“ถ้าท่านทั้งหลายยึดมั่นในวาจาของเรา ท่านก็เป็นศิษย์ของเราอย่างแท้จริง" (ยน. 8:31)

รำพึงพระวาจาประจำวัน โดยคุณพ่อสมเกียรติ  ตรีนิกร
วันเสาร์ที่ 5 พฤศจิกายน 2016
สัปดาห์ที่ 31 เทศกาลธรรมดา
ฟป 4:10-19………….

10ข้าพเจ้าชื่นชมในองค์พระผู้เป็นเจ้าอย่างยิ่ง ที่ในที่สุดท่านทั้งหลายแสดงความห่วงใยต่อข้าพเจ้าอีกครั้งหนึ่ง ท่านมีความห่วงใยข้าพเจ้าอยู่แล้ว แต่ไม่มีโอกาสแสดงออก 11ข้าพเจ้ามิได้พูดเช่นนี้เพราะต้องการสิ่งใด ข้าพเจ้าได้เรียนรู้ที่จะพอใจในสภาพของตน 12รู้จักมีชีวิตอยู่อย่างอดออม และรู้จักมีชีวิตอยู่อย่างอุดมสมบูรณ์ ข้าพเจ้าได้เรียนรู้ที่จะเผชิญกับทุกสิ่งทุกกรณี เผชิญกับความอิ่มท้องและความหิวโหย เผชิญกับความมั่งคั่งและความขัดสน

13ข้าพเจ้าทำทุกสิ่งได้ในพระองค์ผู้ประทานพละกำลังแก่ข้าพเจ้า 14แต่ท่านทำดีแล้วที่มาร่วมทุกข์กับข้าพเจ้า 15พี่น้องชาวฟิลิปปี ท่านทั้งหลายรู้ดีอยู่แล้วว่า เมื่อข้าพเจ้าออกจากแคว้นมาซิโดเนียแล้วเริ่มประกาศข่าวดีนั้น ไม่มีพระศาสนจักรใดมีส่วนร่วมกับข้าพเจ้าด้านรายรับรายจ่าย 16มีเพียงท่านทั้งหลายเท่านั้น เมื่อข้าพเจ้าพำนักอยู่ที่เมืองเธสะโลนิกา ท่านส่งปัจจัยที่จำเป็นไปให้ถึงสองครั้ง 17มิใช่ว่าข้าพเจ้าต้องการจะได้รับของกำนัล แต่ข้าพเจ้าต้องการให้เกิดผลเพิ่มพูนยิ่งขึ้นแก่ท่าน 18ขณะนี้ข้าพเจ้ามีทุกสิ่งที่ต้องการและมีเหลือใช้ เพราะได้รับสิ่งของมากมายที่ท่านทั้งหลายฝากเอปาโฟรดิทัสไปให้ เป็นประดุจเครื่องหอม เป็นเครื่องสักการบูชาที่พระเจ้าทรงยินดีรับและพอพระทัย 19พระเจ้าของข้าพเจ้าจะทรงตอบแทน โดยประทานทุกสิ่งที่ท่านต้องการอย่างสมศักดิ์ศรีกับความมั่งคั่งของพระองค์ในพระคริสตเยซู

อรรถาธิบายและไตร่ตรอง
• “พอเพียง เพียงพอ” ชีวิตมีเท่าไรจึงจะเรียกว่า “พอ”
o คำว่า “พอเพียง” คือคำสอนพ่อ พ่อหลวงราชกาลที่เก้า ตลอดเวลาที่ทรงครองราชโดยธรรม ทรงสอนให้เรา “พอเพียง”
o พ่อได้ดูในสารคดีมากมาย... พระราชวังของพ่อ “สวนจิตรดา” หรือที่หัวหิน คือ “สถานที่ทำงาน ทดลอง การเกษตร เลี้ยงดูลูกของพระองค์ พระองค์มีที่ประทับที่เรียบง่าย หลังเล็กกว่าบ้านคนรวยๆ มากมายนัก...
o โอ พระราชาผู้ประเสริฐ พระองค์ประเสริฐ เพราะทรง “พอเพียง และสอนให้เพียงพอ”
o ขอสรรเสริญและขอบพระคุณพระเจ้าที่เราได้มีพระราชาผู้ทรง “พอเพียง”

• พ่อคิดว่าชีวิตของเรามนุษย์นั้น คำว่า “พอ” นี่เป็นอะไรที่ต้องพิจารณา
o พ่อมิอาจสอนเรื่องเศรษฐกิจพอเพียง เพราะเรามีองค์ปรีชาญาณสูงสุดของชาติไทยของเรา พ่อหลวงของเราชาวไทยผู้ทรงสอนเราด้วยชีวิตทั้งชีวิตของพระองค์... สิ่งที่เราอาจจะขาดไปก็คือเราต้องปฏิบัติตามคำสอนและเดินตามรอยเท้าพ่อของเรา...

• พ่อได้อ่านพระคัมภีร์วันนี้แล้วพ่อได้เห็นหลายคำที่ทำให้พ่อรู้ มั่นใจ และเชื่อว่า คนที่มีคุณธรรม มีศีลธรรม มีศาสนา มีพระเจ้า มีความเชื่อแท้จริงนั้นเป็นคนที่มีหลายอย่างปรากฏโดดเด่นออกมาเป็นภาคปฏิบัติ

• พ่อจะลองแยกแยะตีความออกมาให้ดูนะครับ สิ่งที่นักบุญเปาโลผู้ได้มี “ประสบการณ์” พระเจ้า ได้เชื่อในพระเจ้า ได้รักพระเจ้าท่านได้สอนชาวฟิลิปปี และแน่นอนเป็นคำสอนสำหรับเรา และเมื่อได้อ่านพระวาจาวันนี้ เราลองมาวิเคราะห์คำสอนของพระคัมภีร์วันนี้กันนะครับ...

• ท่านนักบุญเปาโลเน้น “ข้าพเจ้า “ชื่นชม”” ความชื่นชมคือลักษณะของคนดี คนที่มีความเชื่อ คนที่มีความรัก ชีวิตของเราถ้ามีพระเจ้า เราจะมีความชื่นชม มองดูคนรอบข้างด้วยความชื่นชม
o ผลของพระจิตเจ้าคือ ความรัก ความชื่นชม ความสงบ ความอดทน ความเมตตา ความใจดี ความซื่อสัตย์ ความอ่อนโยน และการรู้จักควบคุมตนเอง... เห็นไหมครับว่าความชื่นชมต่อจากความรักทันที
o ดังนั้น นักบุญเปาโลสอนเราชัดเจน กล่าวได้ว่า....ถ้าเรามีความเชื่อในพระเจ้า ถ้าเรามีความรัก ชีวิตเราจะแต่ความชื่นชม... ยิ้ม ยินดี ไม่อิจฉาเสมอ ไม่วิจารณ์ ไม่ตำหนิด่าว่าชาวบ้านรอบตัวด้วยวาจาเชือดเฉือนหรือทำตนเห็นผู้พิพากษาทุกคน
o พี่น้องที่รักครับ คนที่ไม่มีความชื่นชมนั้น เขาจะมีหน้าบูดบึ้งเสมอ ทำหน้าแบบที่เรียกกันว่า “หมันไส้” ใส่ชาวบ้านหรือขุ่นเคืองกัดฟัน หรือที่เรียกว่า “ขัดใจ” ตลอดเวลา พ่อเจอมาเยอะครับในชีวิต
o แต่ทว่า...คนดี คนมีความเชื่อจริงๆ จะไม่ขุ่นเคือง.... จำได้ไหมครับพระเยซูเจ้าเองเวลาที่พระองค์ตำหนิคนเลวที่ต้องถูกลงโทษ พระองค์ตรัสเสมอว่า “เขาจะถูกโยนออกไปข้างนอกที่นั่นจะมีแต่เสียงร่ำไห้และขบฟันด้วยความขุ่นเคือง” ชัดๆครับ การขาดความชื่นชมยินดีกับพี่น้องจากใจจริง และขบฟันขุ่นเคืองบูดบึ้งเสมอนั้นเรียกว่า “นรก” จริงๆเลยนะครับ

• ท่านนักบุญเปาโลมีแต่ “ความห่วงใย”
o คนที่รักกัน คนที่มีความเชื่อในพระเจ้า คนดี คนศักดิ์สิทธิ์ และคริสตชนที่ดีมีนิสัย “ห่วงใย” คนอื่น ทุกๆคนรอบข้าง โดยเฉพาะคนใกล้ตัว คนในครอบครัว
o เรื่องนี้พ่อไม่ค่อยกล้าพูดถึงมากนักครับ เพราะธรรมชาติคนเรานี่แปลกเสมอ เวลาอยู่ใกล้ๆ ไม่ค่อยรักกัน ชอบทะเลาะโกรธเคืองกัน วีนใส่กัน ทำร้ายจิตใจกันอยู่เนืองๆ มิได้ขาด คนในครอบครัวบ่อยๆก็ทะเลาะกัน ขัดแย้งกัน แต่ก็ห่วงใยกันด้วย
o พ่อเอง ชีวิตพระสงฆ์... ชีวิตพ่อโดยปกติพระสงฆ์อยู่คนเดียวในบ้านครับ อยู่คนเดียวในห้อง ไม่ได้นอนร่วมห้องกับใครเหมือนครอบครัว สามีภรรยา พ่อยอมรับว่า พวกท่านคงอดทนมากกว่าพ่อเยอะ เห็นทะเลาะกันบ่อยๆ แต่พ่อก็เห็นว่าเขาก็ห่วงใยกันมากเช่นกัน...
o เรื่องนี้ไม่เขียนเยอะดีกว่า... แต่ให้รู้นะว่าห่วง ห่วงใย คือ หัวใจและสายใยแห่งความรัก คนดี คริสตชนดี ครอบครัวดี ต้องห่วงครอบครัว ห่วงลูกหลาน ห่วงคู่รัก ห่วงประเทศชาติ ห่วงสังคม
o สิ่งที่น่ากลัวคือการกระทำต่อกันเหมือนเพื่อนพี่น้อง พ่อแม่ลูกคนในครอบครัว แต่กระทำต่อกันให้คนในครอบครัวเป็นดัง “อากาศธาตุ” น่าเสียดายโอกาสนะครับ อยู่กันในบ้าน ห้องนอนเดียวกัน สังคมเดียวกัน แต่ไม่ได้ห่วงใยหรือวางกันไว้ในสายตาแห่งความรักและความดี... เสียดายครับ... คนมีความเชื่อคนดีจริงๆ จะห่วงใยรักกันครับ...

• เปาโลสอนให้ “อดออมและเพียงพออดทนและพร้อมเผชิญทุกกรณีชีวิตด้วยความรัก”
o ชีวิตที่มีความเชื่อไม่เรียกร้องมาก ไม่เอาแต่ได้ ไม่โลภ และคิดถึงคนอื่นเสมอครับ ไม่เห็นแก่ตัวเองคนเดียว
o นักบุญเปาโลสอนชาวฟิลิปปีด้วยแบบอย่างของท่าน พร้อมทุกกรณี สุขร่วมสุขร่วมยินดี ทุกข์พร้อมรับด้วยความห่วงใย...
o ชีวิตของเปาโล สอนเราได้ดีจากประสบการณ์ของท่าน ท่านพอเพียง เพียงพอ และพร้อมทุกอย่าง ท่านมีความเชื่อ “ทั้งหมดทำไป ทำได้ ทนได้ รับได้ และมั่นคง เพราะ เพราะ เพราะ พระองค์ผู้ทรงประทานพลกำลังแก่ข้าพเจ้า” เพราะพระเจ้าจริงๆ

• พี่น้องที่รักครับ เราเป็นคริสตชนนะครับ เรามีความเชื่อนะครับ ทำให้ความเชื่อเป็นชีวิต เป็น “ความชื่นชม เป็นความห่วงใย เป็นความพอเพียง เป็นความรัก ฯลฯ” ตามผลของพระจิตเจ้านะครับ นั่นคือ ความรัก ความชื่นชม ความสงบ ความอดทน ความเมตตา ความใจดี ความซื่อสัตย์ ความอ่อนโยน และการรู้จักควบคุมตนเอง...
o ขอให้เรามีความสุขกับการเป็นคริสตชน และเป็นคนไทยที่พอเพียง ห่วงใย รักและเปี่ยมด้วยความดี บ้านเราเมืองเราหกสิบกว่าปีเรามีแบบอย่างที่ดีที่สุดพระเจ้าอยู่หัว พ่อหลวงของเรา พระองค์ท่านเป็นแบบอย่าง เป็นพระพรแห่งความรักและพอเพียงด้วย ขอบคุณพระนะครับ และที่สำคัญ จงทำให้ชีวิตของเราได้โดดเด่นในความเชื่อในองค์พระคริสตเจ้าเต็มที่นะครับ...
o พี่น้องครับ รักกัน ห่วงใยกัน ชื่นชมกันนะครับชีวิตจะมีความสุข ให้ความจริง ความดีออกมาจากภายในหัวใจเสมอ อย่าเอาแต่ขุ่นเคืองโกรธและบูดบึ้งกันบ่อยๆนะครับ เหนื่อยและเมื่อยหน้าแย่เลยครับใจก็โทรมด้วยครับ
o ในยามนี้ของชีวิตเราชาวไทย... พระบิดาของชาติ มหาราชของปวงชน พ่อแห่งดวงใจ ทรงเสด็จสวรรคตแล้ว... แต่คำสอน พระฉบับแบบ ชีวิตของพระองค์ยังคงเป็นนิรันดร์ในชีวิตของเรา และเป็นปรัชญาแห่งความพอเพียง และเราได้เรียนรู้ว่า ปรัชญานั้นเป็นความจริงเกือบจะนิรันดร... ขอให้เราได้ฟังพระวาจา และดำเนินชีวิตพอเพียงตามคำสอนพ่อ และแน่นอน ตามพระวาจาของพระเจ้า เสมอไป
o ขอพระเจ้าอวยพรให้มีความสุข อ่านพระวาจาวันนี้แล้วจะมีความสุข จะมองคนรอบข้างด้วยรักและห่วงใยนะครับ จะมีความสุขมากๆ ครับ....พระเจ้าอวยพรครับ

เช้าวันใหม่ใส่ใจพระวาจา

Lectio Divina-Daily 2022

เช้าวันเสาร์เราคิดถึงพระวาจา

Video อบรมพระคัมภีร์

ความรู้พื้นฐานพระคัมภีร์และหนังสือปฐมกาล

หนังสืออพยพและเลวีนิติ

หนังสือกันดารวิถีและเฉลยธรรมบัญญัติ

หนังสือโยชูวา ผู้วินิจฉัยและนางรูธ

หนังสือซามูแอล ฉบับที่ 1 และ ฉบับที่ 2

หนังสือพงศ์กษัตริย์ ฉบับที่ 1 และ ฉบับที่ 2

หนังสือพงศาวดาร เอสราและเนหะมีย์

หนังสือโทบิต ยูดิธ เอสเธอร์และมัคคาบี 1 และ 2

ความรู้ทั่วไปเกี่ยวกับประกาศกและประกาศกอาโมส

หนังสือประกาศกโฮเชยาและมีคาห์

หนังสือประกาศกอิสยาห์

หนังสือประกาศกโยนาห์และประกาศกเศฟันยาห์

หนังสือประกาศกนาฮูมและฮาบากุก

หนังสือประกาศกเยเรมีห์-เพลงคร่ำครวญ-บารุค

หนังสือประกาศกเอเสเคียลและดาเนียล

บทเทศน์บนภูเขา มธ. 5-7

พระวรสารนักบุญมัทธิว 10,13,18

พระวรสารนักบุญมาระโก

หนังสือกิจการอัครสาวก