“ถ้าท่านทั้งหลายยึดมั่นในวาจาของเรา ท่านก็เป็นศิษย์ของเราอย่างแท้จริง" (ยน. 8:31)

เพลงสดุดีที่ 46

พระเจ้าสถิตกับเราa

สดด บทนี้เป็นบทแรกในชุด “เพลงศิโยน” (ได้แก่ สดด 46; 48; 76; 84; 87; 122) ซึ่งกล่าวยกย่องกรุงเยรูซาเล็มในฐานะ “นครของพระเจ้า” และให้เกียรติแก่พระวิหารในฐานะ “ที่ประทับของพระองค์” สดด 46 นี้แสดงความวางใจอย่างเต็มที่ว่าพระเจ้าจะทรงคุ้มครองนครนี้จากอำนาจที่เป็นศัตรูทั้งหลาย ไม่ว่าจะเป็นภัยพิบัติตามธรรมชาติ หรือการรุกรานของชนต่างชาติที่เป็นศัตรู ความคิดหลักของบทเพลงแสดงออกในสร้อยตอบรับซึ่งซ้ำถึงสามครั้ง (ข้อ 3, 7, 11) “พระยาห์เวห์จอมจักรวาลประทับอยู่กับเรา” สำหรับเราคริสตชน พระเจ้าผู้ทรงคุ้มครองเราก็คือ “องค์อิมมานูเอล-พระเจ้าสถิตกับเรา” ในองค์พระเยซูเจ้าพระบุตรซึ่งทรงรับสภาพมนุษย์เหมือนเรา (เทียบ มธ 1:23; ยน 1:18) และประทับอยู่กับเราตราบจนสิ้นพิภพ (มธ 28:20)

สำหรับหัวหน้านักขับร้อง บทเพลงของบุตรหลานโคราห์ ตามทำนองเพลง “หญิงพรหมจารี”

 

1พระเจ้าทรงเป็นแหล่งลี้ภัยและทรงเป็นพละกำลังสำหรับชาวเรา

        เป็นความช่วยเหลือที่พร้อมเสมอในยามเดือดร้อน

2ดังนั้น เราจึงไม่มีความกลัว แม้แผ่นดินจะสั่นสะเทือน

        แม้ภูเขาจะหวั่นไหวอยู่ในทะเลลึก

3แม้น้ำทะเลจะส่งเสียงกึกก้อง เดือดเป็นฟอง

        และคลื่นใหญ่ทำให้ภูเขาสั่นไหวb

        (พระยาห์เวห์จอมจักรวาลสถิตกับเรา

พระเจ้าของยาโคบทรงเป็นปราการของเรา)c

                                                  (พักครู่หนึ่ง)

4แม่น้ำกับลำธารนำความสำราญมาสู่นครของพระเจ้า

        ที่พำนักศักดิ์สิทธิ์dของพระผู้สูงสุด

5พระเจ้าประทับอยู่ในนครแห่งนี้ ซึ่งจะไม่มีวันล้ม

        พระเจ้าเสด็จมาช่วยนครนี้ตั้งแต่รุ่งอรุณe

6นานาชาติตกอยู่ในความโกลาหล อาณาจักรถล่มทลาย

        เมื่อพระองค์ทรงแผดพระสุรเสียง แผ่นดินก็ละลาย

7พระยาห์เวห์จอมจักรวาลสถิตกับเรา

        พระเจ้าของยาโคบทรงเป็นปราการของเรา

                                                  (พักครู่หนึ่ง)

8มาเถิด มาดูพระราชกิจของพระยาห์เวห์

        พระองค์ทรงกระทำสิ่งน่าสะพรึงกลัวบนแผ่นดิน

9พระองค์ทรงยุติสงครามทั้งหลายจนถึงปลายแผ่นดิน

        ทรงหักคันธนู ทรงทำลายหอก หลาว ทรงเผาโล่ด้วยไฟ

10“จงวางอาวุธเถิด และจงยอมรับว่าเราคือพระเจ้า

        สูงสุดเหนือชาติทั้งปวง สูงสุดเหนือแผ่นดิน”

11พระยาห์เวห์จอมจักรวาลสถิตกับเรา

        พระเจ้าของยาโคบทรงเป็นปราการของเรา

                                                  (พักครู่หนึ่ง)

 

46 a เพลงสดุดีศิโยน การที่พระเจ้าสถิตในพระวิหารทำให้นครศักดิ์สิทธิ์ปลอดภัย “น้ำ” เป็นสัญลักษณ์ของการที่พระเจ้าทรงทำให้นครนี้บริสุทธิ์และมีความอุดมสมบูรณ์เสมือนสวนเอเดน

b ภาพพจน์นี้ชวนให้คิดถึงกลีภพที่กลับมาใหม่ คนโบราณเชื่อว่าแผ่นดินลอยอยู่เหนือน้ำเบื้องล่าง (สดด 24:2) มีเสาค้ำอยู่ (สดด 75:3; 104:5; โยบ 9:6; สภษ 8:27) เสาเหล่านี้สั่นสะเทือนทำให้น้ำกระฉอกขึ้นมาปะทะภูเขา

c ต้นฉบับภาษาฮีบรูละข้อความนี้ ซึ่งเป็นบทสร้อยรับเหมือนในข้อ 7 และ 11

d “ที่พำนักศักดิ์สิทธิ์” ต้นฉบับภาษากรีกว่า “พระผู้สูงสุดทรงทำให้ที่พำนักของพระองค์ศักดิ์สิทธิ์”

e คนโบราณคิดว่าเวลารุ่งอรุณเป็นเวลาที่พระเจ้าโปรดปรานมากที่สุด ข้อความนี้อาจเท้าความถึงการที่กองทัพของกษัตริย์เซนนาเคริบถอนกลับในปี 701 ก่อน ค.ศ. (2 พกษ 19:35; อสย 17:14)

เช้าวันใหม่ใส่ใจพระวาจา

Lectio Divina-Daily 2022

เช้าวันเสาร์เราคิดถึงพระวาจา

Video อบรมพระคัมภีร์

ความรู้พื้นฐานพระคัมภีร์และหนังสือปฐมกาล

หนังสืออพยพและเลวีนิติ

หนังสือกันดารวิถีและเฉลยธรรมบัญญัติ

หนังสือโยชูวา ผู้วินิจฉัยและนางรูธ

หนังสือซามูแอล ฉบับที่ 1 และ ฉบับที่ 2

หนังสือพงศ์กษัตริย์ ฉบับที่ 1 และ ฉบับที่ 2

หนังสือพงศาวดาร เอสราและเนหะมีย์

หนังสือโทบิต ยูดิธ เอสเธอร์และมัคคาบี 1 และ 2

ความรู้ทั่วไปเกี่ยวกับประกาศกและประกาศกอาโมส

หนังสือประกาศกโฮเชยาและมีคาห์

หนังสือประกาศกอิสยาห์

หนังสือประกาศกโยนาห์และประกาศกเศฟันยาห์

หนังสือประกาศกนาฮูมและฮาบากุก

หนังสือประกาศกเยเรมีห์-เพลงคร่ำครวญ-บารุค

หนังสือประกาศกเอเสเคียลและดาเนียล

บทเทศน์บนภูเขา มธ. 5-7

พระวรสารนักบุญมัทธิว 10,13,18

พระวรสารนักบุญมาระโก

หนังสือกิจการอัครสาวก