(ไฟล์ "เสียงวรสาร" โดย วัดแม่พระกุหลาบทิพย์ กรุงเทพฯ)
พยานสองคน
11 1ข้าพเจ้าได้รับไม้อ้อใช้รังวัดท่อนหนึ่งa พร้อมกับคำสั่งว่า “จงลุกขึ้น ไปวัดพระวิหารของพระเจ้า พระแท่นบูชา และนับจำนวนคนที่มานมัสการอยู่ที่นั่นb 2แต่จงอย่าวัดลานด้านนอกของพระวิหาร เพราะพระเจ้าประทานลานนี้แก่คนต่างศาสนาแล้ว คนเหล่านี้จะเหยียบย่ำนครศักดิ์สิทธิ์เป็นเวลาสี่สิบสองเดือนc 3เราจะให้พยานสองคนของเราสวมผ้ากระสอบ ประกาศพระวาจาเป็นเวลาหนึ่งพันสองร้อยหกสิบวัน 4พยานนี้คือต้นมะกอกเทศสองต้นและเชิงประทีปสองเชิงที่ตั้งอยู่เฉพาะพระพักตร์องค์พระผู้เป็นเจ้าของแผ่นดินd 5ผู้ใดต้องการทำร้ายพยานนี้ ไฟจะพลุ่งออกจากปากของพยานมาเผาผลาญบรรดาศัตรู ผู้ใดต้องการทำร้ายพยาน ผู้นั้นจะต้องถูกฆ่าเช่นนี้ 6พยานนี้มีอำนาจปิดท้องฟ้ามิให้ฝนตกตลอดเวลาที่เขาประกาศพระวาจา เขามีอำนาจเปลี่ยนน้ำให้กลายเป็นเลือด และมีอำนาจทำให้แผ่นดินประสบภัยพิบัติต่างๆ ทุกครั้งที่เขาต้องการ 7เมื่อเสร็จสิ้นการเป็นพยานแล้ว สัตว์ร้ายที่ขึ้นมาจากบาดาลe จะสู้รบกับพยานนี้ จะมีชัยชนะและฆ่าพยาน 8ศพของพยานจะอยู่ที่ลานของนครใหญ่fซึ่งเรียกเป็นสัญลักษณ์ว่าโสโดมและอียิปต์ ณ ที่นั้นองค์พระผู้เป็นเจ้าของเขาทรงถูกตรึงกางเขน 9ประชากรหลายกลุ่ม หลายเผ่า หลายภาษา หลายชาติจะมองดูศพของพยานอยู่สามวันครึ่ง และไม่ยอมให้นำศพไปฝังไว้ในคูหา 10ผู้อาศัยบนแผ่นดินจะยินดีที่เขาตาย จะฉลองและแลกเปลี่ยนของขวัญกัน เพราะประกาศกทั้งสองคนนี้ทรมานบรรดาผู้อาศัยอยู่บนแผ่นดินด้วย”
11สามวันครึ่งหลังจากนั้น พระเจ้าจะทรงเป่าลมปราณแห่งชีวิตเข้าไปในพยานทั้งสองคน เขาจะลุกขึ้นยืน ทุกคนที่แลเห็นจะหวาดกลัวอย่างมาก 12พยานทั้งสองคนได้ยินgเสียงดังจากสวรรค์ว่า “จงขึ้นมาข้างบนเถิด” ทั้งสองคนจึงขึ้นไปในหมู่เมฆสู่สวรรค์ขณะที่บรรดาศัตรูกำลังมองดู 13เวลานั้นเอง เกิดแผ่นดินไหวอย่างรุนแรง หนึ่งในสิบของนครนั้นพังทลาย ผู้คนจำนวนเจ็ดพันคนhล้มตายในแผ่นดินไหวครั้งนั้น คนที่เหลือหวาดกลัวอย่างยิ่ง ต่างถวายพระเกียรติแด่พระเจ้าแห่งสวรรค์
14วิบัติประการที่สองผ่านไป วิบัติประการที่สามกำลังมาถึงอย่างรวดเร็วi
แตรคันที่เจ็ด
15ทูตสวรรค์องค์ที่เจ็ดเป่าแตร เสียงหลายเสียงดังจากสวรรค์ว่า “อาณาจักรของโลกกลายเป็นอาณาจักรขององค์พระผู้เป็นเจ้าของเราและของพระคริสตเจ้าแล้ว พระองค์จะทรงครองราชย์ตลอดนิรันดร” 16ผู้อาวุโสทั้งยี่สิบสี่คนที่นั่งอยู่บนบัลลังก์เฉพาะพระพักตร์พระเจ้ากราบลงศีรษะจรดพื้นนมัสการพระเจ้า 17กล่าวว่า “ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าผู้ทรงสรรพานุภาพ พระองค์ผู้ทรงดำรงอยู่ในปัจจุบัน และในอดีต ข้าพเจ้าทั้งหลายขอบพระคุณพระองค์เพราะพระองค์ทรงแสดงพระอานุภาพยิ่งใหญ่และทรงเริ่มครองราชย์ 18บรรดาประชาชาติต่างโกรธแค้น พระพิโรธก็มาถึง ถึงเวลาแล้วที่พระองค์จะทรงพิพากษาบรรดาผู้ตายและประทานบำเหน็จแก่ผู้รับใช้ของพระองค์ คือบรรดาประกาศก บรรดาผู้ศักดิ์สิทธิ์ ผู้ยำเกรงพระนามพระองค์ทั้งน้อยใหญ่ ถึงเวลาแล้วที่พระองค์จะทรงทำลายผู้ที่ทำลายแผ่นดิน”
19พระวิหารของพระเจ้าในสวรรค์jเปิดออก มองเห็นหีบพันธสัญญาในพระวิหาร มีฟ้าแลบ ฟ้าร้องเสียงดัง แผ่นดินไหวและลูกเห็บตกอย่างหนัก
11 a สำเนาโบราณบางฉบับเสริมว่า "และทูตสวรรค์องค์นั้นยืนอยู่"
b พระวิหารที่ตั้งอยู่กลางนครเยรูซาเล็ม หมายถึง ประชากรของพระเจ้า (20:9; 21:1 เชิงอรรถ a; 1 คร 3:16-17; 16 เชิงอรรถ e) จะต้อง "ถูกวัด" (เทียบ ยรม 31:39; อสค 40:1-6; ศคย 2:5-9) แม้ผู้ไม่มีความเชื่อจะห้อมล้อมอยู่ (ข้อ 2) ผู้ซื่อสัตย์ต่อพระคริสตเจ้าจะไม่ถูกทำลาย (ดู 7:4; 14:1-5) เช่นเดียวกับอิสราเอลส่วนที่เหลือ (ดู อสย 4:3 )
c ช่วงเวลาสี่สิบสองเดือน หรือสามปีครึ่ง เหมือนกับที่พบใน ดนล เป็นสัญลักษณ์ของการถูกเบียดเบียน (เทียบ ลก 4:25; ยก 5:17) ในที่นี้ อาจหมายถึงการเบียดเบียนของจักรวรรดิโรมัน (สัตว์ร้ายในบทที่ 13; 17:10-14)
d ใน ศคย ต้นมะกอกเทศสองต้นเป็นสัญลักษณ์ หมายถึง โยชูวาและเศรุบบาเบล ผู้นำด้านศาสนาและด้านการเมืองของชาวยิวที่กลับจากเนรเทศ ซึ่งได้ปฏิสังขรณ์พระวิหารและสร้างเมืองขึ้นใหม่หลังการเนรเทศ ในที่นี้ ต้นมะกอกเทศอาจหมายถึงสองวีรบุรุษที่จะต้องสร้างพระวิหารใหม่ คือพระศาสนจักรของพระคริสตเจ้า ที่บรรยายไว้ใน ข้อ 5-6, 11-12 โดยใช้ลักษณะของโมเสสและเอลียาห์ (เทียบ มธ 17:3ฯ, 3 เชิงอรรถ e) เป็นการยากจะบอกว่าวีรบุรุษทั้งสองคนนี้เป็นใคร บางคนเสนอว่าน่าจะเป็นเปโตรและเปาโลซึ่งถูกประหารชีวิตเป็นมรณสักขีที่กรุงโรมในรัชสมัยของพระจักรพรรดิเนโร (ดู ข้อ 7-8)
e สัตว์ที่ขึ้นมาจากบาดาล อาจหมายถึงจักรพรรดิเนโร รูปแบบของผู้ต่อต้านพระคริสตเจ้า (เทียบ 13:1, 18; 17:8 พร้อมกับเชิงอรรถ)
f นครใหญ่ในที่นี้คือบาบิโลน ซึ่งหมายถึง กรุงโรม (ดู 16:19; 17:18; 18:10, 16, 18, 19) มีชื่อว่า “โสโดมและอียิปต์” เพราะได้ทำผิดสองประการ คือปฏิเสธไม่ยอมรับผู้นำสารของพระเจ้าและกดขี่ประชากรของพระคริสตเจ้า (ดู 17:4-6) ในที่นี้ นครใหญ่ยังหมายถึงกรุงเยรูซาเล็มซึ่งเป็นทั้งนครศักดิ์สิทธิ์ (11:1) และยังได้ "ฆ่าบรรดาประกาศก" ด้วย (มธ 23:37)
g สำเนาโบราณบางฉบับว่า "ข้าพเจ้าได้ยิน"
h จำนวนเจ็ดพันใช้เป็นสัญลักษณ์ หมายถึง ประชากรทุกชั้นในสังคม (เลขเจ็ด) ซึ่งมีจำนวนมากมาย (เลขพัน)
i ข้อความใน 9:13-11:14 กล่าวถึงวิบัติประการที่สอง (แตรคันที่หก) 11:15-19 (แตรคันที่เจ็ด) เป็นการเกริ่นถึงวิบัติประการที่สามซึ่งจะกล่าวถึงอย่างละเอียดในเรื่องการล่มสลายของกรุงบาบิโลน (กรุงโรม) ในบทที่ 17-18
j พระวิหารในสวรรค์ในข้อนี้ต่างจากวิหารที่กรุงเยรูซาเล็มซึ่งกล่าวถึงในข้อ 1 และ 2 พระวิหารนี้มีหีบพันธสัญญาใหม่ (อพย 25) อันเป็นที่พำนักถาวรของพระเจ้าในหมู่ประชากรของพระองค์ (ดู 2 มคบ 2:5-8; ปชญ 9:8 เชิงอรรถ d)
