เพลงสดุดีที่ 28

คำภาวนาวอนขอและขอบพระคุณ

สดด บทนี้เป็นคำภาวนาของผู้ป่วยในสภาพหมดหวัง พระเจ้าทรงนิ่งเฉยอยู่และผู้คนรอบด้านหามีใครสักคนเป็นมิตรแท้ แต่ในที่สุด (ข้อ 6) พระเจ้าก็ทรงฟังและตอบคำอ้อนวอนของเขา ข้อความ 2 ข้อสุดท้ายทำให้เพลงสดุดีบทนี้เป็นคำภาวนาสำหรับประชากรอิสราเอลทั้งชาติพร้อมกับพระราชา

ของกษัตริย์ดาวิด

1ข้าแต่พระยาห์เวห์ ข้าพเจ้าร้องหาพระองค์ผู้ทรงเป็นหลักศิลาของข้าพเจ้า

        โปรดอย่าทรงปิดพระกรรณไม่ฟังข้าพเจ้า

เกรงว่าถ้าพระองค์ทรงเงียบเฉยไม่ทรงตอบ

        ข้าพเจ้าก็จะเป็นเหมือนผู้ลงไปในแดนมรณะ

2โปรดทรงฟังเสียงข้าพเจ้าวอนขอ

        ยามข้าพเจ้าร้องขอความช่วยเหลือจากพระองค์

เมื่อข้าพเจ้าชูมือทั้งสองขึ้นaยังสถานที่ศักดิ์สิทธิ์ของพระองค์

3โปรดอย่าทรงฉุดลากข้าพเจ้าไปพร้อมกับคนชั่วร้าย

        และกับผู้ทำความชั่ว

ปากของเขาพูดถึงสันติกับเพื่อนบ้าน

        แต่ใจมีแต่ความมุ่งร้าย

4ขอพระองค์ทรงตอบสนองเขาตามการกระทำ

        และตามความชั่วร้ายของกิจการของเขา

มือของเขาทำอย่างไร

        ขอพระองค์ทรงตอบแทนอย่างสาสม

5เขาเหล่านั้นไม่เข้าใจพระราชกิจของพระยาห์เวห์

        ไม่เข้าใจถึงผลงานจากฝีพระหัตถ์พระองค์

ขอพระองค์ทรงทำลายเขาให้ย่อยยับ จนลุกขึ้นมาอีกไม่ได้

6ขอถวายพระพรแด่พระยาห์เวห์

        เพราะพระองค์ทรงฟังเสียงข้าพเจ้าวอนขอ

7พระยาห์เวห์ทรงเป็นพละกำลังและโล่กำบังของข้าพเจ้า

        ข้าพเจ้าวางใจในพระองค์

ข้าพเจ้าได้รับความช่วยเหลือแล้ว ใจของข้าพเจ้าจึงชื่นชมยินดี

        ข้าพเจ้าจะร้องเพลงขอบพระคุณพระองค์b

8พระยาห์เวห์ทรงเป็นพละกำลังของประชากรของพระองค์

        ทรงเป็นที่ลี้ภัยช่วยผู้รับเจิมของพระองค์ให้รอดพ้นc

9โปรดทรงช่วยประชากรของพระองค์ให้รอดพ้น

        ประทานพระพรแก่ผู้ที่เป็นสมบัติของพระองค์

โปรดทรงเลี้ยงดูและโอบอุ้มเขาไว้ตลอดไป

 

28 a การชูมือทั้งสองขึ้นเป็นท่าทีทั่วไปของคนโบราณเมื่ออธิษฐานภาวนาขอความช่วยเหลือจากพระเจ้า ชาวอิสราเอลอธิษฐานภาวนาต่อพระยาห์เวห์ ณ บริเวณทางเข้าพระวิหาร หันหน้าไปทาง “สถานที่ศักดิ์สิทธิ์ที่สุด” (Holy of holies) ซึ่งมีหีบพันธสัญญาประดิษฐานอยู่

b “ใจของข้าพเจ้า…” ต้นฉบับภาษากรีกว่า “กายของข้าพเจ้าฟื้นคืนพลัง ข้าพเจ้าจะขอบพระคุณพระองค์ด้วยสิ้นสุดจิตใจ”

c ความคิดคล้องจองกันเสนอว่า “ผู้รับเจิม” ในที่นี้หมายถึง ประชากรอิสราเอลซึ่งพระเจ้าทรงเจิมไว้ให้รับใช้พระองค์ (ดู สดด 105:15; อพย 19:3 เชิงอรรถ c; ฮบก 3:13) มิได้หมายถึงบุคคลที่รับเจิมโดยเฉพาะ เช่น กษัตริย์ (สดด 20:6) หรือมหาสมณะ (สดด 84:9)