สตรี

      9. ¹อย่าหึงหวงภรรยาที่ท่านรัก

          เพราะท่านจะสอนเล่ห์กลที่นางจะใช้ทำร้ายท่าน

          ²อย่ามอบตนไว้ใต้อำนาจของสตรี

          เพราะนางจะควบคุมท่านทุกอย่าง

          ³อย่าคบกับหญิงแพศยา

          เพราะท่านจะตกในบ่วงของนาง

          ⁴อย่าไปคลุกคลีกับหญิงนักร้อง

          เพราะท่านจะตกเป็นเหยื่อเล่ห์กลของนาง

          ⁵อย่าเพ่งมองหญิงพรหมจารี

          เพราะท่านจะต้องรับโทษพร้อมกับนาง

          ⁶อย่ามอบตนแก่หญิงโสเภณี

          เพื่อท่านจะไม่สูญเสียมรดกของท่าน

          ⁷อย่ากวาดตาไปทั่วทุกถนนในเมือง

          อย่าเดินเตร่ไปตามที่ลับตาคน

          ⁸เมื่อเห็นหญิงงาม จงหันหน้าไปเสีย

          อย่าจ้องดูหญิงงามที่ไม่ใช่ภรรยาของท่าน

          ความงามของหญิงทำให้หลายคนลุ่มหลง

          ความรักต่อนางเป็นเหมือนไฟที่เผาท่าน

          ⁹อย่านั่งร่วมโต๊ะกับหญิงที่แต่งงานแล้ว

          อย่าร่วมฉลองดื่มสุรากับนาง

          เพราะจิตใจของท่านจะหลงรักนาง

          และท่านจะเผลอใจลื่นไถลลงสู่ความพินาศ

ความสัมพันธ์กับผู้อื่น

            ¹⁰อย่าทิ้งเพื่อนเก่า

          เพราะเพื่อนใหม่จะไม่เหมือนเพื่อนเก่า

          เพื่อนใหม่ก็เหมือนเหล้าใหม่

          เหล้าใหม่ทิ้งไว้ให้เก่าแล้วจึงจะดื่มได้ด้วยความยินดี

          ¹¹อย่าอิจฉาความรุ่งเรืองของคนบาป

          เพราะท่านไม่รู้ว่าจุดจบของเขาจะเป็นอย่างไร

          ¹²อย่าร่วมยินดีกับความสำเร็จของคนอธรรม

          จงจำไว้ว่าเขาจะได้รับโทษก่อนจะไปถึงแดนมรณะa

          ¹³จงหลีกเลี่ยงห่างจากผู้ที่มีอำนาจประหารชีวิต

          แล้วท่านจะไม่กังวลกลัวความตาย

          ถ้าท่านเข้าไปพบเขา จงระวังอย่าพลาดผิด

          มิฉะนั้นเขาอาจเอาชีวิตท่านได้

          จงรู้ไว้ว่าท่านกำลังเดินอยู่ท่ามกลางบ่วงแร้ว

          และกำลังเดินอยู่บนเชิงเทินของเมืองb

          ¹⁴จงปลูกฝังความสัมพันธ์ที่ดีกับเพื่อนเท่าที่ท่านจะทำได้

          และจงปรึกษากับผู้มีปรีชา

          ¹⁵จงสนทนากับผู้เฉลียวฉลาด

          การพูดทุกครั้งของท่านจงเกี่ยวข้องกับธรรมบัญญัติของพระผู้สูงสุด

          ¹⁶จงเชิญบรรดาผู้ชอบธรรมมาร่วมโต๊ะกับท่าน

          จงภูมิใจที่ท่านยำเกรงองค์พระผู้เป็นเจ้า

          ¹⁷ช่างฝีมือได้รับคำชมเชยเพราะผลงานของเขาฉันใด

          ผู้นำประชากรก็จะได้รับการยกย่องเพราะมีปรีชาในการพูดฉันนั้นc

          ¹⁸คนพูดมากเป็นที่หวั่นกลัวแก่ชาวเมือง

          คนพูดไม่คิดย่อมเป็นที่เกลียดชัง

9 a “ก่อนจะไปถึงแดนมรณะ” – ในพันธสัญญาเดิม ชาวยิวมีความเชื่อว่าพระเจ้าทรงลงโทษคนบาปหรือประทานรางวัลแก่ผู้ชอบธรรมในชีวิตนี้ เพราะเขายังไม่มีความรู้ชัดเจนเรื่องชีวิตหน้า

b ผู้ที่อยู่บนเชิงเทินของเมืองย่อมเป็นเป้าให้ศัตรูใช้ลูกธนูยิงใส่เขาได้โดยง่าย – ต้นฉบับภาษาฮีบรูว่า “เดินบนตาข่าย”

c คำพังเพยนี้เปรียบเทียบนายช่างที่ต้องมีฝีมือในการสร้างผลงานสิ่งประดิษฐ์ของตน แล้วจึงจะได้รับคำชมเชย กับผู้ปกครองบ้านเมืองที่ต้องมีวาทศิลป์ในการโน้มน้าวให้ประชาชนปฏิบัติตามที่ตนต้องการ – แต่ตัวบทไม่ชัดเจน – ต้นฉบับภาษาฮีบรูว่า “ผู้มีฝีมือปิดบังความถูกต้อง และผู้นำประชากรเชี่ยวชาญในการพูด”