วันอาทิตย์ที่ 24 เทศกาลธรรมดา
 16  กันยายน  2018
บทอ่าน         อสย  50:5-9ก   ;   ยก 2:14-18   ;   มก 8:27-35
พระวาสารสัมพันธ์กับ คำสอนพระศาสนจักรคาทอลิก (CCC)  459, 472, 474, 557, 572, 649, 1615, 2544             
จุดเน้น          เรื่องราวของนักบุญเปโตร  เป็นเรื่องหนึ่งที่คริสตชนทุกคนสามารถเรียนรู้

          เรารู้จักนักบุญเปโตรว่าเป็นนักบุญผู้ยิ่งใหญ่ หลายคนไตร่ตรองชีวิตมนุษย์ของท่าน ทำให้มีความหวัง ในข้อเท็จจริงแม้เผชิญกับหลายสิ่ง ที่สุดได้เป็นนักบุญ แต่อะไรที่ทำให้นักบุญเปโตรเอาชนะข้อบกพร่องต่างๆ มีความเชื่อลึกซึ้งในพระคริสตเจ้า และยอมรับ พระวาจาของพระเยซูเจ้าที่ว่า  “ถ้าผู้ใดอยากติดตามเรา  ก็ให้เขาเลิกนึกถึงตนเอง  ให้แบกไม้กางเขนของตน  และติดตามเรา”

          ความจริงนี้ชัดเจน เมื่อเราระลึกว่า นักบุญเปโตรผู้เคยปฏิเสธ และได้หนีจากพระเยซูเจ้าในเวลาที่พระองค์ต้องการ ตอนนี้เป็นผู้ที่ประกาศว่าพระเยซูเจ้าคือพระคริสตเจ้า เปโตรเข้าใจพระเยซูเจ้า และพันธกิจผิดมาก จนสามารถปฏิเสธพระองค์    และนี่เป็นอีกตอนหนึ่งในพระวรสารที่ทำให้เราตกใจมาก  คือพระเยซูเจ้าทรงหันมาตำหนิ เปโตร แรง  “เจ้าซาตานถอยไปข้างหลังเรา  อย่าขัดขวาง  เจ้าไม่คิดอย่างพระเจ้า  แต่คิดอย่างมนุษย์   คำพูดเหล่านี้แรงจริงๆ  แต่ก็สมควรที่เปโตรโดน  เพราะคิดนอกลู่นอกทางกับพระคริสตเจ้า

          ดังที่เราได้ยินจากพระวรสาร เป็นการดีที่เราจะถามตนเองว่าเราเชื่อว่าพระเยซูเจ้าเป็นใคร ถ้าเราเห็นว่าพระองค์เป็นเหมือนประกาศกองค์หนึ่ง  เราจะเชื่อในการคืนดีที่พระองค์มอบให้บนไม้กางเขน  และการกลับคืนชีพ  หรือไม่  หรือเราเป็นเหมือนเปโตร  มีความสุขที่จะยืนยันว่า  พระองค์คือพระคริสตเจ้า  แต่ไม่สามารถรับความหมายเต็มๆตามที่หมายถึง

          เพื่อเลียนแบบเปโตร   เราต้องดูทั้งเรื่องคือ  ท่านได้เสียใจ   ร้องไห้  หลังจากได้ปฏิเสธพระองค์

• ประกาศว่ารักพระองค์ ที่ทะเลสาบกาลิลี
• หลังวันเปนเตกอสเต กล้าไปประกาศข่าวดีเรื่องพระคริสตเจ้าทรงกลับคืนพระชนมชีพ

นี่คือสิ่งที่ทำให้เปโตรยิ่งใหญ่  และน่าชื่นชม  เราสามารถเรียนรู้จากท่าน  แม้เราอาจถูกดึงดูดให้หลงตามภาษามนุษย์  แต่เราไม่ควรเพิกเฉยงานที่พระเจ้าทรงกระทำ  ให้เปโตรเข็มแข็ง  และมีพลังเป็นศิษย์  และผู้เขียนพระคัมภีร์

          เหมือนเปโตร  ราต้องยอมให้พระคริสตเจ้าเปลี่ยนแปลงเรา  ถ้าเราต้องละทิ้งวิธีคิดอย่างมนุษย์  ถูกแล้วมันยากแต่ก็จำเป็น  ศีลล้างบาปมิใช่เพียงช่วงเวลา หรือความคาดหวังตามวัฒนธรรม (พ่อแม่เป็นคาทอลิก  เราก็เป็นตาม)  แต่เป็นการเริ่มความสัมพันธ์กับพระคริสตเจ้า เป็นความสัมพันธ์ยาวนานตลอดชีวิต และเรียกเราให้เปิดหัวใจต่อพระคริสตเจ้า  และพระวาจาของพระองค์

พระสังฆราช  วีระ  อาภรณ์รัตน์  แปล

จาก  Daily Homilies โดย Catholic  Diocese  of  Lansing

(กรกฎาคม-กันยายน 2018) หน้า 418-419.