(ไฟล์ "เสียงวรสาร" โดย วัดแม่พระกุหลาบทิพย์ กรุงเทพฯ)
บทเพลงฉลองชัยในสวรรค์a
19 1ข้าพเจ้าได้ยินเสียงดังในสวรรค์เหมือนเสียงของประชาชนจำนวนมาก ร้องว่า “อัลเลลูยาb ความรอดพ้น พระสิริรุ่งโรจน์ พระอานุภาพเป็นของพระเจ้าของเรา 2เพราะพระองค์ทรงพิพากษาอย่างสัตย์จริงและยุติธรรม พระองค์ทรงพิพากษาลงโทษหญิงแพศยาผู้เลวร้าย ซึ่งล่วงประเวณี ทำให้แผ่นดินเสื่อมทราม พระองค์ทรงลงโทษแทนโลหิตของบรรดาผู้รับใช้ของพระองค์ซึ่งนางได้ประหารชีวิต” 3เสียงนั้นยังร้องอีกว่า “อัลเลลูยา ควันไฟจากนครนั้นจะพลุ่งขึ้นตลอดนิรันดร” 4บรรดาผู้อาวุโสทั้งยี่สิบสี่คนและผู้มีชีวิตทั้งสี่ตนกราบนมัสการพระเจ้าผู้ประทับบนพระบัลลังก์ พูดว่า “อาเมน อัลเลลูยา”
5เสียงหนึ่งดังมาจากพระบัลลังก์ว่า “จงสรรเสริญพระเจ้าของเราเถิด ท่านทั้งหลายผู้รับใช้ของพระองค์ ท่านทั้งหลายทั้งผู้ใหญ่และผู้น้อย ผู้ยำเกรงพระองค์” 6แล้วข้าพเจ้าได้ยินเสียงเหมือนเสียงประชาชนจำนวนมาก เหมือนเสียงน้ำไหลเชี่ยว เหมือนเสียงฟ้าร้องกึกก้องว่า “อัลเลลูยา องค์พระผู้เป็นเจ้าพระเจ้าของเรา ผู้ทรงสรรพานุภาพ ทรงครองราชย์แล้ว 7เราจงชื่นชมและร่าเริงเถิด เราจงถวายพระเกียรติแด่พระองค์ เพราะงานวิวาหมงคลของลูกแกะcมาถึงแล้ว และเจ้าสาวของพระองค์เตรียมพร้อมแล้ว 8เธอได้รับเสื้อผ้าป่านเนื้อละเอียดสีขาวสุกใสเพื่อสวมใส่ ผ้าป่านเนื้อละเอียดนี้คือกิจการดีของบรรดาผู้ศักดิ์สิทธิ์” 9ทูตสวรรค์กล่าวแก่ข้าพเจ้าว่า “จงบันทึกลงไปว่า ผู้ที่ได้รับเชิญมาในงานวิวาหมงคลของลูกแกะย่อมเป็นสุข” เขายังเสริมอีกว่า “ถ้อยคำเหล่านี้เป็นพระวาจาแท้จริงของพระเจ้า” 10ข้าพเจ้าจึงคุกเข่าลงแทบเท้าของทูตสวรรค์เพื่อจะกราบนมัสการ แต่เขากล่าวแก่ข้าพเจ้าว่า “อย่าทำเช่นนั้นเลยd ข้าพเจ้าเป็นเพื่อนผู้รับใช้เหมือนกับท่าน และเหมือนกับพี่น้องทั้งหลายของท่านที่ยึดมั่นในคำพยานของพระเยซูเจ้า จงกราบนมัสการพระเจ้าเถิด เพราะคำพยานของพระเยซูเจ้าคือพลังแห่งการประกาศพระวาจาe”
ค. การทำลายผู้ที่ไม่มีความเชื่อ
การสู้รบครั้งแรกในวาระสุดท้ายf
11ข้าพเจ้าเห็นสวรรค์เปิด และเห็นม้าขาวgตัวหนึ่ง ผู้ขี่มีชื่อว่า “ผู้ซื่อสัตย์” และ “ผู้น่าเชื่อถือ” เขาตัดสินและทำสงครามด้วยความยุติธรรม 12นัยน์ตาของเขาเหมือนคบไฟ บนศีรษะมีมงกุฎhหลายองค์เขียนชื่อไว้ ชื่อนั้นไม่มีใครรู้จัก นอกจากเขาเท่านั้น 13เขาสวมเสื้อคลุมชุ่มเลือดi ชื่อเขาคือ “พระวจนาตถ์ของพระเจ้า”j 14กองทัพที่อยู่ในสวรรค์k นั่งบนหลังม้าขาว สวมเสื้อผ้าป่านเนื้อละเอียดขาวบริสุทธิ์ติดตามพระองค์ไป 15ดาบคมlออกจากพระโอษฐ์เพื่อใช้ฟาดฟันนานาชาติ พระองค์จะทรงปกครองเขาด้วยคทาเหล็ก พระองค์จะทรงย่ำองุ่นในบ่อให้เป็นเหล้าองุ่นที่มอมเมาคือการลงโทษจากพระเจ้าผู้ทรงสรรพานุภาพm 16พระองค์มีพระนามเขียนไว้บนเสื้อคลุมและที่พระอุรุว่า “กษัตริย์แห่งกษัตริย์ทั้งหลาย และเจ้านายแห่งเจ้านายทั้งหลาย”n 17ข้าพเจ้าเห็นทูตสวรรค์องค์หนึ่งยืนอยู่ในดวงอาทิตย์ ร้องตะโกนเสียงดังแก่นกทั้งปวงที่บินอยู่กลางท้องฟ้าว่า “มาเถิด จงมาชุมนุมกันในงานเลี้ยงยิ่งใหญ่ของพระเจ้า 18พวกเจ้าจะได้กินเนื้อของบรรดากษัตริย์ เนื้อของบรรดานายทหาร เนื้อของบรรดาผู้มีอำนาจ เนื้อของม้า เนื้อของผู้ขี่ม้า และเนื้อของทุกคน ทั้งที่เป็นอิสระและที่เป็นทาส ทั้งผู้ใหญ่และผู้น้อย”
19ข้าพเจ้าเห็นสัตว์ร้าย บรรดากษัตริย์ของแผ่นดินและกองทัพของเขามารวมกันทำสงครามกับพระองค์ผู้ประทับบนม้าขาว และทำสงครามกับกองทัพของพระองค์ 20สัตว์ร้ายถูกจับเป็นเชลย ประกาศกเทียมที่เคยทำปาฏิหาริย์ต่อหน้าสัตว์ร้าย และใช้ปาฏิหาริย์เหล่านี้หลอกลวงผู้ที่ยอมประทับตราของสัตว์ร้าย และผู้ที่กราบนมัสการรูปปั้นoของสัตว์ร้ายนั้นก็ถูกจับเป็นเชลยพร้อมกันด้วย สัตว์ร้ายและประกาศกเทียมถูกโยนทั้งเป็นลงไปในทะเลไฟที่มีกำมะถันเป็นเชื้อเพลิง 21ส่วนคนอื่นๆ ก็ถูกประหารชีวิตด้วยดาบที่ออกจากพระโอษฐ์ของพระองค์ผู้ประทับอยู่บนหลังม้า นกทั้งหลายกินเนื้อของเขาเหล่านั้นจนอิ่ม
19 a ใน 18:20 มีข้อความเชิญชวนให้ยินดี เพราะนครบาบิโลนได้ล่มสลาย บทเพลงฉลองชัยในบทที่ 19 นี้ ตอนแรก (ข้อ 1-4) เป็นการขับร้องในสวรรค์ ตอนที่สอง (5-9) บรรดาผู้ศักดิ์สิทธิ์ของพระศาสนจักรทั้งหมดที่ได้รับเชิญมาในงานวิวาหมงคลของลูกแกะจะร่วมขับร้องด้วย
b คำ “อัลเลลูยา” ในพันธสัญญาใหม่พบได้เฉพาะใน 19:1, 3, 4, 6 เท่านั้น ชาวยิวใช้คำนี้ (ซึ่งแปลว่า “จงสรรเสริญพระเจ้า") ในพิธีกรรมอยู่แล้ว (สดด 111:1; 113:1 เชิงอรรถ a)
c งานวิวาหมงคลของลูกแกะเป็นสัญลักษณ์หมายถึงการเริ่มต้นของพระอาณาจักรในสวรรค์ดังที่มีบรรยายไว้ใน 21:9ฯ (ดู ฮชย 1:2 เชิงอรรถ b; และ อฟ 5:22-23 เชิงอรรถ f )
d คำห้ามนี้อาจเป็นคำเตือนมิให้คริสตชนกราบไหว้ "ทูตสวรรค์" (คส 2:18; ฮบ 1:14; 2:5)
e "คำพยานของพระเยซูเจ้า" คือ พระวาจาของพระเจ้าที่พระเยซูเจ้าทรงเป็นพยานถึง พระวาจานี้ถูกจารึกไว้ในใจของคริสตชนทุกคน (ดู 1:2; 6:9; 12:17) และเป็นพลังดลใจบรรดาประกาศก
f หลังจากที่ทูตสวรรค์ได้บอกล่วงหน้าถึงการล่มสลายของบาบิโลน (14:8,14-15) และบรรยายเหตุการณ์นี้ใน 16:19-20; 17:12-14 แล้ว พระคริสตเจ้าพยานที่ซื่อสัตย์ (3:14) จะทำให้วันของพระยาห์เวห์ (อมส 5:18 เชิงอรรถ m) มาถึงโดยทรงทำลายศัตรูของพระศาสนจักรลงอย่างสิ้นเชิง รายละเอียดของเหตุการณ์นี้ยกมาจากข้อความหลายตอนของหนังสือประกาศก เช่นเดียวกับในการบรรยายถึงเหตุการณ์ใน 12:5; 14:6-20; 17:14
g สีขาวเป็นสัญลักษณ์ของชัยชนะ
h เพราะพระองค์ทรงเป็นกษัตริย์แห่งกษัตริย์ทั้งหลาย (ดู ข้อ 16)
i เป็นการเท้าความถึง อสย 63:1 (ดู ข้อ 15) เสื้อคลุมที่ชุ่มเลือดเป็นสัญลักษณ์หมายถึงความพินาศของศัตรู (ดู 5:5)
j พระนามต่างๆ ของพระองค์ผู้ประทับบนหลังม้าและทรงชัยชนะในข้อ 12, 13, 16 บอกให้ทราบถึงพระธรรมชาติของพระองค์ในลักษณะต่างๆ นอกจากพระนามที่ไม่มีใครรู้จัก (ข้อ 12) แล้วยังมีพระนามว่า “พระวจนาตถ์” ซึ่งหมายความว่าพระองค์ทรงเผยให้มนุษย์รู้จักพระเจ้าได้ (เทียบ ยน 1:1, 14) หรือยิ่งกว่านั้น พระองค์ยังทรงพิพากษาแทนพระเจ้าด้วย (วว 20:11-12; 22:12; ดู ปชญ 18:14-18 ด้วย)
k “กองทัพที่อยู่ในสวรรค์” หมายถึง ทูตสวรรค์ (เทียบ มธ 26:53) หรืออาจจะหมายถึงมรณสักขีที่สวมเสื้อขาวใน วว 14:5 และ 17:14 (ดู 3:5, 18; 6:11; 16:15; 19:8; และ มธ 22:11ฯ)
l “ดาบคม” เป็นสัญลักษณ์ของพระวาจาที่มีอำนาจทำลาย (เทียบ ปชญ 18:16; อสย 11:4; และ วว 1:16; ฮชย 6:5; 2 ธส 2:8; ฮบ 4:12)
m บ่อย่ำองุ่นเป็นภาพที่ใช้บ่อยๆ ในหนังสือของประกาศก เพื่อหมายถึงการที่พระเจ้าทรงทำลายศัตรูของประชากรของพระเจ้าในวันพิพากษา (เทียบ ปฐก 49:9-12; อสย 63:1-6; ยรม 25:30; ยอล 4:13) เกี่ยวกับ "เหล้าองุ่นคือการลงโทษ" ดู อสย 51:17 เชิงอรรถ h
n เป็นสมญาแสดงเกียรติสูงสุด (ดู 17:14; ฟป 2:9-11) ตรงข้ามกับชื่อดูหมิ่นพระเจ้าที่อยู่บนหัวของสัตว์ร้าย (วว 13:1; 17:3)
o ข้อความนี้สรุปกิจการของประกาศกเทียมดังที่กล่าวไว้ใน บทที่ 13:11-18
