“ถ้าท่านทั้งหลายยึดมั่นในวาจาของเรา ท่านก็เป็นศิษย์ของเราอย่างแท้จริง" (ยน. 8:31)


(ไฟล์ "เสียงวรสาร" โดย วัดแม่พระกุหลาบทิพย์ กรุงเทพฯ)

การให้เกียรติคนยากจน

2 1พี่น้องทั้งหลาย อย่าให้ความเชื่อของท่านในองค์พระผู้เป็นเจ้าของเรา คือพระเยซูคริสต์ ผู้ทรงพระสิริรุ่งโรจน์a มีความลำเอียงปนอยู่ด้วย 2สมมติว่า ใครคนหนึ่งสวมแหวนทองคำและเสื้อผ้าหรูหราเข้ามาในที่ประชุมของท่านb และขณะเดียวกันมีคนยากจนอีกคนหนึ่งแต่งตัวมอซอเข้ามา 3ท่านเข้าไปต้อนรับคนแต่งตัวหรูหราและบอกเขาว่า “เชิญนั่งตามสบายที่นี่เถิด” ส่วนคนยากจนนั้นท่านบอกเขาว่า “จงยืนที่นั่น” หรือ “จงนั่งข้างๆ ที่วางเท้าของฉันซิ” 4ท่านก็เป็นผู้เลือกชั้นวรรณะ และตัดสินโดยมาตรการเลวร้ายมิใช่หรือ

5พี่น้องที่รักทั้งหลาย จงฟังเถิด พระเจ้าทรงเลือกผู้ที่โลกตัดสินว่ายากจน เพื่อให้เขามั่งมีในความเชื่อc และเป็นทายาทรับมรดกพระอาณาจักรซึ่งทรงสัญญาไว้สำหรับผู้ที่รักพระองค์มิใช่หรือ 6แต่ท่านกลับดูหมิ่นคนยากจน มิใช่คนร่ำรวยหรือที่กดขี่ข่มเหงท่าน 7มิใช่พวกเขาหรือที่ฉุดลากท่านไปขึ้นศาล มิใช่พวกเขาหรือที่กล่าวร้ายต่อพระนามประเสริฐซึ่งบันดาลให้ท่านเป็นของพระเจ้าd 8ถ้าท่านปฏิบัติตามบทบัญญัติสำคัญที่สุดดังที่พระคัมภีร์กล่าวไว้ว่า “จงรักเพื่อนบ้านของท่านเหมือนรักตนเอง” ท่านก็ทำดีแล้ว 9แต่ถ้าท่านลำเอียง ท่านย่อมทำบาป และถูกธรรมบัญญัติกล่าวโทษว่าเป็นผู้ละเมิด

10ผู้ที่ละเมิดธรรมบัญญัติแม้เพียงข้อเดียว ทั้งๆ ที่ปฏิบัติตามธรรมบัญญัติข้ออื่นทั้งหมด ย่อมผิดต่อธรรมบัญญัติทั้งมวล 11พระองค์ผู้ตรัสว่า “อย่าล่วงประเวณี” ยังตรัสอีกว่า “อย่าฆ่าคน” ดังนั้น ถ้าท่านไม่ล่วงประเวณี แต่ฆ่าคน ท่านก็เป็นผู้ละเมิดธรรมบัญญัติ 12จงพูดและทำอย่างผู้ที่จะถูกพิพากษาด้วยธรรมบัญญัติแห่งอิสรภาพเถิด 13ผู้ใดที่ไม่แสดงความเมตตากรุณาต่อเพื่อนมนุษย์ จะถูกพิพากษาโดยปราศจากความเมตตากรุณาเช่นเดียวกันe ผู้ที่แสดงความเมตตากรุณาจะไม่เกรงกลัวการพิพากษา

ความเชื่อและการทำความดีf

14พี่น้องทั้งหลาย จะมีประโยชน์ใดหากผู้หนึ่งอ้างว่ามีความเชื่อแต่ไม่มีการกระทำ ความเชื่อเช่นนี้จะช่วยให้เขารอดพ้นได้หรือ 15ถ้าพี่น้องชายหญิงคนใดขัดสนเครื่องนุ่งห่ม และไม่มีอาหารประจำวัน 16แล้วท่านคนหนึ่งพูดกับเขาว่า “จงไปเป็นสุขเถิด ขอให้อบอุ่นและอิ่มเถิด” แต่มิได้ให้สิ่งที่จำเป็นสำหรับร่างกายแก่เขา จะมีประโยชน์ใดเล่า 17ความเชื่อก็เช่นเดียวกัน หากไม่มีการกระทำ ก็เป็นความเชื่อที่ตายแล้วg

18บางคนอาจพูดว่าh “ท่านมีความเชื่อ ข้าพเจ้ามีการกระทำ” ถ้าเป็นเช่นนั้นจงแสดงความเชื่อที่ไม่มีการกระทำให้ข้าพเจ้าเห็นเถิด แล้วข้าพเจ้าจะแสดงความเชื่อให้ท่านเห็นด้วยการกระทำ 19ท่านเชื่อว่ามีพระเจ้าเพียงพระองค์เดียวหรือ ดีแล้ว แม้พวกปีศาจก็เชื่อเช่นนั้นและยังกลัวจนตัวสั่นด้วยi 20คนเบาปัญญาเอ๋ย ท่านอยากรู้หรือไม่ว่าความเชื่อที่ปราศจากการกระทำนั้นไร้ประโยชน์ 21อับราฮัมบรรพบุรุษของเราjได้รับความชอบธรรมเพราะการกระทำ เมื่อถวายอิสอัคบุตรของตนบนแท่นบูชามิใช่หรือ 22ท่านเห็นแล้วว่า ความเชื่อกับการกระทำของเขาkดำเนินไปพร้อมๆ กัน และเพราะการกระทำนั้นความเชื่อจึงสมบูรณ์ 23ดังข้อความในพระคัมภีร์ว่า “อับราฮัมเชื่อพระเจ้า พระองค์ทรงคิดว่าความเชื่อนี้เป็นความชอบธรรมของเขา” เขาจึงได้ชื่อว่า “เป็นมิตรของพระเจ้า”

24ท่านทั้งหลายเห็นแล้วว่า มนุษย์จะเป็นผู้ชอบธรรมได้ก็ด้วยการกระทำ มิใช่ด้วยความเชื่อแต่อย่างเดียว 25เช่น นางราหับโสเภณีได้รับความชอบธรรมด้วยการกระทำ เพราะนางต้อนรับผู้ส่งข่าวl และชี้ทางอื่นให้พวกเขาหลบหนีออกไปมิใช่หรือ 26ร่างกายที่ปราศจากวิญญาณย่อมตายแล้วฉันใด ความเชื่อที่ไม่มีการกระทำก็ย่อมตายแล้วฉันนั้นm

 

2 a แปลตามตัวอักษรได้ว่า “องค์พระผู้เป็นเจ้าของเรา พระเยซูคริสต์แห่งพระสิริรุ่งโรจน์” (ดู 1 คร 2:8 เชิงอรรถ h)

b “ที่ประชุมของท่าน” อาจหมายถึง “ศาลาธรรม” ก็ได้ เพราะยากอบกำลังเขียนถึงคริสตชนชาวยิวที่ยังชุมนุมกันในศาลาธรรม

c นั่นคือคนยากจนเพราะไม่มีเงิน แต่มั่งคั่งเพราะมีความเชื่อ (ดู 1:9 เชิงอรรถ f)

d แปลตามตัวอักษร “พระนามอันประเสริฐซึ่งถูกเรียกมาเหนือท่าน” ในพันธสัญญาเดิม การออกพระนามของพระยาห์เวห์เหนือบุคคลหนึ่งเท่ากับเป็นการถวายบุคคลนั้นให้พระเจ้าทรงคุ้มครอง (อสย 43:7; อมส 9:12) ในพันธสัญญาใหม่ วิธีการเดียวที่ช่วยเราให้รอดพ้นคือการเรียกขานพระนามของพระเยซูเจ้าเมื่อรับศีลล้างบาป (กจ 2:21 เชิงอรรถ m)

e “การพิพากษา” ที่นี่หมายถึง การพิพากษาในความหมายของการตัดสินลงโทษ การพิพาษาเป็นสิทธิของพระเจ้าแต่พระองค์เดียว เพราะทรงเป็นผู้ประทานธรรมบัญญัติ (4:11-12; 5:9 เทียบ สดด 9:8) พระองค์จะประทานรางวัลแก่ผู้ที่ปฏิบัติตามบทบัญญัติ (1:25; 2:8) ซึ่งรวมการปฏิบัติทุกอย่างที่ความเมตตากรุณาเรียกร้อง

f มุมมองที่แตกต่างกันของยากอบและเปาโล (รม 3:20-31; กท 2:16; 3:2, 5, 11ฯ; ฟป 3:9) นั้นไม่ขัดแย้งกัน เปาโลต้องการตอบโต้ความคิดเห็นที่ว่ามนุษย์คนหนึ่งเอาตัวรอดพ้นได้โดยไม่ต้องมีความเชื่อในพระคริสตเจ้า แต่โดยพึ่งความศักดิ์สิทธิ์ซึ่งเป็นผลมาจากการกระทำของตน การพึ่งการกระทำของตนเช่นนี้ขัดแย้งกับธรรมชาติมนุษย์ที่ยังจมอยู่ในบาป ยังไม่ได้รับการไถ่กู้ (รม 1:18-3:20; กท 3:22) ความคิดเช่นนี้จะทำให้ความเชื่อในพระคริสตเจ้าไม่มีความจำเป็น (กท 2:17; ดู รม 1:16 เชิงอรรถ h) แต่เปาโลไม่ได้ปฏิเสธว่าผู้รับเลือกสรรของพระเจ้าซึ่งพระหรรษทานได้ทำให้เป็นคนศักดิ์สิทธิ์แล้ว จะต้องแสดงความเชื่อออกมาโดยปฏิบัติความรัก (กท 5:6; เทียบ 1 ธส 1:3; 2 ธส 1:11; ฟม 6) ซึ่งเป็นการปฏิบัติตามบทบัญญัตินั่นเอง (รม 8:4) คือบทบัญญัติของพระคริสตเจ้าและของพระจิตเจ้า (รม 8:2; กท 6:2) ซึ่งเป็นบทบัญญัติแห่งความรัก (รม 13:8-10; กท 5:14) อย่างไรก็ตาม เพื่อสอนความจริงเดียวกันกับที่เปาโลสอน ยากอบซึ่งอยู่ในอีกบริบทหนึ่งและภายใต้สภาพแวดล้อมที่ไม่เหมือนกัน จะต้องอธิบายกรณีของอับราฮัมแตกต่างออกไปจากวิธีที่เปาโลได้อธิบาย

g แปลตามตัวอักษรได้ว่า “มันก็ตายด้วยตัวเอง”

h คือ ผู้คัดค้านกลุ่มเดียวกันกับที่พูดถึงในข้อ 14 และ 16

i ปีศาจไม่ยอมเชื่อฟังพระเจ้าที่พวกมันรับรู้ (ดู มก 1:24, 34) แต่มันกลัวว่าจะต้องถูกลงโทษจากพระองค์ในอนาคต

j ธรรมประเพณีของชาวยิวคิดว่าอับราฮัมเป็นผู้ชอบธรรม ซื่อสัตย์ต่อพระเจ้า (บสร 44:19-21 เชิงอรรถ k) เป็นมิตรของพระเจ้า (2 พศด 20:7; อสย 41:8) เป็นบิดาของผู้มีความเชื่อ (เทียบ มธ 3:8; ยน 8:39) เกี่ยวกับเรื่องนี้ยากอบมีความคิดเห็นตรงกันกับของเปาโล (รม 4:1, 16)

k ยากอบคิดเหมือนกับเปาโลว่า ความเชื่อของอับราฮัมเป็นกิจการ (ปฐก 15:6 อ้างอิงในข้อ 23; รม 4:3; กท 3:6) แต่ยากอบเน้นมากกว่าเปาโลว่าความเชื่อก่อให้เกิดกิจการ ความเชื่อจึงเป็นกฎที่สมบูรณ์ (1:25; 2:8)

l “ผู้ส่งข่าว” สำเนาโบราณบางฉบับว่า “ผู้สอดแนม” เรื่องผู้สอดแนมสองคนที่โยชูวาได้ส่งไปสอดแนมเป็นเรื่องที่รู้จักกันดีในระหว่างชาวยิว (ดู ฮบ 11:31)

m ข้อ 17, 20, 24 ต่างเปรียบเทียบกับร่างกายที่ปราศจากลมปราณชีวิต

เช้าวันใหม่ใส่ใจพระวาจา

Lectio Divina-Daily 2022

เช้าวันเสาร์เราคิดถึงพระวาจา

Video อบรมพระคัมภีร์

ความรู้พื้นฐานพระคัมภีร์และหนังสือปฐมกาล

หนังสืออพยพและเลวีนิติ

หนังสือกันดารวิถีและเฉลยธรรมบัญญัติ

หนังสือโยชูวา ผู้วินิจฉัยและนางรูธ

หนังสือซามูแอล ฉบับที่ 1 และ ฉบับที่ 2

หนังสือพงศ์กษัตริย์ ฉบับที่ 1 และ ฉบับที่ 2

หนังสือพงศาวดาร เอสราและเนหะมีย์

หนังสือโทบิต ยูดิธ เอสเธอร์และมัคคาบี 1 และ 2

ความรู้ทั่วไปเกี่ยวกับประกาศกและประกาศกอาโมส

หนังสือประกาศกโฮเชยาและมีคาห์

หนังสือประกาศกอิสยาห์

หนังสือประกาศกโยนาห์และประกาศกเศฟันยาห์

หนังสือประกาศกนาฮูมและฮาบากุก

หนังสือประกาศกเยเรมีห์-เพลงคร่ำครวญ-บารุค

หนังสือประกาศกเอเสเคียลและดาเนียล

บทเทศน์บนภูเขา มธ. 5-7

พระวรสารนักบุญมัทธิว 10,13,18

พระวรสารนักบุญมาระโก

หนังสือกิจการอัครสาวก