15 1ผู้เคารพยำเกรงองค์พระผู้เป็นเจ้าจะทำเช่นนี้
ผู้ที่ยึดธรรมบัญญัติมั่นไว้aจะได้รับปรีชาญาณ
2ปรีชาญาณจะมาพบเขาดุจมารดา
จะต้อนรับเขาเสมือนเจ้าสาวพรหมจารี
3จะให้เขามีความรอบรู้เสมือนเป็นอาหารเลี้ยงชีวิต
ให้เขามีปรีชาญาณเป็นเสมือนน้ำดับความกระหาย
4เขาจะยึดปรีชาญาณเป็นเครื่องค้ำจุนและจะไม่ล้ม
เขาจะไว้ใจปรีชาญาณและจะไม่ต้องอับอาย
5ปรีชาญาณจะเชิดชูเขาให้สูงเหนือเพื่อนบ้าน
จะให้เขากล้าพูดในที่ประชุม
6เขาจะพบความยินดี และความสุขเป็นเสมือนมงกุฎ
จะรับชื่อเสียงยั่งยืนเป็นมรดก
7คนโง่จะไม่ได้รับปรีชาญาณ
คนบาปก็จะไม่เห็นปรีชาญาณเลย
8ปรีชาญาณจะอยู่ห่างไกลคนเย่อหยิ่ง
คนมุสาจะไม่คิดถึงปรีชาญาณ
9คำสรรเสริญไม่เหมาะกับปากคนบาป
เพราะองค์พระผู้เป็นเจ้ามิได้ประทานให้
10ผู้มีปรีชาเท่านั้นสรรเสริญปรีชาญาณได้
องค์พระผู้เป็นเจ้าเท่านั้นทรงดลใจเขาให้ทำเช่นนี้
มนุษย์มีอิสระเสรี
11อย่าพูดว่า “องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงทำให้ฉันผิดพลาด”
เพราะพระองค์ไม่ทรงกระทำbสิ่งที่ทรงเกลียด
12อย่าพูดว่า “พระองค์ทรงนำฉันให้หลงทาง”
เพราะคนบาปไม่มีประโยชน์อะไรสำหรับพระองค์
13องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงเกลียดทุกสิ่งที่น่ารังเกียจ
และผู้ยำเกรงพระองค์ก็เกลียดสิ่งนั้นด้วย
14พระองค์ทรงเนรมิตมนุษย์แต่แรกเริ่ม
ทรงปล่อยให้เขาตัดสินใจด้วยตนเองc
15ถ้าท่านต้องการ ท่านก็ปฏิบัติตามบทบัญญัติได้
ท่านจะซื่อสัตย์ต่อพระองค์หรือไม่ขึ้นอยู่กับท่าน
16พระองค์ทรงวางน้ำกับไฟไว้ต่อหน้าท่าน
ท่านต้องการสิ่งใดก็จงยื่นมือหยิบด้วยตนเอง
17ทั้งชีวิตและความตายอยู่ต่อหน้ามนุษย์
เขาเลือกสิ่งใดก็จะได้รับสิ่งนั้น
18พระปรีชาญาณขององค์พระผู้เป็นเจ้ายิ่งใหญ่
พระองค์ทรงสรรพานุภาพและทรงเห็นทุกสิ่ง
19พระองค์ทอดพระเนตรเห็นผู้ยำเกรงพระองค์
ทรงรู้กิจการทุกอย่างของมนุษย์
20พระองค์ไม่ทรงบัญชาผู้ใดให้เป็นคนอธรรม
พระองค์ไม่ทรงอนุญาตให้ผู้ใดทำบาป
15 a “ผู้ที่ยึดธรรมบัญญัติมั่นไว้” น่าจะหมายถึงบรรดาธรรมาจารย์ ยรม 2:8 กล่าวว่าบุคคลสำคัญในสังคมชาวยิวมี 4 กลุ่ม คือ บรรดาสมณะ ธรรมาจารย์ เจ้านายและประกาศก บรรดา “ธรรมาจารย์” จะมีบทบาทสำคัญในยุคหลังกลับจากการเนรเทศที่กรุงบาบิโลน (ดู อสร 7:6 เชิงอรรถ c)
b “พระองค์ไม่ทรงกระทำ” แปลตามต้นฉบับภาษาฮีบรูและสำเนาโบราณภาษากรีกฉบับหนึ่ง ต้นฉบับภาษากรีกว่า “จงอย่าทำ”
c “ตัดสินใจด้วยตนเอง” ข้อความนี้มักถูกยกมาอ้างเพื่อสนับสนุนคำสอนเรื่องมนุษย์มีอิสระเสรีในการเลือกทำดีทำชั่ว
