบูชา 27พระยาห์เวห์ทรงสั่งทูตสวรรค์ให้เก็บดาบใส่ฝัก ทูตสวรรค์ทำตาม 28กษัตริย์ดาวิดทรงเห็นว่าพระยาห์เวห์ทรงตอบคำอธิษฐานของพระองค์ที่ลานนวดข้าวของโอรนันชาวเยบุส จึงทรงถวายเครื่องเผาบูชาบนพระแท่นนั้น 29กระโจมที่ประทับของพระยาห์เวห์ซึ่งโมเสสสร้างขึ้นในถิ่นทุรกันดาร และพระแท่นเผาเครื่องบูชาในเวลานั้นอยู่ในสักการสถานบนที่สูงที่เมืองกิเบโอน 30แต่กษัตริย์ดาวิดไม่กล้าเสด็จไปทูลถามพระเจ้าที่นั่น เพราะพระองค์ทรงกลัวดาบของทูตของพระยาห์เวห์g
21 a บทนี้เริ่มต้นภาคสำคัญของหนังสือพงศาวดาร คือ การที่กษัตริย์ดาวิดทรงจัดระเบียบคารวกิจของอิสราเอล และทรงแต่งตั้งบุคลากรเพื่อการนี้ ในฐานะที่อิสราเอลเป็นประชากรผู้รับพระสัญญาเกี่ยวกับพระเมสสิยาห์ ที่พระยาห์เวห์ประทานแก่กษัตริย์ดาวิดผ่านทางประกาศกนาธัน
b ผู้เขียนพงศาวดารยังคงรักษาเรื่องเล่าเรื่องนี้ไว้ เพราะเรื่องจบลงด้วยการสร้างพระแท่นบูชาบนสถานที่ซึ่งต่อมาจะเป็นที่สร้างพระวิหาร (ข้อ 18 เชิงอรรถ f) แม้กษัตริย์ดาวิดเป็นผู้ที่ได้ทำผิดในการสำรวจจำนวนประชากรครั้งนี้ก็ตาม (ข้อ 8)
c ผู้เขียนพงศาวดารมีความคิดทางเทววิทยาที่พัฒนาแล้ว เล่าว่าความคิดริเริ่มในการสำรวจจำนวนประชากรนี้มาจากซาตาน (ดู โยบ 1:6 เชิงอรรถ g) แต่ 2 ซมอ มีความคิดว่าพระเจ้าทรงเป็นต้นเหตุของทุกสิ่ง จึงกล่าวว่า “พระยาห์เวห์กริ้วชาวอิสราเอลอีกครั้งหนึ่ง...” (ยังคงคิดว่าพระพิโรธของพระยาห์เวห์เป็นสาเหตุของความคิดจะสำรวจจำนวนประชากร)
d จำนวนประชากรใน 2 ซมอ 24 ไม่ตรงกับที่นี่ (ดู 1 พศด 27:24) ชนเลวีไม่ถูกนับในการสำรวจจำนวนประชากรครั้งนี้ เหมือนกับใน กดว 1
e ข้อความตอนนี้ซึ่งพบได้ในหนังสือ พศด เท่านั้น แสดงให้เห็นว่า ขณะนั้นเริ่มมีความคิดแบบใหม่เกี่ยวกับ “ทูตสวรรค์” ใกล้เคียงกับที่มีกล่าวใน ดนล 9:21 และ 2 มคบ 10:29
f ผู้เขียนพงศาวดารขยายเรื่องราวใน 2 ซมอ 24:18-25 ให้เป็นเรื่องการวางรากฐานสร้างพระวิหาร พระแท่นบูชาที่กษัตริย์ดาวิดทรงสร้างที่นี่จะเป็นพระแท่นบูชาของพระวิหารในอนาคต (22:1) มีแต่ผู้เขียนพงศาวดารเท่านั้นที่เชื่อมโยงพระวิหารของกษัตริย์ซาโลมอนกับลานนวดข้าวของโอรนัน ในสมัยหลังกลับจากแดนเนรเทศแล้วก็เช่นเดียวกัน จะมีการสร้างพระแท่นบูชาก่อนที่จะสร้างพระวิหาร (อสร 3:1ฯ)
g ข้อ 29-30 นี้ใช้เรื่องเล่าถึงทูตสวรรค์ของพระยาห์เวห์อธิบายว่า ทำไมคารวกิจต่อพระยาห์เวห์จึงต้องย้ายจากสักการสถานที่เมืองกิเบโอนมาที่กรุงเยรูซาเล็ม (ดู 16:39-40) ทั้งๆ ที่กระโจมที่ประทับยังอยู่ที่เมืองกิเบโอน และประชากรยังต้องไปขอคำแนะนำจากพระยาห์เวห์ที่นั่น (ดู อพย 29:42; 30:36; 33:7ฯ)
