(ไฟล์ "เสียงวรสาร" โดย วัดแม่พระกุหลาบทิพย์ กรุงเทพฯ)
หนังสือวิวรณ์ของนักบุญยอห์น
อารัมภบท
1 1ต่อไปนี้เป็นการเปิดเผยเรื่องพระเยซูคริสตเจ้าa
พระเจ้าทรงเปิดเผยแก่พระเยซูคริสตเจ้า เพื่อจะได้แจ้งแก่บรรดาผู้รับใช้ของพระองค์b ถึงสิ่งที่จะต้องเกิดขึ้นในเร็วๆ นี้ พระเยซูคริสตเจ้าทรงส่งทูตสวรรค์มาพบยอห์นผู้รับใช้ของพระองค์เพื่ออธิบายความหมายc 2ยอห์นเป็นพยานถึงพระวาจาของพระเจ้าและเป็นพยานถึงคำยืนยันของพระเยซูคริสตเจ้าตามที่เขาเห็น 3ความสุขdจงมีแก่บรรดาผู้อ่านและผู้ฟังถ้อยคำของการประกาศพระวาจานี้และปฏิบัติตามข้อความที่เขียนไว้ เพราะเหตุการณ์eนั้นใกล้เข้ามาแล้ว
I. จดหมายถึงพระศาสนจักรในแคว้นอาเซีย
คำขึ้นต้นและคำทักทายf
4จากยอห์น ถึงพระศาสนจักรทั้งเจ็ดแห่งในแคว้นอาเซีย ขอพระหรรษทานและสันติสุขสถิตกับท่านทั้งหลาย จากพระองค์ผู้ทรงดำรงอยู่ในปัจจุบัน ผู้ทรงดำรงอยู่ในอดีตและผู้เสด็จมาg จากจิตทั้งเจ็ดซึ่งอยู่เบื้องหน้าพระบัลลังก์ของพระองค์ 5และจากพระเยซูคริสตเจ้า องค์พยานที่ซื่อสัตย์และเป็นบุคคลแรกที่กลับคืนพระชนมชีพจากบรรดาผู้ตาย ประมุขของบรรดากษัตริย์บนแผ่นดินh พระองค์ทรงรักเราและทรงปลดเราให้พ้นจากบาปiของเราด้วยพระโลหิตของพระองค์ 6พระองค์ทรงแต่งตั้งพวกเราให้เป็นกษัตริย์และสมณะเพื่อรับใช้พระเจ้าjพระบิดาของพระองค์ ขอพระสิริรุ่งโรจน์และอานุภาพจงมีแด่พระองค์ตลอดนิรันดร อาเมนk 7ดูเถิด พระองค์กำลังเสด็จมาพร้อมกับหมู่ก้อนเมฆ ทุกคนแม้ผู้ที่เคยแทงพระองค์จะแลเห็นพระองค์ ชนทุกชาติบนแผ่นดินจะข้อน-อกร่ำไห้ถึงพระองค์ ใช่แล้ว อาเมน 8พระเจ้าองค์พระผู้เป็นเจ้าผู้ทรงดำรงอยู่ในปัจจุบัน ผู้ทรงดำรงอยู่ในอดีตและผู้เสด็จมา พระผู้ทรงสรรพานุภาพตรัสว่า “เราคือ อัลฟาและโอเมก้า”l
ภาพนิมิตเบื้องต้น
9ข้าพเจ้าคือยอห์น พี่น้องผู้ร่วมทุกข์ในการถูกเบียดเบียนกับท่านทั้งหลาย ผู้ร่วมในพระอาณาจักรและในการเพียรทนเดชะพระเยซูเจ้า ข้าพเจ้ามาอยู่ที่เกาะชื่อปัทมอสm เพราะพระวาจาของพระเจ้าและเพราะการเป็นพยานถึงพระเยซูเจ้า 10ในวันขององค์พระผู้เป็นเจ้าวันหนึ่ง พระจิตเจ้าทรงบันดาลให้ข้าพเจ้าตกอยู่ในภวังค์ และได้ยินเสียงดังดุจเสียงแตรอยู่เบื้องหลังข้าพเจ้า เสียงนั้นกล่าวว่า 11“จงเขียนสิ่งที่ท่านเห็นไว้ในม้วนหนังสือ และส่งไปให้พระศาสนจักรทั้งเจ็ดแห่ง คือพระศาสนจักรที่เมืองเอเฟซัส สเมอร์นา เปอร์กามัม ธิอาทิรา ซาร์ดิส ฟีลาเดลเฟีย และเลาดีเซีย” 12ข้าพเจ้าหันไปดูว่าผู้ใดกำลังพูดกับข้าพเจ้า เมื่อหันไปแล้ว ข้าพเจ้าก็เห็นเชิงตะเกียงทองคำเจ็ดเชิง 13ในกลุ่มเชิงตะเกียงเหล่านั้น ข้าพเจ้าเห็นผู้หนึ่งคล้ายบุตรแห่งมนุษย์n สวมเสื้อยาวกรอมเท้า มีผ้าทองคาดที่อก 14ผมขาวเหมือนกับขนแกะและหิมะ นัยน์ตาลุกโชติช่วงเหมือนเปลวเพลิง 15เท้าสุกใสเหมือนทองสัมฤทธิ์ที่หลอมอยู่ในเตาไฟ เสียงของเขาดังเหมือนเสียงน้ำไหลเชี่ยว 16เขาถือดาวเจ็ดดวงในมือขวา มีดาบสองคมออกมาจากปาก ใบหน้าของเขาดูเหมือนดวงอาทิตย์ที่ส่องแสงแรงกล้า
17เมื่อเห็นเขา ข้าพเจ้าล้มลงแทบเท้าของเขาเหมือนคนตาย แต่เขาวางมือขวาบนตัวข้าพเจ้า กล่าวว่า “อย่ากลัวเลย เราเป็นทั้งเบื้องต้นและบั้นปลาย 18เราเป็นผู้มีชีวิตo เราตายไปแล้ว แต่บัดนี้เรามีชีวิตอยู่ตลอดนิรันดร เรามีอำนาจเหนือความตายและเหนือแดนผู้ตายp 19ดังนั้น จงเขียนสิ่งที่ท่านได้เห็น คือ สิ่งที่กำลังเป็นอยู่ในปัจจุบันq และสิ่งที่จะเกิดขึ้นในภายหลัง 20ธรรมล้ำลึกของดาวเจ็ดดวงที่ท่านเห็นในมือขวาของเรา และธรรมล้ำลึกของเชิงตะเกียงทองคำเจ็ดเชิงนั้นคือ ดาวเจ็ดดวงหมายถึงทูตสวรรค์rของพระศาสนจักรทั้งเจ็ดแห่ง และเชิงตะเกียงทั้งเจ็ดเชิงหมายถึงพระศาสนจักรทั้งเจ็ดแห่ง”
1 a แปลตามตัวอักษร “การเปิดเผยของพระเยซูคริสตเจ้า” ซึ่งมีความหมายทั้งพระเยซูเจ้าทรงเป็นผู้เปิดเผย หรือว่าทรงเป็นเนื้อหาสาระของการเปิดเผย
b "ผู้รับใช้ของพระองค์" หมายถึง ประกาศกในพระศาสนจักรยุคแรก (ดู 10:7; 11:18; 22:6; กจ 11:27 เชิงอรรถ m; อมส 3:7) แต่คำนี้ตามปกติยังใช้สำหรับหมายถึงผู้เป็นศิษย์ติดตามของพระคริสตเจ้าทุกคนด้วย (2:20; 7:3; 19:2, 5; 22:3, 6)
c พระเจ้าทรงส่งทูตสวรรค์ (22:16; ดู ปฐก 16:7 เชิงอรรถ c; อสค 40:3 เชิงอรรถ d) ซึ่งอาจเป็นผู้แทนของพระคริสตเจ้าตาม วว 1:13; และ 14:14, 15
d เป็น “ความสุข” แรกในเจ็ดประการที่กล่าวถึงใน วว ส่วนอีกหกประการ ดู 14:13; 16:15; 19:9; 20:6; 22:7; 22:14
e “เหตุการณ์” นี้หมายถึง เวลาที่พระเยซูเจ้าจะเสด็จกลับมาอย่างรุ่งโรจน์ (ดู 1:7; และ 3:11; 22:10, 12, 20)
f ข้อความตอนนี้ยกข้อความจากพันธสัญญาเดิมหลายข้อที่กล่าวถึงพระเมสสิยาห์ กษัตริย์ซึ่งจะเสด็จกลับมาอย่างรุ่งโรจน์ จะทรงรับการแต่งตั้งอย่างสง่า และจะปกครองประชากรของพระเจ้าเพื่อทำให้พระสัญญาที่ทรงกระทำไว้กับกษัตริย์ดาวิดเป็นความจริง ความคิดนี้เป็นสาระสำคัญของหนังสือวิวรณ์ทั้งเล่ม
g ข้อความนี้เป็นสูตร (1:8; 4:8; 11:17; 16:5) ที่ใช้บ่อยในวรรณกรรมของชาวยิว เป็นการขยายความพระนาม “ยาห์เวห์” ที่ทรงเผยให้โมเสสรู้ (อพย 3:14) พระนาม “ผู้เป็น” มีความหมายทั้งในอดีต ปัจจุบันและอนาคต ให้สังเกตว่า วว แก้ไขวลีสุดท้ายจาก “จะเป็น” ว่า “เสด็จมา” วว เน้น “วันของพระเจ้าซึ่งจะมาถึง”
h พระเมสสิยาห์ทรงเป็น "พยาน" ถึงพระสัญญาที่พระเจ้าได้ทรงกระทำไว้กับกษัตริย์ดาวิด (2 ซมอ 7:1 เชิงอรรถ a; สดด 89; อสย 55:3-4; ศคย 12:8) ทั้งด้วยพระองค์เองและอาศัยกิจการที่ทรงกระทำ ในเมื่อพระเมสสิยาห์ทรงทำให้พระสัญญานี้เป็นความจริง พระองค์จึงทรงเป็นพระวจนาตถ์ทรงฤทธิ์ของพระเจ้า "เป็นผู้ตอบสนองพระประสงค์" ของพระเจ้าอย่างสมบูรณ์ (เป็นองค์ “อาเมน”) (3:14; 19:11, 13; 2 คร 1:20) พระคริสตเจ้าไม่เพียงแต่ทรงเป็นทายาทของกษัตริย์ดาวิด (5:5; 22:16) เท่านั้น แต่ทรงเป็นมนุษย์คนแรกที่กลับคืนชีพจากบรรดาผู้ตาย (คส 1:18) พระองค์จะทรงปกครองจักรวาลทั้งสิ้น เมื่อจะทรงทำลายศัตรูของ พระองค์จนหมดสิ้นแล้ว (วว 19:16; ดนล 7:14)
i สำเนาโบราณบางฉบับว่า "ทรงล้างเรา…"
j ผู้ที่ติดตามพระเมสสิยาห์และได้รับการอภัยบาปจากพระองค์แล้ว (ข้อ 5) จะเป็นสมณราชตระกูล (กษัตริย์สมณะ) (อพย 19:3 เชิงอรรถ c และข้อ 6) เป็นกษัตริย์เพราะเขาจะปกครองประชาชาติทั้งหลาย (อสย 54:11-17; ดนล 7:22, 27; ศคย 12:1-3; เทียบ วว 2:26; 5:10; 20:6; 22:5) เป็นสมณะเพราะจะเป็นหนึ่งเดียวกับพระเยซูเจ้า ผู้ทรงเป็นพระเมสสิยาห์ สมณะ และจะถวายจักรวาลแด่พระเจ้าเป็นการสรรเสริญพระองค์
k บทถวายพระพรที่เราพบบ่อยๆ ในหนังสือวิวรณ์สะท้อนให้เราสัมผัสกับพิธีกรรมในสมัยโบราณ บทถวายพระพรเหล่านี้มักจะมีข้อความที่กล่าวถึงคุณลักษณะของพระคริสตเจ้ารวมอยู่ด้วย เพราะพระองค์ในภาพของ “ลูกแกะ” มีความสัมพันธ์กับพระบิดาหลายแบบด้วยกัน (ดู 5:6 เชิงอรรถ e) ในสมัยนั้น คริสตชนที่ได้ฟังบทถวายพระพรเหล่านี้น่าจะต้องเข้าใจว่า บทถวายพระพรเหล่านี้เป็นการประท้วงธรรมเนียมการกราบไหว้จักรวรรดิและพระจักรพรรดิเป็นเทพเจ้า
l “อัลฟาและโอเมก้า” ตัวอักษรตัวแรกและตัวสุดท้ายในภาษากรีก (21:6; 22:13) “อัลฟา” จึงหมายถึงลักษณะของพระเจ้า ในฐานะผู้ให้กำเนิดทุกสิ่ง (อสย 41:4; 44:6) “โอเมก้า” จึงหมายความว่า พระเจ้าทรงเป็นจุดหมายของทุกสิ่ง ลักษณะทั้งสองประการนี้ถูกนำมาใช้กับพระคริสตเจ้าด้วย (เทียบ วว 1:17; 2:8)
m ยอห์นคงถูกเนรเทศไปที่เกาะนี้เพราะเป็นคริสตชน
n “บุตรแห่งมนุษย์” หมายถึง พระเมสสิยาห์ในฐานะผู้พิพากษา (เทียบ ดนล 7:13; และ 10:6) เสื้อคลุมยาวเป็นสัญลักษณ์ของการเป็นสมณะ (ดู อพย 28:4; 29:5; ศคย 3:4) ผ้าทองคำคาดที่อกหมายถึงการเป็นกษัตริย์ (ดู 1 มคบ 10:89;) ผมสีขาวหมายถึงนิรันดรภาพ (ดู ดนล 7:9) นัยน์ตาที่ลุกโชติช่วง (เพื่อวินิจฉัยความคิดและจิตใจ ดู วว 2:23) หมายถึงความรู้อย่างพระเจ้า เท้าสุกใสเหมือนทองสัมฤทธิ์ (ดู ดนล 2:31-45) หมายถึงความมั่นคง ความสุกใสของเท้าและใบหน้า พร้อมกับเสียงอันทรงอานุภาพหมายถึงความยิ่งใหญ่สง่างามที่ทำให้เกิดความเกรงขาม บุตรแห่งมนุษย์ทรงปกครอง (ถือในมือขวา) พระศาสนจักรทั้งเจ็ดแห่ง (ดาวเจ็ดดวง ดู ข้อ 20) พระองค์ทรงพร้อมที่จะตัดสินคริสตชนที่ไม่มีความเชื่อให้ต้องรับโทษถึงตาย (ดาบสองคม) (ดู 2:16; 19:15 เชิงอรรถ l; และ อสย 49:2; อฟ 6:17; ฮบ 4:12) คุณลักษณะของการเป็นผู้พิพากษาเหล่านี้จะถูกนำมาใช้ทีละประการในคำขึ้นต้นของจดหมายทั้งเจ็ดฉบับ เพื่อบอกถึงสภาพของพระศาสนจักรแต่ละแห่งที่รับจดหมาย
o “ผู้มีชีวิต” หมายถึง “ผู้ทรงมีชีวิตโดยพระองค์เอง" (ดู ยน 1:4; 3:15 เชิงอรรถ j; 5:21, 26) ยน ต้องการเน้นว่า พระคริสตเจ้าผู้ทรงกลับคืนพระชนมชีพนั้นทรงชีวิตอยู่ที่นี่และขณะนี้
p แปลตามตัวอักษรได้ว่า "ถือกุญแจแห่งความตายและกุญแจแห่งแดนผู้ตาย" “แดนผู้ตาย” เท่ากับ “Hades” ในภาษากรีก และ sheol ในภาษาฮีบรู (ดู กดว 16:33 เชิงอรรถ f) พระคริสตเจ้าทรงมีอำนาจที่จะปลดปล่อยวิญญาณออกจากแดนผู้ตาย (ยน 5:26-28)
q "สิ่งที่กำลังเป็นอยู่ในปัจจุบัน" หมายถึง เหตุการณ์ที่มีเขียนไว้ในจดหมายในบทที่ 2 และ 3 ส่วน “สิ่งที่จะเกิดขึ้นในภายหลัง” หมายถึง เหตุการณ์ที่จะกล่าวถึงในบทที่ 4-22
r ชาวยิวคิดว่า ทูตสวรรค์ปกครองดูแลไม่เพียงแต่โลกวัตถุเท่านั้น (ดู 7:1; 14:18; 16:5) แต่ยังปกครองดูแลแต่ละคนและแต่ละชุมชนด้วย (ดู อพย 23:20 เชิงอรรถ i) ดังนั้น พระศาสนจักรแต่ละแห่งจึงมีทูตสวรรค์คอยปกครองดูแล จดหมายแต่ละฉบับเขียนถึงทูตสวรรค์นี้ แต่พระศาสนจักรทั้งหลายยังอยู่ในพระหัตถ์ของพระคริสตเจ้า คือ พระองค์ทรงปกครองดูแลและปกป้องพระศาสนจักรเหล่านี้ด้วย
