(ไฟล์ "เสียงวรสาร" โดย วัดแม่พระกุหลาบทิพย์ กรุงเทพฯ)
จดหมายของนักบุญเปาโลถึงชาวฟีลิปปี
คำขึ้นต้น
1 1จากเปาโลและทิโมธี ผู้รับใช้พระคริสตเยซู
ถึงผู้ศักดิ์สิทธิ์ในพระคริสตเยซูทุกคนซึ่งอยู่ที่เมืองฟีลิปปี รวมทั้งผู้ปกครองดูแลaและสังฆานุกร
2ขอพระหรรษทานและสันติสุขจากพระเจ้าพระบิดาของเรา และจากพระเยซูคริสต์องค์พระผู้เป็นเจ้าสถิตกับท่านทั้งหลายเถิด
คำขอบพระคุณและคำอธิษฐาน
3ข้าพเจ้าขอบพระคุณพระเจ้าของข้าพเจ้าทุกครั้งที่ระลึกถึงท่าน 4ในการอธิษฐานภาวนาทุกครั้ง ข้าพเจ้าวอนขอพระพรเพื่อทุกท่านอยู่เสมอด้วยความชื่นชมb 5เพราะท่านทั้งหลายร่วมมือประกาศข่าวดีcตั้งแต่วันแรกdจนกระทั่งบัดนี้ 6ข้าพเจ้ามั่นใจว่าพระเจ้าผู้ทรงเริ่มกิจการดีนี้ในท่านแล้ว จะทรงกระทำต่อไปให้สำเร็จบริบูรณ์จนถึงวันของพระคริสตเยซู 7ข้าพเจ้ารู้สึกเช่นนี้เกี่ยวกับท่านทั้งหลายก็เหมาะสมแล้ว เพราะข้าพเจ้ามีท่านอยู่ในใจ ท่านทั้งหลายได้รับส่วนในพระหรรษทานร่วมกับข้าพเจ้า ทั้งเมื่อข้าพเจ้าถูกจองจำ และเมื่อข้าพเจ้าทำงานปกป้องให้การประกาศข่าวดีมั่นคงอยู่ได้ 8พระเจ้าทรงเป็นพยานให้ข้าพเจ้าได้ว่า ข้าพเจ้ารักและเอ็นดูท่านเพียงใดในความรักของพระคริสตเยซู 9ข้าพเจ้าอธิษฐานภาวนาขอให้ความรักของท่านทวียิ่งขึ้น ทำให้เกิดความรู้และวิจารณญาณทุกเรื่อง 10ท่านจะแยกได้ว่าสิ่งใดดีเยี่ยมe จะได้เป็นผู้บริสุทธิ์ปราศจากคำตำหนิจนถึงวันของพระคริสตเจ้า 11จะได้บริบูรณ์ด้วยผลแห่งความชอบธรรมซึ่งจะเกิดขึ้นโดยทางพระเยซูคริสตเจ้า เพื่อพระสิริรุ่งโรจน์และการสรรเสริญพระเจ้า
สภาพชีวิตของนักบุญเปาโล
12พี่น้องทั้งหลาย ข้าพเจ้าต้องการให้ท่านรู้ว่า สภาพชีวิตของข้าพเจ้าในปัจจุบันfกลายเป็นการส่งเสริมการประกาศข่าวดี 13ทุกคนทั้งในสำนักผู้ว่าราชการgและคนทั่วไปรู้ดีว่า ข้าพเจ้าถูกจองจำเพื่อพระคริสตเจ้า 14บรรดาพี่น้องส่วนใหญ่ในองค์พระผู้เป็นเจ้าจึงเชื่อมั่นยิ่งขึ้นจากการที่ข้าพเจ้าถูกจองจำ และยิ่งมีความกล้ามากขึ้นที่จะประกาศพระวาจาhโดยไม่มีความเกรงกลัวใดๆ 15บางคนประกาศสอนเรื่องพระคริสตเจ้าเพราะความอิจฉาและแข่งขันชิงดี แต่บางคนประกาศสอนด้วยเจตนาดี 16กลุ่มหลังนี้ทำเพราะความรัก รู้ว่าข้าพเจ้าอยู่ที่นี่เพื่อปกป้องข่าวดี 17ส่วนกลุ่มแรกนั้นประกาศสอนเรื่องพระคริสตเจ้าเพราะต้องการแข่งขันชิงดี มิใช่เพราะเจตนาบริสุทธิ์ คิดเพียงแต่จะเพิ่มความทุกข์แก่ข้าพเจ้าซึ่งถูกจองจำอยู่แล้วเท่านั้น 18แต่จะเป็นอะไรไปเล่า ไม่ว่าโดยวิธีใด จะเป็นเพราะความเสแสร้งหรือด้วยใจจริงก็ตาม พระคริสตเจ้าก็ทรงได้รับการประกาศแล้ว เพราะเหตุนี้ ข้าพเจ้าจึงมีความยินดี และจะยินดีต่อไป 19ข้าพเจ้ารู้ว่า สิ่งนี้จะทำให้ข้าพเจ้ารอดพ้น ด้วยคำอธิษฐานภาวนาของท่านทั้งหลาย และด้วยความช่วยเหลือจากพระจิตของพระเยซูคริสตเจ้า 20ตามที่ข้าพเจ้ามุ่งมั่นรอคอยอย่างกระตือรือร้น และหวังว่าข้าพเจ้าจะไม่อับอายเลย แต่จะพูดอย่างกล้าหาญว่า พระคริสตเจ้าจะทรงได้รับเกียรติในร่างกายของข้าพเจ้าi ณ บัดนี้ เหมือนกับในอดีต ไม่ว่าข้าพเจ้าจะเป็นหรือตายก็ตาม 21ข้าพเจ้าคิดว่าการมีชีวิตอยู่ก็คือพระคริสตเจ้า และการตายก็เป็นกำไร 22หากการมีชีวิตอยู่ในโลกนี้เป็นโอกาสให้ข้าพเจ้าทำงานได้ผลแล้ว ข้าพเจ้าก็ไม่รู้ว่าจะเลือกสิ่งใดดี 23ข้าพเจ้ารู้สึกลังเล คือปรารถนาจะพ้นจากชีวิตนี้ไปเพื่ออยู่กับพระคริสตเจ้าj ซึ่งจะเป็นการดีกว่ามาก 24แต่การมีชีวิตอยู่ในโลกนี้ต่อไปก็จำเป็นอย่างยิ่งสำหรับท่านทั้งหลาย 25เมื่อข้าพเจ้ามั่นใจเช่นนี้แล้ว ข้าพเจ้าก็รู้ว่าข้าพเจ้าจะอยู่ต่อไปและอยู่เคียงข้างท่านทุกคนk เพื่อช่วยให้ท่านก้าวหน้าและชื่นชมในความเชื่อ 26เพื่อท่านทั้งหลายจะได้ภูมิใจพระคริสตเยซูยิ่งขึ้น เพราะข้าพเจ้าได้กลับมาอยู่กับท่านอีกครั้งหนึ่ง
การต่อสู้เพื่อความเชื่อ
27ท่านทั้งหลายจงประพฤติตนlให้คู่ควรกับข่าวดีของพระคริสตเจ้า ข้าพเจ้าจะมาพบท่านและเห็นกับตา หรืออยู่ไกลและเพียงแต่ได้ยินเรื่องราวเกี่ยวกับท่าน ข้าพเจ้าก็จะได้รู้ว่าท่านทั้งหลายยังยืนหยัดมั่นคงอยู่ในจิตเดียวกัน 28และร่วมเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกันต่อสู้เพื่อความเชื่อที่มาจากการประกาศข่าวดี ไม่เกรงกลัวผู้ต่อต้านแต่ประการใด ความกล้าหาญนี้เป็นข้อพิสูจน์ว่าผู้ต่อต้านจะพินาศ ส่วนท่านทั้งหลายจะรอดพ้น ความรอดพ้นนี้มาจากพระเจ้า 29เพราะท่านได้รับพระพรเพราะเห็นแก่พระคริสตเจ้า ไม่เพียงพระพรที่จะเชื่อในพระองค์เท่านั้น แต่รวมพระพรที่จะทนทรมานเพื่อพระองค์ด้วย 30ท่านกำลังเผชิญกับการต่อสู้แบบเดียวกันกับที่ท่านได้เห็นข้าพเจ้าเผชิญมาในอดีต และที่ท่านได้ฟังว่าข้าพเจ้ากำลังเผชิญอยู่ในปัจจุบันนี้ด้วยm
1 a คำว่า “ผู้ปกครองดูแล” ในที่นี้แปลจากคำว่า episkopos ซึ่งยังไม่มีความหมายของคำว่า “สังฆราช” เช่นในปัจจุบัน (ดู ทต 1:5ฯ;) และคำว่า “สังฆานุกร” แปลจากคำว่า “diakonos” ซึ่งหมายถึงผู้ทำหน้าที่เป็น “ผู้ช่วย” ผู้ปกครองดูแลอีกทอดหนึ่ง (กจ 6:1-6; 1 ทธ 3:8-13)
b ลักษณะเด่นประการหนึ่งของจดหมายฉบับนี้ คือ ความยินดี (ดู ข้อ 18, 25; 2:2, 17, 28, 29; 3:1; 4:1, 4, 10)
c ชาวฟีลิปปีได้ร่วมมือกับเปาโล มิใช่เพียงโดยส่งเงินไปช่วยเท่านั้น (4:14-16) แต่ยังร่วมเป็นพยาน (1:7; เทียบ 2:15-16) เมื่อพวกเขาได้รับความทุกข์อย่างที่เปาโลได้รับเพื่อข่าวดี (1:29-30)
d หมายถึง ตั้งแต่วันที่พวกเขาได้กลับใจ (ดู กจ 16:12-40)
e ผลของความรักที่เจริญขึ้น (เทียบ ฮชย 14:9; และ กท 5:22; อฟ 5:9) คือ ความรู้และวิจารณญาณถึง “สิ่งดียอดเยี่ยม” (รม 2:18) นอกจากนั้น ความรักที่ถูกต้องและอบอุ่นจะต้องพัฒนาขึ้นจนสมบูรณ์ (ข้อ 11) เกินขอบเขตข้อกำหนดทั้งหลาย (กท 5:23 เชิงอรรถ l)
f หมายถึง การถูกจับกุมและถูกจองจำของเปาโลขณะรอการพิจารณาคดี
g ถ้าเปาโลเขียนจดหมายนี้จากกรุงโรม ข้อความนี้คงจะหมายถึงหน่วยทหารองครักษ์ (ซึ่งตั้งอยู่นอกกำแพงเมือง) แต่ถ้าเปาโลเขียนจากเอเฟซัสหรือซีซารียา ข้อความนี้คงหมายถึงข้าราชการในสำนักผู้ว่าราชการ (Praetorium) ซึ่งเป็นที่พักทางการของผู้ว่าราชการในแต่ละเมืองเหล่านั้น
h สำเนาโบราณบางฉบับเสริมว่า “ของพระเจ้า” หรือ “ขององค์พระผู้เป็นเจ้า”
i โดยทางศีลล้างบาปและศีลมหาสนิท คริสตชนก็ชิดสนิทแนบแน่นกับพระคริสตเจ้า (ดู 1 คร 6:15-16; 10:17; 12:12ฯ, 27; กท 2:20; อฟ 5:30) จนถือได้ว่าชีวิต ความทุกข์ทรมานและความตายของเขาเป็นของพระคริสตเจ้า ผู้ดำรงชีวิตอยู่ในตัวเขา และได้รับเกียรติในตัวเขา (ดู รม 14:8; 1 คร 6:20) การชิดสนิทเป็นหนึ่งเดียวกันนี้ ยิ่งจะมีความใกล้ชิดเป็นพิเศษในกรณีของอัครสาวกอย่างเปาโล (ดู 2 คร 4:10ฯ; คส 1:24)
j ความตายเป็นวิธีหนึ่งเพื่อจะไปอยู่กับพระคริสตเจ้า (ดู รม 14:8; คส 3:3; 1 ธส 5:10) แต่เปาโลไม่ได้อธิบายว่า “ซึ่งจะเป็นการดีกว่ามาก” ที่จะได้จากความตายนั้นคืออะไร อีกทั้งไม่ได้อธิบายด้วยว่า การอยู่กับพระคริสตเจ้าในความตายนั้น “เป็นการดีกว่ามากอย่างไร” บางทีเปาโลอาจคิดถึงความสัมพันธ์ใกล้ชิดยิ่งขึ้นกับพระคริสตเจ้า ซึ่งเป็นไปไม่ได้ในขณะที่ยังมีชีวิตในร่างกายเช่นเดียวกับใน 2 คร 5:8 เชิงอรรถ d เปาโลพูดเช่นนี้คงคิดว่าการอยู่ “กับพระคริสตเจ้า” นั้นเกิดขึ้นทันทีหลังจากความตาย โดยไม่มีช่วงเวลาที่ต้องรอคอยการกลับคืนชีพพร้อมกันของก็มวลมนุษย์
k การคาดคะเน (2:17) ว่าตนจะได้รับการปลดปล่อยและอยู่เคียงข้างชาวฟีลิปปีนั้นได้เป็นจริงในภายหลัง (ดู กจ 20:1-6) ไม่เหมือนกับครั้งที่เปาโลได้พูดไว้ที่เมืองมิเลทัส (กจ 20:25) ซึ่งไม่ได้เกิดขึ้นอย่างที่เปาโลคาดไว้
l คำ “ประพฤติตน” ภาษากรีก หมายถึง “การประพฤติตนเป็นพลเมืองดี” ตามกฎหมายของบ้านเมือง ในนครใหม่ของพระอาณาจักรของพระเจ้าจะมีพระคริสตเจ้าเป็นกษัตริย์ มีข่าวดีเป็นกฎหมาย และมีคริสตชนเป็นพลเมือง (ดู 3:20; อฟ 2:19)
m การต่อสู้ที่ชาวฟีลิปปีเห็นเปาโลเผชิญในอดีตนั้น หมายถึง การเบียดเบียนที่เมืองฟีลิปปีตามที่เล่าไว้ใน กจ 16:19ฯ; 1 ธส 2:2 ส่วนการต่อสู้ในปัจจุบัน หมายถึง การถูกจองจำในขณะนั้น
