ประกาศกนาธัน

    47. ¹หลังจากซามูเอล ประกาศกนาธันก็มา

          ประกาศพระวาจาในรัชสมัยของกษัตริย์ดาวิด

กษัตริย์ดาวิด

            ²เมื่อถวายศานติบูชา ไขมันย่อมถูกแยกออกมาฉันใด

          ดาวิดก็ได้รับเลือกสรรออกมาจากชาวอิสราเอลทั้งปวงฉันนั้น

          ³เขาเคยเล่นกับสิงโตเหมือนเล่นกับลูกแพะ

          เล่นกับหมีเหมือนเล่นกับลูกแกะ

          ⁴เมื่อเป็นหนุ่ม เขาได้ฆ่ายักษ์มิใช่หรือ

          เขาลบล้างความอับอายของประชากร

          ใช้สลิงขว้างก้อนหิน

          ทำให้โกลิอัทผู้โอหังต้องล้มคว่ำลง

          ⁵เขาร้องทูลองค์พระผู้เป็นเจ้าผู้สูงสุด

          พระองค์จึงประทานกำลังแก่มือขวาของเขา

          เพื่อทำลายนักรบที่แกร่งกล้า

          และยกอำนาจaประชากรของตนขึ้นมาอีก

          ⁶ดังนั้น ประชาชนจึงให้เกียรติเขา

          ว่าได้ฆ่าคนเป็นหมื่น

          สรรเสริญเขา ถวายพระพรแด่องค์พระผู้เป็นเจ้า

          และนำมงกุฎรุ่งโรจน์มาถวายให้เป็นกษัตริย์

          ⁷พระองค์จึงทรงปราบศัตรูโดยรอบ

          ทรงทำลายล้างชาวฟีลิสเตียที่เป็นศัตรู

          ทรงโค่นอำนาจของเขาจนถึงทุกวันนี้b

          ⁸ในพระราชกิจทุกอย่าง พระองค์ทรงถวายพระพรแด่พระเจ้าผู้ศักดิ์สิทธิ์และสูงสุด

          ด้วยถ้อยคำสรรเสริญพระเจ้าc

          ทรงขับร้องสรรเสริญพระเจ้าสุดจิตใจ

          และทรงรักพระเจ้าผู้ทรงสร้างพระองค์มา

          ⁹ทรงจัดให้มีนักดนตรีบรรเลงเพลงสดุดีต่อหน้าพระแท่นบูชา

          ทำให้เพลงขับร้องไพเราะยิ่งขึ้นด้วยเสียงดนตรี

          ¹⁰ทรงจัดการฉลองให้สง่างาม

          ทำให้วันสมโภชประจำปียิ่งใหญ่ที่สุด

          เพื่อสรรเสริญพระนามศักดิ์สิทธิ์ของพระเจ้า

          และทำให้สักการสถานกึกก้องด้วยเสียงขับร้องสรรเสริญตั้งแต่เช้าตรู่

          ¹¹องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงอภัยบาปของกษัตริย์ดาวิด

          ทรงทวีอำนาจของพระองค์ให้มากยิ่งขึ้นอยู่เสมอ

          ประทานพันธสัญญาให้มีผู้สืบราชสมบัติต่อจากพระองค์d

          และประทานราชบัลลังก์รุ่งโรจน์ในอิสราเอล

กษัตริย์ซาโลมอน

            ¹²ต่อจากกษัตริย์ดาวิด ราชโอรสผู้มีปรีชาพระองค์หนึ่งสืบราชสมบัติต่อมา

          เพราะเห็นแก่กษัตริย์ดาวิดe ราชอาณาจักรจึงดำรงอยู่อย่างปลอดภัย

          ¹³กษัตริย์ซาโลมอนทรงครองราชย์ในช่วงเวลาที่มีสันติภาพ

          พระเจ้าประทานความสงบให้โดยรอบ

          เพื่อกษัตริย์จะได้ทรงสร้างพระวิหารถวายแด่พระนามของพระเจ้า

          และทรงเตรียมสักการสถานซึ่งจะดำรงอยู่ตลอดไป

          ¹⁴เมื่อทรงพระเยาว์ พระองค์ทรงปรีชายิ่งนัก

          พระปัญญาเป็นเหมือนแม่น้ำท่วมล้นฝั่ง

          ¹⁵ความรอบรู้ของพระองค์แผ่ขยายไปทั่วแผ่นดิน

          ทำให้แผ่นดินเต็มไปด้วยคำอุปมาที่เป็นปริศนา

          ¹⁶พระนามของพระองค์เป็นที่เลื่องลือไปจนถึงหมู่เกาะห่างไกล

          ทุกคนล้วนรักพระองค์ เพราะสันติภาพที่ทรงนำมาให้f

          ¹⁷บทเพลง สุภาษิต คำพังเพย

          และคำตอบของพระองค์gทำให้ชนชาติต่างๆประหลาดใจ

          ¹⁸เดชะพระนามขององค์พระผู้เป็นเจ้า

ซึ่งเป็นพระนามที่ใช้เรียกพระเจ้าแห่งอิสราเอลh

พระองค์ทรงสะสมทองคำไว้เหมือนดีบุก

และทรงรวบรวมเงินไว้เหมือนตะกั่ว

¹⁹แต่พระองค์ทรงมอบพระกายแก่บรรดาสตรี

ทรงยอมเป็นทาสของตัณหา

²⁰ทรงทำให้ศักดิ์ศรีของพระองค์ต้องมัวหมอง

ทำให้พระราชวงศ์ต้องมีมลทิน

ทรงนำพระพิโรธลงมายังพระราชวงศ์

และทรงนำความทุกข์เพราะความโง่เขลาของพระองค์i

²¹พระอาณาจักรต้องแบ่งออกเป็นสองส่วน

อาณาจักรที่เป็นกบฏก็เกิดขึ้นจากเผ่าเอฟราอิม

²²แต่องค์พระผู้เป็นเจ้ามิได้ทรงละทิ้งพระเมตตา

มิได้ทรงลบล้างพระวาจา

พระเจ้ามิได้ทรงทำลายเชื้อสายของผู้ที่พระองค์ทรงเลือกสรร

มิได้ทรงทำลายลูกหลานของผู้ที่รักพระองค์

พระองค์จึงประทานชนกลุ่มหนึ่งที่เหลือรอดชีวิตอยู่แก่ยาโคบ

ประทานหน่อจากเชื้อสายของกษัตริย์ดาวิดให้เป็นราชวงศ์ของพระองค์

เรโหโบอัม

            ²³กษัตริย์ซาโลมอนสิ้นพระชนม์ถูกฝังไว้กับบรรพบุรุษ

          ราชโอรสพระองค์หนึ่งทรงสืบราชสมบัติต่อมา

          โอรสพระองค์นี้ทรงโง่เขลากว่าทุกคน ไม่มีสติปัญญา

          คือเรโหโบอัมj ซึ่งพระวินิจฉัยผลักดันให้ประชาชนเป็นกบฏ

เยโรโบอัม

            ²⁴เยโรโบอัม บุตรของเนบัท นำอิสราเอลให้ทำบาป

          และเปิดทางบาปให้แก่เอฟราอิม

          อิสราเอลทำบาปมากขึ้น

          จนต้องถูกเนรเทศไปจากแผ่นดินของตน

          ²⁵เขาปล่อยตัวทำความชั่วทุกชนิด

          จนกระทั่งพระเจ้าทรงลงโทษเขา

47 a “อำนาจ” – แปลตามตัวอักษรว่า “เขา(สัตว์)” ซึ่งเป็นภาพเปรียบเทียบที่ใช้บ่อยมากในพระคัมภีร์ (โดยเฉพาะเพลงสดุดี) เพื่อหมายถึงพลังอำนาจทางร่างกายหรือจิตใจ

b ต้นฉบับภาษาฮีบรูของข้อ 6-7 นี้ว่า “⁶บรรดาสตรีร้องเพลงสรรเสริญเขา เรียกชื่อเขาว่า ‘หนึ่งหมื่นคน’ เมื่อเขารับมงกุฎแล้วก็สู้รบ ⁷และปราบศัตรูโดยรอบ สร้างเมืองในหมู่ชาวฟีลิสเตีย และโค่นอำนาจของพวกเขาจนถึงวันนี้”

c “ถ้อยคำสรรเสริญพระเจ้า” หมายถึง “เพลงสดุดี” – ดู 2 ซมอ 23:1.

d “พันธสัญญาให้มีผู้สืบราชสมบัติต่อจากพระองค์” – แปลตามสำเนาโบราณภาษากรีก Gk 248 และต้นฉบับภาษาฮีบรู – ต้นฉบับภาษากรีกที่ใช้กัน (Textus receptus) ว่า “พันธสัญญาของบรรดากษัตริย์”

e “เพราะเห็นแก่กษัตริย์ดาวิด” – กษัตริย์ซาโลมอนได้รับประโยชน์หลายประการจากผลงานทางวัตถุของกษัตริย์ดาวิด และในด้านศาสนาก็ยังเป็นที่เข้าใจอีกว่าพระเจ้าทรงโปรดปรานกษัตริย์ซาโลมอนเพราะเห็นแก่กษัตริย์ดาวิดด้วย (เทียบข้อ 20,22; 1 พกษ 11:12)

f “เพราะสันติภาพที่ทรงนำมาให้” เป็นการกล่าวพาดพิงถึงรากศัพท์ของพระนาม “ซาโลมอน” ซึ่งแปลว่า “ผู้รักสันติ” – ดูข้อ 13.

g “บทเพลง........ของพระองค์” (เทียบ พซม) – ดู 1 พกษ 5:9-14 เกี่ยวกับผลงานด้านปรีชาญาณและวรรณกรรมของกษัตริย์ซาโลมอน – ส่วนเรื่อง “คำตอบ” ดู 1 พกษ 10:1-10 (เรื่องพระราชินีแห่งเชบา)

h ตัวบทภาษาฮีบรูของบรรทัดนี้ว่า “พระองค์ทรงได้รับพระนามทรงเกียรติที่ประชากรเรียกขานให้ประทานพระพรแก่อิสราเอล” ซึ่งอาจเป็นการพาดพิงถึงพระนามที่กษัตริย์ซาโลมอนทรงได้รับเมื่อทรงสมภพ คือ “เยดีดิยาห์” ซึ่งแปลว่า “ที่รักของพระยาห์เวห์” (2 ซมอ 12:25)

i “ทรงนำความทุกข์เพราะความโง่เขลาของพระองค์” – ต้นฉบับภาษาฮีบูว่า “ความทุกข์บนที่บรรทมของพระองค์” ซึ่งหมายถึงผู้สืบเชื้อสาย

j “โง่เขลากว่าใครๆ ไม่มีสติปัญญาเสียเลย” เป็นการเล่นคำกับพระนาม “เรโหโบอัม” ในภาษาฮีบรู ซึ่งมาจากคำว่า “rahab” =  “กว้าง” และคำ “^cam” = “ประชากร” – ต้นฉบับภาษาฮีบรูตามตัวอักษรว่า “มีความโง่เขลากว้างขวาง” ส่วนตัวบทภาษากรีกตามตัวอักษรว่า “ความโง่เขลาของประชากร” -- แต่ละภาษาจึงรักษารากศัพท์ของพระนามไว้เพียงส่วนเดียวเท่านั้น