(ไฟล์ "เสียงวรสาร" โดย วัดแม่พระกุหลาบทิพย์ กรุงเทพฯ)
บทเพลงของโมเสสและบทเพลงของลูกแกะa
15 1ข้าพเจ้าเห็นเครื่องหมายยิ่งใหญ่และน่าพิศวงอีกประการหนึ่งในสวรรค์ ทูตสวรรค์เจ็ดองค์ถือภัยพิบัติเจ็ดประการสุดท้าย เพราะภัยพิบัติทั้งเจ็ดนี้จะทำให้การลงโทษจากพระเจ้าสิ้นสุดลง 2ข้าพเจ้าเห็นสิ่งหนึ่งเหมือนทะเลแก้วปนไฟ เห็นบรรดาผู้มีชัยชนะต่อสัตว์ร้าย ต่อรูปปั้นของมัน และต่อเลขชื่อของมันกำลังยืนอยู่ริมทะเลแก้วนั้น ถือพิณของพระเจ้า 3และขับร้องบทเพลงของโมเสสbผู้รับใช้พระเจ้า และบทเพลงของลูกแกะว่า
ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าผู้ทรงสรรพานุภาพ
พระราชกิจของพระองค์ยิ่งใหญ่และน่าพิศวงยิ่งนัก
ข้าแต่พระราชาแห่งนานาชาติ
วิถีทางของพระองค์นั้นเที่ยงธรรมและสัตย์จริง
ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า
4ใครเล่าจะไม่ยำเกรงพระองค์และจะไม่ถวายพระเกียรติแด่พระนามพระองค์
เพราะพระองค์ผู้เดียวทรงศักดิ์สิทธิ์
ประชาชาติทั้งหลายจะมาและกราบนมัสการพระองค์
เพราะการพิพากษาเที่ยงธรรมของพระองค์ปรากฏชัดแจ้งแล้ว
ขันเจ็ดใบบรรจุภัยพิบัติc
5หลังจากนั้น ข้าพเจ้าเห็นนิมิตในสวรรค์ พระวิหารที่ประทับของพระเจ้าเปิดออก 6ทูตสวรรค์เจ็ดองค์ถือภัยพิบัติทั้งเจ็ดออกมา สวมเสื้อผ้าป่านสะอาดสุกใส มีแถบผ้าทองคำคาดที่อก 7ผู้มีชีวิตหนึ่งในสี่ตนมอบขันทองเจ็ดใบบรรจุการลงโทษจากพระเจ้าผู้ทรงชีวิตตลอดนิรันดรให้แก่ทูตสวรรค์ทั้งเจ็ดองค์ 8ควันจากพระสิริรุ่งโรจน์และจากพระอานุภาพของพระเจ้าลอยตลบเต็มพระวิหาร ไม่มีผู้ใดเข้าไปในพระวิหารdได้ จนกว่าภัยพิบัติทั้งเจ็ดประการของทูตสวรรค์เจ็ดองค์นั้นจะสิ้นสุดลง
15 a ภาพนิมิตเรื่องขันเจ็ดใบกล่าวซ้ำถึงนิมิตเรื่องแตรเจ็ดคัน (8:2ฯ) ระหว่างข้อ 1 และข้อ 5 มีบทเพลงสรรเสริญแทรกเข้ามา เป็นบทเพลงที่ผู้ได้รับความรอดพ้นร้องสรรเสริญพระองค์ผู้ทรงช่วยเขาให้รอดพ้น
b บทเพลงบทนี้ เป็นบทเพลงเฉลิมฉลองการปลดปล่อยเช่นเดียวกับบทเพลงของโมเสสใน อพย 15 เนื้อความของเพลงบทนี้ประกอบด้วยข้อความต่างๆ จากพระคัมภีร์ ไม่ได้เน้นถึงการลงโทษศัตรู แต่เน้นถึงชัยชนะของพระเจ้าและของผู้ที่เป็นของพระองค์
c ก่อนที่นครบาบิโลน (หรือกรุงโรม) จะถูกทำลาย (16:18-19) พระเจ้าทรงส่งภัยพิบัติชุดหนึ่งลงเหนือคนชั่ว (ภัยพิบัติหลายประการชวนให้คิดถึงภัยพิบัติที่เกิดขึ้นในอียิปต์ อพย 7-10) ทูตสวรรค์ผู้นำภัยพิบัติต่างออกมาจากที่ประทับของพระเจ้าซึ่งเป็นวิหารแท้ในสวรรค์ (11:19) ยน บรรยายถึงการกระทำของบรรดาทูตสวรรค์ โดยใช้ภาษาของพิธีกรรม เมื่อกล่าวถึงการที่พระเจ้าทรงสำแดงพระองค์
d ตามความคิดของ 2 มคบ 2:4-8 ที่ประทับของพระเจ้าจะต้องปรากฏมาอีกครั้งหนึ่ง และพระเจ้าจะต้องแสดงพระสิริรุ่งโรจน์อย่างในสมัยของโมเสส (อพย 40:34-35) และในสมัยของซาโลมอน (1 พกษ 8:10) อีกครั้งหนึ่ง เหตุการณ์ทั้งสองนี้จะนำหน้าการเสด็จมาของพระเมสสิยาห์และการเกิดใหม่ของประชากรที่พระเจ้าทรงเลือกสรร "พระสิริรุ่งโรจน์" (ดู อพย 24:16 เชิงอรรถ f) เป็นเครื่องหมายของการประทับอยู่ของพระเจ้า (เทียบ “การปรากฏของหีบพันธสัญญา” ใน วว 11:19)
