(ไฟล์ "เสียงวรสาร" โดย วัดแม่พระกุหลาบทิพย์ กรุงเทพฯ)
5 1ผู้มั่งมีทั้งหลาย จงร้องไห้คร่ำครวญ เพราะความทุกข์ยากกำลังจะมาถึงท่านแล้ว 2ทรัพย์สมบัติของท่านเสื่อมสลาย เสื้อผ้าก็ถูกมอดกัดกินหมดแล้ว 3เงินทองของท่านก็เป็นสนิม และสนิมนั้นจะเป็นพยานกล่าวโทษท่าน มันจะกัดกินเนื้อของท่านประดุจไฟซึ่งท่านสะสมไว้สำหรับวันสุดท้ายa 4ท่านคดโกง ไม่จ่ายค่าจ้างให้กรรมกรที่เก็บเกี่ยวในทุ่งนาของท่าน ค่าจ้างนี้กำลังร้อง และเสียงร้องของคนเก็บเกี่ยวไปถึงพระกรรณขององค์พระผู้เป็นเจ้าจอมจักรวาลแล้ว 5ท่านมีชีวิตอย่างหรูหราฟุ่มเฟือยในโลกนี้ และกินเลี้ยงอย่างสนุกสนาน ท่านบำรุงจิตใจbของท่านไว้รอวันประหารชีวิต 6ท่านตัดสินลงโทษและฆ่าผู้ชอบธรรม เขาก็มิได้ขัดขืนท่าน
การเสด็จมาขององค์พระผู้เป็นเจ้า
7พี่น้องทั้งหลาย จงพากเพียรรอจนกว่าองค์พระผู้เป็นเจ้าจะเสด็จมา จงดูชาวนาเถิด เขาย่อมรอผลมีค่าจากแผ่นดินด้วยความพากเพียร รอจนกระทั่งมีฝนต้นฤดูและฝนปลายฤดูc 8ท่านก็เช่นเดียวกัน จงมีความพากเพียร ทำจิตใจให้เข้มแข็ง เพราะองค์พระผู้เป็นเจ้าใกล้จะเสด็จมาแล้วd 9พี่น้องทั้งหลาย อย่าบ่นว่ากัน เพื่อจะได้ไม่ถูกพิพากษา พระผู้พิพากษาทรงยืนอยู่หน้าประตูแล้ว 10พี่น้องทั้งหลาย จงยึดบรรดาประกาศกซึ่งพูดในพระนามองค์พระผู้เป็นเจ้ามาเป็นแบบฉบับในความพากเพียรอดทนต่อความยากลำบาก 11เราเรียกบรรดาผู้ที่พากเพียรอดทนว่าเป็นผู้มีความสุข ท่านได้ยินเรื่องความพากเพียรอดทนของโยบ และรู้แล้วว่าในที่สุดองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงทำสิ่งใดแก่เขา พระองค์ทรงพระเมตตาและทรงพระกรุณาอย่างมาก 12พี่น้องทั้งหลาย สิ่งสำคัญที่สุด จงอย่าสาบาน ไม่ว่าโดยอ้างสวรรค์หรืออ้างแผ่นดิน หรืออ้างอะไรอื่นใดทั้งสิ้น ถ้า “ใช่” จงบอกว่า “ใช่” ถ้า “ไม่ใช่” ก็จงบอกว่า “ไม่ใช่” เพื่อท่านจะไม่ถูกพิพากษา
13ท่านใดทนทุกข์ จงอธิษฐานภาวนาเถิดe ท่านใดร่าเริงยินดี จงร้องเพลงสดุดีเถิด 14ท่านใดเจ็บป่วย จงเชิญบรรดาผู้อาวุโสของพระศาสนจักรให้มาอธิษฐานภาวนาเพื่อผู้ป่วย เจิมน้ำมันผู้นั้นในพระนามขององค์พระผู้เป็นเจ้าf 15คำอธิษฐานภาวนาด้วยความเชื่อจะช่วยผู้ป่วยให้รอดชีวิต องค์พระผู้เป็นเจ้าจะทรงโปรดให้ผู้ป่วยลุกขึ้น และถ้าเขาเคยทำบาป เขาก็จะได้รับการอภัย 16ดังนั้น จงสารภาพบาปแก่กัน และจงอธิษฐานให้กัน เพื่อท่านจะหายจากโรคg คำอ้อนวอนของผู้ชอบธรรมมีพลังทำให้เกิดผลมากมาย 17ประกาศกเอลียาห์hเป็นมนุษย์ที่มีธรรมชาติเหมือนกับเรา เขาอธิษฐานภาวนาอย่างแรงกล้าขออย่าให้ฝนตก ฝนก็ไม่ตกบนแผ่นดินเป็นเวลาสามปีหกเดือน 18เขาอธิษฐานภาวนาอีก ท้องฟ้าก็ให้ฝนและแผ่นดินก็ผลิตพืชผล
19พี่น้องทั้งหลาย ถ้าท่านใดหลงผิดไปจากความจริงและอีกคนหนึ่งนำเขากลับมา 20จงรู้ไว้เถิดว่าi ผู้ที่ช่วยคนบาปให้กลับมาจากทางผิด ก็จะช่วยวิญญาณของตนให้รอดพ้นจากความตาย และจะได้รับการอภัยบาปมากมายj
5 a โชคร้ายของคนมั่งมีจะปรากฏให้เห็นในวันพิพากษาสุดท้ายเท่านั้น (5:7-9) อย่างไรก็ตาม เรากำลังอยู่ในยุคสุดท้ายแล้ว (เทียบ 2 คร 6:2 เชิงอรรถ a; เทียบ อสย 5:8-10; อมส 2:6-7; 8:4-8; มธ 6:19)
b “บำรุงจิตใจ” อาจหมายถึงการที่คนมั่งมีข่มเหงคนยากจนตามอำเภอใจ (ข้อ 6) (เทียบ สดด 44:22; ปชญ 2:10-20; ยรม 12:1-3)
c ยังอาจแปลได้อีกว่า “รอจนกระทั่งมีผลต้นฤดูและผลปลายฤดู”
d การรอคอยให้พระคริสตเจ้าเสด็จมาอย่างรุ่งโรจน์ (parousia : 1 คร 15:23 เชิงอรรถ n) เป็นแรงบันดาลใจสำคัญที่สุดให้คริสตชนมีความพากเพียร (1:2-4, 12; 1 ธส 3:13; 1 ปต 4:7; 5:10) การเปรียบเทียบกับกรรมกรทำให้ระลึกถึง มก 4:26-29
e ความคิดที่มีอยู่ตลอดในข้อ 13-18 คือ การอธิษฐานภาวนาโดยเน้นกรณีของผู้เจ็บป่วยและคนบาปเป็นพิเศษ ส่วนข้อ 16ข-18 กล่าวถึงผลของการภาวนาอย่างดี
f สำเนาโบราณบางฉบับละ “ขององค์พระผู้เป็นเจ้า” ยากอบคิดว่า ผู้รับจดหมายเข้าใจอยู่แล้วว่า เขากำลังพูดถึงการปฏิบัติซึ่งเป็นที่รู้จักกันดีอยู่แล้ว พระศาสนจักรเห็นว่าการเจิมในพระนามขององค์พระผู้เป็นเจ้าพร้อมกับการอธิษฐานภาวนาของ “ผู้อาวุโส” (กจ 11:30 เชิงอรรถ p) เพื่อให้ผู้ป่วยได้รับความบรรเทาและการอภัยบาปนี้ เป็นรูปแบบดั้งเดิมของศีลเจิมคนไข้
g ยากอบเตือนคริสตชนทุกคน ไม่เพียงแต่ผู้เจ็บป่วยเท่านั้น (ข้อ 15) ให้สารภาพบาปต่อกันและอธิษฐานภาวนาให้แก่กัน ในข้อความนี้ ยากอบมิได้กล่าวถึงศีลอภัยบาปโดยตรง
h ประกาศกเอลียาห์เป็นที่รู้จักอย่างดีทั้งในพระศาสนจักรและในกลุ่มชาวยิว ยากอบเน้นว่าประกาศกเอลียาห์แบบฉบับของผู้อธิษฐานภาวนาก็ยังเป็นมนุษย์เหมือนกับเรา
i ความรักฉันพี่น้องและการอภัยนำผู้ที่หลงผิดไปให้กลับเข้ามาในพระศาสนจักรอีก (ดู มธ 18:15, 21-22; เชิงอรรถ k; 1 ธส 5:14) และผู้ทำเช่นนี้จะได้รับรางวัลในวันพิพากษา (1 ปต 4:8; เทียบ อสค 3:19; 33:9; ดนล 12:3) จดหมายฉบับนี้จบลงโดยไม่มีคำทักทายลงท้ายตามโครงสร้างปกติของจดหมายโดยทั่วไป
j แปลตามตัวอักษรว่า “จะปกคลุมบาปมากมาย”
