(ไฟล์ "เสียงวรสาร" โดย วัดแม่พระกุหลาบทิพย์ กรุงเทพฯ)
การลงโทษครั้งสุดท้ายใกล้มาถึง
10 1ข้าพเจ้าเห็นทูตสวรรค์ทรงพลังอีกองค์หนึ่งลงมาจากสวรรค์ มีเมฆล้อมรอบ มีรุ้งอยู่เหนือศีรษะ ใบหน้าเหมือนดวงอาทิตย์ ขาเหมือนเสาลุกเป็นไฟ 2ทูตสวรรค์องค์นี้ถือม้วนหนังสือเล็กๆ ที่คลี่แล้วa วางเท้าขวาในทะเลและวางเท้าซ้ายบนแผ่นดิน 3ร้องเสียงดังเหมือนเสียงสิงโตคำราม เมื่อทูตสวรรค์ร้องตะโกน ฟ้าร้องทั้งเจ็ดก็พูดเสียงดังด้วยb 4เมื่อฟ้าร้องทั้งเจ็ดพูดแล้ว ข้าพเจ้ากำลังบันทึกคำพูดนั้น แต่ได้ยินเสียงจากสวรรค์กล่าวว่า “จงเก็บข้อความที่ฟ้าร้องทั้งเจ็ดกล่าวไว้นี้เป็นความลับ อย่าบันทึก”c 5แล้วทูตสวรรค์ที่ข้าพเจ้าเห็นยืนอยู่บนทะเลและบนแผ่นดินก็ชูมือขวาขึ้นสู่สวรรค์d 6สาบานโดยอ้างพระนามพระองค์ผู้ทรงดำรงอยู่ตลอดนิรันดร ผู้ทรงสร้างสวรรค์และทุกสิ่งที่อยู่ในสวรรค์ ผู้ทรงสร้างแผ่นดินและทุกสิ่งที่อยู่บนแผ่นดิน ผู้ทรงสร้างทะเลและทุกสิ่งที่อยู่ในทะเลว่า “เวลารอคอยจะไม่มีอีกแล้ว 7วันที่ทูตสวรรค์องค์ที่เจ็ดเป่าแตร ธรรมล้ำลึกของพระเจ้าeจะเป็นความจริง ดังที่ทรงประกาศข่าวดีแก่บรรดาประกาศกผู้รับใช้ของพระองค์”
ผู้เห็นนิมิตกลืนม้วนหนังสือf
8เสียงที่ข้าพเจ้าได้ยินจากสวรรค์กล่าวแก่ข้าพเจ้าอีกครั้งหนึ่งว่า “จงไปเอาม้วนหนังสือที่คลี่อยู่ในมือของทูตสวรรค์ซึ่งยืนอยู่ในทะเลและบนแผ่นดิน” 9ข้าพเจ้าจึงไปหาทูตสวรรค์และขอม้วนหนังสือเล็กๆ นั้น ทูตสวรรค์บอกข้าพเจ้าว่า “จงเอาไปและกินเถิด มันจะทำให้ท้องของท่านขม แต่เมื่ออยู่ในปาก มันจะหวานเหมือนน้ำผึ้ง” 10ข้าพเจ้าจึงนำม้วนหนังสือเล็กๆ นั้นจากมือของทูตสวรรค์แล้วกิน เมื่ออยู่ในปากมันหวานเหมือนน้ำผึ้ง แต่เมื่อข้าพเจ้ากลืนลงไป ก็รู้สึกขมในท้องg 11มีผู้บอกข้าพเจ้าว่า “ท่านต้องประกาศพระวาจาอีกเกี่ยวกับประชาชน ชนชาติ ภาษา และกษัตริย์จำนวนมาก”
10 a ม้วนหนังสือที่ยอห์นได้รับนี้ไม่เหมือนกับม้วนหนังสือมีตราผนึกที่ลูกแกะได้รับ (5:2) ม้วนหนังสือที่ยอห์นได้รับนี้เป็นม้วนเล็กๆ และคลี่อยู่แล้ว
b เสียงฟ้าร้อง คือ พระสุรเสียงของพระเจ้า (เทียบ สดด 29:3-9)
c ยอห์นต้องเก็บข้อความที่ได้ยินไว้เป็นความลับ (เทียบ ดนล 12:4; 2 คร 12:4) เพราะยังไม่ถึงเวลาที่ข้อความเหล่านั้นจะเป็นความจริง (ข้อ 7) แต่ยอห์นได้รับคำสั่งให้เขียนสิ่งที่ได้เห็นได้ยินใน 1:11, 19; ฯลฯ 22:10
d ทูตสวรรค์สัมผัสกับอากาศ ทะเลและแผ่นดิน ซึ่งเป็นองค์ประกอบของจักรวาล กำลังจะสาบานโดยออกพระนามพระเจ้าผู้ทรงสร้างทั้งสามสิ่งขึ้นมา (เทียบ ปฐก 14:22; อพย 20:11; ฉธบ 32:40; นหม 9:6 )
e “ธรรมล้ำลึก” นี้หมายถึงการสถาปนาพระอาณาจักรเป็นการถาวร และเครื่องหมายของการสถาปนานี้คือการทำลายศัตรูทั้งสิ้นของประชากรของพระเจ้า (บทที่ 17; บทที่ 18; 20:7-10) เกี่ยวกับ "ธรรมล้ำลึก" หรือ "ความลับ" ที่พระเจ้าทรงเปิดเผยในยุคสุดท้าย ดู รม 11:25; 16:25 เชิงอรรถ l; 2 ธส 2:6ฯ
f การกลืนม้วนหนังสือนี้ยกมาจากเรื่องการเรียกประกาศกเอเสเคียล (อสค 2:8-3:3; เทียบ ยรม 15:16) คำสั่งนี้เป็นการย้ำถึงภารกิจของยอห์น (1:1-2, 9-20) ให้เจาะจงมากขึ้น
g ม้วนหนังสือซึ่งหมายถึงข่าวที่ต้องประกาศนี้มีรสหวาน เพราะเป็นการประกาศชัยชนะของพระศาสนจักร แต่มีรสขมด้วยเพราะเป็นการประกาศล่วงหน้าถึงความทุกข์ทรมานที่พระศาสนจักรจะต้องได้รับ (11:1-13 )