เพลงสดุดีที่ 53

ชะตากรรมของผู้ไม่นับถือพระเจ้า^a

สดด บทนี้เหมือนกับ สดด 14 เกือบคำต่อคำทีเดียว เป็นคำอ้อนวอนขอให้พ้นจากความเลวร้ายที่เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ ในโลก และหวังว่าพระเจ้าจะทรงช่วยให้รอดพ้น

สำหรับหัวหน้านักขับร้อง บทกวีสอนใจยามป่วยไข้ ของกษัตริย์ดาวิด

¹คนโง่คิดในใจว่า “ไม่มีพระเจ้า”

        คนเหล่านี้ชั่วร้าย ประพฤติเลวทราม

จะหาใครทำความดีสักคนก็ไม่มี

²พระเจ้าทอดพระเนตรมวลมนุษย์จากสวรรค์

        ว่าจะมีสักคนไหมที่ปรีชาฉลาด

จะมีสักคนไหมที่แสวงหาพระเจ้า

³ทุกคนเดินนอกทาง ทุกคนชั่วร้ายเช่นเดียวกัน

ไม่มีใครทำความดี ไม่มีแม้แต่คนเดียว

⁴ผู้กระทำความชั่วทุกคนที่กำลังกินประชากรของเราเหมือนกินอาหาร

        ไม่มีความสำนึกบ้างหรือ

เขาไม่เรียกหาพระเจ้า

⁵แต่เขากลัวจนตัวสั่น

        ณ ที่ซึ่งไม่มีเหตุผลจะต้องกลัว

เพราะพระเจ้าจะทรงทำให้กระดูกของผู้ตั้งค่ายล้อมท่าน^bกระจัดกระจายไป

        เขาทั้งหลายจะต้องอับอาย เพราะพระเจ้าทรงทอดทิ้งเขา

⁶ขอให้ความรอดพ้นของอิสราเอลมาจากศิโยน

        เมื่อพระเจ้าทรงนำประชากรของพระองค์กลับมา

ยาโคบจะร่าเริง และอิสราเอลจะยินดี

53 a บทสดุดีบทนี้คล้ายกับ สดด 14 โดยเปลี่ยนพระนาม “พระยาห์เวห์” (Yahweh) เป็น “พระเจ้า” (Elohim)

^b “ผู้ตั้งค่ายล้อมท่าน” อาจหมายถึงกองทัพอัสซีเรียของกษัตริย์เซนนาเคริบที่มาล้อมกรุงเยรูซาเล็มและต้องล่าถอยกลับไปโดยไม่ทราบสาเหตุในปี 701 ก่อน ค.ศ.