(ไฟล์ "เสียงวรสาร" โดย วัดแม่พระกุหลาบทิพย์ กรุงเทพฯ)

จดหมายของนักบุญเปาโลถึงชาวเธสะโลนิกา ฉบับที่สอง

คำขึ้นต้น

1 1จากเปาโล สิลวานัสและทิโมธี

ถึงพระศาสนจักรของชาวเธสะโลนิกาซึ่งอยู่ในพระเจ้าพระบิดาของเราและในพระเยซูคริสต์องค์พระผู้เป็นเจ้า

2ขอพระหรรษทานและสันติจากพระเจ้าพระบิดา และจากพระเยซูคริสต์องค์พระผู้เป็นเจ้า สถิตกับท่านทั้งหลายเถิด

การขอบพระคุณและคำให้กำลังใจ การพิพากษาสุดท้าย

3พี่น้องทั้งหลาย เราต้องขอบพระคุณพระเจ้าเพราะท่านอยู่เสมอ การกระทำเช่นนี้เป็นการสมควรแล้ว เพราะความเชื่อของท่านกำลังเจริญขึ้นมาก และความรักของท่านต่อกันก็เพิ่มขึ้นด้วย 4จนเราภูมิใจในท่านทั้งหลาย และบอกกล่าวให้พระศาสนจักรต่างๆ ของพระเจ้าทราบถึงความมั่นคงและความเชื่อของท่าน ในเมื่อท่านอดทนต่อการถูกเบียดเบียนและความทุกข์ต่างๆ 5แสดงให้เห็นว่าการพิพากษาของพระเจ้านั้นยุติธรรมและจะทำให้ท่านเหมาะสมที่จะเข้าสู่พระอาณาจักรของพระเจ้า ท่านกำลังทนทุกข์อยู่ก็เพื่อพระอาณาจักรนี้

6พระเจ้าทรงยุติธรรม และจะทรงบันดาลความทุกข์ให้แก่ผู้ที่เบียดเบียนท่านเป็นการตอบแทน 7ส่วนท่านที่กำลังทนทุกข์อยู่ในขณะนี้ พระเจ้าจะทรงบันดาลความสดชื่นให้พร้อมกับเราaในวันที่พระเยซูองค์พระผู้เป็นเจ้าจะเสด็จจากสวรรค์พร้อมกับเหล่าทูตสวรรค์ผู้ทรงอำนาจของพระองค์ 8ในเปลวไฟb เพื่อลงโทษผู้ที่ไม่รู้จักพระเจ้า ไม่เชื่อฟังข่าวดีcของพระเยซูองค์พระผู้เป็นเจ้าของเรา 9โทษที่พวกเขาจะได้รับคือความพินาศตลอดนิรันดร ไกลจากพระพักตร์องค์พระผู้เป็นเจ้า และไกลจากพระสิริรุ่งโรจน์แห่งพระพลานุภาพของพระองค์ 10ในวันที่พระองค์จะเสด็จมาเพื่อรับพระสิริรุ่งโรจน์ในหมู่ผู้ศักดิ์สิทธิ์ของพระองค์ และเสด็จมาเพื่อให้ทุกคนที่มีความเชื่อdได้ชมพระพักตร์ด้วยความพิศวง เพราะท่านทั้งหลายเชื่อคำยืนยันเป็นพยานของเราe

11ด้วยเหตุนี้ เราจึงอธิษฐานภาวนาเพื่อท่านทั้งหลายอยู่เสมอ ขอพระเจ้าของเราโปรดให้ท่านเหมาะสมกับการที่พระองค์ทรงเรียก และขอพระองค์ทรงบันดาลเจตจำนงที่ดีทุกอย่างของท่านfรวมทั้งกิจการแห่งความเชื่อให้บรรลุผลสำเร็จ เดชะพระอานุภาพของพระองค์ 12เมื่อเป็นเช่นนี้ พระนามพระเยซูองค์พระผู้เป็นเจ้าของเราจะได้รับเกียรติเพราะท่าน และท่านก็จะได้รับเกียรติเดชะพระองค์ ตามพระหรรษทานของพระเจ้าของเราและของพระเยซูคริสต์องค์พระผู้เป็นเจ้า

 

1 a เปาโลใช้วลีนี้เพื่อแสดงอุดมการณ์เรื่องความเป็นหนึ่งเดียวกันระหว่างพระศาสนจักรต่างๆ กับตนเอง และเปาโลยังเป็นห่วงให้พระศาสนจักรต่างๆ ได้รักษาอุดมการณ์นี้ไว้ด้วย (ดู 1 คร 4:8; ฟป 1:30)

b “สวรรค์” (เทียบ 1 ธส 4:16) “ทูตสวรรค์” (เทียบ มธ 13:39, 41, 49; 16:27//; 24:31; 25:31; ลก 12:8ฯ) (“ผู้ศักดิ์สิทธิ์” ใน 1 ธส 3:13 อาจหมายถึงทูตสวรรค์ก็ได้) “ไฟ” เป็นคำที่มักใช้บรรยายถึงการสำแดงพระองค์ของพระเจ้า (ดู อพย 13:22 เชิงอรรถ h; 19:16 เชิงอรรถ g) คำเหล่านี้ยังใช้ในวรรณกรรมวิวรณ์อีกด้วย (ดู 1 ธส 4:16 เชิงอรรถ f)

c หมายถึง ทั้งคนต่างศาสนา (1 ธส 4:5) และชาวยิว (รม 10:16) การที่เปาโลใช้คำรุนแรงพูดถึงการลงโทษผู้ที่ไม่ยอมเชื่อฟังข่าวดีนั้น อาจอธิบายได้เพราะพวกนี้เบียดเบียนคริสตชนอย่างต่อเนื่อง

d ในที่นี้ ดูเหมือนเปาโลกำลังคิดถึงทูตสวรรค์ (ผู้ศักดิ์สิทธิ์ ดู กจ 9:13 เชิงอรรถ g) และคริสตชน (ผู้ที่เชื่อ)

e ข้อ 6-10 ถือเป็นส่วนที่สอดแทรกเข้ามา ดังนั้น ข้อ 11 ควรเป็นข้อที่ต่อจากข้อ 5

f หรือ “ของพระองค์”