เพลงสดุดีที่ 77
ระลึกถึงอดีตแห่งอิสราเอลa
แม้ว่า สดด บทนี้ดูเหมือนจะเป็นคำภาวนาของปัจเจกชน แต่อันที่จริงเป็นคำอ้อนวอนของชาติ นำโดยกษัตริย์หรือผู้นำชุมชน ในภาคแรกผู้นำกล่าวถึงความทุกข์ยากของชาติเหมือนกับว่าเป็นความทุกข์ยากของตน และดูเหมือนว่าพระเจ้าทรงลืมเขาเสียแล้ว แต่ในภาคที่สองผู้นำระลึกถึงการอัศจรรย์ที่พระเจ้าทรงกระทำในอดีต ได้แก่การเนรมิตสร้างและการช่วยให้พ้นจากการเป็นทาสในอียิปต์ เพื่อให้ประชาชนมีความมั่นใจสำหรับสถานการณ์ปัจจุบันและอนาคต เมื่อเราคริสตชนระลึกถึงเหตุการณ์ซึ่งเป็นรากฐานของความเชื่อ ได้แก่พระชนมชีพ การสิ้นพระชนม์และการกลับคืนพระชนมชีพของพระคริสตเจ้า เหตุการณ์เหล่านี้จะต้องเป็นบ่อเกิดความเข้มแข็ง และเป็นพลังในยามที่เรารู้สึกสงสัยและท้อแท้ เมื่อพระเจ้าดูเหมือนว่าจะไม่ทรงรักและคอยดูแลเราอีกต่อไป
สำหรับหัวหน้านักขับร้อง ตามทำนองของเยดูธูน เพลงสดุดีของอาสาฟ
1ข้าพเจ้าร้องหาพระเจ้าและร้องขอความช่วยเหลือ
ข้าพเจ้าร้องหาพระเจ้าให้ทรงฟังข้าพเจ้า
2ยามข้าพเจ้าเป็นทุกข์ ข้าพเจ้าแสวงหาองค์พระผู้เป็นเจ้า
ข้าพเจ้าชูมือขึ้นทั้งคืนอย่างไม่รู้เหนื่อยล้า
ใจข้าพเจ้าไม่ยอมรับการปลอบโยน
3ข้าพเจ้าถอนใจเมื่อระลึกถึงพระเจ้า
จิตข้าพเจ้าอ่อนระโหยยามคำนึงถึงพระองค์
(พักครู่หนึ่ง)
4พระองค์ทรงรั้งข้าพเจ้าไว้มิให้ปิดเปลือกตา
ข้าพเจ้าวุ่นวายใจจนพูดไม่ออก
5ข้าพเจ้าคิดย้อนถึงวันในอดีต
ระลึกถึงปีที่ผ่านมานานแล้ว
6ตลอดคืน ข้าพเจ้าครุ่นคำนึงbอยู่ในใจ
ขณะใช้ความคิดตรึกตรอง
จิตข้าพเจ้าก็ถามว่า
7“องค์พระผู้เป็นเจ้าจะทรงทอดทิ้งข้าพเจ้าตลอดไปหรือ
พระองค์จะไม่มีวันทรงแสดงความโปรดปรานอีกเลยหรือ
8ความรักมั่นคงของพระองค์สูญหายตลอดไปหรือ
พระสัญญาของพระองค์ไม่คงอยู่สำหรับยุคต่อๆ ไปหรือ
9พระเจ้าทรงลืมที่จะแสดงพระเมตตากระนั้นหรือ
ทรงพระพิโรธจนหมดความสงสารหรือ"
(พักครู่หนึ่ง)
10แล้วข้าพเจ้าก็คิดว่า “สิ่งที่ทรมานใจข้าพเจ้า
ก็คือพระหัตถ์ขวาของพระผู้สูงสุดไม่สำแดงพระอานุภาพเหมือนเดิมเสียแล้ว
11ข้าพเจ้าจะระลึกถึงcกิจการยิ่งใหญ่ทั้งหลายของพระยาห์เวห์
ใช่แล้ว ข้าพเจ้าจะระลึกถึงการอัศจรรย์ที่ทรงกระทำในอดีต
12ข้าพเจ้าจะไตร่ตรองทุกสิ่งที่ทรงกระทำ
และครุ่นคิดถึงกิจการยิ่งใหญ่ทั้งหลายของพระองค์
13ข้าแต่พระเจ้า ทางของพระองค์ศักดิ์สิทธิ์
เทพเจ้าใดจะยิ่งใหญ่เทียบเท่าพระองค์”
14พระองค์ทรงเป็นพระเจ้า ทรงกระทำสิ่งมหัศจรรย์
พระองค์ทรงสำแดงพระอานุภาพให้เป็นที่รู้จักในบรรดาประชาชาติ
15ทรงใช้พระอานุภาพไถ่ประชากรของพระองค์
คือลูกหลานของยาโคบและโยเซฟ
(พักครู่หนึ่ง)
16เมื่อน่านน้ำเห็นพระองค์ พระเจ้าข้า
เมื่อน่านน้ำเห็นพระองค์ ก็กลัวจนตัวสั่น
ห้วงน้ำลึกสั่นสะท้านด้วยความกลัว
17หมู่เมฆเทน้ำลงมาดังโตรกธาร
ฟากฟ้าก็คะนองครืนครั่น ฟ้าแลบแปลบปลาบเหมือนลูกธนูd
18เสียงฟ้าร้องของพระองค์ดังกึกก้องในลมพายุ
สายฟ้าแลบของพระองค์ส่องโลกให้สว่างไสว
แผ่นดินหวั่นไหวและสั่นสะเทือน
19พระองค์ทรงพระดำเนินผ่านทะเล
ทางของพระองค์อยู่เหนือมหาสมุทร
ไม่มีผู้ใดพบรอยพระบาทของพระองค์
20พระองค์ทรงนำประชากรของพระองค์ดุจทรงนำฝูงแกะ
ทรงให้โมเสสและอาโรนเป็นผู้นำแทนพระองค์
77 a หลังจากที่ชาวอิสราเอลกลับจากเนรเทศที่กรุงบาบิโลนแล้ว (หลังปี 538 ก่อน ค.ศ.) ผู้นิพนธ์เพลงสดุดีระลึกถึงพระเมตตาในอดีตที่พระยาห์เวห์ทรงช่วยชาวอิสราเอล โดยเฉพาะการอัศจรรย์ในสมัยอพยพออกจากอียิปต์ เพื่อขอพระยาห์เวห์ให้ทรงช่วยประชากรของพระองค์อีกต่อไปในอนาคต
b “ข้าพเจ้าครุ่นคำนึง” แปลตามต้นฉบับภาษากรีกและซีเรียค ต้นฉบับภาษาฮีบรูว่า “ดนตรีของข้าพเจ้า”
c “ข้าพเจ้าจะระลึกถึง” แปลตามสำนวนแปลโบราณ ต้นฉบับภาษาฮีบรูว่า “ข้าพเจ้าจะแจ้งให้ทราบ”
d ข้อ 16-17 เป็นการบรรยายถึงอัศจรรย์ในการเดินข้ามทะเลต้นกกเมื่อประชากรอิสราเอลอพยพออกจากอียิปต์ โดยใช้สำนวนกวีขยายให้เป็นปรากฏการณ์ทั้งบนฟ้า ในทะเลและบนแผ่นดิน (เทียบ โยบ 7:12 เชิงอรรถ f) ส่วนข้อ 18 กล่าวถึงปรากฏการณ์บนภูเขาซีนายเมื่อพระเจ้าทรงกระทำพันธสัญญากับอิสราเอล (อพย 19:16 เชิงอรรถ g)
