เพลงสดุดีที่ 53
ชะตากรรมของผู้ไม่นับถือพระเจ้าa
สดด บทนี้เหมือนกับ สดด 14 เกือบคำต่อคำทีเดียว เป็นคำอ้อนวอนขอให้พ้นจากความเลวร้ายที่เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ ในโลก และหวังว่าพระเจ้าจะทรงช่วยให้รอดพ้น
สำหรับหัวหน้านักขับร้อง บทกวีสอนใจยามป่วยไข้ ของกษัตริย์ดาวิด
1คนโง่คิดในใจว่า “ไม่มีพระเจ้า”
คนเหล่านี้ชั่วร้าย ประพฤติเลวทราม
จะหาใครทำความดีสักคนก็ไม่มี
2พระเจ้าทอดพระเนตรมวลมนุษย์จากสวรรค์
ว่าจะมีสักคนไหมที่ปรีชาฉลาด
จะมีสักคนไหมที่แสวงหาพระเจ้า
3ทุกคนเดินนอกทาง ทุกคนชั่วร้ายเช่นเดียวกัน
ไม่มีใครทำความดี ไม่มีแม้แต่คนเดียว
4ผู้กระทำความชั่วทุกคนที่กำลังกินประชากรของเราเหมือนกินอาหาร
ไม่มีความสำนึกบ้างหรือ
เขาไม่เรียกหาพระเจ้า
5แต่เขากลัวจนตัวสั่น
ณ ที่ซึ่งไม่มีเหตุผลจะต้องกลัว
เพราะพระเจ้าจะทรงทำให้กระดูกของผู้ตั้งค่ายล้อมท่านbกระจัดกระจายไป
เขาทั้งหลายจะต้องอับอาย เพราะพระเจ้าทรงทอดทิ้งเขา
6ขอให้ความรอดพ้นของอิสราเอลมาจากศิโยน
เมื่อพระเจ้าทรงนำประชากรของพระองค์กลับมา
ยาโคบจะร่าเริง และอิสราเอลจะยินดี
53 a บทสดุดีบทนี้คล้ายกับ สดด 14 โดยเปลี่ยนพระนาม “พระยาห์เวห์” (Yahweh) เป็น “พระเจ้า” (Elohim)
b “ผู้ตั้งค่ายล้อมท่าน” อาจหมายถึงกองทัพอัสซีเรียของกษัตริย์เซนนาเคริบที่มาล้อมกรุงเยรูซาเล็มและต้องล่าถอยกลับไปโดยไม่ทราบสาเหตุในปี 701 ก่อน ค.ศ.